De criminele activiteiten van JPMorgan Chase

Sinds 17 september pompt de Federal Reserve honderden miljarden dollars in super goedkope leningen naar handelsbedrijven in Wall Street onder het mom dat het repo-leenstelsel moet blijven draaien. Sinds die tijd is er geen enkele Congres-hoorzitting meer geweest om de vraag te beantwoorden waarom dit voor het eerst sinds de financiële crisis nodig is.

JPMorgan Chase is geen bank die federale toezichthouders eenvoudig op de automatische piloot kunnen zetten om er vervolgens het beste van hopen. Toen de Permanente Subcommissie Onderzoek van de Amerikaanse Senaat een formeel onderzoek deed naar hoe de bank in 2012 $ 6,2 miljard aan deposito’s van haar federaal verzekerde bank verloor door in derivaten in Londen te gokken, zei de voorzitter van de subcommissie, voormalig senator Carl Levin, dat de bank “risico’s opstapelde, verliezen heeft verborgen, risicogrenzen heeft genegeerd, risicomodellen heeft gemanipuleerd, toezicht heeft ontweken en het publiek verkeerd heeft geïnformeerd.”
In de afgelopen vijf jaar heeft de bank verklaard schuldig te zijn aan drie criminele aanklachten ingediend door het Amerikaanse ministerie van Justitie en er is momenteel onder een doorlopend strafrechtelijk onderzoek door federale officieren van justitie gaande wegens aanklachten dat JPMorgan Chase’s handelaren een acht jaar durende criminele onderneming runden vanuit hun trading desks voor edelmetalenhandel in New York.

Maar het lijkt erop dat de Federal Reserve, de regulator van de grootste bankholdings in de VS, waaronder JPMorgan Chase, aan deze bank de kans geeft om te beslissen over de hoeveelheid kasreserves die het bij de Fed moet aanhouden om levensvatbaar te blijven tijdens een financiële panieksituatie.

Sinds 2015 zijn grote Amerikaanse banken verplicht door toezichthouders om te voldoen aan een Liquidity Coverage Ratio (LCR) door een gespecificeerd aantal “liquide activa van hoge kwaliteit” (HQLA) aan te houden die voldoende zouden zijn om de kasuitstroom over een periode van 30 dagen van marktstress te dekken. Het idee is om een herhaling te voorkomen van de implosie van banken op Wall Street die plaatsvond in 2008 toen de Federal Reserve moest ingrijpen en de meeste grote banken op Wall Street en hun tegenpartijen van buitenlandse derivaten effectief moest redden om een volledige ineenstorting van het Amerikaans financieel systeem te vermijden.
Een studie die dit jaar in de Federal Reserve Bank of St. Louis Review werd gepubliceerd, liet zien dat JPMorgan Chase tot het derde kwartaal van 2017 haar liquiditeitsdekkingsratio had bereikt met voornamelijk kasreserves bij de Federal Reserve. JPMorgan Chase heeft, om nog te verklaren redenen, zijn mix van hoogwaardige liquide activa nu radicaal veranderd, van een meerderheid van de kasreserves aangehouden bij de Federal Reserve naar tot 63% aan effecten.

Volgens de meest recente 10-Q die JPMorgan Chase bij de Securities and Exchange Commission indiende, van 30 september vorig jaar tot 30 september van dit jaar, verminderde de bank haar kaspositie die voornamelijk bij Federal Reserve-banken werd aangehouden met $ 145 miljard – van $ 344,66 miljard naar $ 199,8 miljard. In dezelfde periode verhoogde het zijn aangehouden effecten met $ 147 miljard om aan het vereiste niveau van hoogwaardige liquide activa (HQLA) te voldoen. (Zie onderstaande tabel uit de 10-Q.)



Geen van deze effecten is zo liquide als contant geld en zonder de buitenlandse landen te kennen die met deze “staatsobligaties” zijn verbonden is het onmogelijk te zeggen hóe liquide ze zijn.

