Indignatie redactie 
Antikapitalistische intellectuelen raken bedwelmd door de droom van de naderende ondergang van het ‘kapitalisme met een dodelijk gezicht’, dat oproept tot ‘menselijk offer’ in de Corona-crisis. De stelling van het kapitalisme die de dood brengt, is absurd
‘Menselijk offer voor het kapitalisme’ is hoe ‘Die Zeit’ een artikel overschrijft. Alleen de reeks horrorwoorden zoals ‘beurskoersen’ , ‘markt’, ‘prijssignalen’. ‘Kapitalisme’, ‘rijk’ en ‘geld’ veroorzaken afschuw of een griezelige huivering voor linkse intellectuelen. Dus laten we het woord schuim opsplitsen in zijn individuele bubbels. In het genoemde “Zeit” -artikel staat: “In de ups en downs van de economische cycli en de beurskoersen, stapt de god van de economie uit de duisternis van zijn onherkenbaarheid in het licht van de wereld, en menselijke kennis zal nooit voldoende zijn om het mysterie van de markt te begrijpen . “
De auteur geeft immers toe dat de markt voor hem een ’mysterie’ is dat hij niet begrijpt. Hij stelt zijn eigen beperkte kennis echter gelijk aan ‘menselijke kennis’ en komt tot de conclusie dat ‘menselijke kennis’ nooit ‘voldoende’ zal zijn om de markt te begrijpen. En het gaat verder: “Het enige dat de hedendaagse man kan doen, is de Almachtige genadig maken volgens het oude patroon. Dus het slachtoffer van het oude, het onproductieve en het nutteloze, het slachtoffer van het systeemrelevante, die niet ontvankelijk zijn voor prestatieprikkels of prijssignalen, zou het gepaste rendement zijn dat de wispelturige kapitalistische god gelukkig houdt en zijn numineuze markt gaande. Het is niet voor iedereen genoeg … De kapitalistische cultreligie viert blinde accumulatie, het viert de zelfverrijking van de toch al oneindig rijke en de transformatie van geld in nog meer geld. In de kapitalistische cultus is de zin van het leven om je aan te passen aan de doden. ‘
“Ons chique kapitalisme met een dodelijk gezicht”
Kapitalisme wordt geassocieerd met “dood” en de Corona-crisis is bedoeld om dit te bevestigen. Een ander “Zeit” -artikel, ook over corona en kapitalisme, is getiteld: “Ons chique kapitalisme en dodelijke gezicht “.
We lezen erin: “Helaas is er weinig hoop op verandering, omdat de diepere reden voor de voortdurende uitbreiding van kapitaal in alle landen en levensgebieden, nee, niet menselijke hebzucht is, maar een structureel lot dat tot op zekere hoogte in het kapitalisme is genaaid.”
De steeds terugkerende combinatie van ‘kapitalisme’ en ‘dood’ moet suggereren dat het kapitalisme een dodelijk systeem is. In de razernij van woorden worden enkele verontrustende feiten vergeten, bijvoorbeeld die te lezen zijn in het Zwarte Boek van het communisme: socialistische experimenten hebben in 100 jaar tijd meer dan 100 miljoen doden geëist.
De vergeten doden van het socialisme
Het grootste socialistische experiment was Mao’s “Grote sprong voorwaarts” eind jaren vijftig. De historicus Frank Dikötter komt tot de conclusie op basis van een analyse van analyses door de Chinese veiligheidsdienst en de uitgebreide geheime rapporten die door partijcomités zijn geschreven in de laatste maanden van de “grote sprong”: ten minste 45 miljoen stierven een onnodige in de jaren 1958 tot 1962 Dood. De meesten stierven van de honger, terwijl ongeveer 2,5 miljoen mensen stierven omdat ze doodgemarteld of vermoord werden – of omdat hun opzettelijk voedsel werd onthouden om hen uit te hongeren. ‘Mensen werden gekozen om te worden vermoord omdat ze rijk waren, omdat ze kibbelden, omdat ze hun mening gaven of omdat de persoon die het eten serveerde in de keuken van de mensen om de een of andere reden had ze een hekel aan haar . ‘ Maar socialisme wordt zelden geassocieerd met de term ‘dood’. Maar het kapitalisme zou “onmenselijk” zijn.
