Chilenen gaan vol tegen de loyaliteit van de regering en de neoliberale erfenis van de dictatuur
Indignatie redactie
4 min. lezen
Op het eerste gezicht zijn de protesten in Chili tegen de rechtse regering van Sebastian Piñera ongeveer de 3 procent stijging van de metrotarieven die Chilenen buiten elite-kringen in toenemende sociaaleconomische achterstand zouden plaatsen. (let op beelden kunnen schokkend zijn)
https://www.facebook.com/prensaopal/videos/949649638735534/
De protesten wijzen echter op een sudderende woede over de voortdurende vertakkingen van het neoliberale experiment dat door de door de VS gesteunde dictatuur van Augusto Pinochet op Chili werd losgelaten. Decennia na de democratische overgang blijft de dictatuur van de dictatuur van kracht. Een handelswaar voor regeringen, zij het rechts of midden links, om sociale verdeeldheid te verankeren en de basis te leggen waarop dictatuurpraktijken kunnen worden geïmplementeerd in een democratie, zoals Chili heeft ervaren sinds Piñera een avondklok oplegde aan de hoofdstad Santiago, die is nu uitgebreid over het hele land.
Een foto van Piñera die dineerde in een elite-restaurant toen Santiago uitbrak in protesten en militair geweld droeg bij aan de groeiende afwijzing van de Chileense autoriteit door de president. Sommigen stelden zijn houding tegenover die van Salvador Allende, die zijn belofte hield om tot het einde bij de mensen te blijven.
Piñera heeft de opstand van het volk omlijst door een oorlogsverklaring. Verwijdering van de verwijzing naar de mensen door gebruik te maken van de metafoor van “de vijand die bereid is om onbeperkte misdaad en geweld te gebruiken”, rechtvaardigde de Chileense president de avondklok, inclusief de aanwezigheid van het leger op straat, door te stellen dat “democratie niet alleen de gelijk, het heeft de plicht zich te verdedigen. “
https://www.facebook.com/prensaopal/videos/549951942429058/
Maar wat als de overgang van Chili naar democratie blijft bewijzen dat het slechts een fineer is voor de dictatuurpraktijken van Pinochet?
Dit is niet de eerste keer dat Chili zich inzet tegen het overheidsbeleid. In 2011 hebben de studentenprotesten voor gratis onderwijs en de verzekering van onderwijsrechten voor de inheemse Mapuche in Chili ook gewezen op de noodzaak om af te stappen van het bedrijfsmodel dat onderwijs privatiseerde. Destijds beweerde Piñera dat nationalisatie van onderwijs afbreuk zou doen aan kwaliteit en vrijheid. In 2011 werden de studenten geconfronteerd met gewelddadige repressie in de vorm van traangas en rubberen kogels.
De landelijke protesten hebben geleid tot bezorgdheid onder Chilenen over een terugkeer naar het tijdperk van de dictatuur. Meer dan 10.000 militairen zijn ingezet in Santiago. National Defence Chief Javier Iturriaga, die familiebanden heeft met het National Intelligence Directorate (DINA) van de dictatuur, verklaarde de avondklok als een middel om “de mensen te beschermen”. De regering roept mensen op om in hun huizen te blijven, maar de Chilenen tarten de avondklok en mobiliseren op straat. Thuis blijven, op bevel van de overheid, is een berusting die de Chilenen zich niet kunnen veroorloven. Zelfs in hun huizen zijn Chilenen echter niet veilig voor militair geweld .
https://twitter.com/i/status/1185307946147860481
Ondertussen is het eerste slachtoffer van militaire agressie aangekondigd – de 25-jarige José Miguel Uribe Antipani, die in de borst werd geschoten tijdens een demonstratie in Curicó. Rapporten van het Chileens Nationaal Instituut voor de Rechten van de Mens hebben bevestigd dat het leger buitensporig geweld gebruikt, waaronder het slaan van demonstranten, waaronder minderjarigen, marteling en seksuele intimidatie en misbruik van vrouwen. Meer dan 2.000 Chilenen zijn vastgehouden en het dodental is naar verluidt gestegen tot 15.
Het verband tussen neoliberalisme en geweld moet niet worden ontkend. De sociale ongelijkheden in Chili zijn blijven bestaan en het management van het land heeft sinds de democratische overgang prioriteit gegeven aan het intact houden van de erfenis van Pinochet door privatisering, uitbuiting en de verwachting dat de mensen gebonden blijven aan hun onderwerping om te waarborgen dat de elite zijn privilege behoudt. Piñera begrijpt de onderliggende oorzaken van de huidige mobilisatie, maar geeft er de voorkeur aan zich te houden aan een selectief verhaal om zijn straffeloosheid te handhaven. Als organisaties en werknemersin heel Chili roepen op dat aan de eisen van het volk wordt voldaan, kan de overheid zich niet langer verschuilen achter het fineer van metroverhogingen. Terwijl deze façade afbrokkelt, moet Piñera verantwoordelijk worden gehouden, maar het onderzoek van vorige regeringen en hun loyaliteit aan de dictatuuragenda mogen niet uit het geheugen worden gewist.
https://www.facebook.com/prensaopal/videos/425197251519139/
https://www.facebook.com/prensaopal/videos/421998865166326/
https://www.facebook.com/PIENSAPRENSA/videos/405358980377533/
https://www.facebook.com/ConvergenciaM/videos/445126566113491/
