Inflatie, knelpunten in de bevoorrading, Oekraïne-oorlog, deling van de EU, financiële crisis, energiecrisis, migratiecrisis, coronacrisis, klimaatcrisis – we zitten in een polycrisis. De term is bedacht door de Franse filosoof Edgar Morin, een eminente criticus van wetenschappelijk reductionisme en lineair causaal determinisme. De simplistische manier van denken, volgens welke dezelfde oorzaken steeds weer dezelfde gevolgen hebben onder dezelfde omstandigheden, doet geen recht aan de complexe onderlinge verbanden in de wereld.

Gedurende zijn lange leven pleit Morin, geboren in 1921, voor een hervorming van het denken die de complexiteit van alle gebieden van de natuur en het leven niet als lineair, maar als circulair en interrelationeel erkent.

Reductionisme en determinisme hebben ons naar een unipolaire, door de VS geleide constructie geleid waarin er alleen ‘de’ wetenschap, ‘de’ waarheid is, de goeden aan de ene kant en de slechteriken aan de andere kant. Maar het systeem dat uit deze manier van denken is voortgekomen, stort voor onze ogen in. We zijn getuige van de ondergang van een ideologie die, zelfs in haar doodsstrijd, uit alle macht worstelt om zich over te geven aan het voor de hand liggende.

dood tijd herfst

Inmiddels berichten ook de gevestigde media over de kolossale schade die vooral de afgelopen jaren is aangericht. Arte zond een prime-time film uit waarin kritiek werd geleverd op de voordelen van vaccinatie en die de afname van pokken en mazelen toeschrijft aan andere omstandigheden dan de naald. Wetenschappers laten zien dat vaccins, in tegenstelling tot medicijnen, niet worden getest op toxiciteit, bijna nooit placebogecontroleerd zijn en daarom onwetenschappelijk zijn (1).

Roger Köppel, hoofdredacteur van het Zwitserse tijdschrift Weltwoche, spreekt op 28 oktober 2022 over de grote vaccinaties, over manipulatie, machtsmisbruik en miljardendeals, de schadelijkheid van vaccinatie, het kartel van doofpotaffaires en het falen van de media (2).

In Frankrijk werd de internationaal vermaarde infectioloog Christian Perronne, die vanwege zijn kritiek op het coronabeleid het voorzitterschap van de Haut Conseil de la Santé Publique werd ontnomen, gerehabiliteerd . Op 19 oktober 2022 sprak hij in zijn toespraak voor het Europees Parlement openlijk over de catastrofale crisisbeheersing en het machiavellistische plan erachter (3).

Thomas Mertens, voorzitter van de Vaste Vaccinatiecommissie , geeft toe dat vaccinaties geen langdurige bescherming bieden tegen coronabesmettingen (4). Een directeur van Pfizer bevestigde op 11 oktober 2022 voor het Europees Parlement dat het Covid-19-vaccin niet was getest voordat het werd gelanceerd om overdracht van het virus te voorkomen (5). Een rechter in New York oordeelde dat stadspersoneel onwettig moest worden ingeënt en eiste dat de eisers onmiddellijk werden hersteld en gecompenseerd voor het verlies van inkomsten (6).

Hoe duidelijker het corona-verhaal wordt ontkracht en de manipulatie, propaganda en leugens van de afgelopen jaren aan een breed publiek worden blootgelegd, hoe meer het beest kronkelt. Koppig bij de les blijven, probeert ze de aandacht te vestigen op andere slagvelden.

Maar de verdraaiingen en leugens worden ook zichtbaar in relatie tot de oorlog in Oekraïne en de klimaatcrisis. Abraham Lincoln zou hebben gezegd: “Je kunt het hele volk een tijdje bedriegen. Je kunt altijd een deel van de mensen voor de gek houden. Maar je kunt niet alle mensen altijd voor de gek houden.”

De grote slachting

Wanneer alles naar beneden valt en wat beneden is komt naar boven, wat er mis is met de Oude Wereld wordt duidelijk. Gelegenheid om de eigen zekerheden en wat hoort bij de zogenaamde algemene vorming te benaderen. In onze leerboeken leren we dat alles toeval is (oerknal) en dat we een soort verbeterde apen zijn (evolutietheorie). De toon is dus gezet: we hebben niet veel te melden.

