COVID-19-paspoorten zijn ‘onlogisch’ en ‘moeten worden opgegeven’

COVID-19-vaccinpaspoorten worden over de hele wereld uitgerold in verschillende landen, staten en regio’s. Het is een eenvoudig concept – geen prik, geen toegang.

De belofte? Bewegingsvrijheid en een manier om de economie te heropenen. Maar alleen voor de volledig gevaccineerde. 

Niet-gevaccineerden mogen niet meer in pubs, restaurants, sportscholen, kapsalons, bioscopen, concerten en internationale vluchten – de lijst gaat maar door. 

De premier van Australië zegt : “Als u niet bent gevaccineerd, vormt u een groter risico voor de volksgezondheid voor uzelf, uw familie en uw gemeenschap.”

De Victoriaanse premier, Dan Andrews, zegt : “Er komt een gevaccineerde economie en je mag meedoen als je bent gevaccineerd”, bevestigt onlangs dat de regels van kracht zullen zijn tot ten minste 2023 .

Voorstanders zeggen dat het de openbare veiligheid in stand houdt. Degenen die zich hieraan houden, moeten worden beloond met vrijheden en degenen die dat niet doen, moeten hun privileges worden ingetrokken. Ze ontkennen dat het dwang is, ze zeggen dat mensen kunnen ‘kiezen’ om mee te doen, en dat het lijkt op het tonen van je paspoort bij de douane.

Anderen zeggen dat het een vorm van geïnstitutionaliseerde segregatie is. Het belemmert de vrije keuze (mijn lichaam, mijn keuze) en onderwerpt gezagsgetrouwe burgers op oneerlijke wijze aan strafmaatregelen. Velen zijn bang dat het een demoraliserend afglijden naar discriminatie, medische apartheid, fascisme of totalitarisme betekent.

Op niet-naleving staat straf – soms zwaar. In Frankrijk bijvoorbeeld, zullen niet-gevaccineerde mensen die niet-essentiële locaties (cafés, bioscopen, restaurants) betreden zonder paspoort, zes maanden gevangenisstraf of een boete van $ 16.000 krijgen. 

Daarom woedt het debat over vaccinpaspoorten voort en gaan de protesten door in de straten met een zwaarbewapende politie-aanwezigheid.

Er is veel geschreven over vaccinpaspoorten sinds ze voor het eerst werden voorgesteld, inclusief een snelle reactie in de BMJ die ik eerder dit jaar samen met mijn collega prof. Peter Gøtzsche schreef. 

Sindsdien zijn er meer gegevens van over de hele wereld binnengekomen en het onthult dat de drang naar vaccinpaspoorten wordt ondersteund door ongegronde wetenschappelijke claims en aanhoudende desinformatie. 

Er werden ons vaccins beloofd met een werkzaamheid van 90%, maar toen de zeer overdraagbare delta-variant de overhand kreeg, veranderde dat het spel.

De vaccins hebben weliswaar het vermogen behouden om het risico op ziekenhuisopnames en sterfgevallen te verlagen, maar hebben gefaald in het belangrijkste resultaat dat nodig is voor een effectief paspoortsysteem – dwz ze kunnen niet voorkomen dat mensen het virus oplopen, noch kunnen ze overdracht voorkomen. 

Wanneer deze volledig gevaccineerde mensen voor het eerst begonnen met het ervaren van ‘doorbraak infecties,’ volksgezondheid autoriteiten waren er snel bij om ze af te doen als ‘zeldzaam’ gevallen. Maar nu is het een ander verhaal.

De gegevens die uit het VK , Israël en Singapore komen, tonen aan dat dit enkele van de meest gevaccineerde landen zijn, en toch ervaren ze enkele van de hoogste percentages doorbraakinfecties ter wereld.

Enkele van de meest zorgwekkende gegevens zijn afkomstig van het Israëlische ministerie van Volksgezondheid . Terwijl delta halverwege het jaar door de bevolking scheurde, werd gemeld dat het vaccin van Pfizer slechts 39% effectief was in het voorkomen van infecties en 41% effectief in het voorkomen van symptomatische ziekte, vergeleken met eerdere schattingen van 64% slechts twee weken eerder.

Ondanks het zorgwekkende bewijs dat vaccinpaspoorten zeer twijfelachtig maakt, zijn sommige regeringen doorgegaan met wetgeving.

Zelfs de WHO keurt digitale vaccinpaspoorten niet goed. “WHO ondersteunt de eis van een bewijs van COVID-19-vaccinatie om te reizen niet”, verklaarde het onlangs.

In september was Denemarken het eerste Europese land dat vaccinpaspoorten afschafte. De Britse premier ook flirtte met het idee van de sloop vaccin paspoorten, maar nu als COVID-19 gevallen stijgt onder volledig gevaccineerde personen, is de regering wankelen opnieuw.

Nu de lockdown-beperkingen versoepelen in twee van de dichtstbevolkte steden van Australië (Melbourne en Sydney), hebben de staatspremiers nu het digitale paspoortsysteem uitgerold.

