De beste Queer Batman Joker-parodie die je bijna nooit hebt gezien

Toen Vera Drew The People’s Joker wilde maken , was het haar doel om een ​​trans-coming-of-age-verhaal te vertellen met personages die haar sinds Batman Forever hadden geïnspireerd . Toen ze klaar was, werden de dingen raar.

Vier jaar geleden had Vera Drew, de regisseur van The People’s Joker , een YouTube-show genaamd Hot Topics With Vera Drew . Het was, geeft ze toe, een flagrante poging om door de winkelcentrumwinkel en het centrum van de voorsteden gefinancierd te worden voor emo-kleding. “Ik heb er maar vier afleveringen van gemaakt”, zegt ze, “vooral omdat ik op een gegeven moment echt verbitterd werd omdat Hot Topic mij nooit heeft gesponsord.”

Drew’s bitterheid is sindsdien afgenomen, en hoewel Hot Topic haar nooit heeft gefinancierd, heeft Hot Topics haar wel de hulp gegeven die ze nodig had om haar eerste speelfilm te maken. Het is een duister en vaak zeer grappig coming-of-age-verhaal over een transvrouw, Joker the Harlequin (gespeeld door Drew), die het probeert te maken als cabaretier in Gotham City, waar komedie vrijwel verboden is. Ze wordt ook verliefd op een collega-stripgenoot genaamd Mister J en probeert een plekje te bemachtigen op UCB Live , een Saturday Night Live -uitzending gerund door een geanimeerde “Lorne Michaels” (ingesproken door Maria Bamford).

“Ik heb een oproep gedaan [op Hot Topics ], zoals: ‘Ik maak deze heel kleurrijke Batman-parodie met mijn vriend [coschrijver Bri LeRose], en iedereen die wil helpen, schrijf me en laat me weten wat je medium is en we vinden wel een plekje voor je”, zegt Drew. “Ik had eigenlijk maar vijf of zes mensen verwacht die zouden reageren. Ik heb er honderden.”

Destijds was The People’s Joker in Drew’s hoofd gewoon een rare remix van Todd Phillips’ Joker . Zoals Drew en LeRose schreven, werd het een autobiografisch verhaal dat Drew’s eigen coming-out en echte relaties weerspiegelt. (Nathan Faustyn, die een alternatieve versie van Penguin speelt, is een oude vriend.) Het is in slechts vijf dagen opgenomen en zit vol met animaties en visuele effecten van al die Hot Topics- fans die hebben meegeschreven. Het zit vol met ragtag-energie die is lange tijd vermist in films over helden.

Dit is waarschijnlijk niet wat je hebt gehoord over The People’s Joker . Je hebt in ieder geval lucht gekregen dat het een bruisende middernachtvertoning had op het Toronto International Film Festival en vervolgens van het feest werd gehaald na een tussenkomst van Warner Bros. Discovery, die de rechten bezit op het DC Comics-universum dat Joker en de de rest van de Batman-aangrenzende personages maken er deel van uit. Er volgde een #FreeThePeoplesJoker-campagne.

Dat is maar een beetje waar. Verschillende media meldden dat Drew mogelijk een last onder dwangsom had gekregen vanwege de film. Drew houdt vol dat het geen staakt-het-vuren was en gelooft, net als haar distributiepartner Altered Innocence, die de film nu in bijna 100 indie-theaters in de VS uitbrengt, dat het een parodie is en geen inbreuk maakt op de intellectuele eigendomsrechten van WBD. eigendom. (Ze zijn echter bereid de vrijgave terug te schroeven als er weer een brief binnenkomt.)

Drew heeft het echter te druk over de juridische zaken. In plaats daarvan praat ze liever over Joel Schumacher, de ‘zachte annulering’, en de Venmo-transactie van $ 12 waarmee het allemaal begon.

Angela Watercutter: Voelt het na alles wat er op het Toronto International Film Festival is gebeurd onwerkelijk om ruim een ​​jaar later eindelijk The People’s Joker uit te brengen ?

