Indignatie redactie 
De media staan er elke dag vol mee. De ruzie tussen Italië en Nederland over de zogenaamde eurobonds, ook wel coronabonds genoemd. Heb daar al het nodige over geschreven: https://biflatie.nl/crisis-2-0-in-2020-coronabonds-ziekelijke-manipulatie/ . Het crisisoverleg tussen de eurogroepministers heeft ook afgelopen dinsdagavond en nacht niets opgeleverd. Had dat persoonlijk ook niet verwacht, gezien het vooringenomen standpunt van onze minister van Financiën, dat lijnrecht indruist tegenover de opvatting van Italië. De Tweede Kamer had Wopke in meerderheid steun toegezegd en dat volhardt Hoekstra in zijn voornemen om niet in te stemmen met die gevaarlijke eurobonds. Nu lijkt het alsof Nederland dwars voor de kast ligt, terwijl ook Duitsland, Finland en Oostenrijk tegen de invoering van gemeenschappelijke eurobonds zijn. Dat Nederland daarin een hogere prijs gaat betalen heeft te maken met het verschil in de rentespread tussen de zuidelijke en noordelijke EU-lidstaten.
Hogere schulden bij dalend BBP
Op woensdag 8 april na afloop van de marathonzitting van de eurogroep, is de rente op de obligatiemarkt weer dalende voor NL en Duitsland en stijgt de rente op de 10-jarige Italiaanse staatsleningen al weer naar 1,7 procent. De rente op de Duitse en NL-10 jarige staatslening is nog negatief. Beleggers vertrouwen de Italiaanse staat niet meer en eisen een hogere rentevergoeding vanwege het risico van falen. De Italiaanse staatsschuld stijgt met de snelheid van een raket. Staat heel ver boven de afgesproken EU-norm(60 %) op 135 procent van het BBP. Dat zal de komende maanden dramatisch verslechteren omdat Italië 400 miljard heeft toegezegd voor een intern reddingsplan. Het Italiaanse begrotingstekort zal gefinancierd moeten worden terwijl het BBP door economische krimp drastisch daalt.
Het loopt uit de klauw
In het verleden is al vaak gewezen op de slechte financiële positie van Italië. Als daar geen verbetering in optreedt dan zou de positie van de euro in het gedrang kunnen komen, zo waarschuwden economen. Niemand zag toen een pandemie aankomen. Nu we de schade veroorzaakt door de opgelegde lockdowns elke dag zien oplopen en economen met knikkende knieën dagelijks nieuwe berekeningen maken over een krimpend BBP, lopen ook de spanningen binnen de eurozone op. Alle EU-lidstaten zien zich genoodzaakt een reddingsplan op te stellen om hun eigen economie op de been te houden. Maar ja, de verplichtingen t.o.v. de beteugelende EU bestaan er dus ook nog. En de euro mag niet verzwakken. Er is vaak genoeg gewaarschuwd dat Italië orde op zaken moest stellen. Nu loopt het totaal uit de klauw. Hoe hypocriet is het dan om nu te roepen dat NL niet solidair is met de zwakke broeders. En hoe gevaarlijk is niet om nu overstag te gaan in het kader van solidair zijn. Hoe bizar.
EU is geen federale staat en daarom machteloos
Nu is het erop of eronder. Natuurlijk geeft dat strubbelingen als er wordt gewezen op het niet nakomen van beloftes om orde op zaken te stellen. Nederland mag nooit toegeven in dit conflict dat niet wordt veroorzaakt door de pandemie maar door ongetemde regeringen van Italië. Een soevereine NL-regering is allereerst verplicht om op te komen voor z’n eigen bevolking, Europa komt op de tweede plaats. De EU is geen politieke unie maar betreft een uit de hand gelopen handelsunie die dacht met een eigen muntunie een sterke marktspeler te worden in de globalisering van wereldeconomie. Een eigen muntunie kan alleen floreren als er net als in de VS sprake is van een federale regering. Zo ver was Europa nog lang niet. De verschillen in cultuur en het verschil in de snelheid van de economie van de afzonderlijke lidstaten staan een centrale regering in de weg. Hoewel? Ik zie opgeheven vingertjes in Brussel?
Nu roepen eurofiele politici dat Nederland en Duitsland flink hebben geprofiteerd van de euro doordat ze hun handel makkelijk kwijt konden in de zuidelijke lidstaten. Dat zal zo zijn. Maar het allerbelangrijkste is dat je met elkaar vasthoudt aan de afspraken die je samen hebt gemaakt over begrotingen en staatsschulden. Een EU zonder discipline is geen solidaire unie. Als vastgelegde afspraken met de regelmaat van de klok niet worden nagekomen dan kun je de bui zien hangen als er een onverwacht noodlot toeslaat in de vorm van een pandemie. Moeten wij dan onze discipline overboord gooien en meedoen in de verkwisting en volop schulden aangaan omdat wij indirect geprofiteerd hebben van de losbandigheid van Italië en consorten? Moeten wij ons laten overreden door ongetemde losbandige zuidelijke landen en onze zuur verdiende welvaart opofferen omdat we toevallig in eenzelfde (munt)unie zijn beland met lichtzinnig geregeerde landen? Als we die kant opgaan dan bedank ik voor de eer en vraag ik nu mijn belastingcentjes terug. Voordat ze op zijn.
Via:https://gerritwelbergen.wordpress.com/
