Er is inmiddels een groot aantal concrete aanwijzingen dat de ergste horrorscenario’s in relatie tot de coronavaccinatie uitkomen. Er leek iets absoluut kwaadaardigs aan het werk te zijn bij de vrijwel wereldwijde staatsgreep van maart 2020. Er is geen andere manier om de criminele agenda te beschrijven die pandemische fetisjisten zoals minister van Volksgezondheid Karl Lauterbach en zijn handlangers met succes in Duitsland hebben geïmplementeerd.
Ik kan hier niet geloofwaardig over het onderwerp coronavaccinatie schrijven zonder het artikel vooraf te laten gaan met een persoonlijke bekentenis die allesbehalve gemakkelijk te doen is in een alternatief medium: ik ben “gevaccineerd tegen corona” en zelfs “gestimuleerd”. Als lid van de oppositie, die zich vanaf het begin van de Corona-crisis publiekelijk uitsprak tegen de onmenselijke crisismaatregelen en deelnam aan tal van demonstraties tegen deze maatregelen, kan ik vandaag alleen maar zeggen: ik schaam me dat ik betrokken was bij de waarschijnlijk beslissende daad van democratisch verzet was er zelf niet bij. Het was vooral de “vaccinatiestaking” van een tweecijferig miljoen volwassen Duitsers die uiteindelijk de ruggengraat van het Corona-regime doorbrak.
Om mijn gedrag uit te leggen – niet te rechtvaardigen – zou ik willen zeggen dat hoewel ik de reguliere politici en media wantrouwde, ik de geneeskunde niet vertrouwde. Ik ben een gediplomeerd natuurwetenschapper met enige onderzoekservaring en dankzij deze stempel ben ik nog steeds een voorstander van op wetenschap gebaseerde geneeswijzen. De westerse geneeskunde is een van de grootste verworvenheden in de geschiedenis van de mensheid en trouwens ook een geschenk van de ‘blanke man’, die tegenwoordig vaak wordt verguisd, aan andere wereldculturen. Het vertrouwen dat niet alleen ikzelf maar ook vele anderen hadden in de wetenschap en haar toepassingen is door de Coronacrisis ernstig en misschien wel onherstelbaar geschaad. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben in de vorm van gevaarlijke nieuwe irrationaliteiten.
Absoluut kwaad aan het werk
Ondanks dit vertrouwen in de geneeskunde had ik al in 2020 kunnen en moeten erkennen dat de coronavaccinaties grote gevaren met zich meebrengen. Er was iets echt, absoluut kwaads aan het werk in de vrijwel wereldwijde staatsgreep van maart 2020 voor iedereen die zou willen kijken. Er is geen andere manier om het toenmalige plan te beschrijven om de menselijke gemeenschap te vernietigen door middel van afstands- en isolatie-eisen en om het idee in het hoofd van elk individu te branden dat zij, als potentiële virusdrager, een gevaar vormden voor hun medemensen. Met name de verspreiding van het idee dat kinderen een dodelijke bedreiging vormen voor volwassenen gaat alle menselijkheid te boven en komt voort uit pure boosaardigheid. Als zoiets echt mogelijk zou zijn
De verdorvenheid van de lente van 2020 ging zelfs zo ver dat de “biopolitiek” werd gebruikt om de laatste weg van terugtrekking van de mens uit het mondiale kapitalisme af te snijden, namelijk die naar zijn eigen innerlijke wezen. Als deze strategie succesvol zou zijn, zou zelfs het martelaarschap onmogelijk zijn geworden. Een van de weinigen die dit vanaf het begin in zijn volle implicaties inzag, was de Italiaanse aartsbisschop Carlo Maria Viganò, soms bijna de laatst overgebleven stem van een waar christendom, dat in de coronapolitiek niets anders zag dan het letterlijke werk van Satan. Het was dus eigenlijk duidelijk dat er niets, en echt niets goeds, kon komen van de hoofdrolspelers van het Corona-beleid. Dit had voor mij en anderen anno 2020 een duidelijke waarschuwing tegen vaccinatie moeten zijn,
Veel zorgwekkend nieuws
Er is inmiddels een groot aantal concrete aanwijzingen dat de coronavaccinaties daadwerkelijk zouden kunnen uitlopen op horrorscenario’s. Ze zijn vaak genoemd, vooral omdat het sterkste vermoeden, de statistische oversterfte, die begin 2021 begon, dus met de start van de wereldwijde vaccinatiecampagne, sindsdien niet is afgenomen en in veel gevallen zelfs een verband vertoont met vaccinatiegraad. Pogingen van “factcheckers” in de reguliere media om deze voor de hand liggende verbanden te weerleggen, komen meestal neer op niets meer dan echte “laster”. Bovendien is er een schat aan wetenschappelijk werk en onderzoek geciteerd in alternatieve media, wat de verspreiding van vaccinschade van angstaanjagende proporties aantoont. Ik kan niet beoordelen wat waar is en wat niet en bovenal als medisch leek kan ik niet veronderstellen de inhoud van vakpublicaties te begrijpen of zelfs maar gefundeerd te kunnen bekritiseren. Alleen al de overvloed aan dergelijk verontrustend nieuws is echter het bewijs dat er een harde realiteit achter schuilgaat.