Wat deze overgang van Federal Reserve-contant geld door JPMorgan Chase bijzonder vreemd maakt, is dat de CEO van de bank, Jamie Dimon, tijdens zijn kwartaalcijfers-bespreking met analisten op 15 oktober toegaf dat zijn bank niet voldoende middelen had gestort bij de Federal Reserve om op 17 september deel te nemen aan de repomarkt, toen de tarieven voor overnachtingleningen opliepen tot 10% en de Federal Reserve voor het eerst sinds de financiële crisis geld naar Wall Street moest pompen. Dimon verklaarde dat de resterende $ 120 miljard in contanten die de bank nu bij de Fed heeft gedeponeerd “vereist is volgens resolutie, herstel en een liquiditeitstest. En daarom konden we het niet opnieuw inzetten in de repomarkt, wat we graag zouden doen. ”

Als we de SEC-aangifte erbij pakken, lijkt de verklaring van Dimon niet het volledige verhaal te zijn, bijvoorbeeld dat de bank de afgelopen 12 maanden de opzettelijke beslissing heeft genomen om haar kaspositie bij de Fed drastisch op te nemen en in effecten te gaan.
In dezelfde periode van 30 september 2018 tot 30 september 2019 verhoogde JPMorgan Chase haar handelsactiva met $ 82 miljard tot een totaal van $ 496 miljard, terwijl de kredietportefeuille met $ 39,3 miljard werd verminderd. De blootstellingen buiten de balans namen toe met $ 6 miljard tot $ 687 miljard.

Met andere woorden, naarmate de handels- en buitenbalansposities toenamen, waardoor het risicoprofiel toenam, namen de kasreserves bij de Fed aanzienlijk af. Dat klinkt niet als wat de grootste federaal verzekerde commerciële bank in de VS, die $ 1,6 biljoen aan deposito’s van de doorsnee Amerikaan heeft, zou moeten doen omdat recessiewolken het wereldwijde landschap verduisteren en de voorspelling van Atlanta Fed GDPNow een magere 1% groei voorspelt van het bbp in de VS.

Als de VS officieel met een economische neergang te maken krijgt, heeft het commerciële banken nodig die bereid en in staat zijn leningen te verstrekken aan bedrijven en consumenten, hun kredietportefeuilles niet inkrimpen en verder gaan in de mindset van een handelscasino. De enige bruikbare oplossing om de veiligheid en soliditeit van commerciële handelsbanken in de VS te herstellen, is om ze permanent te scheiden van de handelshuizen en investeringsbanken op Wall Street. Dat betekent het herstel van de Glass-Steagall Act die het Amerikaanse financiële systeem 66 jaar lang met succes heeft beschermd – tot de intrekking van die wet onder de Bill Clinton-democratenregering in 1999.

Sinds 17 september pompt de Federal Reserve honderden miljarden dollars in super goedkope leningen naar handelsbedrijven in Wall Street onder het mom dat het repo-leenstelsel moet blijven draaien. Sinds die tijd is er geen enkele Congres-hoorzitting meer geweest om de vraag te beantwoorden waarom dit voor het eerst sinds de financiële crisis nodig is.
Vandaag zal de voorzitter van de Federal Reserve, Jerome Powell, getuigen voor het Joint Economic Committee van het Congres. Het zal interessant zijn om te zien of een gekozen lid van het Congres de nodige harde vragen zal stellen over de repo-reddingsoperaties van de Fed.

Nog even wat meer informatie over JPMorgan Chase en haar CEO, Jamie Dimon.

JPMorgan Chase bezit de grootste commerciële bank in de Verenigde Staten (Chase) met meer dan 5.000 filialen die 1,6 biljoen dollar aan deposito’s hebben verzameld van voornamelijk “gewone” Amerikanen in heel de VS. Die deposito’s zijn federaal verzekerd (tot specifieke grenzen) door de Amerikaanse belastingbetaler – die voor de rekening opdraait als een megabank zoals JP Morgan Chase bankroet dreigt te gaan.

Al meer dan zes decennia, tot de intrekking in 1999, hield de Glass-Steagall Act het Amerikaanse banksysteem veilig door de handelsbedrijven van Wall Street te verbieden te fuseren met federaal verzekerde commerciële banken. Slechts negen jaar na de intrekking daarvan (zoals gezegd door de Clinton-regering) bliezen Wall Street-handelsfirma’s zoals Lehman Brothers, Citigroup en Merrill Lynch  – die destijds óók federaal verzekerde commerciële banken bezaten – zichzelf op. Citigroup en Merrill werden gereanimeerd door die biljoenen dollars aan geheime leningen van de Fed.
Lehman werd geofferd – het concern moest faillissement aanvragen.