Vera Drew: We hadden een heel leuk festival na TIFF, dat voornamelijk uit geheime vertoningen bestond. Dat was de hele tijd echt het licht aan het einde van de tunnel, want ik dacht: oké, de film is in ieder geval goed . Het zal het publiek vinden dat het moet vinden, of ik nu iemand zoek om mee samen te werken om het te distribueren of het gewoon op Google Drive te plaatsen. Ik ben zo blij dat ik het niet op Google Drive hoefde te plaatsen.

Rechts. Of je kunt het in fragmenten van 15 minuten op TikTok plaatsen . Was het gemakkelijk om na TIFF een distributeur te vinden? Ik heb het gevoel dat de film buzz had, hoezeer ik dat woord ook haat.

TIFF heeft definitief alle distributiebelangstelling in deze film gedood. Er werd ten onrechte gemeld dat we een last onder dwangsom hadden gekregen, en dat hebben we nooit gekregen. We kregen gewoon een soort klap op de pols en een sterk geformuleerde brief. Maar de volgende ochtend [na de première] was mijn gezicht bij elke transactie te zien, en elke kop was als ‘ getrokken vanwege rechtenkwesties ‘. Niemand stond dus te trappelen om bij ons in te springen.

Dat was waarschijnlijk niet hoe je je had voorgesteld om naar TIFF te gaan.

Het was op dat moment nogal verwoestend. Omdat ik ben opgegroeid met indiefilmcinema uit de jaren 90, dus het was zoiets van: “Oh, je neemt je film mee naar een festival en dan koopt de slechtste persoon ter wereld hem.” Maar dat is oké, want dat is de business.

Rechts.

Gelukkig gebeurde dat niet. Omdat de boodschap van de film zo levendig is, en zeer pro-arbeid en anti-kapitalistisch is. We hadden dus nooit echt kunnen samenwerken met een grote distributeur. Het moest altijd Frank Jaffe zijn van Altered Innocence.

Hoe is dat tot stand gekomen?

Afgelopen juli hadden we eindelijk onze publieke vertoning op Outfest , en het was een prachtige vertoning. Het was ons meest transgenderpubliek dat we ooit op een van deze festivals hebben gehad. Het was net als: “Oh mijn God, cool. Dit is de plek. Dit is het moment waarop alles eindelijk in orde komt en verandert.” Frank Jaffe zag het op dat festival, en ik denk dat hij me volgend weekend belde en zei: “Laten we gaan lunchen.”

Dus wat gaat er nu gebeuren? Is het een kwestie van het daar neerleggen en kijken wat er gebeurt?

Ik weet niet echt zeker welke andere details ik op dit moment wil invullen. Wat er ook in het artikel van The New York Times staat, is gebeurd. Wat ik wil zeggen is dat de film wordt beschermd door redelijk gebruik en parodie. We hebben nooit een last onder dwangsom gekregen. Ze hebben ons nooit in een rechtszaak gebracht. Ze probeerden me eigenlijk gewoon te intimideren en eerlijk gezegd deden ze dat ook.

Laten we het onderwerp veranderen. In de aftiteling van de film staat een stukje waarin je je coschrijver, Bri, bedankt voor het feit dat Venmo je $ 12 heeft gegeven en om jouw deel van Joker heeft gevraagd . Wat is het achtergrondverhaal daar?

Het was de eerste kunstopdracht die ik ooit in mijn leven heb gekregen. Ik was jarenlang een huurmoordenaar en een mislukte alternatieve komiek. Maar ik had nooit geld gekregen om zomaar te zeggen: “Hé, doe iets dat alleen jij kunt maken.” Het kwam tot stand omdat Todd Phillips in de pers sprak over het feit dat hij geen komedies meer wilde regisseren omdat het nu te moeilijk is met de ‘woke’-cultuur of wat dan ook.

O, dat herinner ik me.

Op een bepaald niveau krijg ik de gesprekken rond als: de wakkere cultuur is beperkend, alleen maar omdat we in reactionaire tijden leven. Ik heb het gevoel dat ik een behoorlijk goede politiek heb, en ik word om de paar dagen op Twitter geannuleerd vanwege iets stoms. Maar ik denk dat zowel voor Bri als voor mij, toen ik hem dat in een interview zag zeggen en omdat we allebei al 10 jaar in de komedie hebben gewerkt en we allebei succesvol waren in ons vakgebied, maar worstelden om te worden zoals onze eigen stem hoorde, we dat waren zoals: “Laten we de meest onbeschofte film ooit maken.”

