Zou dit de eerste economische wereldoorlog kunnen zijn?
De Russische invasie van Oekraïne heeft geleid tot de grootste reactie op economische sancties ooit sinds de Tweede Wereldoorlog. Hoewel er al eerder een economische oorlog is gevoerd, betreden we een nieuw, ongekend tijdperk van de bewapening van geld.
Toen Rusland zijn invasie van Oekraïne begon, was het al snel duidelijk dat andere landen een brede veroordeling zouden krijgen, maar dat er weinig militaire hulp zou zijn. Wat heeft plaatsgevonden is de grootste verklaring van economische oorlogsvoering sinds de Tweede Wereldoorlog.
Elke oorlog heeft een economisch element; het financieren van militaire inzet is altijd een kostbare exercitie geweest, bemoeilijkt door verstoorde financieringsmarkten. Oorlogen zijn altijd betaald door plunderingen, belastingen, leningen en/of inflatie. De Krimoorlog van het midden van de 19e eeuw bracht de Russische schatkist bijna failliet en dwong de Britten tot hervormingen om het leger te financieren. Uiteindelijk lieten de twee wereldoorlogen een erfenis na van grote regeringen en enorme schulden; de meeste in Europa opgebouwde staatsschuld is ontstaan uit oorlogsvoering.
Economische oorlogsvoering is voor altijd een hulpmiddel geweest voor militaire strategen. De kastelen van Europa uit de Middeleeuwen, de palissaden van Midden-Amerika en de versterkte heuvels van de Nieuw-Zeelandse Māori werden gebouwd om militaire aanvallen te weerstaan, maar vielen vaak onder economische belegering, als het aanvallende leger de water- en voedselvoorziening lang genoeg kon afsluiten. Economische belegeringen op het slagveld kunnen zich uitstrekken tot het blokkeren van aanvoerlijnen en handelsroutes. Dergelijke economische blokkades kennen een lange geschiedenis in China. Napoleon probeerde ze tegen Groot-Brittannië zonder veel effect. Meer ‘succesvol’ was de Britse zeeblokkade van de centrale mogendheden in de Eerste Wereldoorlog, die de kritieke voedselvoorziening naar Duitsland en Oostenrijk-Hongarije afsneed, wat leidde tot veel burgerdoden, maar een einde maakte aan de militaire patstelling. Russische kustblokkades in de Zwarte Zee hielpen op dezelfde manier veel Ottomanen verhongeren.
____
Tegenwoordig bieden geautomatiseerde econometrische modellen veel geavanceerdere manieren om economische sancties aan te pakken.
____
Blokkades in vredestijd namen de vorm aan van economische embargo’s. Bezorgd door de groeiende Japanse economische agressie in China en de bedreigingen voor Zuidoost-Azië in de jaren dertig, legden de VS en het VK een reeks embargo’s op. De laatste stap was het Amerikaanse olie-embargo in 1940, dat een belegeringsmentaliteit creëerde en uiteindelijk leidde tot de Pearl Harbor-aanvallen.
Economen realiseerden zich het potentieel van dergelijke embargo’s en hebben instrumenten ontwikkeld om knelpunten in de economie van een tegenstander in kaart te brengen. Het meest bekend was de input-output mapping van de Russisch-Amerikaanse econoom Wassily Leontief, die in de Tweede Wereldoorlog door het Amerikaanse Bomber Command werd gebruikt om manieren te bepalen om een economie te verlammen: bomspoorlijnen of olieraffinaderijen of vliegtuigfabrieken? Toen de Tweede Wereldoorlog plaats maakte voor de Koude Oorlog, werd input-output mapping gebruikt door zowel de Verenigde Staten als de Sovjet-Unie om hun nucleaire doelen te begeleiden. Tegenwoordig bieden geautomatiseerde econometrische modellen veel geavanceerdere manieren om economische sancties aan te pakken.