De normale en rationele reactie van gezagsdragers zou zijn geweest om de Glass-Steagall Act in ere te herstellen…. maar we hebben het hier wel over het door en door corrupte CONgres. Maar door het buiten werking stellen van de campagnefinancieringswet is Wall Street nu een belangrijke speler bij de financiering van de politieke campagnes van leden van het Congres. Dus die gevaarlijke handelsbedrijven op Wall Street zitten nog steeds onder hetzelfde dak van de bankholding met mega federaal verzekerde banken. De door Wall Street gekochte en geplaatste politici in het Congres doen wat er van hen verwacht wordt.

We kijken regelmatig naar het Amerikaanse CBS-nieuwsprogramma “60 minutes”, en zagen onlangs een interview dat was gehouden met de voorzitter en CEO van JPMorgan Chase, Jamie Dimon. Als onderdeel van het interview wandelde interviewster Lesley Stahl met Dimon rond op slechts één van zijn handelsvloeren. Het gesprek ging als volgt:
Jamie Dimon: “Dit is een van de zes handelsvloeren in het gebouw. Er zijn zo’n 450 mensen op deze handelsvloer. Een equivalent hiervan in Londen, de helft hiervan in Hong Kong en in 23 andere landen over de hele wereld”.
Commentaar: “JPMorgan Chase verplaatst meer geld op een dag dan de meeste landen in een jaar verdienen”.
Jamie Dimon: “We verplaatsen elke dag 6 biljoen dollar”.
Lesley Stahl: “Elke dag?”
Jamie Dimon: “Elke dag. We hebben ongeveer 10.000 klanten, waaronder overheden, centrale banken en beleggingsfondsen.”

Op dit moment zou het een uitstekende tijdstip zijn geweest voor Lesley Stahl om te zeggen: “Waar is de handelsbalie voor edele metalen die afgelopen september door het Amerikaanse ministerie van Justitie werd aangeklaagd wegens het runnen van een criminele onderneming?” Of Stahl had kunnen vragen : “Waar is de handelsdesk die in 2015 door het ministerie van Justitie strafrechtelijk is beschuldigd van valse valutahandel?”  Of ze had haar publiek kunnen wakker schudden door te vragen naar de handelsvloer die tegenover de Europese Commissie had toegegeven dat het onderdeel was van een kartel dat de rente benchmark bekend als LIBOR manipuleerde, en waar de London Whale-handelaren een gat van $ 6,2 miljard in de deposito’s van de verzekerde bank van JPMorgan Chase bliezen door in 2012 in Londen te gokken in derivaten.

Helaas heeft Stahl geen van die vragen gesteld en ook heeft ze haar kijkers niet eens laten weten dat Jamie Dimon ceo van deze bank was toen deze een ongekende drie criminele aanklachten ontving van het Amerikaanse ministerie van Justitie.

Wel wilde Dimon in het gesprek kwijt dat kandidaten voor presidentschap, zoals senator Elizabeth Warren, moeten stoppen met hem te beschimpen omdat hij “succesvol” is. Dimon wil ook dat het publiek weet dat het “absoluut onjuist”‘ is om te denken dat hij geen “patriot” is.

Dimon is iets meer dan “succesvol” als het gaat om de stapels geld die hij heeft binnengeharkt. Volgens Forbes is Dimon $ 1,6 miljard waard. Het grootste deel van dat geld is afkomstig van aandelenopties. Hij is sinds 31 december 2005 werkzaam als Chief Executive Officer van de grootste bank in de VS, JPMorgan Chase, en tevens als voorzitter van de raad van bestuur sinds 31 december 2006.

Helaas is er een zeer inhoudelijk argument tegen Dimon als een patriot en een zeer overtuigend argument dat hij een misdaadbaas is die bovenop een federaal verzekerde bank zit die wordt gesteund (zoals gezegd) door de Amerikaanse belastingbetaler, een bank die $ 1,6 biljoen aan deposito’s van eerlijke mensen in heel Amerika heeft.