Bovendien dringt een gestaag toenemend gerucht en gemompel over onverwachte sterfgevallen en plotselinge ernstige ziekten door in privégesprekken onder de openbare drempel. “Factcheckers” doen over het algemeen alles wat niet in hun dogmatische wereldbeeld past, af als valse rapporten en belasteren de auteurs van dergelijke rapporten als charlatans of zelfs beruchte leugenaars. Al met al betekent dit echter niets anders dan dat er een groot aantal mensen is dat door het verspreiden van kritiek op coronavaccinaties en coronamaatregelen geen ander doel zou hebben dan algemene gezondheidsrisico’s te bevorderen en zelfs mensenoffers te accepteren. Maar er kan geen motief worden onderscheiden voor dergelijke kwaadaardigheid, zodat als je al deze beschuldigingen in het daglicht bekijkt, ze zelf het karakter krijgen van een complottheorie. De “feitencheckers” kunnen zelfs impliciet de “slechte Russen” zien als de oorsprong van het kwaad dat ze identificeren, wat het demoniserende karakter van hun berichten zelfs zou versterken.
Geen vertrouwen meer in vaccinatiebescherming
Ik heb een vraagteken toegevoegd aan het trefwoord “horrorscenario’s” in de titel van dit artikel, dat volgens mij op dit moment ook dringend nodig is – omdat er simpelweg te veel is dat we (nog) niet weten over de coronavaccinaties en hun gevolgen kennis. Dit argument gaat echter maar al te vaak voorbij aan een belangrijk feit: als het gaat om de veiligheid van geneesmiddelen, ligt de bewijslast voor de veiligheid altijd bij de fabrikanten en vervolgens bij de goedkeuringsinstanties – maar nooit bij de patiënt. Onderbouwde aanwijzingen van schadelijke effecten moeten worden nagestreefd tot ze ongegrond zijn, en die aanwijzingen zijn ontegensprekelijk talrijk bij coronavaccinaties. Als de medische mechanismen die vaccinschade in het menselijk lichaam kunnen veroorzaken
Dergelijk onderzoek, dat wel 20 jaar kan duren, had normaal gesproken vooraf moeten gaan aan de marktintroductie van het coronavaccin. Zelfs als hun noodgoedkeuring gerechtvaardigd was door het risico op massale sterfgevallen als gevolg van Covid-19, had de resulterende “bètatest” in de applicatieomgeving vanaf het begin nauwlettend moeten worden gevolgd, waarbij elke kleine hint van schadelijke bijwerkingen zou zijn opgevolgd. geweest. Dit is aantoonbaar niet gebeurd. Bovendien blijken vaccinaties in de praktijk bijna (zo niet helemaal) niet effectief te zijn. Indirect wordt dit allang door de verantwoordelijken toegegeven. Bijna niemand spreekt van “honderdduizenden” of zelfs “miljoenen” mensen wier leven de vaccins zouden hebben gered, omdat dit idee niet langer wetenschappelijk houdbaar is. Alleen al het feit dat mensen die gevaccineerd zijn in bepaalde gevallen ook getest moeten worden op corona bewijst dat er geen vertrouwen meer is in enige vorm van ‘vaccinatiebescherming’. Er zijn zelfs belangrijke aanwijzingen dat de ontwikkelaars van de coronavaccins vanaf het begin wisten dat hun producten in ieder geval niet afkomstig zijn van derdenbescherming.
Cui bono is absoluut de juiste manier van denken
Dit hele conglomeraat van grotendeels bewust genomen risico’s en de nu al duidelijk zichtbare schade die daaruit voortvloeit, in verband met de erkenning van de boosaardigheid achter het hele coronabeleid dat vanaf het begin aanwezig was, leidt automatisch tot de vraag naar sinistere bedoelingen achter de coronavaccinaties. In het volgende wil ik ingaan op de mogelijkheid van zo’n horrorscenario.
