Indignatie redactie 
De toekomst van werk is hier, ingeluid door een wereldwijde pandemie. Maar verandert het werk in een arbeidersparadijs van thuiswerken? Of meer een Big Brother-panopticon?
Een verontrustende toename van het gebruik van digitale surveillancetechnologieën door werkgevers om hun externe werknemers in de gaten te houden, doen de alarmbellen rinkelen. Nu het aantal externe werknemers stijgt als gevolg van de pandemie – 42 procent van de Amerikaanse werknemers doet nu hun werk vanuit hun keuken, woonkamer en thuiskantoor – is een aantal werkgevers begonnen hun werknemers te verplichten spionagesoftware te downloaden naar hun laptops en smartphones. Het doel is voor bedrijven om te controleren wat hun externe werknemers de hele dag doen, om de prestaties en productiviteit van hun werk te volgen en om de zogenaamde “cyberverslapping” te verminderen.
Zakelijke softwareproducten van Hubstaff , die de muisbewegingen, toetsenbordaanslagen, bezochte webpagina’s, e-mail, bestandsoverdrachten en gebruikte applicaties van een werknemer volgen , stijgen in de verkoop. Dat geldt ook voor de verkoop van TSheets, die werknemers naar hun smartphones downloaden, zodat werkgevers hun locatie kunnen volgen. Een ander product, Time Doctor genaamd , “downloadt video’s van de schermen van werknemers” en gebruikt “de webcam van een computer om elke 10 minuten een foto van de werknemer te maken”, meldt NPR. Een medewerker vertelde NPR: “Als je een paar minuten inactief bent, als je naar de badkamer gaat of … [naar de keuken], dan verschijnt er een pop-up met de tekst: ‘Je hebt 60 seconden om te starten weer aan het werk of we pauzeren uw tijd. ”
Een ander systeem, InterGuard, kan in het geheim op de computers van werknemers worden geïnstalleerd . The Washington Post meldt dat het “een minuut-tot-minuut tijdlijn maakt van elke app en website die ze bekijken, elk categoriseert als ‘productief’ of ‘onproductief’ en werknemers rangschikt op basis van hun ‘productiviteitsscore’.” Andere werkgevers gebruiken een lagere -tech-benadering, waarbij werknemers de hele dag ingelogd moeten blijven bij een teleconferentieservice zoals Zoom, zodat ze continu kunnen worden bekeken.
Sinds de uitbraak van COVID-19 zegt een bewakingsbedrijf, Awareness Technologies, zijn omzet te verdrievoudigen . Leidinggevenden bij Hubstaff en Teramind zeggen ook dat de vraag naar de monitoringproducten van hun bedrijven verdrievoudigd is. Op een website met ” Employee Monitoring Software in the USA ” staan bijna 70 bedrijven met producten te koop.
Verouderde wetten houden het legaal
Ondanks deze toename van online surveillance-activiteit is het momenteel een juridische praktijk in de Verenigde Staten. Individuele staatswetten variëren afhankelijk van of bedrijven werknemers moeten informeren dat ze trackingsoftware gebruiken, maar in werkelijkheid: “Als je op je kantoorcomputer zit, heb je helemaal geen privacy “, zegt Lewis Maltby, president van het National Workrights Institute . “Alles wat je doet, wordt waarschijnlijk gecontroleerd door je baas.”
De huidige wetten zijn sterk verouderd, aangezien ze gebaseerd zijn op de Electronic Communications Privacy Act van 1986, toen de primaire vorm van elektronische communicatie de telefoon was. Dat was een verre tijd waarin desktopcomputers voor het eerst populair werden, en smartphones waren nog geen glinstering in het oog van Steve Jobs.
En nu, als reactie op de uitbraak van het coronavirus, hebben bedrijven zoals Pricewaterhouse Coopers en Salesforce intrusieve applicaties ontwikkeld waarmee bedrijven continu de gezondheidsstatus van hun werknemers kunnen volgen. Vaak bevatten ze een systeem om contacten tussen werknemers binnen een kantoor bij te houden en een mobiele app om informatie over hun gezondheidsstatus te verzamelen. Een aantal grote Amerikaanse werkgevers, waaronder Amazon , Walmart, Home Depot en Starbucks, nemen de temperaturen van hun werknemers op voordat ze mogen werken. Werkgevers hebben zeker een legitieme behoefte om de nodige gegevens te verzamelen om hun werkplekken te beschermen, vooral als reactie op een pandemie. Maar wat is het juiste niveau van “gezondheidsinbraak”? Hoe vrijwillig is de deelname van werknemers en wie beslist?