In lineair denken is de mens een zielloze, defectgevoelige machine, en de wereld is een gevaarlijke jungle waarin alleen de sterkste (luidst, rijkste, snelste, hebzuchtigste, slimste, meest brute, …) overleven. Meestal zijn het de mannen. Zij zijn het die de oorlogen voeren waarvan we de data moeten onthouden. Of het nu op het slagveld of in het laboratorium is: wat telt zijn de veelal mannelijke overwinningen en prestaties.

De natuur wordt ons meestal gepresenteerd als een hulpbron of als een romantisch accessoire. Het wordt als bedreigend of onhandig beschouwd en moet worden getemd en uiteindelijk worden overwonnen. De ster van deze film is de techniek. Ze speelt de hoofdrol op alle grote podia. Want het is het die onze vooruitgang op een lijn houdt waar het verbonden, cirkelvormige, interrelationele geen betekenis heeft en het leven geen betekenis heeft.

In dit complot is het individu een onbeduidend radertje in de machine, een op de acht miljard, een afvaleter die het beste zo snel mogelijk kan worden achtergelaten als hij aan de verkeerde kant wordt geboren. Alleen mensen die zich bewust zijn van hun eigen waarde hebben daar iets tegen en kunnen als het ware een nieuwe film inbrengen.

Aan de andere kant, als je niet weet wie je bent, heb je niets te zeggen. Wie zich niet bewust is van zijn eigen identiteit en denkt toch niets te kunnen, speelt geen rol in het wereldtheater en loopt uiteindelijk het risico niet alleen met de menigte ten onder te gaan, maar ook ermee.

De maatschappij eet haar kinderen op

Het toenemend afwijken van het coherente en het voortdurend inkrimpen van de oorspronkelijke rijkdom hebben een systeem mogelijk gemaakt waaruit het levende steeds meer verdwijnt. Want levendigheid heeft diversiteit nodig. Maar uiterlijk sinds Corona is duidelijk geworden hoezeer het individu, het individu, het bijzondere, op de achtergrond treedt ten opzichte van het collectief. Zelfverantwoordelijkheid wordt gezien als ronduit politiek incorrect, het streven naar vrijheid als egoïstisch en kritiek op de overheid als antidemocratisch en gevaarlijk.

Om ons deze vervormingen te laten geloven, zijn onze beste bedoelingen en meest verheven doelen gekaapt naast onze diepste angsten. Veel effectiever dan enige dwang is de overtuiging van mensen dat ze het juiste doen. Als je een meerderheid krijgt om te denken dat ze alleen aan de goede kant staan, worden de gecontroleerden zelf de controleurs en zorgen ze ervoor dat de zwarte schapen snel terug in de stal worden gedreven.

Het is het socialisme dat hier een bijzonder succesvolle rattenvanger is gebleken. Gelijkheid, solidariteit, rechtvaardigheid, soms ook vrijheid – met welke idealen zou men de kudde beter kunnen vangen? Oorspronkelijk gecreëerd om het kapitalisme en de bevrijding van de arbeidersklasse van armoede en onderdrukking tot stand te brengen, is socialisme de perfecte ideologie om alle mensen tot een niveau terug te snoeien zonder hen te laten zien dat ze worden gedreven tot precies datgene waarvan ze dachten dat ze zich hadden afgewend: tot totale slavernij.

puree

Allemaal hetzelfde. Ze worden allemaal willekeurig in dezelfde pot gegooid. Er zijn geen verschillen meer. Alles is verenigd: tradities, taal, cultuur – alles wat de identiteit van een gemeenschap vormt. Commercieel levensvatbare festivals zoals Oktoberfest en Kerstmis worden gehyped, terwijl al het andere dat ons als gemeenschap bij elkaar houdt, wordt gedegradeerd tot onbeduidendheid.

Het woord Volk is bijna volledig verdwenen uit het Duitse vocabulaire . Veel van wat deel uitmaakt van onze cultuur heeft zo’n connotatie dat het tegenwoordig niet meer gezegd of geleefd kan worden. Met onze culturele identiteit zijn we een groot deel van onze roots kwijt.

Onze geschiedenis is zo bezoedeld dat we niet langer kunnen putten uit ons verleden om ons vast te houden. Als je niet weet waar je vandaan komt, kun je ook niet weten waar je bent of waar je heen gaat. Dus met het verlies van het verleden hebben we geen toekomst meer.

