De Amerikaanse Federal Reserve heeft zijn geheime geldsluizen weer naar Wall Street open gezet

De Amerikaanse Federal Reserve heeft zijn geheime geldsluizen weer naar Wall Street open gezet en probeert het erop te laten lijken dat het een onderdeel is van zijn normale open-markttransacties – terwijl het Congres en het Amerikaanse volk in het ongewis worden gelaten. Onbekend is welke bedrijven op Wall Street de honderden miljarden dollars aan doorlopende leningen nemen en hoeveel elk ontvangt. De Fed heeft de draaiboeken van de vorige financiële crisis weer uit de la gehaald.

Mark Pittman was de verslaggever van Bloomberg News die verantwoordelijk was voor de Bloomberg-rechtszaak tegen de Federal Reserve, waarbij het persagentschap op zoek was naar de namen van de banken en hun aandeel in de biljoenen dollars die de Fed hen in het geheim tijdens de financiële crisis had toegeschoven.
Pittman had al gedeeld in een Gerald Loeb-prijs voor de vijfdelige serie van Bloomberg, “Wall Street’s Faustian Bargain” (PDF), en velen vonden dat hij geheid een kandidaat was voor een Pulitzer-prijs. Maar een week vóórdat de toenmalige voorzitter van de Federal Reserve, Ben Bernanke, zijn zitting van de Senaatszitting bijwoonde, over zijn herbenoeming voor een nieuwe termijn als Fed-voorzitter, stierf Pittman op 25 november 2009 op 52-jarige leeftijd aan een hartaanval.

Ten tijde van Pittman’s dood weigerde de Fed nog steeds de details van zijn geheime leningen vrij te geven, ondanks het verliezen van zijn rechtszaak bij een federale rechtbank. De beslissing van de rechter in hoger beroep tegen de Fed zou pas op 19 maart 2010 komen, vier maanden na de dood van Pittman. Zelfs toen gaf de Fed de gegevens niet vrij.
Eerst vroeg het om een ​​nieuwe zitting door het Second Circuit Court of Appeals. Toen dat werd afgewezen, ging een Wall Street-consortium van banken, die ontvangers waren van de biljoenen dollars aan geheime leningen, in hoger beroep bij het Amerikaanse Hooggerechtshof. Dat beroep faalde ook en de Fed werd gedwongen om zijn gegevens in 2011 vrij te geven.
Toen al zijn reddingsprogramma’s bij elkaar werden opgeteld, kwam het resultaat uit op een verbluffende, cumulatieve $ 29 biljoen – allemaal afgehandeld zonder de betrokkenheid of het medeweten van iemand die door het Amerikaanse volk werd gekozen. Het Congres bleef gedurende deze periode in het ongewis terwijl biljoenen dollars werden weggesluisd naar Wall Street, buitenlandse banken, insolvente banken, zelfs hedgefondsen die shortten (wedden tegen) de markt.

Nu heeft de Fed zijn geheime geldsluizen weer naar Wall Street open gezet en probeert het erop te laten lijken dat het een onderdeel is van zijn normale open-markttransacties – terwijl het Congres en het Amerikaanse volk in het ongewis worden gelaten. Tot op heden heeft de Fed geweigerd te noemen welke bedrijven op Wall Street de honderden miljarden dollars aan doorlopende leningen nemen en hoeveel elk ontvangt.

We dachten dat het nuttig zou zijn voor onze lezers om de overeenkomsten te zien tussen wat de Federal Reserve nu aan het uitspoken is en wat het deed toen Mark Pittman zijn spoor van geheimgehouden transacties probeerde te volgen. Tot onze schrik en ontsteltenis zijn veel artikelen van Pittman waarnaar we in wetenschappelijke tijdschriften over de Fed hebben verwezen, uit Bloomberg News verwijderd.

Op 29 september 2008 schreef Pittman een stuk getiteld “Goldman, Merrill Collect Billions After AIG Bailout Loans”. We konden dat artikel niet vinden op Bloomberg, maar was wel aanwezig op de website van de Amerikaanse senator Bernie Sanders. Wie wat bewaart heeft wat.
Dat artikel legde uit hoe de reddingsoperatie van AIG ècht een reddingsoperatie was van de grote Wall Street-banken, die AIG hadden gebruikt als een tegenpartij voor derivaten om de subprime-hypotheekmarkt effectief te shorten. Terwijl het Fed bailout-geld door de voordeur van AIG naar binnen ging, ging het snel de achterdeur uit om aan zijn verplichtingen jegens de grote Wall Street-banken op de derivatencontracten te voldoen.

Op 10 november 2008 schreven Pittman en zijn collega’s, Bob Ivry en Alison Fitzgerald, een artikel met de kop “Fed Defies Transparance Aim in Refusal to Disclosure”.  Ook dat artikel was niet te vinden bij Bloomberg News, maar wel was er een Google-cache van bij Yonkers Tribune. Dat artikel meldt het volgende:

The Federal Reserve is refusing to identify the recipients of almost $2 trillion of emergency loans from American taxpayers or the troubled assets the central bank is accepting as collateral.
Fed Chairman Ben S. Bernanke and Treasury Secretary Henry Paulson said in September they would comply with congressional demands for transparency in a $700 billion bailout of the banking system. Two months later, as the Fed lends far more than that in separate rescue programs that didn’t require approval by Congress, Americans have no idea where their money is going or what securities the banks are pledging in return.