Heel anders dan de film die het werd.

Het begon echt als een remixfilm die de Joker van Todd Phillips zou veranderen in een experimentele, found-footage-film Everything Is Terrible .

Hoe is het geëvolueerd?

Ik wilde heel graag iets maken dat alleen maar verwerkte hoe het was om uit de kast te komen als transgender in de komedie en mijn gezinssituatie. Zo ontstond het idee over een cabaretier die letterlijk vergiftigd is door ironie en er fysiek aan verslaafd is, maar het is alsof ze in verval raakt.

In de film is Smylex een medicijn dat aan Joker de Harlekijn wordt gegeven nadat ze met haar moeder over haar geslacht heeft gesproken. Dat lijkt gerelateerd.

Het begon allemaal uit te kristalliseren in een wazig visioen. Toen was het Covid en werd alles stilgelegd. Niemand huurde mij in om scheetgeluidseffecten toe te voegen aan komische video’s. Dus ik dacht: waarom maak ik hier niet mijn eerste speelfilm van? Ik ging terug naar Bri en zei: ‘Luister, je hebt me in deze puinhoop gebracht. Wil je mij helpen dit script te schrijven?” Ze kreeg het meteen. Ook al kijkt ze geen stripfilms.

Heb je haar laten kijken?

Ik had zoiets van: ‘Alsjeblieft niet. Nou ja, kijk maar eens naar Suicide Squad en Batman Forever . Dat is het. Dat zijn de enige twee. Ze zei: ‘Wil je niet dat ik naar Joker kijk , de film die we parodiëren? Ik had zoiets van: ‘Ik heb dat deel gedekt. Help me gewoon om dit grappig te maken. Omdat ik denk dat het verhaal dat ik vertelde een beetje een triest verhaal was, maar ik wilde heel graag dat het realistisch, maar optimistisch en hoopvol was.

Het lijkt semi-autobiografisch. Was dat uw bedoeling?

Het is grappig om het als semi-autobiografisch te horen, omdat ik het niet als semi-autobiografisch beschouw. Het is gewoon autobiografisch. Het enige verschil is dat in plaats van mijn beledigende ex-verloofde, het de Joker van Jared Leto is. In plaats van dat ik aan mijn medische transitie begin, laten we dit Joker-personage gewoon in een vat met feminiserende hormonen duiken. Ik kom uit Illinois, een klein stadje in het middenwesten, dus hebben we de jonge Joker uit Smallville gemaakt. Als het om de familiezaken gaat, is dat voor 50 procent ik en 50 procent Bri.

Zelfs als coming-of-age-verhaal over superhelden/transgender is het zeer herkenbaar.

Elke transpersoon die ik heb ontmoet, was net zo verschillend als elke cis-persoon die ik heb ontmoet. Maar weet je, je kunt deze echt vinden via lijnen in een coming-of-age-boog en in de reisboog van een Joseph Campbell-held, hoe giftig die boog eigenlijk ook is. Het is erg handig bij het vinden van die overeenkomsten.

Ik denk dat dit ook verklaart waarom de film resoneert met cis-mensen en mensen die dat niet zijn, omdat iedereen op een gegeven moment volwassen wordt en we ons leven hebben gemythologiseerd met behulp van deze personages. Mythe bestond omdat het een manier was om over de samenleving te praten en te praten over hoe mensen volwassen worden in een wereld die je echt aanmoedigt om geen individu te zijn.

Dus ja, het is heel persoonlijk. Ik sta letterlijk op het punt om binnenkort een Skype met mijn ouders te hebben om ze mentaal voor te bereiden op de film.

De moeder in The People’s Joker komt er niet geweldig uit en staat niet open voor de identiteit van haar kind. Ik wilde vragen of je familie het had gezien.