Maar de regels die ten grondslag liggen aan de functie van deze digitale paspoorten zijn dodelijk gebrekkig.

Zo hebben volledig gevaccineerde mensen en mensen met een medische vrijstelling ( zie voorbeelden ) toegang tot niet-essentiële locaties (cafés, restaurants, sportscholen enz.), terwijl niet-gevaccineerde mensen worden verboden.

Het is wetenschappelijk ongegrond om te suggereren dat niet-gevaccineerde mensen met een medische vrijstelling minder risico vormen voor anderen dan niet-gevaccineerde mensen zonder medische vrijstelling.

Ondertussen mogen zowel gevaccineerde als niet-gevaccineerde mensen boodschappen doen in dezelfde supermarkt of het openbaar vervoer nemen, zonder segregatie.

Ook moet iedereen die van en naar Australië reist, binnen 48-72 uur na het aan boord gaan van de vlucht het bewijs van een negatieve PCR COVID-19-test tonen, zelfs als ze dubbel zijn ingeënt, om mogelijke verspreiding naar andere passagiers te voorkomen – zelf een bekentenis die volledig gevaccineerde mensen kunnen nog steeds op anderen overgaan.

Voorstanders hebben zich teruggetrokken door te zeggen dat de vaccins de overdracht misschien niet “stoppen”, maar ze “verminderen”. Ze stellen dat als minder mensen de infectie krijgen, minder mensen het kunnen doorgeven. Op het eerste gezicht is het logisch – het enige probleem is dat gegevens uit de echte wereld het tegenovergestelde suggereren.

Het meest recente rapport van de website van de Britse regering laat duidelijk zien dat, ondanks het verminderde aantal ziekenhuisopnames en sterfgevallen, gevaccineerde mensen ouder dan 30 jaar twee keer zoveel kans hebben om besmet te raken met COVID-19 dan niet-gevaccineerde mensen (zie grafiek) 

Een andere complicatie die door voorstanders over het hoofd kan worden gezien, is dat de door vaccins geïnduceerde immuniteit tegen delta snel afneemt. 

Een recente studie wees uit dat drie maanden nadat ze volledig waren gevaccineerd met het AstraZeneca-vaccin, mensen ” geen bewijs van verschil in overdracht vertoonden in vergelijking met dat bij niet-gevaccineerde personen.” 

Dit heeft autoriteiten ertoe aangezet om boostershots aan te dringen. Britten ouder dan 50 en andere kwetsbare groepen krijgen al een derde dosis van het vaccin aangeboden om de pandemie in de wintermaanden te verslaan en Israël bereidt zich al voor om een vierde dosis van het vaccin aan te bieden . 

De Victorianen kregen van premier Dan Andrews te horen dat mensen tegen 2022 ” boostervaccinatiepaspoorten ” zouden mogen verwachten en de inwoners van Sydney werd door de Chief Health Officer van de staat verteld dat ze voor onbepaalde tijd zouden moeten wennen aan boostervaccinaties . 

Dus waarom hebben gevaccineerde mensen volgens Britse gegevens twee keer zoveel kans om besmet te raken met COVID-19 dan niet-gevaccineerde mensen? 

Veel verklaringen zijn plausibel, maar een theorie die in omloop is, is dat de vaccins de ernst van de ziekte kunnen verminderen en de symptomen kunnen dempen, wat leidt tot meer asymptomatische infecties. Omdat gevaccineerde mensen zich beschermd voelen door het vaccin, kunnen ze ook minder preventieve maatregelen nemen.

Daarom, als vaccinpaspoorten gevaccineerde mensen (mogelijk onbewust dat ze besmettelijk zijn) toestaan ​​om zich te mengen, te reizen, verpleeghuizen, restaurants, sportscholen enz. te bezoeken, kunnen ze onbewust ‘ stille verspreiders ‘ worden.

Ron Law, een risico- en beleidsadviseur, schreef een snelle reactie in de BMJ en beschreef dit als “het doden van de kanarie in de kolenmijn”.

Hij schreef: “Klinische onderzoeken hebben aangetoond dat Covid-19-vaccins symptomen, waaronder hoesten, onderdrukken. Als de vaccins de symptomen stoppen, maar de overdracht niet stoppen, zijn we onze waarschuwing kwijt. Niet thuisblijven ‘voor het geval dat’. Geen testen om onze COVID-19-status te achterhalen. Geen zelfisolatie om anderen te beschermen… Gevaccineerde maar geïnfecteerde mensen die gewoon hun dagelijkse activiteiten uitvoeren en anderen infecteren.’

Vaccinpaspoorten houden geen rekening met “langdurige” immuniteit tegen natuurlijke infecties. Naar schatting hebben bijna 220 miljoen mensen COVID-19 opgelopen en hersteld , wat betekent dat ze een robuuste ‘natuurlijke immuniteit’ hebben ontwikkeld.

