“Amerika’s eigen kleurenrevolutie”

Color Revolution is de term die wordt gebruikt om een ​​reeks opmerkelijk effectieve door de CIA geleide operaties voor het veranderen van het regime te beschrijven met behulp van technieken die sinds de jaren tachtig zijn ontwikkeld door de RAND Corporation, ‘democratie’-NGO’s en andere groepen. Ze werden in ruwe vorm gebruikt om het Poolse communistische regime eind jaren tachtig neer te halen. Van daaruit werden de technieken verfijnd en samen met zware steekpenningen gebruikt om het Gorbatsjov-regime in de Sovjet-Unie omver te werpen. Voor iedereen die deze modellen nauwkeurig heeft bestudeerd, is het duidelijk dat de protesten tegen politiegeweld onder leiding van amorfe organisaties met namen als Black Lives Matter of Antifa meer zijn dan puur spontane morele verontwaardiging. Honderdduizenden jonge Amerikanen worden gebruikt als stormram om niet alleen een Amerikaanse president omver te werpen, maar daarbij ook de structuren van de Amerikaanse constitutionele orde.

Als we een stap terug doen van de onmiddellijke uitgave van video’s waarin een blanke politieagent uit Minneapolis zijn knie op de nek van een zwarte man drukt,  George Floyd , en kijken naar wat er sindsdien in het hele land is gebeurd, is het duidelijk dat bepaalde organisaties of groepen waren goed voorbereid om de gruwelijke gebeurtenis te instrumenteren voor hun eigen agenda.

De protesten sinds 25 mei zijn vaak vreedzaam begonnen en werden alleen overgenomen door goed opgeleide gewelddadige actoren. Twee organisaties zijn regelmatig verschenen in verband met de gewelddadige protesten: Black Lives Matter en Antifa (VS).

Op video’s zijn goed uitgeruste demonstranten te zien die uniform gekleed zijn in het zwart en gemaskerd (niet voor de zekerheid van coronavirus), politieauto’s vernielen, politiebureaus in brand steken, winkelramen kapot slaan met pijpen of honkbalknuppels. Het gebruik van Twitter en andere sociale media om “hit-and-run” -zwermende stakingen van protest-mobs te coördineren is duidelijk.

Wat zich heeft afgespeeld sinds de trigger-gebeurtenis in Minneapolis wordt vergeleken met de golf van voornamelijk zwarte getto-protestrellen in 1968. Ik heb die gebeurtenissen in 1968 meegemaakt en wat er zich vandaag de dag ontvouwt, is heel anders. Het is beter te vergelijken met de Joegoslavische kleurenrevolutie die Milosevic in 2000 ten val bracht.

Gene Sharp: sjabloon voor omverwerping van het regime

In 2000 begon het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, geholpen door zijn National Endowment for Democracy (NED) en geselecteerde CIA-agenten, in het geheim een ​​groep Belgrado-universiteitsstudenten op te leiden onder leiding van een studentengroep die Otpor heette! (Weerstand!).

De NED en zijn verschillende uitlopers zijn in de jaren 80 door CIA-hoofd Bill Casey gemaakt als een geheime CIA-tool om specifieke regimes over de hele wereld omver te werpen onder de dekking van een mensenrechten-ngo. Ze krijgen zelfs hun geld van het Congres en van USAID.

In de Servische Otpor! destabilisatie van 2000, selecteerden en trainden de NED- en Amerikaanse ambassadeur Richard Miles in Belgrado een groep van enkele tientallen studenten, geleid door Srđa Popović, met behulp van het handboek,  Van dictatuur tot democratie,  vertaald  naar het Servisch, van wijlen Gene Sharp en zijn Albert Einstein Instelling. 

In een post mortem over de Servische evenementen schreef de Washington Post: ‘Door de VS gefinancierde consultants speelden een cruciale rol achter de schermen in vrijwel elk facet van de anti-drive, hielden tracking-polls, trainden duizenden oppositie-activisten en hielpen bij het organiseren van een essentieel parallelle stemmen tellen. Amerikaanse belastingbetalers betaalden 5.000 blikjes spuitverf  die  door studentenactivisten werden gebruikt om anti-Milošević-graffiti op muren in heel Servië te krassen. ”

Opgeleide squadrons van activisten werden ingezet bij protesten om stadsblokken over te nemen met behulp van videoschermen met ‘inlichtingenhelmen’ die hen een onmiddellijk overzicht van hun omgeving gaven. Groepen jongeren die samenkomen op gerichte kruispunten in een constante dialoog op mobiele telefoons, zouden de politie dan overweldigen.

