Christen Jan Peter Balkenende ‘schrijftafel-generaal’

Over zijn enthousiasme om ons land de oorlog tegen Irak binnen te voeren op basis van de leugens over ‘Weapons of Mass Destruction‘ is al ruim voldoende geschreven. Maar vijftien jaar nadat het kabinet van CDA, VVD en D66 besloten had deel te nemen aan de eerste serieuze cyber-aanval op de nucleaire verrijkingsinstallaties in het Iraanse Natanz, komt dat toch nog als ‘nieuws‘ naar buiten. Sterker nog, het waren ‘onze mensen‘ die de operationele kant van de sabotage-actie tegen een civiele installatie voor hun rekening namen, om Iran terug te werpen in de ‘Steentijd‘.

Dat is wel wat anders dan die toch wat knullige Russen in een huurauto in Den Haag, op zoek naar bewijs dat het ‘westen‘ sjoemelde met informatie over een ‘False Flag‘ operatie in Syrië, of een ‘Click-Bait’-firma uit Sint-Petersburg die de Amerikaanse verkiezingen in de war schopte met een paar advertenties via ‘Facebook‘.

Dat we in Syrië terroristen steunden lekte eerder uit dan dit staatsgeheim over ‘Natanz‘. Volgens het Amerikaanse Pentagon is de aanval die zij, samen met hun ‘vrienden‘, waaronder dus ons land uitvoerden, een ‘Act of War‘. De NAVO beschouwt een aanval met ‘ransomware‘ al als een ‘Act of War‘, dus laat staan dat je een complete tak van de industrie in een land voor jaren onklaar maakt. Maar zoals bekend heeft Nederland altijd een ‘hoogleraar‘ achter de hand die kan uitleggen dat een ‘Act of War‘, en schending van internationale wetten omtrent de waarborgen van soevereiniteit, voor ons land niet gelden. Wat deze heldendaad, deze ‘geniepige‘ sabotage-actie zoals Trouw het eerder omschreef, zelfs in ons land omstreden maakt, is dat het ook in Nederland schade toebracht, en het Duitse Siemens er een stevige tik van kreeg, omdat hun systemen jaren later nog onbetrouwbaar waren. En bedankt JP, CDA, VVD en D66!

U kent het verhaal?

De Verenigde Staten en Israël willen hoe dan ook Iran uit de vergelijking halen. Om bondgenoten te overtuigen gaan ze ver. Héél ver! Zelfs zo ver dat ze Iran de ‘blauwdrukken‘ voor een bom gaven om hen over de streep te trekken, terwijl ze JP en zijn gretige kabinet overhaalden om in te stappen in een sabotage-actie om te voorkómen dat Iran een bom zou maken. De overeenkomst met het ‘WMD‘-verhaal is treffend. Zelfs de CIA was er al van overtuigd dat Iran helemaal geen ambitie in die richting had. Wel wilden ze in Iran kernenergie voor civiele projecten, waaronder de productie van isotopen voor medisch gebruik, omdat ze door verlammende sancties niet aan die medische isotopen konden komen. Zelfs in 2012, vijf jaar ná de ‘Stuxnet‘-aanval wisten de Amerikanen en Israeli’s dat er nog altijd geen beslissing was in Iran om een atoombom te ontwikkelen.

Vervolgens kwam er een ‘deal‘, waarbij Iran garanties kreeg, en garanties gaf. Iran gaf wel, maar kreeg niks, omdat de Verenigde Staten niet alleen niet over de brug kwamen, zoals toegezegd, maar zonder enige aanleiding opnieuw snoeiharde sancties instelde, bedoeld om de burgerbevolking, die net weer een beetje hoop begon te krijgen op normalisering, zo hard mogelijk te raken. Dat raken lukt aardig, maar het levert het westen bepaald geen krediet op onder de burgerbevolking.

Nu openbaar maken dat Nederland voorop liep bij die aanval op Iran kan puur toeval zijn. Of het is onderdeel van een strategisch spel, om Nederland in te laten zien dat ze eigenlijk geen keus meer hebben. De beslissingen van JP in die eerste jaren van deze eeuw klonken ons vast aan de NAVO en haar oorlogslust. Israël en de Verenigde Staten waren al ‘exposed‘ als daders bij die meest omvangrijke cyberaanval door ‘State Operators‘, maar Nederland kon nog mooi weer spelen, en doen alsof ze meer ‘Europees‘ zijn dan ‘Atlantisch‘. Er wordt weliswaar gefluisterd dat ook Duitsland en Frankrijk meededen, en uiteraard Engeland, dat altijd bij elke ‘geniepige‘ oorlog voorop loopt, maar dat is vooralsnog weinig concreet. De rol van Nederland als ‘onbetrouwbare speler‘ staat nu echter wel goed vet op de kaart!

Eerder lekte ook al dat het ‘onze jongens‘ waren die in Moskou jarenlang tot op het toilet een gebouw van de universiteit hadden ‘gehackt‘, om de ‘IT-sectie‘, die ze (hoe ironisch!) verdachten van ‘hacken‘, te bespioneren. Ook dat was overduidelijk geen defensieve actie, maar een offensieve. Volgens het artikel in de Volkskrant zijn onze ‘bondgenoten‘ heel lovend over de Nederlandse capaciteiten en vindingrijkheid. Volgens mij lachen ze zich een rolberoerte over die naïviteit, waardoor we nu zo onwaarschijnlijk kwetsbaar zijn, en destijds al alle serieuze risico’s namen door het leven van mensen in de waagschaal te stellen ten bate van een zuiver geostrategisch machtsspelletje, met de controle over Iraanse olie als inzet. Als hersendood kanonnenvlees achter een tank worden we het slachtveld opgesleurd.