Ik waardeerde aartsbisschop Viganò als een voorbeeld van oprechtheid in naam van het christendom; maar het is ook duidelijk dat men met een verklaring van de Corona-crisis door toedoen van de bijbelse Satan het terrein van een rationele discussie verlaat.
Hoewel ik iets te zeggen zou hebben over religieuze aspecten van de Corona-crisis, heb ik er al enige tijd een regel van gemaakt om mijn eigen religieuze overtuigingen uit mijn artikelen te houden. Er is veel nagedacht en geschreven over rationele verklaringen voor de gebeurtenissen van de afgelopen drie jaar. Omdat de betrokken mensen de ware motieven achter hun acties niet hebben onthuld en dat waarschijnlijk ook nooit zullen doen, blijft veel hiervan speculatie. Ondanks de alomtegenwoordige beschuldiging van “samenzweringsideologie”, denk ik dat het heel goed mogelijk is om in ieder geval enkele van de verhaallijnen met een hoge mate van plausibiliteit te begrijpen. De beslissende vraag is het Latijnse Cui bono? – “Wie profiteert ervan?”.
Corona als middel om massale mRNA-vaccinatie te beëindigen
Een van deze plausibele verhaallijnen geeft het zeer onaangename besef dat de coronavaccinaties geen reactie waren op de coronapandemie, maar dat er in plaats daarvan een pandemie werd uitgeroepen en uitgevoerd met als doel de hele mensheid te voorzien van het nieuwe mRNA om het gen te vaccineren. therapie medicijnen. Deze conclusie is voornamelijk te wijten aan het feit dat praktisch vanaf het begin van de Corona-crisis de stelling bijna dogmatisch werd beweerd en verdedigd tegen beter weten in dat er geen medicijnen waren voor therapie en profylaxe tegen de ziekte bij de stand van de geneeskunde in 2020 Covid- 19. Al in het voorjaar van 2020 presenteerde de Lübeck-apotheker Winfried Stöcker echter kunstmatig geproduceerde antilichamen tegen het Sars-CoV-2-virus, die vervolgens door klonen werden vermenigvuldigd. die zowel als vaccin als als geneesmiddel hadden kunnen worden toegediend. In plaats van deze grandioze ontdekking, die de Corona-crisis in een vroeg stadium had kunnen beëindigen, te erkennen, werd Stöcker met juridische gevolgen bedreigd. Het was duidelijk geen dubieuze alternatieve geneeskunde, maar een hightech proces dat zelf gebaseerd was op genetische manipulatie, maar in tegenstelling tot mRNA-vaccins de injectie van giftige stoffen in het menselijk organisme vermeed.
De eeuwenoude medische kennis dat het nemen van vitamine D een zeer effectieve manier is om allerlei soorten virale ziekten te voorkomen, werd plotseling in de reguliere media als bedrog verklaard. Artsen die dit niet geloofden en vitamine D aan verpleeghuisbewoners gaven, stelden tevreden vast dat er geen catastrofale corona-uitbraken waren in hun werkveld. Overigens ben ik, terwijl ik dit schrijf, de enige gezonde persoon in een gezin dat getroffen is door “Corona”, wat heel goed te wijten zou kunnen zijn aan het feit dat ik sinds het begin van de crisis elke dag een vitamine D-tablet slik. Het was een soortgelijk verhaal met het medicijn ivermectine: het werd talloze keren symbolisch bespot in de reguliere media en op ‘factchecker’-sites als een ‘paardenontwormer’. Maar het is een feit dat het gebruik van dit therapeutisch middel in India en Latijns-Amerika een belangrijke rol speelde bij het doorbreken van de zogenaamde “Deltagolf” van 2021. Deze lijst zou kunnen worden voortgezet.
Diep schuldgevoel van de politieke leiders
Deze en andere voorbeelden bewijzen een ander diep schuldgevoel van degenen die verantwoordelijk zijn voor het Corona-beleid: namelijk de weigering van eventuele medische hulp voor tal van mensen die lijden aan Covid-19. Veel van deze slachtoffers van allesbehalve evidence-based ‘medicijnen’ werden aan het einde van hun beproeving geïntubeerd en doodgeademd op intensive care-afdelingen. Dit alles leverde precies het aantal slachtoffers op dat de politiek verantwoordelijken dringend nodig hadden om vervolgens de mRNA-vaccinaties te kunnen propageren als enige uitweg uit de ellende. Het is dus duidelijk dat het wijdverspreide gebruik van mRNA-vaccins vanaf het begin een bepalende doelstelling van het hele coronabeleid moet zijn geweest.