De Amerikaanse regering heeft ongeveer 41 miljoen dollar aan de operatie uitgegeven. Studentengroepen werden in het geheim getraind in de Sharp-handboektechnieken voor het organiseren van protesten die de autoriteit van de heersende politie bespotten, en toonden dat ze onhandig en onmachtig waren tegen de jeugdige demonstranten.

Professionals van de CIA en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken begeleidden hen achter de schermen.

De kleurrevolutie Otpor! model werd verfijnd en ingezet in 2004 als de Oranje Revolutie van Oekraïne met sjaals met logo en kleurenthema, en in 2003 in Georgië als de Rozenrevolutie. Latere staatssecretaris Hillary Clinton gebruikte de sjabloon om de Arabische lente te lanceren.

In alle gevallen was de NED  betrokken  bij andere ngo’s, waaronder de Soros Foundations.

Na Milosevic te hebben verslagen, richtte Popovic een wereldwijd trainingscentrum voor kleurrevolutie op, CANVAS, een soort winstadvies voor revolutie, en was persoonlijk aanwezig in New York, naar verluidt samen met Antifa tijdens de Occupy Wall Street, waar ook Soros-geld was gemeld.

Antifa en BLM

De protesten, rellen, gewelddadige en niet-gewelddadige acties die sinds 25 mei de Verenigde Staten overspoelen, waaronder een aanval op de poorten van het Witte Huis, beginnen logisch te worden als we het CIA’s Color Revolution-playbook begrijpen.

De impact van de protesten zou niet mogelijk zijn zonder een netwerk van lokale en staatspolitieke functionarissen binnen de Democratische Partij die de demonstranten steunden, zelfs tot het punt dat de democraat-burgemeester van Seattle de politie opdroeg verschillende blokken in het hart van het centrum van de bezetting door demonstranten.

De afgelopen jaren zijn grote delen van de Democratische Partij in de Verenigde Staten stilletjes overgenomen door wat men radicaal-linkse kandidaten zou kunnen noemen. Vaak winnen ze met actieve steun van organisaties zoals Democratic Socialists of America of Freedom Road Socialist Organizations.

In het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden zijn de vocale wijk van nieuwe vertegenwoordigers rond Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY), Rashida Tlaib en Minneapolis-vertegenwoordiger Ilhan Omar  allemaal lid of dicht  bij democratische socialisten van Amerika. Zonder sympathieke lokale democraatfunctionarissen in belangrijke steden zouden de straatprotesten van organisaties als Black Lives Matter en Antifa niet zo’n dramatische impact hebben.

Om beter te begrijpen hoe serieus de huidige protestbeweging is, moeten we kijken naar wie miljoenen in BLM heeft gestort. De Antifa is moeilijker vanwege de expliciete anonieme organisatievorm. In hun online handboek wordt echter openlijk aanbevolen dat lokale Antifa-cellen zich aansluiten bij BLM-hoofdstukken.

FRSO: Volg het geld

BLM begon in 2013 toen drie activistische vrienden de hashtag #BlackLivesMatter creëerden om te protesteren tegen de beschuldigingen van het neerschieten van een ongewapende zwarte tiener, Trayvon Martin door een blanke Spaanse blokwachter, George Zimmermann.

Alicia Garza, Patrisse Cullors en Opal Tometi waren allemaal verbonden met en werden gefinancierd door frontgroepen die verbonden waren aan iets dat Freedom Road Socialist Organization heette, een van de vier grootste radicaal-linkse organisaties in de Verenigde Staten, gevormd uit de zogenaamde New Communist Movement die oploste in 1980.

