De Biden-doctrine: “Zolang het duurt” of “Het maakt niet uit hoeveel er sterven”
Indignatie redactie
5 min. lezen
Woensdag sprak de Amerikaanse president Joe Biden een luidruchtige menigte racistische Litouwse nationalisten toe in Vilnius na de afsluiting van een NAVO-top waarin werd beloofd de militaire uitgaven massaal te verhogen ter voorbereiding op een wereldwijde oorlog.
De tirade van Biden had betrekking op dezelfde kwesties als een toespraak die hij vorig jaar in Warschau hield, waarin hij beloofde “de komende jaren en decennia te zullen vechten”. Maar nu zien zijn adviseurs geen noodzaak om de strijdlustige verklaringen van Biden opnieuw te interpreteren en aan te passen. Wat hij zegt over de oorlogsdoelen van de VS zijn geen aan dementie gerelateerde fouten, maar feitelijke verklaringen van het beleid van zijn regering.
In zijn toespraak in Vilnius verklaarde Biden: “Onze toewijding aan Oekraïne zal niet afnemen. We zullen opkomen voor vrijheid en onafhankelijkheid, vandaag, morgen en zolang als nodig is.”
De duur van een oorlog is altijd gerelateerd aan het aantal mensenlevens dat er het slachtoffer van wordt. Hoe langer een oorlog duurt, hoe groter het aantal doden, zowel onder soldaten als onder burgers.
Dus wanneer Biden opnieuw aankondigt dat zijn regering en de NAVO geld en wapens zullen verstrekken “zolang als nodig is” om Rusland te verslaan, zegt hij eigenlijk dat de oorlog zal doorgaan, ongeacht de kosten aan levens.
Dit is de barbaarse essentie van wat de Biden-doctrine zou kunnen worden genoemd: “Het maakt niet uit hoe lang het duurt of hoeveel er sterven.”
De toespraak van Biden was typerend voor deze man, zowel qua uitvoering als inhoud: onnadenkend, ongeïnformeerd, vol onjuiste bewoordingen en gebrekkige grammatica. Het was gericht op het laagste intellectuele niveau en de laagste instincten.
Biden verkondigde leugen na leugen, absurditeit na absurditeit: hij beweerde dat de Verenigde Staten, die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog voortdurend andere landen hebben gedestabiliseerd, gebombardeerd en binnengevallen, een kracht zijn voor democratie en vrede.
Niemand minder dan Henry Kissinger, de oudste overlevende Amerikaanse oorlogsmisdadiger, vatte ooit met zijn kenmerkende cynisme de ware houding van het VS-imperialisme ten aanzien van morele principes samen. “We zullen het illegale onmiddellijk doen,” zei hij. “Het ongrondwettelijke duurt wat langer.”
Biden, wiens eigen vingerafdrukken te vinden zijn op de plaats van elke misdaad begaan door het Amerikaanse imperialisme in de afgelopen halve eeuw, beriep zich op “het handvest van de Verenigde Naties dat we allemaal hebben ondertekend: soevereiniteit, territoriale integriteit. Dit zijn de twee pijlers van vreedzame betrekkingen tussen naties. Het kan niet zo zijn dat een land zich met geweld het grondgebied van zijn buurland toe-eigent.”
Wat een verachtelijke hypocrisie! Er is geen land dat zo schaamteloos en herhaaldelijk het verbod op het “gebruik van geweld” van het VN-Handvest heeft geschonden als de Verenigde Staten, waarvan de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell eens zei dat het zijn doel was om van de Verenigde Staten de “grootste tirannen van de wereld” te maken. wereld”.
Tijdens zijn tijd in de Senaat en vervolgens als vice-president was Biden een vooraanstaande pleitbezorger en aanhanger van de Amerikaanse invasie van Irak in 1991, gevolgd door het bombardement op Joegoslavië zes jaar later in 1997. Hij steunde de invasie van Afghanistan in 2001 en nog een invasie van Irak in 2003. Biden steunde de Amerikaanse bombardementencampagne en het doel van regimeverandering in Libië en Syrië.