De realiteit van deze constante Big Brother digitale spionage bij mensen thuis is dat tientallen externe werknemers beginnen te klagen dat ze zich opgebrand voelen door deze druk. Uit een recent Fishbowl-onderzoek onder werknemers van grote bedrijven bleek dat driekwart van de ondervraagden er tegen was “een app of apparaat te gebruiken waarmee hun bedrijf hun contacten met collega’s kan traceren”. Toch zijn velen bang dat ze gebrandmerkt zullen worden als een onruststoker of hun baan zullen verliezen als ze zich uitspreken. En aangezien externe werknemers elkaar nauwelijks zien – en in toenemende mate misschien niet eens veel van hun collega’s kennen – zullen deze factoren het organiseren van arbeid en het versterken van collectieve arbeidskrachten een steeds grotere uitdaging maken.
Amerikaanse vakbonden hebben traag gepleit voor het bijwerken van deze verouderde wetten. Een vakbond, de United Electrical, Radio en Machine Workers of America, heeft gewerkt om de ergste misstanden te bestrijden . Ook de arbeidsvriendelijke media hebben dit verhaal gemist. Vakbonden zouden niet alleen moeten pleiten voor het actualiseren van de wetten en het beperken van digitale spionage, maar waarom zouden ze ook niet eisen dat thuiswerkers door werkgevers worden gecompenseerd voor het gebruik van hun huis, nutsvoorzieningen en internet? En dat de werkgever verantwoordelijk blijft voor apparatuur en een veilige werkplek, ook thuis?
Groei van extern personeel – het nieuwe normaal?
Naarmate het aantal externe werknemers toeneemt, neemt de bezorgdheid onder voorstanders van arbeidskrachten toe dat dit snel het ‘nieuwe normaal’ wordt. Uit een onderzoek van Gartner, Inc. bleek dat 74 procent van de bedrijven van plan is een deel van hun personeel permanent op afstand te houden, waarbij bijna een kwart van de respondenten zegt dat ze ten minste 20 procent van hun werknemers op locatie naar een permanente status op afstand zullen verplaatsen. . Google / Alphabet heeft onlangs aangekondigd dat het zijn 200.000 fulltime en contractmedewerkers tot ten minste juli 2021 thuis zal houden , en de helft van de Facebook-medewerkers zal het komende decennium vanuit huis werken. Hub International, een wereldwijde verzekeringsmakelaar, heeft 90 procent van zijn 12.000 werknemers verplaatst naar externe status. “Teleperformance, ’s werelds grootste callcenterbedrijf, schat dat ongeveer 150.000 van zijn werknemers [bijna de helft van het wereldwijde personeelsbestand] niet zullen terugkeren naar een fysieke werkplek”, aldus Social Europe .
Stanford-econoom Nicholas Bloom zegt:
“Een recent afzonderlijk onderzoek onder bedrijven uit de Survey of Business Uncertainty die ik samen met de Atlanta Federal Reserve en de University of Chicago heb uitgevoerd, gaf aan dat het aandeel van het aantal werkdagen dat thuis wordt doorgebracht, naar verwachting zal verviervoudigen ten opzichte van pre-COVID-niveaus, van 5 procent. tot 20 procent.
“Van de tientallen bedrijven waarmee ik heb gesproken, is het typische plan dat werknemers één tot drie dagen per week thuis werken en de rest van de tijd op kantoor komen.
Maar niet alle thuiswerkers zijn gelijk geschapen. Bloom gaat verder :
“Alles bij elkaar zorgt dit voor een tijdbom voor ongelijkheid. Onze resultaten laten zien dat beter opgeleide, beter verdienende werknemers veel vaker thuis werken – dus blijven ze betaald krijgen, hun vaardigheden ontwikkelen en hun carrière vooruit helpen. Tegelijkertijd blijven degenen die niet thuis kunnen werken – hetzij vanwege de aard van hun baan, hetzij omdat ze geen geschikte ruimte of internetaansluiting hebben, achter. Ze worden geconfronteerd met sombere vooruitzichten als hun vaardigheden en werkervaring eroderen tijdens een langdurige stillegging en daarna. “
De toekomst van werk is onzekerder dan ooit geworden. In deze “dappere nieuwe wereld” moeten vakbonden en pleitbezorgers ervoor zorgen dat de pandemie niet door bedrijven wordt misbruikt als excuus om de omstandigheden voor werknemers die niet op kantoor werken te verslechteren. Het is gemakkelijk voor te stellen hoe de scheidslijn tussen ‘werken op afstand’ en ‘platformwerk’ zou kunnen vervagen, wat zou kunnen leiden tot meer ‘Uberisatie’ naarmate werk overgaat in ‘onafhankelijke’ contracten, schijnzelfstandigheid en ‘pay-by-project’-regelingen die kan gemakkelijk worden uitbesteed naar afgelegen (en goedkopere) bestemmingen.
Voorstanders van werknemers moeten aandringen op een sterk en modern wettelijk kader voor gegevensbescherming. En daar hoort ook een effectief handhavingssysteem bij tegen privacymisbruik dat illegaal spionagedrag ontmoedigt. Werken op afstand mag geen neerwaartse beweging worden in de richting van een Big Brother-panopticon dat steeds dieper in de samenleving doordringt, ook bij ons thuis.
Economie voor iedereen via counterpunch.org