Op 12 juni 2020 stelt de Freedom Road Socialist Organization-webpagina: “ Het is nu tijd om lid te worden van een revolutionaire organisatie! Sluit je aan bij Freedom Road Socialist Organization … Als je de afgelopen weken op straat bent geweest, is de kans groot dat je hebt nagedacht over het verschil tussen het soort verandering dat dit systeem te bieden heeft en het soort verandering in dit land behoeften. Het kapitalisme is een mislukt systeem dat gedijt op uitbuiting, ongelijkheid en onderdrukking. De reactionaire en racistische regering van Trump heeft de pandemie verergerd. De economische crisis die zich ontwikkelt, is de ergste sinds de jaren dertig. Monopoliekapitalisme is een uitstervend systeem en we moeten het afmaken. En dat is precies waar Freedom Road Socialist Organization  voor werkt . ”

Kortom, de protesten over de vermeende politiemoord op een zwarte man in Minnesota worden nu gebruikt om op te roepen tot een revolutie tegen het kapitalisme. FRSO is een paraplu voor tientallen amorfe groepen, waaronder Black Lives Matter of BLM.

Wat interessant is aan de zelf beschreven marxistisch-leninistische wortels van de Freedom Road Socialist Organization (FRSO), is niet zozeer hun linkse politiek als wel hun financiering door een groep van goed begiftigde belastingvrije stichtingen.

Alicia Garza van BLM is ook bestuurslid of directeur van vijf verschillende frontgroepen van Freedom Road, waaronder 2011 bestuursvoorzitter van Right to the City Alliance, bestuurslid van School of Unity and Liberation (SOUL), van mensen die georganiseerd zijn om arbeidsrechten te winnen (POWER ), Forward Together en Special Projects directeur van National Domestic Workers Alliance.

De Right to the City Alliance heeft tussen 2011 en 2014 $ 6,5 miljoen gekregen van een aantal zeer gevestigde belastingvrije stichtingen, waaronder de Ford Foundation ($ 1,9 miljoen), van beide grote vrijgestelde belastingen van George Soros – Open Society Foundations, en de Foundation om Promoot Open Society voor $ 1,3 miljoen. Ook de aan de cornflake gebonden Kellogg Foundation $ 250.000 en  merkwaardig genoeg Ben & Jerry’s Foundation (ijs) voor $ 30.000.

Garza kreeg ook een groot stichtingsgeld als uitvoerend directeur van het FRSO-front, POWER, waar Obama de voormalige ‘groene banen tsaar’ Van Jones, een zelfbenoemde ‘communist’ en ‘gewelddadige zwarte nationalist’, nu bij CNN, in het bestuur zat. Alicia Garza was ook voorzitter van de Right to the City Alliance, een netwerk van activistische groepen die zich verzetten tegen stedelijke gentrificatie.

Dat front ontving sinds 2009 $ 1,3 miljoen van de Ford Foundation, evenals $ 600.000 van de Soros-stichtingen en opnieuw Ben & Jerry’s ($ 50.000).

En Garza’s SOUL, die beweerde 712 “organisatoren” te hebben opgeleid in 2014, toen ze mede-oprichter was van Black Lives Matter, kreeg $ 210.000 van de Rockefeller Foundation en nog eens $ 255.000 van de Heinz Foundation (ketchup en John Kerry-familie).

Met de Forward Together van FRSO zat Garza in het bestuur van een “multi-raciale organisatie die samenwerkt met gemeenschapsleiders en organisaties om cultuur en beleid te transformeren om sociale verandering te katalyseren.”

Het ontving officieel $ 4 miljoen aan inkomsten uit 2014 en van 2012 en 2014 ontving de organisatie in totaal $ 2,9 miljoen van Ford Foundation ($ 655.000) en  andere grote stichtingen .

De in Nigeria geboren BLM-medeoprichter Opal Tometi komt eveneens uit het netwerk van FRSO. Tometi leidde de FRSO’s Black Alliance for Just Immigration. Vreemd genoeg, met een staf van twee, kreeg het geld van grote stichtingen, waaronder de Kellogg Foundation voor $ 75.000 en Soros-stichtingen voor $ 100.000, en nogmaals, Ben & Jerry’s ($ 10.000). Tometi kreeg in 2014 $ 60.000 om  de groep te leiden .