Economische sancties
De afgelopen jaren zijn in vredestijd economische sancties gebruikt om druk uit te oefenen op territoriale en politieke geschillen. Als een virtuele vorm van vijandigheid heeft economische oorlogvoering enkele duidelijke voordelen. Een daarvan is de morele duidelijkheid ervan: sancties doden geen mensen, althans niet rechtstreeks (hoewel gesanctioneerde staten mogelijk te lijden hebben onder een hoger sterftecijfer en een slechte levensstandaard). Er zijn geen foto’s van rokende tanks en gebombardeerde ziekenhuizen. Ze hebben geen ‘laarzen op de grond’ nodig en er zijn geen lijkzakken om het publiek te alarmeren. Ze maken het ook mogelijk voor derde landen om steun te betuigen aan een bilateraal geschil. Het is veel gemakkelijker om een VN-sanctieverplichting aan te gaan dan een militaire verplichting van de NAVO. En het is relatief eenvoudig (als de binnenlandse politiek het toelaat) om sancties te beëindigen, zonder het drama van militaire evacuatie (zoals Kabul).
Om deze redenen zijn economische sancties veel gebruikelijker geworden, vooral als een manier voor westerse landen om hun afkeuring van kleinere ‘schurkenstaten’ te tonen. Sinds 1950 is ongeveer 40% van de sancties geïnitieerd door de VS. Sommige staten, zoals Noord-Korea en Cuba, worden al tientallen jaren gesanctioneerd. Vandaag worden Venezuela, Iran, Syrië en Myanmar zwaar gesanctioneerd. Het doel is om economische ontwrichting te veroorzaken die op termijn volksprotest en ofwel beleidsomkering of regimeverandering veroorzaakt. Ironisch genoeg was een van de meest succesvolle voorbeelden van sancties de dreigementen van de VS tegen het VK tegen het VK tijdens de Suez-crisis van 1956, waardoor het Britse pond leegraakte en Britse en Franse terugtrekkingen werden afgedwongen.
Rusland werd gesanctioneerd voor zijn invasie van de Krim in 2014, en sommige analyses laten een aanzienlijke klap zien voor het Russische bbp. Onderzoekers van de Global Sanctions Database hebben geconstateerd dat de meeste sancties economische pijn veroorzaken, terwijl ongeveer de helft bijdraagt aan het gedeeltelijk behalen van de gestelde doelen van het sanctieland. Eerdere sancties waren gericht op wapens, handel, reizen en vooral financiële stromen. Onderzoekers registreren voorbeelden van sancties die mensenrechten en mediavrijheid verslechteren.
Economische sancties werken alleen als ze breed worden toegepast en streng worden gecontroleerd. Een gesanctioneerde economie zal op zoek gaan naar alternatieve bevoorradingsbronnen, die zich op de “illegale” zwarte markt kunnen bevinden (bijv. olietransfers naar niet-gevlagde tankers in het midden van de Stille Oceaan op weg naar Noord-Korea) of uit sympathieke landen (zoals Rusland in Syrië en Birma). De VS gebruiken hun sterke extraterritoriale bereik om dergelijke tijdelijke oplossingen van derden te beperken. Het kan boetes opleggen aan buitenlandse entiteiten die bankieren of handelen met Amerikaanse bedrijven, of de Amerikaanse dollar gebruiken, of anderszins worden betrapt door de brede Amerikaanse regelgevende paraplu (met name de SEC).
In de praktijk heeft de behoefte aan legitimiteit en multilaterale steun ertoe geleid dat resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties of de Algemene Vergadering doorgaans worden gebruikt om sancties te rechtvaardigen. Toen Rusland het veto van de Veiligheidsraad gebruikte om een sanctieresolutie te blokkeren, moest elk land zijn eigen wetgevende macht gebruiken om economische sancties op te leggen. Voor economische sancties is geen oorlogsverklaring vereist, en daarom voorkomen ze in de VS de constitutionele spanning tussen presidentiële en congresbevoegdheden die de VS verhinderde de vredesverdragen van 1919 van Versailles te ratificeren en toe te treden tot de Volkenbond (die multilaterale sancties tegen Italië instelde over de 1935 Abessijnse invasie).
____
Rusland kan uiteindelijk de controle krijgen over Oekraïense activa – met name kernenergie, gaspijpleidingen en bepaalde waardevolle mineralen.
____
Economische sancties en handelsoorlogen
Economische sancties worden over het algemeen toegepast om een ander land te dwingen zijn gedrag te veranderen. Maar soms lijken ze nogal op handelsbelemmeringen die bedoeld zijn om een thuiseconomie te beschermen. Tijdens de globaliserende decennia na 1970 zijn de handelsbelemmeringen verminderd, gereguleerd door de Wereldhandelsorganisatie. Het Trump-tijdperk betwistte dit – de handelsoorlog met China leidde tot beperkingen op import, export, technologieoverdracht en sommige financiële transacties, en voegde toe aan eerdere mensenrechtensancties die aan China waren opgelegd. Het creëerde ook een landenblok van landen die door de VS geleide sancties beschouwden als een misbruik van het mondiale economische systeem, en bijgevolg steun bieden aan gesanctioneerde landen.