Verontwaardiging, aanklacht, politieke correctheid, annuleercultuur, wakkerheid en nudging triggeren onze latente schuld- en schaamtegevoelens en zorgen ervoor dat we de stal niet verlaten. Hoewel we op goede voet staan ​​met culturele groepen, van wie de meesten ons misschien onbekend waren voordat ze door de media werden gehyped, discrimineren en bespotten we onze buren zonder te beseffen dat we daardoor de racisten en seksisten worden die we aan de kaak stellen.

Bijna niemand weet waar zijn hoofd naar toe is. Alsof we gevangen zitten in een wereldwijde golf van Alzheimer, vergeten we alles. Zo ontstaat een soort planetaire smeltkroes, naar het voorbeeld van de VS, een kunstmatige natie zonder cultuur, zonder samenhang, zonder betekenis. Zelfs in de meest afgelegen landen van de wereld dragen mensen smartphones bij zich, wat de wereldwijde uniformiteit steeds verder bevordert. Wat je uiteindelijk krijgt, is een mega-rijk onder Amerikaanse dominantie dat een wereld bestuurt waar niemand meer weet wie ze zijn.

Van nationaal-socialisme naar mondiaal socialisme

Het kan plaatsvinden op de tabula rasa die hier is ontstaan, de Grote Reset , de echt grote nieuwe start die het tijdperk van de verbeterde mens inluidt. Dus wat door Hitler was voorbereid, wordt nu uitgevoerd. De nazi’s zijn niet dood, hun ideologie heeft de hele wereld besmet. Vermomd in antiracistische, anti-Volks- en anti-antisemitische gewaden, gehuld in de mantel van gelijkheid, solidariteit en rechtvaardigheid, worden de sluizen geopend voor het posthumanisme.

Bescherming van minderheden, uitroeiing van ziekten, afschaffing van grenzen, vrijheid van handel, wereldwijde economische en militaire allianties, het redden van het klimaat – wie kan er tegen zijn? Het idee is geweldig. Je moet heel goed kijken om de wendingen te zien.

Om ze te doorbreken, moeten taboes worden aangepakt en besproken, en vragen die niet worden gewekt, moeten worden toegestaan. Bijvoorbeeld hoe de vaccinatieplicht en het gebruik van kernwapens op elkaar aansluiten of of het bouwen van muren en miljarden voor bewapening de juiste manier is voor vreedzaam samenleven.

Het is de term sociaal die stof in onze ogen gooit. We stellen het vaak gelijk aan liefdadigheid, behulpzaamheid, onbaatzuchtigheid. Maar naar wie verwijst onze filantropie? Is het voor het welzijn van iedereen of alleen voor het welzijn van gevaccineerde niet-Russen en niet-complottheoretici? Is het sociaal om Dostojevski en Tsjaikovski te verbieden en tientallen geslachten en parades te introduceren om tolerantie en openheid te tonen? Gaat het echt om het beschermen van diversiteit en diversiteit?

oorlogszuchtige?

Denken we echt dat we goede mensen zullen worden als we maar genoeg buitenlanders het land binnenlaten en Israël en het Amerikaanse koloniale beleid steunen? Zien we niet dat het westerse globaliseringsmodel streeft naar standaardisatie, financieel en technologisch monopolie en het elimineren van alle verschillen? Zien we niet hoe dit model ernaar streeft de natuurlijke en financiële hulpbronnen van de hele planeet toe te eigenen en alle intellectuele, menselijke en economische capaciteiten voor dit doel te benutten?

In zijn toespraak op het Valdai Forum dit jaar spreekt Vladimir Poetin over het behoud van de diversiteit van de wereld en de uiteindelijk gedoemde pogingen van het Westen om de wereld in één enkel patroon te persen. Alleen de vrije ontwikkeling van landen en volkeren kan zich verzetten tegen de dictatuur, net zoals alleen liefde voor de mens als schepper de verdere degradatie van het individu kan tegengaan en alleen de bloeiende complexiteit van culturen en tradities van primitieve vereenvoudiging kan behouden.