Weet je, ik had mijn ouders al een paar jaar niet gesproken, alleen maar omdat, zoals mensen uit de film zullen begrijpen, het uit de kast komen erg zwaar was in die dynamiek. Maar tijdens het maken en verwerken van de film dacht ik: “Ik moet dit aan mijn moeder opdragen” – en aan Joel Schumacher natuurlijk.

Ja, de invloed van zijn Batman-films komt door.

Maar draag het zeker op aan mijn moeder, want het enige dat mijn ouders echt goed deden, was mij aanmoedigen om kunst te maken. Alsof ze de kleine, beschadigde freak zagen waarvan ze het leven hadden geschonken, en ze zeiden: ‘Oké, cool. Ze wil komedie doen en films maken.’

Iets anders dat me opviel aan de film is dat het in zekere zin bijna aanvoelt als fanfictie. Je gebruikt personages die je leuk vindt om je eigen verhaal te vertellen.

Ik heb het nooit als fanfictie gezien. Ik hou van fanfictie. Alsof ik ben opgegroeid op Tumblr.

Dat zeggen we allemaal.

Ik ben een herstellende Tumblr-queer, dus daar heb ik een diepe liefde voor, maar voor mij is dit minder een Batman-film, minder een Joker-film, dan dat het gaat over mijn relatie met deze personages en de overlevering als geheel. Toen ik op zesjarige leeftijd met mijn vader naar Batman Forever in de bioscoop keek, was dat bijvoorbeeld een van de eerste momenten waarop ik besefte dat ik trans was.

Er zit ook een soort metanarratieve scène in de film.

Dat was raar, want het zei: ‘Kunnen we dit doen? Hoe is dat logisch? Hoe zou een personage in een Batman-film dit zien?” Welnu, Batman in onze film is een mediamagnaat. Hij is een agent en een politicus, maar hij lijkt ook bijna op een Netflix-producent, [hoest] Obama [hoest] . Laten we er dus gewoon een commentaar op deze dingen van maken .

Tegen het einde van de film wilde ik dat de overlevering zo gedeconstrueerd zou zijn. Ik wilde dat Joker de Harlekijn zo specifiek op onze Joker zou lijken dat als ik dit personage ooit opnieuw zou bezoeken, het geen Joker-film meer zou zijn. Uiteindelijk was de film voor mij een soort superdure therapie. [Lacht]

Er is een moment waarop jouw Joker wordt gecast op UCB Live als onderdeel van de nieuwe “diverse” cast. Dat voelde puntig.

Dat kwam gewoon uit een plaats van waarheid. De tweede keer dat ik uit de kast kwam als transgender, had dat invloed op mijn werk. Ik was klaar voor het regisseren van optredens en het produceren van optredens. Toen kwam ik naar buiten en veranderde mijn voornaamwoorden, en plotseling verdwenen die optredens. Maar in de loop van mijn transitie merkte ik dat er iets anders gebeurde waarbij mijn identiteit voor sommige mensen een handelsartikel was. Het had waarde, vooral in een schrijverskamer.

Vreemdheid is in sommige kringen een handelsartikel omdat het een onderwerp van gesprek is en er bijvoorbeeld op wordt geklikt. Zelfs tot op zekere hoogte begint deze film de buzz te krijgen die hij krijgt, omdat ik denk dat alt-right er eindelijk aandacht aan besteedt, en er is enige verontwaardiging. Het is raar als het om je identiteit gaat.

Ja. Weet jij of Lorne Michaels het heeft gezien?

Ik weet zeker dat hij op dit punt misschien heeft gehoord dat hij de belangrijkste slechterik is in een Batman-parodie die uitkomt. Maar ja, ik weet het niet. Ik zou graag willen dat hij het ziet, want we hebben hem er een hansworst in gemaakt, en we hebben hem een ​​soort krijgsheer gemaakt. We hebben hem ook geen kont of geslachtsdelen gegeven, maar ik zag het echt als: dit is een parodie op hem.

Je zei dat deze film een ​​dure therapie was. Hoe heb je het gefinancierd?

Ik hostte vroeger een webserie genaamd Hot Topics With Vera Drew , de enige webserie met het uitdrukkelijke doel om Vera Drew gesponsord te krijgen door Hot Topic.

Voldeed het aan dat doel?

