De beschuldiging van Rusland dat de VS de moord op Poetin hebben beraamd, moet serieus worden genomen

Rusland heeft het recht als een zichzelf respecterende staat om te reageren op deze door de VS bevolen dreiging tegen zijn leider, maar het voelt dat het het meest in overeenstemming is met zijn objectieve nationale belangen. De beleidsmakers, die duidelijk veel meer informatie tot hun beschikking hebben dan het publiek, weten hoe ze dit het beste kunnen bereiken. Wat ze uiteindelijk ook overeenkomen, moet worden gezien als een reactie op de laatste ongekende Amerikaanse provocatie, waardoor Amerika er volledig verantwoordelijk voor wordt.

Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov vertelde CNN het volgende op donderdag in antwoord op een vraag over vermeende Amerikaanse schuld in de poging tot moord op president Poetin van dinsdagavond:

“Ongetwijfeld. Dergelijke beslissingen, de definitie van doelen, de definitie van middelen – dit alles wordt vanuit Washington aan Kiev gedicteerd. Daar zijn we ons terdege van bewust.

We zijn ons er terdege van bewust dat beslissingen over dergelijke acties en dergelijke terroristische aanslagen niet in Kiev worden genomen, maar in Washington. En Kiev voert al uit wat het wordt opgedragen te doen. Dergelijke pogingen om dit zowel in Kiev als in Washington te verwerpen, zijn natuurlijk absoluut belachelijk.

We weten dat het vaak niet eens Kiev is die de doelen zelf bepaalt, ze worden bepaald in Washington, en dan worden deze doelen naar Kiev gebracht zodat Kiev [die taken] vervult. Niet elke keer dat Kiev het recht krijgt om de middelen te kiezen, wordt dit ook vaak van over de oceaan besteld.

Washington moet duidelijk begrijpen dat we dit weten.”

Zijn woorden moeten serieus worden genomen, omdat het geen kleinigheid is dat Rusland de VS zojuist officieel heeft beschuldigd van het beramen van de moord op president Poetin.

Dit betekent niet dat het wederzijds zal proberen Biden te doden via een of andere proxy, maar alleen dat het nu absoluut onmogelijk is dat er ooit een herstel van hun eerdere relaties is nadat de VS zojuist de spreekwoordelijke Rubicon zijn overgestoken door Kiev te bevelen de gedurfde drone-aanval van dinsdagavond uit te voeren. Tot nu toe leek er een onuitgesproken gedragscode te bestaan tussen alle deelnemers aan de NAVO-Russische proxy-oorlog om elkaars leiders niet aan te vallen, ergo waarom Zelensky zo vaak vrijelijk de frontlinies kon bezoeken.

Het blijft onzeker of hij wist wat zijn kant samenspande tegen president Poetin of dat een van de ‘deep state’-facties van Kiev dit achter zijn rug om beval als onderdeel van een machtsspel tegen hem. Beide scenario’s blijven geloofwaardig, aangezien zijn verrassingsreis naar de EU ten tijde van deze poging tot moord suggereert dat hij er van tevoren van op de hoogte was en wilde voorkomen dat hij als reactie daarop het doelwit zou worden, of dat iemand zijn schema kende en wilde dat Rusland van tevoren dacht dat hij naar veiligheid vluchtte.

In ieder geval zou de verklaring van het Kremlin dat het zich het recht voorbehoudt om wraak te nemen “overal en wanneer het dat nodig acht” Zelensky terughoudend kunnen maken om zichzelf in gevaar te brengen zoals voorheen nadat Moskou schijnbaar niet langer hun onuitgesproken gedragscode erkent waarvan het gelooft dat Kiev en de VS hebben gebroken. Dat gezegd hebbende, zijn potentiële verschijning aan de frontlinie ergens in de komende toekomst zonder dat er in die tijd enige poging tegen zijn leven werd gedaan, zou die twee kunnen doen denken dat het Kremlin blufte.

Natuurlijk kan het ook zijn dat Rusland de Oekraïense leider in slaap wil sussen met een vals gevoel van veiligheid, maar soms is het meest waarschijnlijke antwoord het minst ingewikkelde volgens het principe van Occam’s scheermes. Verwacht wordt dat de ongekende dreigingsperceptie van Rusland van de VS zich zal manifesteren in de diplomatieke en militaire sfeer, die de vorm zou kunnen aannemen van Moskou dat zichzelf in de meeste crises aan de andere kant van Washington plaatst, op enkele uitzonderingen na en terughoudend is om te coördineren over veiligheidskwesties.

Wat de eerste betreft, Rusland zal misschien niet openlijk de andere kant van welke crisis dan ook steunen, maar het moet als vanzelfsprekend worden beschouwd dat de meeste grote incidenten over de hele wereld op zijn minst indirect verband zullen houden met hun nieuwe koude oorlog-competitie in de toekomst. Wat het tweede betreft, suggereerden recente rapporten voorafgaand aan de moordaanslag van deze week al dat hun deconflictiemechanisme in Syrië aan het afbrokkelen is, net als de Oekraïense vredesbesprekingen van vorig jaar en het wereldwijde wapenbeheersingsregime voor die tijd.

Met betrekking tot die laatste veiligheidsgerelateerde kwesties zou Rusland de betrokkenheid van de VS (direct of indirect) bij een mogelijke hervatting van de eerste zeer cynisch beschouwen, terwijl het stilzwijgend gelooft dat er geen vertrouwen meer bestaat om een dialoog op te bouwen voor het verlengen van de New START na het verstrijken ervan. Het gecombineerde effect van deze diplomatieke en militaire gevolgen die voortvloeien uit de beschuldiging van Rusland van medeplichtigheid van de VS aan de poging tot moord op president Poetin deze week, zal tot verdere onzekerheid leiden.

Voor alle duidelijkheid, Rusland heeft echter het recht als een zichzelf respecterende staat om te reageren op deze door de VS bevolen dreiging tegen zijn leider, hoe het ook denkt dat het het meest in overeenstemming is met zijn objectieve nationale belangen. De beleidsmakers, die duidelijk veel meer informatie tot hun beschikking hebben dan het publiek, weten hoe ze dit het beste kunnen bereiken. Wat ze uiteindelijk ook overeenkomen, moet worden gezien als een reactie op de laatste ongekende Amerikaanse provocatie, waardoor Amerika er volledig verantwoordelijk voor wordt.

Niemand kan met zekerheid zeggen wat Rusland uiteindelijk zal doen, maar er mag geen twijfel over bestaan dat de moordaanslag van deze week op president Poetin een cruciaal punt is in de bilaterale betrekkingen met de VS, wat op zijn beurt een soort reactie zal uitlokken op een tijdstip en plaats van zijn keuze, precies zoals het heeft verklaard. Niettemin is het uiterst onwaarschijnlijk dat dit de vorm zal aannemen van een wederzijdse moordaanslag op Biden, dus niemand heeft enige reden om in paniek te raken over de Derde Wereldoorlog.