De wereld is Julian Assange een onschatbare dankbaarheid verschuldigd voor de waarheid. Want alleen door de waarheid te kennen, kunnen we de wereld mogelijk ten goede veranderen.
Julian Assange Deze maand markeert de 13e verjaardag sinds de publicatie van de nu wereldwijd bekende video die bekend staat als “Collateral Murder”. De korte videoclip van ongeveer 39 minuten toont de koelbloedige moord op 18 Iraakse burgers door Amerikaanse troepen die met Apache-helikopters boven Bagdad vlogen.
De moorden vonden plaats op de ochtend van 12 juli 2007, tijdens de Amerikaanse militaire bezetting van Irak na de Amerikaans-Britse illegale oorlog die in 2003 tegen het Arabische land was begonnen (de 20e verjaardag van de oorlog werd vorige maand gevierd). De Amerikaans-Britse oorlog tegen Irak, die was gebouwd op een stapel flagrante leugens over vermeende massavernietigingswapens, resulteerde in meer dan een miljoen doden en een opeenstapeling van verschrikkelijke gevolgen voor het hele Midden-Oosten, en zelfs daarbuiten.
Toen “Collateral Murder” op 5 april 2010 werd gepubliceerd , was het een wereldveranderende gebeurtenis en het leverde een bliksemschicht op voor de waarheid omdat het op unieke wijze de systematische oorlogscriminaliteit van de Verenigde Staten en hun Britse handlanger in Irak blootlegde. De impact van de onthulling was verreikend. Sluiers van bedrog en leugens die door Washington en Londen werden opgehouden, werden verscheurd. De valse beelden van deze imperiale machten werden voor altijd vernietigd.
Maar de man die die waarheid publiceerde, Julian Assange, wordt vandaag vastgehouden in een Britse martelkerker. Kan er een meer expliciete veroordeling zijn van de Amerikaanse en Britse staatscorruptie?
De in Australië geboren Assange (51) richtte in 2006 Wikileaks op als een publicatiesite voor klokkenluiders om oorlogspropaganda aan de kaak te stellen. In tegenstelling tot andere reguliere media, had Wikileaks de moed en integriteit om de videobeelden vrij te geven die bekend werden als “Collateral Murder”.
In de daaropvolgende jaren kreeg Wikileaks wereldwijd respect en onderscheidingen voor het publiceren van vele andere baanbrekende geheime documenten die andere oorlogsmisdaden door de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten in Afghanistan en Irak aan het licht brachten, evenals talloze ongeoorloofde buitenlandse intriges, diplomatieke smerige trucs en de massacrimineel die door Amerikaanse overheidsinstanties spioneert tegen vermeende bondgenoten en burgers over de hele wereld, inclusief Amerikaanse burgers.
De reguliere nieuwsuitzendingen raakten traag betrokken en profiteerden van de baanbrekende onthullingen die door Wikileaks werden gefaciliteerd, ook al was het Wikileaks die het voortouw had genomen met zijn eerdere publicatie van oorlogsmisdaden in Irak.
Het Amerikaanse en Britse establishment hebben Julian Assange nooit vergeven voor zijn waarheidsvertelling en de fatale schade die hij toebracht aan hun pretenties. Assange ontmaskerde de fraudeurs en criminelen in hoge ambten, die vandaag de dag schandelijk nog steeds vrij rondlopen; mensen als voormalig president George W. Bush en premier Tony Blair. Hoewel het verontrustend is dat er tot dusverre geen vervolgingen voor oorlogsmisdaden zijn ingesteld, biedt Wikileaks’ publicaties in ieder geval een troost: de ernstige ondermijning die het vermeende morele gezag heeft toegebracht dat de Amerikanen en Britten vaak hadden misbruikt om hun oorlogen van geweld te rechtvaardigen. agressie.