Voor wie het interessant vindt wat voor soort bank JPMorgan Chase nu werkelijk is, hier een bloemlezing uit haar activiteitenbundel:
– In april 2011 stemde JPMC ermee in om $ 35 miljoen te betalen om claims af te wikkelen van militairen die teveel betaalden voor hun hypotheken, wat in strijd was met de Civil Members Relief Act en de Housing and Economic Recovery Act van 2008.
– In februari 2012 stemde JPMC ermee in om $ 110 miljoen te betalen om claims af te wikkelen dat het klanten te veel betaalde voor roodstand.
– In maart 2012 betaalde JPMC de overheid $ 659 miljoen om de verborgen kosten te verrekenen die het veteranen in rekening bracht bij hypothecaire herfinancieringstransacties.
– In oktober 2012 betaalde JPMC $ 1,2 miljard om claims af te wikkelen omdat het samen met andere banken afspraken maakte om de prijs van de uitwisselingskosten voor creditcards en betaalpassen vast te stellen.
– In november 2012 betaalde JPMC $ 296.900.000 aan de SEC om claims af te wikkelen met betrekking tot informatie over de status van delinquentie van haar hypotheekportefeuille.
– Op 7 januari 2013 kondigde JPMC aan dat het akkoord was gegaan met een schikking met het kantoor van de controller van de valuta (“OCC”) en de Federal Reserve Bank over kosten die het bedrijf had berekend bij ongepaste afschermingspraktijken.
– In juli 2013 betaalde JPMC $ 410 miljoen aan de Federal Energy Regulatory Commission om claims van biedingsmanipulatie op de elektriciteitsmarkten in Californië en Midwest af te wikkelen.
– In september 2013 stemde JPMC ermee in om $ 80 miljoen aan boetes en $ 309 miljoen aan terugbetalingen te betalen aan klanten die de bank had gefactureerd voor kredietbewakingsdiensten die de bank nooit had verleend.
– Op 15 november 2013 kondigde JPMC aan dat het was overeengekomen om $ 4,5 miljard te betalen om claims af te wikkelen waarmee het investeerders in door hypotheek gedekte effecten in de periode tussen 2005 en 2008 had bedrogen.
– Op 19 november 2013 stemde JPMC ermee in om $ 13 miljard te betalen om claims van het ministerie van Justitie af te wikkelen; de FDIC; het Federale Agentschap voor Woningfinanciering; de staten Californië, Delaware, Illinois, Massachusetts en New York; en consumenten met betrekking tot frauduleuze praktijken aangaande door hypotheken gedekte effecten.
– Op 13 december 2013 stemde JPMC ermee in om 79,9 miljoen euro te betalen om claims van de Europese Commissie met betrekking tot illegaal manipuleren van benchmarkrentetarieven te schikken.
– In december 2013 heeft JPMC $ 22,1 miljoen betaald om claims af te wikkelen dat de bank dure en onnodige overstromingsverzekeringen heeft opgelegd aan huiseigenaren die hun hypotheek bij de bank hadden lopen.
– In 2016 stemde de bank in met kosten van de SEC dat zij haar klanten eigen producten had aangesmeerd waarop zij hogere winsten had behaald zonder dit conflict aan de klant bekend te maken. JPMC betaalde $ 267 miljoen om deze kosten te betalen.
– In 2017 betaalde JPMC $ 53 miljoen om de kosten te verrekenen doordat het bij kredieten aan minderheden had gediscrimineerd door hen meer in rekening te brengen voor een hypotheek dan blanke klanten.
– In oktober 2018 stemde JPMC ermee in om $ 5,3 miljoen te betalen om de beschuldigingen van het Amerikaanse ministerie van financiën te af te kopen dat “het 87 keer de Cubaanse Assets Control Regulations, Iraanse sancties en Weapons of Mass Destruction-sancties heeft overtreden”, aldus Reuters.
– In december 2018 heeft het claims bij de SEC afgewikkeld voor $ 135 miljoen wegens aanklachten dat het duizenden transacties met aandelen van buitenlandse bedrijven slecht en foutief had afgehandeld.

Wat we in ieder geval wèl uit bovengenoemd deel van het 60 Minutes-interview hebben geleerd, is dat het merendeel van de handelsvloeren die worden beheerd door JPMorgan Chase zich buiten de Verenigde Staten bevindt en dus buiten de bespiedende ogen van Amerikaanse toezichthouders. Kortom, Amerikaanse toezichthouders van een federaal verzekerde bank met $ 1,6 biljoen aan deposito’s, gesteund door de Amerikaanse belastingbetaler, hebben geen idee wat er gebeurt op die buitenlandse handelsvloeren bij JPMorgan Chase of waarom de Fed honderden miljarden dollars moet pompen, elke week, om door middel van leningen Wall Street voor de tweede keer in een decennium te redden.

Welkom in de dystopische wereld van het bankieren.