Conspiracy theory ‘Gekkies’ die twijfelen aan de juistheid van de consensus over ‘911’

Enige tijd geleden schreef de ombudsman van NRC laatdunkend over de ‘gekkies’ die twijfelen aan de juistheid van de consensus over ‘911’.

Nu ook de ‘New York Fire Commissioners’ aangeven dat er overweldigend bewijs is dat in de gebouwen van het WTC vooraf explosieven waren geplaatst, roept het de vraag op wie er nou écht een ‘gekkie’ is. Degenen die klakkeloos de ‘autoriteiten’ geloven, of degenen die durven twijfelen, omdat er zoveel onbeantwoorde vragen en vreemde feiten zijn. Tot en met het gegeven dat ‘911’ gebruikt werd om landen militair te veroveren die er niks mee te maken hadden, en te zoeken naar de aangewezen hoofdschuldige in Afghanistan, terwijl hij zich schuilhield in buurland Pakistan, met medeweten van de geheime dienst van dat land.

Durven twijfelen is nog iets anders dan vallen als een blok voor een alternatieve uitleg. Een ‘conspiracy theory’ is nog geen ‘conspiracy fact’ als je geloofwaardige aanwijzingen hebt. Bepaalde feiten die naadloos aansluiten bij een theorie over de toedracht vormen geen sluitend bewijs. Dat denken ziet u hier op dit blog terug waar het gaat over de ‘conspiracy theory’ met betrekking tot de toedacht van de ramp met vlucht MH-17, en MH-370. Dat vliegtuigen het WTC in New York zijn binnengevlogen, dat is helder. We hebben daarbij een lijst met namen van de kapers, en de passagiers. En van twee andere toestellen is bekend dat één zich in het Pentagon boorde, en de ander crashte in een weiland bij een poging de kapers te overmeesteren. Ik zie geen reden om aan dat deel van het verhaal te twijfelen.

Wat er vóór die dag, en ná die dag ‘achter de schermen’ gebeurde, is minder helder. Wat was het plan? Wie had het bedacht, en gefaciliteerd, en waarom is de veronderstelde ‘Mastermind’ bereid te getuigen tegen Saoedi Arabië in een rechtszaak die nabestaanden tegen dat land hebben aangespannen? Waarom hielden de Verenigde Staten de sectie van het ‘Rapport’ dat over Saoedische betrokkenheid ging geheim? En wat heeft het te betekenen dat Iran ‘Washington’ nog eens inwrijft dat hun vrienden in ‘olieland’ een onfrisse rol speelden in dat verhaal?

Waar de strijd tegen ‘complotdenken’ voortkomt uit angst voor hysterie, zoals rond het pamflet ‘The Protocols of the Meetings of the Learned Elders of Zion’, dat in grote delen van Europa het antisemitisme voedde, en voedt, valt dat te billijken. Waar de angst voor een terugkeer van dat antisemitisme maakt dat journalisten en redacties blind zijn voor Joodse criminelen en cynici, is dat minimaal ook een groot gevaar, zoals de verwikkelingen rond Epstein laten zien. De omvang van zijn netwerk, en de wijze waarop hij, en wellicht organisaties waar hij voor werkte, er gebruik van maakten, verovert nu alsnog ‘mainstream’, nadat het jaren geleden al als een ‘complot theorie’ werd gebracht, en hardhandig werd onderdrukt door ‘mainstream’, of werd doodgezwegen.

De fascinerende vraag naar het ‘waarom’ is niet altijd accuraat te beantwoorden. Maar degenen die het verhaal van Epstein nu nog krampachtig proberen te verkopen als dat van een pedo met grootheidswaan die om onduidelijke redenen ‘onder de radar’ bleef, en verder niks, die besodemieteren zichzelf en/of hun lezers en kijkers. Dito bij de pogingen om de rol van het Verenigde Koninkrijk in ‘Russiagate’ buiten beeld te houden. Terwijl dat de ‘Special Relationship’ tussen het VK en de VS op losse schroeven zet. Maar elk van de ‘spelers’ kan andere motieven hebben gehad, en gedroomd hebben van een uitkomst waar anderen in het complot geen weet van hadden.

Particuliere organisaties en redacties van kranten en zenders die voorgeven te strijden tegen het denken in ‘Samenzweringen’ zijn zelden ‘recht door zee’. In het kamp van ‘tegenstanders’ van hun consensus standpunt zien ze eindeloos veel samenzweringen, maar aan de ‘politiek correcte’ kant is het ‘transparantie troef’. Die ‘dienaren van de consensus’ worden dan vervolgens onderdeel van het grotere verhaal. Als opsporingsdiensten de kant van die propagandisten van de ‘consensus view’ kiezen, en mensen die twijfelen aanmerken als (potentiële) terroristen, wordt het gevaarlijk.

Officiële onderzoekscommissies in de Verenigde Staten die de FBI en CIA onderzochten in de jaren zeventig, stuitten op bijzonder onsmakelijke complotten. Maar volgens vasthoudende onderzoekers was het nog slechts het topje van de ijsberg. Het beïnvloeden van de kiezer, en daarmee van de politici die smachten naar macht, en meewaaien met het ‘sentiment’ om geen stemmen kwijt te raken, via schokkende gebeurtenissen, is een suggestie die u hier ook al wel eerder bent tegengekomen. ‘Chaos’ als doel van de ‘Warparty‘. En het is zeker een interessante theorie. Maar onthoud dat ook als dat de motivatie is van bepaalde types binnen een ‘operatie’, het niet betekent dat alle betrokkenen op datzelfde spoor zitten, en om die reden participeren. Uiteindelijk participeren we allemaal als we niet durven twijfelen, en mensen gek, of gevaarlijk verklaren, die over kennis beschikken die ons is ontgaan.