Julian Assange zit al bijna 11 jaar in willekeurige detentie in Groot-Brittannië. Hij werd in 2012 gedwongen zijn toevlucht te zoeken in de Ecuadoraanse ambassade in Londen wegens verzonnen beschuldigingen van zedendelicten (die sindsdien zijn afgewezen). Hij werd later in april 2019 met geweld uit de ambassade verwijderd door de Britse politie en opgesloten in de zwaarbeveiligde gevangenis van Belmarsh. De afgelopen vier jaar werd Assange in eenzame opsluiting gehouden onder omstandigheden die de speciale VN-rapporteur Nils Melzer beschrijft als “marteling”. De Amerikaanse en Britse staatsautoriteiten hebben met Assange gespeeld als een te grote kat met een muis. Een juridisch proces over zijn aanstaande uitlevering aan de VS is een aanfluiting. In de Verenigde Staten wordt Assange berecht als spion en riskeert hij tot 175 jaar gevangenisstraf.
Het is een schokkend en beangstigend feit dat Julian Assange tijdens zijn voorarrest aan al deze vervolgingen is onderworpen. Hij is niet veroordeeld voor enig misdrijf.
Assange’s fundamentele mensenrechten op een eerlijke rechtsgang zijn vernietigd door westerse staten die verkondigen toonbeelden te zijn van de rechtsstaat en humanitaire principes. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië worden ontmaskerd als groteske fraudeurs, terwijl wordt aangetoond dat de Europese Unie en Australië verachtelijk zijn in hun stille medeplichtigheid. Zo te bloot zijn de westerse reguliere media die in een eerder stadium enorme winsten maakten met Assange’s publicatie van schandalen op Wikileaks, maar die ze nu negeren met harteloze en laffe onverschilligheid. Hoewel, ironisch genoeg, het lot van Assange de onafhankelijke journalistiek en de vrijheid van meningsuiting – de principes die de westerse media heilig verklaren – wel eens zou kunnen vernietigen.
De systematische schending van Assange’s basisrechten, van illegale spionage door de CIA op zijn zogenaamd privégesprekken met zijn advocaten tot oproepen door Amerikaanse functionarissen voor zijn moord, zijn goede redenen om zijn uitleveringszaak te seponeren. Er is een precedent in de zaak van Daniel Ellsberg die in 1971 geheime informatie vrijgaf die bekend staat als de “Pentagon Papers”, die de systematische leugens aan het licht bracht die de Verenigde Staten ertoe brachten in hun al even genocidale oorlog tegen Vietnam (zoals in Irak decennia later) . De vervolging van Ellsberg werd in 1973 ingetrokken nadat was onthuld dat zijn verdedigingsteam was bespioneerd door Amerikaanse inlichtingendiensten.
De verdediging van Assange is aantoonbaar nog sterker. Hij publiceerde “Collateral Murder” en andere geheime documenten als uitgever. Daniel Ellsberg was destijds een medewerker van het Pentagon die tot geheimhouding was gezworen. De juiste analogie zou zijn om de rol van Assange te vergelijken met die van de kranten die de ‘Pentagon Papers’ publiceerden. Als er toen geen vervolgingen waren tegen de New York Times en Washington Post voor hun berichtgeving, waarom zou Assange dan nu het slachtoffer worden?
Het strekt hem tot eeuwige eer dat Daniel Ellsberg een uitgesproken voorvechter van Wikileaks en Julian Assange is geweest. Het is een wrede en grillige speling van het lot dat de 92-jarige en nu stervende Ellsberg wordt geprezen om zijn moedige waarheidsvertelling, terwijl Assange wordt onderworpen aan wraakzuchtige opsluiting.
Als Daniel Ellsberg zijn vrijheid mocht hebben, des te meer zou Julian Assange dat ook mogen. Veel weldoeners bidden dat Assange 13 jaar later niet nog een bijkomende moord wordt met smerige gerechtelijke middelen. Hij moet onmiddellijk worden vrijgelaten.
Beide mannen onthulden de leugens achter Amerika’s imperiale oorlogen in Vietnam en Irak. De wereld is hen een onschatbare dankbaarheid verschuldigd voor de waarheid. Want alleen door de waarheid te kennen, kunnen we de wereld mogelijk ten goede veranderen.
Op de een of andere manier komt er echter een dag van afrekening voor de keizerlijke krijgsheren.