Burgeroorlog Rumblings? Republikeinse pogingen om kaart opnieuw te tekenen langs ideologische lijnen wijzen naar donkere dagen vooruit

Meer Amerikaanse conservatieven, gefrustreerd door het liberalisme en zijn radicale culturele experimenten, sluiten zich aan bij een stijgende beweging die verschillende staatslijnen wil herschikken. Zijn zulke wanhopige inspanningen de voorbode van nog veel ergere dingen?

Inheems Oregonian en diehard conservatief Mike McCarter leeft zijn leven volgens de eenvoudige regel: ‘als je de liberalen niet kunt verslaan, verlaat ze dan’. Maar McCarter heeft geen plannen om zichzelf uit zijn thuisstaat te verwijderen. In plaats daarvan wil hij dat Zuid-Oregon wordt opgenomen in het naburige Idaho.

Als leider van de zogenaamde ‘ Move Oregon’s Border for a Greater Idaho’- beweging, zien McCarter en andere ontevreden republikeinen een deel van hun Pacific Northwest-staat voor zich afscheidend naar Idaho, waar de staatswetgever wordt gecontroleerd door republikeinen, en gouverneur Brad Little is ook een roodbloedige Republikein. Oregon staat ondertussen onder democratisch toezicht, geleid door de Democratische regering Kate Brown.

Some Oregon and California residents are fed up with the liberalism that is destroying their states and want to join Idaho. https://t.co/RiCVVVMh7u #tcot #MAGA #GreaterIdaho

— Conservative Patriot (@co_firing_line) February 20, 2020

Conservatieven door de jaren heen hebben in stille horror gekeken terwijl hun staat gestaag liberaler werd. Ronald Reagan was de laatste Republikein die Oregon terug won in 1984. Idaho is ondertussen al veel langer een GOP-bolwerk. De laatste Democratische presidentskandidaat die de staat won, was Lyndon B. Johnson in 1964.

De huidige strijd gaat echter veel dieper dan alleen de politieke afstemming van de twee staten.

Conservatieve Oregonians kunnen misschien onder democratische heerschappij leven zonder een reeks intens verdeeldheid, waaronder de goedkeuring van rijbewijzen voor illegale vreemdelingen, een oogje dichtknijpen voor Antifa, de radicale en vaak gewelddadige linkse groep, terwijl Portland, de dichtstbevolkte stad in de staat, een ‘heiligdomstad’ verklaren voor mensen zonder papieren.

Vorig jaar zochten naar verluidt ongeveer een dozijn Republikeinse wetgevers toevlucht in Idaho in plaats van gedwongen te worden om te stemmen over een broeikasgasemissierekening. Regering Kate Brown ging zo ver dat ze de Oregon State Police machtigde om de Republikeinse senatoren terug te slepen naar het gebouw van het Capitool, zodat een stemming over de wetgeving kon plaatsvinden.

De situatie kwam te voorschijn toen de Oregon State Republikeinen een petitie lanceerden om gouverneur Brown af te zetten en haar te beschuldigen van onnodig gefocust te zijn op ‘speciale belangen en politiek gemotiveerde agenda’s’, in tegenstelling tot de ‘wil van de kiezers’.

Het initiatief kwam net onder de benodigde 280.050 handtekeningen.

This is an unconscionable consideration by a President who is once again calling into question the moral bearings of our nation. Every human deserves to be treated with dignity. We strongly denounce the cruel efforts of this administration to retaliate against sanctuary cities. https://t.co/Um59ogSzya

— Mayor Ted Wheeler (@tedwheeler) April 12, 2019

De situatie in Oregon lijkt een microkosmos voor het politieke klimaat in het hele land. Een recente Pew-enquête onthulde een kloof tussen de twee belangrijkste politieke groeperingen in het hele land. Conservatieven zijn ongeveer 30% meer geneigd in te stemmen dat het belangrijk is om in een raciaal homogene gemeenschap te leven (77% versus 48%). Tegelijkertijd zegt 42% van de rechts-leunende Amerikanen dat het belangrijk is om in een gemeenschap te leven waar de meeste mensen hun religieuze opvattingen delen. Slechts 25% democraten deelden die mening.