Deze acties werden uitgevoerd in openlijke en flagrante minachting voor de Verenigde Naties en het internationaal recht. In 2002 trokken de Verenigde Staten zich terug uit het Statuut van Rome, waarmee het Internationaal Strafhof werd opgericht. Ze erkennen de legitimiteit niet van een internationaal orgaan wiens werk zou kunnen leiden tot vervolging van Amerikaanse functionarissen voor de oorlogsmisdaden die ze regelmatig plegen.
Vorige week nog kondigde Biden aan dat hij clustermunitie naar Oekraïne zou sturen, die in meer dan 100 landen verboden is omdat ze tientallen jaren nadat een conflict is geëindigd burgers blijft doden en verminken.
Biden haalde de op mythen gebaseerde geschiedenis van de strijd van Litouwen tegen tirannie aan en prees de inzet van de Verenigde Staten voor de vrijheid van het land. Wat Biden in zijn uitgebreide geschiedenis echter niet vermeldde, was de intense samenwerking van Litouwse nationalisten met nazi-Duitsland en directe betrokkenheid bij de massamoord op vrijwel de gehele Joodse bevolking van het land.
Tijdens de driejarige nazi-bezetting van Litouwen werd 95 procent van de joodse bevolking van het land weggevaagd – 195.000 mannen, vrouwen en kinderen werden systematisch vermoord.
Dit feit gaf een onheilspellende toon aan de verklaring van Biden dat “de banden tussen het Litouwse en Amerikaanse volk nooit hebben gewankeld”, waarin hij Litouwse ballingen prees die naar de Verenigde Staten waren gereisd.
Biden vermeldde echter niet dat twee van de door de Verenigde Staten aanvaarde Litouwse immigranten toevallig de belangrijkste daders van de Holocaust in dat land waren.
Aleksandras Lileikis, het hoofd van de Litouwse veiligheidspolitie in Vilnius tijdens de nazi-bezetting van Litouwen en een dader van de Holocaust, kreeg een veilige doorgang naar de Verenigde Staten en werd in dienst genomen door de CIA. Zijn plaatsvervanger, Kazys Gimžauskas, emigreerde ook naar de Verenigde Staten, net als drie van zijn ondergeschikten.
Geen van beide mannen kreeg een dag gevangenisstraf voor zijn aandeel in de Holocaust.
Terwijl hij Rusland aan de kaak stelde voor het weigeren van een “diplomatieke oplossing” voor het conflict, schepte Biden op over zijn eigen rol in de NAVO-uitbreiding. Hij verklaarde: “Ik had de grote eer om als senator van de Verenigde Staten de toetreding van Litouwen en andere Baltische staten tot de NAVO in 2004 te steunen. Was dat niet briljant van mij?”
Toen hij in 1998 stemde voor de uitbreiding van de NAVO, luidde Biden “het begin in van nog eens 50 jaar vrede”. Rusland vernietigen, het meeslepen in oorlogen aan zijn grenzen en het leeg laten bloeden.
Een van de meest absurde leugens van Biden was zijn poging om zich voor te doen als voorstander van een “diplomatieke oplossing” voor de oorlog in Oekraïne. “Helaas heeft Rusland tot nu toe geen interesse getoond in een diplomatieke oplossing”, zei Biden.
“Rusland zou deze oorlog morgen kunnen beëindigen door zijn troepen uit Oekraïne terug te trekken en de internationale grenzen te erkennen”, zei hij. Maar hij definieerde dit “diplomatieke resultaat” als de totale overgave van Rusland en het bereiken van alle oorlogsdoelen van de NAVO. De “diplomatieke oplossing” van Biden is eigenlijk een militaire overwinning.
Met zijn provocerende uitspraken wil de president elke onderhandelde oplossing voor het conflict uitsluiten, dat het VS-imperialisme beschouwt als een cruciaal onderdeel van zijn streven om Rusland en China te veroveren.
Biden’s “ongeacht hoeveel er sterven”-doctrine betekent dat de oorlog zal escaleren, dat er talloze levens zullen sterven en dat de wereld op de rand van een nucleaire brand zal worden gebracht. Niets kan dit stoppen behalve de ontwikkeling van een internationale anti-oorlogsbeweging gebaseerd op de arbeidersklasse.
