Indignatie redactie 
Jongeren, die tijdens een kostbare fase van hun leven veel hebben opgegeven voor ‘het groter goed’, zijn het zwarte schaap geworden van politici die hun verantwoordelijkheid niet willen nemen.
Ik krijg het zoveelste appje binnen: een vriendin is gisteren positief getest op corona. Ze was een tijdje geleden al gevaccineerd met Janssen, en kreeg toen meteen een QR-code waarmee ze de club in mocht. Uit voorzorg deed ze nog een extra test, die negatief was. Voor haar voelde de club, aangezien ze zich netjes aan de regels hield, als een veilige plek. Nu moet ze haar vakantie afblazen, en ligt ze zo ziek als een hond in bed. Alle mensen die ze dit weekend zag, en dat zijn er een hoop, gaan vijf dagen in quarantaine.
Gisteren bood demissionair minister-president Mark Rutte z’n excuses aan voor “de slechte persconferentie van vorige week en de inschattingsfout die gemaakt is bij de coronaversoepelingen.” Waar hij nou precies sorry voor zegt, en of er iemand is die de verantwoordelijkheid neemt voor het enorm gortige verloop van de afgelopen weken, werd niet echt duidelijk. Wel duidelijk: jongeren zijn weer de dupe. Niet alleen krijgen ze alwéér de schuld van de oplopende cijfers, maar door halfbakken coronamaatregelen en crappy communicatie zijn er nu een hoop jongeren die strontziek geworden zijn van het virus, of die nu in quarantaine zitten omdat ze ergens waren waar het virus uitbrak. En dat net op het moment dat ze eindelijk het gevoel kregen dat het leven weer een beetje leuk werd.
Kort samengevat, voor het geval je het gemist hebt omdat je van ellende onder een steen gekropen bent: sinds enkele weken mochten de mondkapjes af, er kon weer de hele nacht lang drank verkocht worden en bovenal mochten clubs weer open, waar onder bepaalde voorwaardes ook geen anderhalve meter afstand meer hoefde worden gehouden. Het leek erop dat deze zomer vooral eentje zou zijn waarin we alle corona-malaise van ons af zouden zwieren in de club, op festivals of ergens op de toog in een shotjesbar.
Maar door de exponentiële stijging van het aantal positieve coronatests (dit weekend steeg dat aantal met 883 procent) werd de slutty summer een halt toe geroepen. Clubs moeten weer sluiten, de horeca moet om middernacht dicht, en meerdaagse evenementen mogen tot 13 augustus niet plaatsvinden. Ook zal er even geen gebruik meer gemaakt worden van Testen Voor Toegang voor horeca.
Demissionair minister Hugo de Jonge gaf aan “erg geschrokken te zijn” door de cijfers, en gisteren liet hij weten dat iedereen die “veel mensen heeft gezien dit weekend” uit voorzorg in quarantaine moet. Met andere woorden: het gaat hier héél erg fout.
De oorzaak hiervan? Volgens onderzoek, zo zei De Jonge, zouden vooral clubs een broeinest zijn, onder andere doordat de jeugd QR-codes had gefaket om zo ongetest binnen te kunnen komen. De Jonge zei dat hij netjes alle regels van het OMT had opgevolgd, en ook ging het “hartstikke goed met het vaccineren”. Wat hij daarbij niet vertelde is dat zijn nieuwe beleid zo lek als een mandje is – en dat de overheid geen rekening hield met hoe gevaarlijk de laksheid van die nieuwe regels voor jongeren kon zijn.
Zo had het OMT het advies gegeven dat clubs goed geventileerd moeten worden, en dat zo’n QR-code maar twaalf uur geldig zou mogen zijn, niet veertig uur. Dat advies is niet opgevolgd door de overheid. Ook de leus ‘dansen met Janssen’, bleek een grote klucht. Jonge mensen gingen meteen na hun prik aan het dansen, ook al werkt het vaccin pas na twee weken. Daarnaast heeft het OMT onvoldoende rekening gehouden met de veel besmettelijkere deltavariant. Het resultaat? Jongeren, die volledig legaal naar de club gingen met hun vaccinatie nog vers in de arm of met een veertig uur oude test, worden nu massaal ziek. En dat terwijl de overheid nu begint over long covid en hoe schadelijk die aandoening is voor jonge mensen.
Jonge mensen hebben meestal vrij weinig invloed op de gang van zaken in het land. Maar in tijden van een pandemie zijn het juist wel keer op keer de jongeren die schijnbaar de touwtjes in handen hebben. Als ze niet aan het demonstreren zijn op de Dam, zijn ze elkaar wel ergens op een illegaal feest onder een brug aan het onderhoesten, aldus het nieuws en de politiek. De tweede coronagolf was de verantwoordelijkheid van – je raadt het al– jongeren die op vakantie gingen en het virus mee terug naar Nederland namen, zei Jaap van Dissel destijds.
Jongeren, die tijdens een kostbare fase van hun leven veel hebben opgegeven voor ‘het groter goed’, zijn het zwarte schaap geworden van politici die hun verantwoordelijkheid niet willen nemen. En dat terwijl anderhalf jaar corona, zowel op emotioneel als financieel vlak, flink op jonge mensen heeft ingehakt. Hoe kan je er als jongere nog in vertrouwen dat de overheid ook aan jou denkt bij het maken van de regels? En wat wordt nu nog vrolijk aangemoedigd door de overheid, maar veroorzaakt over een paar maanden een nieuwe golf – opnieuw door de schuld van jongeren? Die keer dat je een drankje ging drinken op de stoep van je buur – had je daar, als egoïstische jongere, wel écht goed over nagedacht?
Aan die excuses van Rutte heeft die vriendin nu helemaal niets meer. Waar ze, op lange termijn, misschien wel wat aan heeft is een overheid die het opneemt voor haar jongeren, en het vertrouwen van de jeugd terugwint – niet met holle beloftes en partypriklocaties, maar met duurzame maatregelen waar we écht wat aan hebben.