Ook hier rijst de vraag naar de achterliggende bedoelingen, die volgens het genoemde cui bono-principe in de eerste plaats de vraag van de rechthebbenden moet zijn. Het is duidelijk dat de eerste verdenking moet vallen bij farmaceutische bedrijven als Pfizer, die lang voor de Corona-crisis deel uitmaakten van wereldwijde “pandemische netwerken” en met de marktintroductie van mRNA-technologie, die in de toekomst ook geschikt lijkt voor kankergeneesmiddelen zakelijk gevoeld. Deze uitleg ligt voor de hand. Maar de vraag rijst bij mij of zelfs deze enorme sommen geld niet een veel te kleine oorzaak zijn met het oog op het uitroepen van een wereldcrisis.
Duistere miljardair-visioenen?
De reden hiervoor kan zijn dat ‘visionaire’ zakelijke miljardairs, die denken dat ze vrijwel almachtig zijn vanwege hun rijkdom, op het idee zijn gestuit dat overbevolking en een enorme overmaat aan economisch ‘nutteloze’ mensen aan de basis liggen van veel van de huidige problemen. Bill Gates zei ooit heel openlijk dat vaccinatie de bevolking met 15 procent zou kunnen verminderen. Wat hij daar precies mee bedoelde, blijft onduidelijk. Dit horrorscenario wil ik hier niet verder uitdiepen, ten eerste omdat er geen duidelijk bewijs voor is en ten tweede omdat de beschuldiging van uitroeiingsscenario’s, die doen denken aan de grote misdaden tegen de menselijkheid van de 20e eeuw, moreel en wettelijk grenzen. Daarom zeg ik expliciet dat ik hier niet zo’n beschuldiging uit aan het adres van specifieke mensen,
Een ogenschijnlijk overtuigend argument tegen dergelijke opvattingen is dat hoe groter het aantal mensen dat betrokken is bij de vermeende samenzwering, hoe minder waarschijnlijk “complottheorieën” worden. In een samenzwering op wereldschaal zal dat aantal ongetwijfeld enorm zijn. Er is echter één uitzondering: samenzweringen van de grootste omvang kunnen werken wanneer een klein aantal samenzweerders aan de top van een hiërarchie staat en hun agenda kan worden doorgegeven aan vele niveaus van commando en gehoorzaamheid, waarbij elk lager niveau noodzakelijkerwijs de kennis heeft van de algehele context vermindert ook de mate van individuele schuld. Een dergelijk actiepatroon maakte de nazi-holocaust helaas mogelijk,
wat ons bedreigt
Ik wil deze analogie hier niet te ver doordrijven, maar de acties van de regerende politici in veel landen – waaronder Duitsland – in de Corona-crisis hadden vaak zichtbare trekjes van gedrevenheid, waarvan men kon aannemen dat de oorzaak chantage was. In de wereld van globalisering zijn de nationale politici, op wie wij oppositionisten gewoonlijk onze woede richten, vaak gewoon degenen die bevelen aannemen van het wereldwijde ‘kapitaal’. Al in 2012 gaf Angela Merkel met haar concept van ‘marktconforme democratie’ openlijk toe wie de baas is in ons land: mondiale bedrijfs- en financiële kapitalisten, maar niet de federale regering, en nog minder het Duitse volk.
Buiten een constante onbewuste angst voor de mogelijke gevolgen van mijn eigen vaccinaties, heb ik tegenwoordig het vage gevoel dat we in februari 2023 in een vergelijkbare positie verkeren wat betreft de gevolgen van de Corona-vaccinaties als in februari 2020 wat betreft “Corona” zelf : verontrustende Nieuws wordt steeds compacter, de gevolgen komen dichterbij, maar het idee van de onbegrijpelijke gebeurtenissen die gaan gebeuren, ontbreekt nog. Die angst is zeker niet alleen aanwezig bij politieke tegenstanders, maar ook bij mainstream gelovigen en zeker ook bij vele politici die zich niet kunnen onttrekken aan het besef van verantwoordelijkheid voor hun eigen handelen. Wij leden van de oppositie zijn in ieder geval in het voordeel om deze angst openlijk te uiten en daardoor misschien voor onszelf te kunnen verminderen. Dit artikel kan en moet worden gezien als een bijdrage aan die openheid.