In sommige landen kunnen mensen die eerder met COVID-19 zijn geïnfecteerd een ’tijdelijk’ paspoort krijgen – tot 6 maanden in Israël , Australië en het VK – waarna wordt aangenomen dat de immuniteitsstatus van de persoon is verlopen of afgenomen, zoals door een vaccin wordt veroorzaakt immuniteit.

Een recent pre-print onderzoek wees echter uit dat natuurlijke immuniteit een langdurigere en sterkere bescherming bood tegen delta-infectie, in vergelijking met mensen met een door Pfizer-vaccin geïnduceerde immuniteit van twee doses. 

Ook suggereerde een studie gepubliceerd in The Lancet Microbe dat natuurlijke immuniteit een mediane duur van 16 maanden zou kunnen aanhouden.

Sommigen hebben zelfs beweerd dat er nog een ander aspect van het immuunsysteem is dat “celgemedieerde immuniteit” wordt genoemd en waarvan bekend is dat het duurzamer is. Na de SARS-uitbraak van 2003 ontdekten onderzoekers bijvoorbeeld T-cellen die tot 17 jaar lang waren geprimed als reactie op het SARS-virus.

Aanvankelijk was het doel van vaccinpaspoorten om de weg vrij te maken voor economisch herstel en de vrijheden van mensen te herstellen, terwijl een veilige gemeenschap in stand werd gehouden. 

Ze hebben echter alleen gewerkt om de naleving van vaccins af te dwingen en een systeem met twee niveaus te creëren dat waarschijnlijk een aanzienlijk, negatief effect zal hebben op het vaccinvertrouwen. Zoals auteurs van een recent artikel gepubliceerd in het tijdschrift Vaccines schreven: 

“Controlemaatregelen, zoals binnenlandse vaccinpaspoorten, kunnen nadelige effecten hebben op de autonomie, motivatie en bereidheid van mensen om zich te laten vaccineren”, schreven de auteurs. 

“Beleid moet ernaar streven een sterk gevaccineerde bevolking te bereiken door de autonome motivatie van individuen om zich te laten vaccineren en door boodschappen van autonomie en verbondenheid te gebruiken, in plaats van druk en externe controle uit te oefenen.”

Vorige week, in een ongekende beweging, spraken verschillende leden van het Europees Parlement (Europarlementariërs) in het openbaar over hun sterke bezwaren tegen de onevenredige handhaving van Europa’s Digitale Covid-certificaat.

“Vandaag staan ​​we allemaal voor de verdediging van de mensenrechten in Europa. We moeten het samen doen, en we moeten het nu doen. We kunnen niet langer wachten, want veel mensen lijden, verliezen hun baan en veel gezinnen verliezen hun recht op geld om te leven”, zei de Italiaanse Europarlementariër Francesca Donato.

De groep Europarlementariërs uit een spectrum van politieke partijen en uit landen als Duitsland, Kroatië, Italië en Roemenië brak de gelederen om de voortdurende schending van de mensenrechten te veroordelen.

De Duitse minister Christine Anderson, Europarlementariër, leek ongelovig dat democratische regeringen deze weg zouden volgen.

“Waar ik me zorgen over maak, zijn het soort regeringen dat deze crisis uitbuit om de burgerlijke vrijheden in te perken en bepaalde privileges toe te kennen of niet”, zei Anderson, zich afvragend waarom iemand het idee van verplichte mandaten en paspoorten zou steunen.

Een van de redenen die ze voorstelde, is dat velen het voorrecht hebben nooit onder een communistisch regime te hebben geleefd (vooral voor Australiërs) en daarom worden democratie en de rechtsstaat als vanzelfsprekend beschouwd. 

“We moeten meer doen om te strijden voor dit recht op vrijheid en daarom moeten deze fundamentele principes, die verankerd zijn in de basiswet van de grondwet in Duitsland, niet worden gezien als privileges die door de regering worden gegeven en vervolgens kunnen worden teruggetrokken”, aldus Anderson.

Het Kroatische parlementslid Ivan Sinčić beschreef het digitale paspoort “als een vergunning om te verspreiden en te infecteren” dat een “vals gevoel van veiligheid” geeft, omdat het de persoon niet beschermt tegen het krijgen of verspreiden van het virus. 

Sinčić besloot door te zeggen dat vaccinpaspoorten volledig “onlogisch”, “niet wetenschappelijk” zijn en “moeten worden opgegeven”. 

Ter afsluiting van de persconferentie hield het Roemeense EP-lid Cristian Terheş een gepassioneerde toespraak over waarom we de voortdurende schending van individuele rechten moesten inperken. 

Zoals iemand die uit een voormalig communistisch land kwam met een onderdrukt volk, Terheş zei: “We hebben sinds de val van het communisme geen protest voor vrijheid gehad …. nu zien we overal in Europa, Italië, Frankrijk, Spanje mensen – opnieuw vechtend voor vrijheid. Niet voor hogere lonen, alleen de simpele behoefte aan vrijheid en vrijheid.”