Soevereiniteit betekent volgens Poetin geenszins isolatie en zelfvoorziening, maar actieve, wederzijds voordelige samenwerking op basis van eerlijke en rechtvaardige principes. In de nieuwe wereldorde die aan het ontstaan ​​is, “moeten we naar iedereen luisteren, elk gezichtspunt, elke natie, samenleving, cultuur, systeem van overtuigingen, ideeën en religieuze overtuigingen in overweging nemen zonder iemand ook maar één enkele waarheid op te leggen. Alleen op deze basis, als we onze verantwoordelijkheid voor het lot begrijpen – het lot van naties, van de planeet – kunnen we een symfonie van de menselijke beschaving bouwen’ (7).

Aan de andere kant

Daarentegen klinkt de toespraak van Frank-Walter Steinmeier van 28 oktober 2022 over de staat van de natie als een algemene mobilisatie (8). We moeten nu samen sterk zijn. Jong en oud, Oost en West, stad en land moeten nu samenwerken tegen degene die niet alleen de regels overtrad en het spel beëindigde, maar het hele schaakbord omverwierp: Poetin. Zijn naam is de hanger voor de polycrisis en de op handen zijnde baanbrekende breuk.

Alles was in orde tot de dag dat Russische tanks door de Oekraïense wegen reden, zoals de Duitse president in zijn toespraak zei. Maar sinds 24 februari 2022 is er een tijd aangebroken, “gekenmerkt door oorlog, geweld en vlucht”, een tijd “waarin sociale cohesie, vertrouwen in democratie en meer nog: het vertrouwen in onszelf is geschaad”. een “wrede oorlog van agressie”, van “keizerlijke obsessie”, van een “landroof” die “het vredesdividend heeft opgegeten”, en van een “wereldwijde leiderschapsmacht” gebaseerd op westerse allianties.

Met het oog op deze dreiging moet Duitsland zowel intern als extern “conflictbestendig” worden. Burgers verwachtten dat dit een sterke en goed uitgeruste Bundeswehr zou omvatten, wiens reputatie nu eindelijk hersteld zou worden. Dit markeert het begin van een tijd waarin er “geen ruimte is voor oude dromen”. Rusland en Duitsland zijn vandaag tegen elkaar. Volgens Steinmeier leven we niet in een ideale wereld, maar in conflict.

In het “gezicht van het kwaad”, de “onmenselijke laagheid”, is goede wil alleen niet genoeg. Er moet actie worden ondernomen om koste wat kost een “onrechtvaardige vrede” te voorkomen. Hiervoor moeten we allemaal de broekriem aanhalen. Degenen die al lang het laatste gat hebben bereikt, verwachten “hulppakketten, defensieschild, gasprijsrem, huurtoeslag en ondersteunende diensten voor bedrijven”. En daarmee meer afhankelijkheid. Maar dat zegt Frank-Walter Steinmeier niet.

Moge ieder nu voor zichzelf overwegen welke denkwijze hij aanneemt om de crisis te boven te komen. Oorlog of symfonie van de menselijke beschaving? Doorgaan op de rechte lijn of reflecteren op het web van het leven dat alles bij elkaar houdt? Het geheel versterken of de kracht van één kant? Echte liefdadigheid en behulpzaamheid cultiveren of de laatste tralies ontgrendelen voor een mondiaal socialisme waaraan niemand kan ontsnappen?

Bronnen en opmerkingen:

(1) https://www.arte.tv/de/videos/091092-000-A/impfen-die-ganze-geschichte/
(2) https://weltwoche.ch/daily/die-grosse-impf- leugens-manipulatie-machtsmisbruik-miljard-bedrijven-de-covid-vaccinatie-is-geen-vaccinatie-hoe-schadelijk-is-het-vaccinatie-kartel-of-the-cover-ups-totaal- mislukking-van-de-media-a/
(3) https://www.francesoir.fr/videos-l-entretien-essentiel/christian-perronne-une-arrivee-triomphale-au-parlement-europeen
(4) https ://www.tichyseinblick.de/daili-es-sentials /stiko-chef-mertens-impfungen-infection/
(5) https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/P-9-2022- 003358_DE.html
(6) https://transition-news.org/new-york-judges-covid-mandatory-vaccination-for-city-employees-illegal
(7) https://www.anti-spiegel.ru/2022/putin-ueber-die-neue-weltordnung-russia-stretches-allen-staats-die-hand/?doing_wp_cron=1667013336.3647580146789550781250
(8) https:// www.bundespraesident.de/SharedDocs/Reden/DE/Frank-Walter-Steinmeier/Reden/2022/10/221028-Alles-staerken-was-uns-verbindet.html