De Freedom Road Socialist Organization die nu openlijk oproept tot een revolutie tegen het kapitalisme in de nasleep van de moord op Floyd George heeft nog een andere tak, The Advancement Project, dat zichzelf omschrijft als “een volgende generatie, multi-raciale burgerrechtenorganisatie”.

Het bestuur bestaat uit een voormalig Obama US Department of Education Director of Community Outreach en een voormalig Bill Clinton adjunct-procureur-generaal voor burgerrechten.

Het FRSO Advancement Project in 2013 kreeg miljoenen van grote Amerikaanse  belastingvrije stichtingen,  waaronder Ford ($ 8,5 miljoen), Kellogg ($ 3 miljoen), Hewlett Foundation of HP-oprichter van de defensie-industrie ($ 2,5 miljoen), Rockefeller Foundation ($ 2,5 miljoen) en Soros-stichtingen ($ 8,6 miljoen).

Major Money en ActBlue

Tegen 2016, het jaar van de presidentsverkiezingen waarin Hillary Clinton Donald Trump uitdaagde, had Black Lives Matter zich gevestigd als een goed georganiseerd netwerk.

Dat jaar kondigden de Ford Foundation en Borealis Philanthropy de oprichting aan van het Black-Led Movement Fund (BLMF), “een zesjarige gepoolde donorcampagne gericht op het inzamelen van $ 100 miljoen voor de coalitie Movement for Black Lives”, waarin BLM een centraal onderdeel was .

Tegen die tijd hadden de Soros-stichtingen al ongeveer $ 33 miljoen aan  beurzen verstrekt aan de Black Lives Matter-beweging . Dit was een serieus stichtingsgeld.

De BLMF identificeerde zichzelf als gemaakt door topstichtingen, waaronder naast de Ford Foundation, de Kellogg Foundation en de Soros Open Society Foundations.

Ze beschreven hun rol: “De BLMF verstrekt beurzen, middelen voor het opbouwen van bewegingen en technische assistentie aan organisaties die het leiderschap en de visie bevorderen van jonge, zwarte, queer, feministen en immigrantenleiders die een nationaal gesprek vormen en leiden   over criminalisering, politiewerk en race in Amerika. ‘

De Movement for Black Lives Coalition (M4BL), die Black Lives Matter omvat, riep in 2016 al op tot “het tegengaan van politiediensten, op ras gebaseerde herstelbetalingen, stemrechten voor illegale immigranten, afstoting van fossiele brandstoffen, een einde aan particulier onderwijs en handvestscholen, een universeel basisinkomen en een  gratis college voor zwarten . ”

Met name wanneer we op de website van M4BL klikken, leren we onder hun donatieknop dat de donaties naar iets gaan dat ActBlue Charities heet. ActBlue faciliteert donaties aan ‘democraten en progressieven’.

Op 21 mei had ActBlue $ 119 miljoen gegeven aan de  campagne  van Joe Biden.

Dat was vóór de wereldwijde protesten van BLM op 25 mei.

Nu kunnen grote bedrijven zoals Apple, Disney, Nike en honderden anderen onnoemelijke en niet-verantwoorde miljoenen in ActBlue gieten onder de naam Black Lives Matter, fondsen die in feite de verkiezing van een democratische president Biden kunnen financieren.

Misschien is dit de echte reden waarom de Biden-campagne zo zeker is geweest van de steun van zwarte kiezers.

Wat alleen duidelijk is uit dit verslag van de cruciale rol van grote geldstichtingen achter protestgroepen zoals Black lives Matter, is dat er een veel complexere agenda is die de protesten aanstuurt die nu de steden in heel Amerika destabiliseren.

De rol van belastingvrije stichtingen die verband houden met de fortuinen van de grootste industriële en financiële bedrijven zoals Rockefeller, Ford, Kellogg, Hewlett en Soros zegt dat er voor de huidige ongeregeldheden een veel diepere en veel meer sinistere agenda is dan spontane verontwaardiging suggereert.

F. William Engdahl  is strategisch risicoconsulent en docent, hij heeft een diploma in politiek van Princeton University en is een bestverkopende auteur over olie en geopolitiek, exclusief voor het online tijdschrift  “New Eastern Outlook”  waar dit artikel oorspronkelijk werd gepubliceerd. Hij is Research Associate van het Centre for Research on Globalization.