Macron en zijn regering verliezen hun geloofwaardigheid. Uit enquêtes blijkt dat 70 procent van de Fransen gelooft “dat de staat de waarheid niet vertelt”
De Duitse minister van Financiën Olaf Scholz gaf gisteren tijdens de talkshow “Anne Will” aanwijzingen voor een verlies van controle. Men moest risico’s nemen om de toevoer van ademhalingsmaskers te verzekeren. Dit kan leiden tot zenuwinzinkingen bij medewerkers van de Federale Rekenkamer.
Noodverwerving
In de Verenigde Staten wordt het verlies van controle getoond in nieuws dat gelijk staat aan een trailer voor een film. De Chicago Sun Times meldt dat een assistent van een staatsauditor de snelweg overhaast met een cheque van $ 3,5 miljoen om een zakenpartner op een parkeerplaats van McDonalds op tijd te ontmoeten om te voorkomen dat ze handel drijft door de levering van beschermende maskers het vod gaat.
De krant noemt het fenomeen “noodinkoop”. De aflevering is slechts een fragment van wat er de afgelopen weken is gebeurd in de “wilde westen” -praktijken om de staat te voorzien van de nodige beschermende uitrusting voor de arbeiders aan het Corona-front en de patiënten. De prijzen zijn hoog.
De volgende fase – overheidscommunicatie
Dat er een verband is met eerdere bezuinigingsmaatregelen in de gezondheidssector wordt nu ook duidelijk in Frankrijk, waar de regering nu ook signalen geeft van een herbeoordeling van de voordelen van mond- en neusbescherming. Je oriënteert je langzaam op de uitgang van de strikte maatregelen. In Frankrijk maakt het dragen van beschermmaskers ook deel uit van een pakket maatregelen dat wordt overwogen.
Meldingen van een koerswijziging met betrekking tot de waardering van beschermende maskers suggereren dat de communicatie van de overheid vooral gericht was op de angst voor een onhandelbaar knijpen in de beschermende maskers – en niet zozeer om medische redenen voor het nut van dergelijke maskers.
Het feit dat de WHO hierover lange tijd twijfels had, paste uitstekend in het communicatieconcept van de regering (Macron hecht groot belang aan de “com”).
Maar dit is nu veel erger dan het aanvankelijk leek. Na de twee tv-optredens van president Macron is het feit dat een meerderheid van 54 procent tevreden was met de manier waarop de regering de corona-crisis heeft aangepakt, nu veranderd, de peilingen veranderd.
Afnemend vertrouwen
Ruim twee weken geleden werd echter duidelijk dat de meerderheid de regering en Macron niet vertrouwde: 61 procent ‘liever niet’ (33%) of ‘helemaal niet’ (28%) vertrouwde het.
Andere onderzoeken leverden betere waarden op, maar ook daar gaat het bergafwaarts: de regering verloor binnen twee weken 18 procentpunten, volgens de Institut Elab-enquête . Na Macron’s eerste tv-toespraak over de Corona-crisis op 13 maart was 59% van de bevolking vertrouwd. Nu is het nog maar 41 procent.
Vooral onder de armere klassen en degenen die in het land wonen, gaf ongeveer tweederde (68% en 65%) nu duidelijk aan dat ze geen vertrouwen hadden (beide waarden waren de afgelopen twee weken met dubbele cijfers gestegen, ongeveer 17 of 10 procent). De oudere 65-plussers behoren tot degenen die nog het meeste vertrouwen hebben. De krappe meerderheid, 51 procent, zegt ook de regering niet te vertrouwen.
‘De regering zwijgt over dingen’
Een enquête van Opinionway vroeg iets nauwkeuriger. Er zijn daar eveneens slechte vertrouwenswaarden (55 procent heeft geen vertrouwen), maar een ander resultaat is opvallend, namelijk dat 63 procent van de respondenten van mening is dat de regering “de zaken zou verbergen als het gaat om de gezondheidscrisis”.
In een ander onderzoek (door Odoxa), dat iets eerder verscheen, was 70 (!) Procent van de ondervraagden het ermee eens dat “de staat de Fransen de waarheid niet vertelt”. Dit wordt weerspiegeld door Le Monde, met beoordelingen van een vertegenwoordiger van de La République en marche (LRM) -partij van Macron , volgens welke het verlies aan geloofwaardigheid dat begon met de gele vestprotesten, nu aanhoudt.
Het wantrouwen van een elite die zichzelf privileges verleent ten koste van anderen komt ook tot uiting in de discussie over mond- en neusmaskers en de testen, meldt het genoemde artikel in Le Monde. Volgens de populaire perceptie is de schade toegebracht aan werknemers en werknemers die nog steeds actief zijn en niet voldoende worden beschermd, zegt de IFOP-hoofd van opiniepeilingen.
Terwijl de media nu opvallend duidelijk schud voorzichtig aan de nieuwe koers van de overheid en het nut of het bod voor maskers communiceren – wat inderdaad overtuigende argumenten (goed samengevat in het Engels hier ) – kritische waarnemers te verwijzen naar de prehistorie: besparende maatregelen in de gezondheidszorg, immense Personeels- en bezuinigingen, ook onder de sociaal-democratische regering .
De boemerang: bezuinigingsmaatregelen in de gezondheids- en sociale sector
Korte tijd leek het erop dat de Franse regering zichzelf kon redden van de geloofwaardigheidscrisis die begon met de gele hesjes en dieper werd met de sociale protesten voor pensioenhervormingen via de corona-crisis, maar nu is het anders.
Aangezien het verplegend personeel zowel in de gele hesjes als in de demonstraties tegen de ontmanteling van de socialezekerheidsstelsels goed vertegenwoordigd was, bouwt de kritiek op de regering in belangrijke mate op de feitelijke ervaringen en daarmee op de angst en minder op een ideologische zeepbel (zoals het geval is bij de “Facebook” Vertegenwoordigers “die Gilet jaunes heel goed lieten zien).
Als de regering kritiek op haar controleverlies probeert tegen te gaan, zoals het in Frankrijk wordt gedocumenteerd bij de aanschaf van beschermende maskers, met verwijzingen naar nepnieuws, samenzweringstheorieën en valse informatie van haar critici, levert ze zelf geen bijzonder betrouwbaar beeld op.
Omdat ook zij informatie in de wereld steekt die de volgende dag wordt gecorrigeerd en gekoppeld is aan een politieke koers die wantrouwen wekt – omdat ze de afgelopen jaren weinig of ‘weinig’ aandacht heeft besteed aan de lagen waarvan het werk nu systeemrelevant is. Transparantie, die Macron ophing en beloofde bij zijn beide tv-optredens, wordt gezien als een advertentie die niemand serieus neemt. ( Thomas Pany )