De Federal Reserve weigert de ontvangers te identificeren van bijna $ 2 biljoen aan noodleningen van Amerikaanse belastingbetalers of de problematische activa die de centrale bank als onderpand accepteert.
Fed-voorzitter Ben S. Bernanke en minister van Financiën Henry Paulson zeiden in september dat ze zouden voldoen aan de eisen van het congres voor transparantie bij een bailout van $ 700 miljard van het banksysteem. Twee maanden later, nadat de Fed veel meer dan dat  uitleende in afzonderlijke reddingsprogramma’s waarvoor geen goedkeuring door het Congres nodig was, hebben Amerikanen geen idee waar hun geld naartoe gaat of welke zekerheden de banken in ruil daarvoor beloven.

Op 7 december 2008 schreef Pittman het artikel “Wall Street’s Toxic Export”. Nogmaals, het ontbreekt in Bloomberg News, maar het stond wel in de Seattle Times, waarmee het destijds kennelijk verweven was. In dat artikel schreef Pittman dit:

The bundling of consumer loans and home mortgages into packages of securities — a process known as securitization — was the biggest U.S. export business of the 21st century. More than $27 trillion of these securities have been sold since 2001, according to the Securities Industry Financial Markets Association, an industry-trade group. That’s almost twice last year’s U.S. gross domestic product of $13.8 trillion.

The growth over the past decade was made possible by overseas banks, which saw the profits U.S. financial institutions were making and coveted the made-in-America technology. Wall Street obliged, with disastrous results: two-thirds of a trillion dollars in bank losses, about 40 percent of them outside the U.S.

De bundeling van consumentenleningen en woninghypotheken tot effectenpakketten – een proces dat bekend staat als securitisatie – was het grootste Amerikaanse exportbedrijf van de 21e eeuw. Volgens de Securities Industry Financial Markets Association, een industrie-handelsgroep, is sinds 2001 meer dan $ 27 biljoen van deze effecten verkocht. Dat is bijna twee keer het Amerikaanse bruto binnenlands product van vorig jaar van $ 13,8 biljoen.
De groei in het afgelopen decennium werd mogelijk gemaakt door buitenlandse banken, die de winst zagen die Amerikaanse financiële instellingen maakten en de made-in-America-technologie begeerden. Wall Street was welwillend, met desastreuze resultaten: tweederde van een biljoen dollar aan bankverliezen, ongeveer 40 procent daarvan buiten de VS.

Op 16 april 2009 was Pittman weer met de zaak bezig en schreef dat de “Fed $ 2 biljoen aan bankleningen in het geheim aanhield.”  Ook dit artikel stond niet op Bloomberg News, maar wel op een website met de naam DSL Reports. In dat artikel wordt Bernanke geciteerd als wat uiteindelijk wordt genoemd een bailout van $ 29 biljoen van de corrupte banken van Wall Street, “een strikt tijdelijke maatregel om expansieve steun in de economie te creëren”.
De “tijdelijke” maatregel duurde van december 2007 tot ten minste juli 2010 (!) volgens een audit van de Fed die werd vrijgegeven in juli 2011 door het Government Accountability Office.

Het is frappant dat talloze andere artikelen van Pittman tijdens de crisis eveneens verdwenen zijn van de site van Bloomberg News.

Pittman’s vroegtijdige dood bracht een einde aan wat waarschijnlijk de meest onthullende details zouden zijn geweest over hoe Wall Street-banken samenspanden om de subprime-instrumenten te creëren die de Amerikaanse huizenmarkt zouden laten crashen, en hoe ze vervolgens de Bloomberg-dataterminal konden gebruiken om short bets te maken tegen diezelfde instrumenten, op zoek naar de ergste securitisaties die gedoemd waren te mislukken.

Hij legde in het kort uit hoe de Bloomberg-terminal hem tot dan had geholpen bij zijn rapportage in een interview met Ryan Chittum bij “The Audit” van Columbia Journalism Review in februari 2009. Zes maanden later was Pittman dood. De uitwisseling ging als volgt:

TA [The Audit]: Hoe informeert de Bloomberg-terminal u in uw rapportage of helpt het u bij het vinden van aanwijzingen?

MP: Wel zeker, man. En het werkt. Dan kun je elke individuele obligatie uitkiezen en je hebt een volledige beschrijving van het geografische bereik – hoeveel zit er in Californië, allerlei geweldige dingen. Wat een wapen! En als je weet hoe je het moet gebruiken, werkt het redelijk goed.

Het wachten is op iemand als Mark Pittman die opstaat vanuit de zakelijke pers (of de politiek) om transparantie te eisen over de honderden miljarden dollars die de Federal Reserve, via dezelfde Federal Reserve Bank van New York die het grootste deel van het geld naar Wall Street sluisde tijdens de laatste financiële crisis, vandaag de dag rondstrooit, achter de rug om van het Amerikaanse volk.