‘Contrast tussen kapitalisme en goed leven’?
Wolfgang Welsch emeritus hoogleraar filosofie schrijft in “Cicero”: “Dit is de manier waarop een conflict ontstaat onder corona-omstandigheden, die in normale tijden de samenleving andersom bepaalt: het contrast tussen de kapitalistische economie en het goede leven . We weten dat de kapitalistische economie ons leven niet bevordert. Het vernietigt niet alleen de natuur, maar ook onze gezondheid en menselijke relaties. …. Kapitalisme en neoliberalisme moeten worden teruggedrongen. Corona kan op zijn minst op de lange termijn ook een positieve impact hebben. ”
Het ‘contrast tussen de kapitalistische economie’ en het ‘goede’ leven wordt een onweerlegbare zekerheid (‘we weten’), omdat het kapitalisme ‘onze gezondheid’ en ‘menselijke relaties’ vernietigt.
‘Verlichting nu!’
Echt waar? Antikapitalisten zouden Steven Pinker moeten lezen, die feiten en statistieken presenteert in plaats van eng woordschuim in “Enlightenment Now!” Bijvoorbeeld: in de afgelopen 200 jaar is het percentage extreme armoede in de wereld gedaald van 90 naar 10 procent, waarvan bijna de helft in de afgelopen 35 jaar. De kapitalistische globalisering en de vestiging van privébezit en de markt alleen al in China hebben het percentage mensen dat in extreme armoede leeft verlaagd van 88 procent (Mao-periode) tot minder dan één procent.
Vanaf het begin van het kapitalistische tijdperk tot heden is de moedersterfte driehonderd keer gedaald, van 1,2 naar 0,0004 procent. De dalingen hebben zich verspreid naar de rest van de wereld tijdens de kapitalistische globalisering, inclusief de armste landen, waar het sterftecijfer nog sneller is gedaald. In 1845 zou een Britse baby die het gevaarlijke eerste levensjaar had overleefd, 47 zijn geworden, in 2011 was dat 81. En dat geldt niet alleen voor het moederland van het kapitalisme, maar de wereldwijde levensverwachting is sneller dan ooit in de menselijke geschiedenis gestegen in de 200 jaar sinds het kapitalisme zich begon te verspreiden.
Antikapitalistische intellectuelen geven de schuld aan het kapitalisme voor al het kwaad van de wereld en roepen op tot een alternatief. Zonder uitzondering zijn alle antikapitalistische experimenten van de afgelopen 100 jaar mislukt – meest recentelijk in Venezuela – maar dat stoort de antikapitalisten niet. Hoe het alternatief voor het kapitalisme eruit zou moeten zien, blijft onduidelijk, maar één ding is zeker:
Afgoderij van de staat
De markt wordt begraven of binnen de smalste limieten gebracht, alle hoop rust op de staat. Ulrike Herrmann, auteur van verschillende kritieke boeken over het kapitalisme en redacteur van de taz ziet – zoals vele andere intellectuelen – de oplossing voor alle problemen in nog meer staten. ‘De corona-crisis’, schrijft ze, ‘heeft ook zijn voordelen. Het moet de neoliberale ideologie begraven die sinds 1980 de westerse wereld domineert … De ‘markten’ mislukken omdat ze alleen kunnen werken als de toekomst betrouwbaar kan worden berekend. De aandelenkoersen bepalen de winst van morgen. Zoals echter in tijden van crisis merkbaar is, kan de toekomst in principe niet worden gepland. Er is dus geen alternatief voor solidariteit. Dus naar de staat. “
Het is nog maar een klein eindje verwijderd van het feit dat men niet begrijpt hoe de markten werken – zoals in het begin geciteerd in het Zeit-artikel – tot de afgoderij van de staat als een vermeende oplossing voor alle problemen in de wereld.
