De Amerikaanse Money Tree: Het onvertelde verhaal van de Amerikaanse hulp aan Israël…

Op 21 december keurde  het Amerikaanse Congres het COVID-19 Relief Package goed, als onderdeel van een groter wetsvoorstel van $ 2,3 biljoen, bedoeld om de uitgaven voor de rest van het fiscale jaar te dekken. Zoals gewoonlijk hebben Amerikaanse vertegenwoordigers een enorme som geld toegewezen aan Israël. 

Terwijl de werkloosheid, en dus de armoede, in de VS explosief toeneemt  als gevolg van herhaalde lockdowns, vonden de VS het essentieel om Israël $ 3,3 miljard aan ‘veiligheidshulp’ en $ 500 miljoen te verstrekken voor de samenwerking tussen de VS en Israël op het gebied van raketafweer. 

Hoewel een schamele betaling van $ 600 dollar om worstelende Amerikaanse gezinnen te helpen, het onderwerp was van enkele maanden van intens debat, was er weinig discussie onder Amerikaanse politici over de grote fondsen die aan Israël werden uitgedeeld, waarvoor geen opbrengsten zijn.

Steun voor Israël wordt beschouwd als een tweeledige prioriteit en wordt al decennia lang gezien als het meest stabiele punt op de agenda van het buitenlands beleid van de VS. Alleen al de vraag hoe Israël de fondsen gebruikt – of de militaire hulp actief wordt gebruikt om Israëls illegale bezetting van Palestina te ondersteunen, Joodse nederzettingen te financieren, de annexatie  van Palestijns land te financieren of de Palestijnse mensenrechten te schenden – is een groot taboe. 

Een van de weinige leden van het Congres die eist dat hulp aan Israël afhankelijk is van de eerbiediging van de mensenrechten door Israël, is de democratische senator Bernie Sanders uit Vermont, die ook een vooraanstaande presidentskandidaat was voor de Democratische Partij. “We kunnen de Israëlische regering geen carte blanche geven … We hebben het recht om respect voor mensenrechten en democratie te eisen”, zei Sanders  in oktober 2019. 

Zijn democratische rivaal, nu verkozen president, Joe Biden, wierp al snel tegen: “Het idee dat ik de militaire hulp zou intrekken, zoals anderen hebben voorgesteld, aan Israël, is bizar”, zei hij.

Het is geen geheim dat Israël sinds de Tweede Wereldoorlog de grootste ontvanger van Amerikaanse hulp ter wereld is. Volgens de gegevens van de US Congressional Research Service, heeft Israël ontvangen   $ 146.000.000.000 geld Amerikaanse belastingbetalers met ingang van november 2020. 

Van 1971 tot 2007 bleek een groot deel van deze fondsen van fundamenteel belang om Israël te helpen een sterke economische basis op te bouwen. Sindsdien is het meeste geld toegewezen voor militaire doeleinden, waaronder de veiligheid van Israëls illegale Joodse nederzettingenonderneming.

Ondanks de financiële crisis in de VS van 2008 werd nog steeds Amerikaans geld naar Israël gestuurd, wiens economie de wereldwijde recessie grotendeels ongedeerd heeft doorstaan.

In 2016 beloofden de VS nog meer geld. De democratische regering-Barack Obama, die vaak – hoewel ten onrechte – als vijandig tegenover Israël wordt beschouwd, heeft de Amerikaanse financiering aan Israël met een aanzienlijke marge verhoogd. In een 10-jarige Memorandum of Understanding, Washington en Tel Aviv bereikte  een deal waarbij de VS overeengekomen om $ 38 miljard te geven Israël in militaire hulp voor de boekjaren 2019-2028. Dit is maar liefst $ 8 miljard meer dan de vorige 10-jarige overeenkomst, die eind 2018 werd afgesloten. 

De nieuwe Amerikaanse fondsen zijn onderverdeeld in twee categorieën: $ 33 miljard aan buitenlandse militaire subsidies en nog eens $ 5 miljard aan raketverdediging.

Amerikaanse vrijgevigheid wordt al lang toegeschreven  aan de ongeëvenaarde invloed van pro-Israëlische groepen, waaronder de Amerikaanse Israel Public Affairs Committee (AIPAC). De laatste vier jaar vereisten echter weinig lobby van deze groepen, aangezien machtige agenten binnen de regering zelf Israëls belangrijkste pleitbezorgers werden. 