Omdat de optie ‘vechten’ een verloren oorzaak lijkt te zijn voor veel conservatieven in Oregon, lijkt ‘vlucht’ het enige beschikbare alternatief te zijn.

“Landelijke provincies zijn in toenemende mate verontwaardigd geraakt door wetten die uit de wetgevende macht van Oregon komen en die onze middelen van bestaan, onze industrieën, onze portemonnee, onze wapenrechten en onze waarden bedreigen,” zei McCarter in een persbericht . “We hebben geprobeerd die wetgevers uit te stemmen, maar landelijk Oregon is in de minderheid en onze stemmen worden nu genegeerd. Dit [ verzoek tot afscheiding] is ons laatste redmiddel. ‘

Idaho te hulp?

In een poging om de grens tussen Oregon en Idaho langs ideologische lijnen te hertekenen, heeft de Greater Idaho-beweging al toestemming gekregen van minstens drie provincies in Oregon – Josephine, Douglas en Umatilla – om het afscheidingsproces te starten. De groep moet ongeveer 2.400 handtekeningen verzamelen van Josephine County en ongeveer 3.000 van Douglas County voordat het initiatief verschijnt op 2 november.

De laatste keer dat de grens tussen de Amerikaanse staten opnieuw werd getekend, vond plaats in 1961 tussen Minnesota en North Dakota, een beweging waarbij slechts 20 hectare grond betrokken was die niets met partijdige politiek te maken had.

Ondertussen zei gouverneur van West Virginia, Jim Justice, in het hele land dat hij “met open armen” alle provincies in Virginia die wilden afscheiden zou verwelkomen.

“Als u niet echt gelukkig bent waar u bent, staan ​​wij met open armen om u uit Virginia of waar u ook bent te brengen,” vertelde de gouverneur van West Virginia vorige maand een persconferentie. “We staan ​​sterk achter het tweede amendement, en we staan ​​sterk voor het ongeborene.”

De uitnodiging komt nadat tientallen conservatieve provincies in Virginia zichzelf ‘heiligdommen’ voor het Tweede Amendement hebben verklaard, aangezien democratische staatswetgevers, waaronder Regering Ralph Northam, hebben beloofd strenge wapenwetten op te leggen. De radicale ommekeer heeft geleid tot een confrontatie tussen tientallen lokale steden en districten en staatsambtenaren.

In januari raakte een sheriff in Virginia een zenuw toen hij de lokale wetgevers vertelde dat hij “geen ongrondwettelijke wet zou handhaven”.

Op 20 januari stegen naar schatting 22.000 verdedigers van wapenrechten en lokale militie-leden, velen met halfautomatische geweren, op naar het Capitool van Virginia om hun oppositie tegen wapenbeperkingen aan te tonen.

Tegelijkertijd heeft Virginia ook grote stappen gezet in het ontmantelen van jaren van republikeinse mandaatvereisten voor abortussen, inclusief het verwijderen van een wachttijd van 24 uur vóór de beëindiging van een foetus, evenals vereisten voor echografie en counseling.

Justitie verlengde zijn afscheidsuitnodiging naast Jerry Falwell Jr., president van Liberty University, een christelijke universiteit in Lynchburg, Virginia. Falwell sprak zijn steun uit voor het idee. “Wat er op dit moment in Virginia gebeurt, is een tragedie in de maak,” zei hij.

Zijn deze oproepen tot afscheiding aan weerszijden van het land het gerommel van dreigende politieke strijd op de weg? De kansen dat deze initiatieven de staats- en federale wetgevers passeren, blijven immers zeer twijfelachtig, maar de frustratie en woede die hen tot leven hebben gebracht, zullen niet snel verdwijnen. Sterker nog, het zal alleen maar het politieke lichaam verwoesten en infecteren totdat een soort oplossing wordt gevonden om tegemoet te komen aan de twee radicaal verschillende politieke ideologieën van Amerika. Of de twee partijen dat doel kunnen bereiken zonder hun toevlucht te nemen tot geweld, is de echte vraag.