Een andere moderne complexiteit zijn toeleveringsketens; de handel van vandaag omvat complexe netwerken van stroomopwaartse en stroomafwaartse grensoverschrijdende verbindingen. Dit kan de gesanctioneerde staat meer mogelijkheden bieden om leveringsbelemmeringen te omzeilen, maar het kan het sanctieland ook meer mogelijkheden geven om secundaire sancties op te leggen aan leveranciers of klanten. Dit levert problemen op voor bedrijven die geen directe transacties hebben met de getroffen staat, maar verstrikt raken in schakels in de toeleveringsketen, en voor banken die antiwitwastechnieken gebruiken om te screenen op naleving van sancties.
De Oekraïne-sancties tegen Rusland
Sinds de invasie van Oekraïne is begonnen, hebben de VS en de Europese Unie snel gereageerd met een groeiende lijst van economische sancties die bedoeld zijn om hun verzet tegen Russische acties te tonen, de Russische economie schade toe te brengen en de voltooiing van de invasie moeilijker te maken.
De Amerikaanse president maakt gebruik van uitvoerende bevelen, die gewoonlijk worden uitgevoerd door het Office of Foreign Assets Control in the Treasury, krachtens de International Emergency Economic Powers Act van 1977. Op deze manier heeft de Amerikaanse regering veel Russische exporten gesanctioneerd, waaronder de olie- en gasproductie, de activiteiten van verschillende Russische banken, waaronder hun toegang tot het kritieke internationale financiële berichtensysteem SWIFT, de Nord Stream 2-pijpleiding, een aantal grote Russische bedrijven die offshore actief zijn, bepaalde technologie-importen uit de VS of uit derde landen die Amerikaanse technologie gebruiken, de rekeningen en reisrechten van Russische leiders en oligarchen, en andere entiteiten die banden hebben met het Russische leger. Het is veelbetekenend dat de buitenlandse activa van de Russische Centrale Bank in de VS, die ooit als immuun werden beschouwd voor controle door de VS, nu zijn bevroren.
De Europese Unie heeft tijd nodig gehad om een grensoverschrijdende overeenkomst tot stand te brengen, maar is nu de VS gevolgd met de meeste van deze gesanctioneerde doelen. De enige duidelijke uitzondering (op het moment van schrijven) was de afwezigheid van Russische olie- en gasexport van de sanctielijst, een indicatie van de enorme afhankelijkheid van sommige Europese landen van de Russische bevoorrading. Het VK, Zwitserland en Singapore, traditionele financiële centra van veilige havens, hebben allemaal maatregelen genomen om de activiteiten van Russische oligarchen en hun bedrijven te bestraffen.
Veel andere landen over de hele wereld zijn gevolgd met hun eigen sancties. De grootste tegenvallers waren China en India, die niet bereid waren hun strategische relaties met Rusland op het spel te zetten.
Naast deze officiële sancties hebben veel westerse banken, detailhandelaren en andere bedrijven verklaard dat ze hun eigen commerciële activiteiten in Rusland zullen staken, deels uit angst voor niet-naleving van sancties, deels om tegemoet te komen aan de eisen van aandeelhouders en consumenten. In sommige gevallen betekent dit een enorm waardeverlies op de bedrijfsbalansen. Andere bedrijven elimineren Russische inputs uit hun toeleveringsketens.
Alles bij elkaar genomen vertegenwoordigen deze sancties verreweg de breedste en diepste economische sanctie-oefening ter wereld buiten oorlogsverklaringen, met de economische vijandelijkheden die nu plaatsvinden van Scandinavië tot Nieuw-Zeeland.
____
Knelpunten en prijsdruk stellen centrale banken voor een moeilijke afweging tussen de noodzaak om de rentetarieven te verhogen in een tijd waarin economieën al tegenwind krijgen, waardoor stagflatie dreigt.