Afgezien van de schijnbaar eindeloze ‘politieke freebies’ die de regering-Donald Trump Israël de afgelopen jaren heeft gegeven, overweegt zij nu  manieren om het tijdschema voor het verstrekken van de rest van de Amerikaanse fondsen, zoals bepaald in het laatste MOU, te versnellen, een bedrag dat momenteel staat op $ 26,4 miljard. Volgens  officiële documenten van het congres kunnen de VS “ook toestemming geven voor extra verkoop van de F-35 aan Israël en de levering van KC-46A-tank- en transportvliegtuigen aan Israël versnellen.”  

Dit zijn niet alle fondsen en voordelen die Israël ontvangt. Veel meer wordt niet gerapporteerd, aangezien het ofwel indirect wordt gekanaliseerd ofwel simpelweg gepromoot wordt onder de flexibele titel ‘samenwerking’.

Tussen 1973 en 1991 werd bijvoorbeeld een enorm bedrag van $ 460 miljoen aan Amerikaanse fondsen toegewezen  aan de hervestiging van Joden in Israël. Veel van deze nieuwe immigranten zijn nu juist de Israëlische militanten die de illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever bezetten. In dit specifieke geval wordt het geld betaald aan een particuliere liefdadigheidsinstelling die bekend staat als de United Israel Appeal, die het geld op zijn beurt aan de Jewish Agency geeft. Deze laatste heeft een centrale rol gespeeld bij de oprichting  van Israël bovenop de ruïnes van Palestijnse steden en dorpen in 1948.  

Onder het mom van donaties aan goede doelen worden regelmatig tientallen miljoenen dollars naar Israël gestuurd in de vorm van “fiscaal aftrekbare geschenken voor Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem”, meldde de New York Times . Veel van het geld, ten onrechte gepromoot als donaties voor educatieve en religieuze doeleinden, vindt vaak zijn weg naar het financieren en kopen van huisvesting voor illegale kolonisten, ‘evenals waakhonden, kogelvrije vesten, richtkijkers en voertuigen om (illegale joodse) buitenposten diep te beveiligen. in bezette (Palestijnse) gebieden. “ 

Heel vaak belandt Amerikaans geld onder misleidende voorwendselen in de schatkist van de Israëlische regering. Het nieuwste stimuleringspakket omvat bijvoorbeeld  $ 50 miljoen om het Midden-Oosten Partnerschap voor Vredesfondsen van Nita M. Lowey te financieren, zogenaamd om te voorzien in investeringen in ‘uitwisselingen van mens tot mens en economische samenwerking … tussen Israëli’s en Palestijnen met als doel een onderhandelde en duurzame tweestatenoplossing. “ 

Eigenlijk dient dergelijk geld geen specifiek doel, aangezien Washington en Tel Aviv proberen de ondergang van een onderhandeld vredesakkoord te verzekeren en hand in hand werken om de inmiddels ter ziele gegane tweestatenoplossing te doden.

De lijst is eindeloos, hoewel het meeste van dit geld niet is opgenomen in de officiële Amerikaanse hulppakketten voor Israël en daarom weinig aandacht krijgt, laat staan ​​media-aandacht.

Vanaf februari 2019 hebben de VS  alle fondsen aan de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever ingehouden , naast het verminderen van de  hulp aan het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA), de laatste levensader van ondersteuning die nodig is om basisonderwijs en gezondheidszorg te bieden aan miljoenen van Palestijnse vluchtelingen.  

Te oordelen naar zijn erfenis van voortdurende steun aan de Israëlische militaire machine en de aanhoudende koloniale expansie op de Westelijke Jordaanoever, staat Washington erop te dienen als de belangrijkste weldoener van Israël – zo niet directe partner – terwijl het de Palestijnen volledig mijdt. De verwachting dat de VS een constructieve rol spelen bij het bereiken van een rechtvaardige vrede in Palestina weerspiegelt niet alleen onverdedigbare naïviteit, maar ook opzettelijke onwetendheid.

Functiefoto | De Israëlische premier Benjamin Netanyahu legt een verklaring af in de Israëlische Knesset, 22 december 2020. Yonatan Sindel | Zwembad via AP