Hot Topic heeft mij nooit gesponsord, ook al had de show een kleine niche-aanhang. Uiteindelijk volgden ze mij op Twitter. Nu wil ik gewoon officieel zeggen dat mijn deur gesloten is. Ze zijn niet langer welkom om mij te sponsoren.

Dus je hebt op een andere manier geld gevonden.

Tijdens die show maakte ik bekend dat Bri en ik The People’s Joker aan het maken waren . Het ging niet viraal. Het ging niet eens zacht viraal. Het kreeg gewoon veel aandacht van verschillende kunstenaarskringen, wat zo cool was. Het was net als, oh mijn god, oké, dit is wat de film is.

Het is een mixed-media-film. Het is Natural Born Killers of Pink Floyd – The Wall . Het is een coming-of-age Batman-parodie, maar het is ook een grote kleurrijke collage van een impressionistisch media-hellandschap.

Maar ook eentje die een rode draad door je verhaal loopt.

Mijn gezicht is voor het grootste deel van deze film op de camera te zien. Het is mijn verhaal, het is mijn leven, maar dan gemythologiseerd.

Ik wilde echt dat alle betrokkenen het gevoel kregen dat ze hun eigen persoonlijke artistieke visie naar voren brachten, alleen maar omdat iedereen zo bij het idee betrokken was. Ik denk dat het al voelde als de film van iedereen. The People’s Joker – het nodigt je uit om te zeggen: oké, ik wil deel uitmaken van deze magie en hoe zit het met mijn identiteit, kan ik hier in stoppen?

Zijn mensen uiteindelijk vrijwilligerswerk gaan doen?

Het begon allemaal op vrijwillige basis. Naarmate de reikwijdte van het project groter werd, dacht ik: ik kan het niet rechtvaardigen dat al deze mensen gratis werken . Dus uiteindelijk heb ik een geld-crowdfund gedaan. Ik heb ongeveer $ 25.000 ingezameld, wat geweldig was, maar dat ging uiteindelijk allemaal naar onze shoot. Onze shoot duurde maar vijf dagen, wat gek is.

Dus dat geld verbrandde heel snel, en ik dacht: ‘Nou, nu heb ik deze film met 1.600 VFX-shots erin en een leger mensen die me willen helpen hem af te maken. Hoe ga ik dit doen?” Dus ik deed wat ze je vertellen dat je nooit moet doen – ze vertelden me dit op mijn eerste dag op de filmschool: ik heb een enorme lening afgesloten om deze film af te maken.

Ik kan me voorstellen dat dit ging om jou en alle anderen te betalen.

Ik zal volledig on the record gaan en zeggen dat iedereen die hieraan heeft gewerkt fenomenaal onderbetaald werd, inclusief ikzelf. Veel mensen namen uiteindelijk geen geld aan als het werd aangeboden. Dan waren er mensen die zeiden: ‘Weet je wat? Ik neem dit bedrag zeker aan.”

“Ik moet huur betalen.”

Ja precies. Ik heb nooit gewild dat deze film, die antikapitalistisch, zeer pro-arbeid, zeer pro-queer, zeer pro-sekswerker is, ooit iemand zou uitbuiten die erbij betrokken was. We liepen allemaal weg en iedereen voelde zich vooral weggeblazen door de aandacht die de film kreeg. Ik denk dat alle betrokkenen zoiets zeggen van: “Goh, ik dacht gewoon dat dit iets raars was dat ik met mijn vriend deed.” [ Lacht] Ik weet het niet. Het is echt magisch, denk ik.

Ik moet je laten gaan, maar voordat ik dat doe, moet ik je vragen: Heb je gezien dat er een nieuwe trailer komt voor Joker: Folie à Deux?

Oh mijn God, dat is zo cool. Ik bedoel, ik heb me zes jaar lang voorgedaan als homo, dus ik hou duidelijk van Lady Gaga. Ze kwam in de muziekscene terecht toen ik nog diep in de kast zat, maar begon te ontdekken dat ik transgender was. Dus ja, ik ga die film zeker zien. Ik hoop dat ze in hun perscyclus niet te veel naar onze film worden gevraagd.