____
Gevolgen van de sancties
De Russische reactie op deze sancties was om ze krachtig te veroordelen, door te dreigen met het in beslag nemen van in Rusland gevestigde activa van westerse bedrijven, en om de export te verbieden van een lijst van belangrijke producten waarnaar in het Westen vraag is. Ze hebben bestraft met militaire aanvallen en (onofficieel) met cyberaanvallen.
Het is nog te vroeg om duidelijkheid te hebben over de impact van de sancties op de wereldeconomie, maar er zijn bepaalde trends zichtbaar. De financiële sancties hebben het snelst gewerkt. De Russische roebel heeft al een derde van zijn waarde verloren en realtime gegevens wijzen op een grote krimp in de economie. De handelssancties zijn traag, maar er is al een enorme schok geweest voor sommige grondstoffenmarkten waar Rusland en Oekraïne belangrijke spelers zijn (waaronder maïs, tarwe, gerst, zonnebloemen, kunstmest, waardevolle metalen, zeldzame aardmetalen). De wereldwijde grondstofprijsindex is sinds de invasie met 26% gestegen. De prijzen van enkele belangrijke mineralen zijn twee- tot drievoudig gestegen. De in Londen gevestigde nikkelbeurs is tijdelijk gesloten. De wereldwijde olieprijs is gestegen tot ongeveer $ 130 per vat, en op dat moment oefent het een groot krimpend effect uit op de wereldeconomie.
Deze knelpunten en prijsdruk komen op een moment dat veel economieën al economische problemen hebben door covid. Ze stellen centrale banken voor een moeilijke afweging tussen de noodzaak om de rente te verhogen in een tijd waarin economieën al tegenwind krijgen, waardoor stagflatie dreigt.
Economische gevolgen voor Rusland
De economische sancties zijn breed gedragen en zullen waarschijnlijk streng worden gehandhaafd. Maar zullen ze effectief zijn? De officiële contante rente van Rusland is al verdubbeld tot 20%, en voorspellers voorspellen een grote negatieve impact op het Russische BBP. In sommige opzichten is Rusland echter goed gepositioneerd om deze schokken te doorstaan - het is een enorm land met relatief beperkte invoer, het produceert zelf veel belangrijke goederen, en zijn Sovjetgeschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog-isolatie hebben een erfenis van zelfzucht achtergelaten. voldoende. Het heeft een geschiedenis van autocratische controle – het heeft zijn eigen burgers al financiële beperkingen opgelegd. En deze sancties kwamen niet als een complete verrassing; het afgelopen jaar heeft Rusland ter voorbereiding zijn activa weggehaald van Amerikaanse dollars en van Amerikaanse instellingen.
Gezien de enorme wapenindustrie van Rusland is het onwaarschijnlijk dat de sancties daar op korte termijn militaire tekorten zullen veroorzaken. Er komt een heropleving van de lokale productie. Bovendien kan Rusland de controle krijgen over Oekraïense activa (met name kernenergie, gaspijpleidingen en bepaalde waardevolle mineralen). Het zal ook zijn economische betrekkingen met China en India uitbreiden. China wil vooral dat Rusland sommige transacties overschakelt naar de renminbi-valuta, die wordt afgehandeld via het Chinese CIPS-betalingssysteem.
De sancties zullen ongetwijfeld gevolgen hebben voor de levensstijl en het reizen van Russische oligarchen (zoals te zien is aan de huidige vlucht van superjachten en zakenvliegtuigen naar neutrale gebieden). Meer in het algemeen zal de groeiende Russische middenklasse de toegang tot internationale merken worden ontzegd, zullen houders van buitenlandse fondsen in Amerikaanse dollars er geen toegang toe hebben en hebben houders van fondsen in roebels al een enorme waardedaling ondergaan. Voor meer typische Russische werknemers en huishoudens zullen de effecten op langere termijn en meer indirect zijn (en dus moeilijk toe te schrijven aan de sancties): ontslagen, tekorten en prijsdruk. De economie zal waarschijnlijk jarenlang in een recessie verkeren.
We maken nu de grootste oplegging van economische sancties mee die ooit in de geschiedenis van de wereld heeft plaatsgevonden. Dit zal de Russische economie ongetwijfeld hard raken. Maar het kan beperkte of zelfs omgekeerde effecten hebben op de Russische politiek. Meer speculatief kan deze bewapening van geld de manier waarop landen in de toekomst denken over agressie en oorlogvoering veranderen.