De diepe vijandigheid van de diepe staat tegen Iraniërs

De haat van de Amerikaanse diepe staat tegen het Iraanse volk gaat ver terug, al in 1953. Dat was het jaar dat de CIA, die in 1947 werd opgericht toen de Amerikaanse regering werd omgezet in een nationale veiligheid staat, gericht op Iran met zijn eerste regime-verandering operatie. En raad eens wie de prijs voor die operatie heeft betaald. Ja, de mensen van Iran.

Het Iraanse parlement had een man gekozen genaamd Mohammad Mossadegh om hun premier te zijn. Mosaddegh zou later de “Man van het Jaar” van Time Magazine worden genoemd . Zoals vele regeringsfunctionarissen over de hele wereld hebben gedaan, nationaliseerde Mosaddegh de olie-industrie van het land, met het argument dat natuurlijke hulpbronnen tot de natie behoorden.

De oliemaatschappijen die het zwaarst door de nationalisatie werden getroffen, waren in Britse handen. Het is niet verrassend dat zij, samen met Britse overheidsfunctionarissen, woedend waren over het nationaliseren van de oliebronnen. Britse ambtenaren wendden zich tot de CIA voor hulp.

De CIA vroeg president Truman om toestemming om een ​​staatsgreep te starten om de Britse oliemaatschappijen te helpen, waarvan de CIA wist dat ze het Iraanse volksexperiment met de democratie zouden vernietigen. Tot zijn eeuwigdurende erkenning zei Truman nee. Dat hield de CIA echter niet tegen. Zodra president Eisenhower president werd in 1952, hernieuwde de CIA zijn verzoek om een ​​staatsgreep, met het argument dat Mossadegh een ‘communist’ was.

Waarom heeft dat een verschil gemaakt? Want tegen die tijd had de Amerikaanse diepe staat zijn Koude Oorlog gelanceerd tegen de Amerikaanse partner en bondgenoot van de Tweede Wereldoorlog, de Sovjet-Unie, die werd bestuurd door een communistisch regime. Amerikanen waren ingeprent met de angst dat de communisten ons kwamen halen, de federale regering overnamen en Amerika Red draaiden. Dus iedereen die een ‘communist’ werd genoemd, werd automatisch een bedreiging voor de Amerikaanse ‘nationale veiligheid’.

Ike gaf het startsein voor de Iraanse staatsgreep. In een briljant sluw plan gooide de CIA met succes Mosaddegh omver, maar, verrassend genoeg, liet hij hem in leven. De CIA vestigde vervolgens de ongekozen Shah van Iran met totale dictatoriale macht over het Iraanse volk. De Sjah herstelde de olie-rechten voor de Britse aardolielanden.

Het sjah-regime was brutaal onderdrukkend, opgelegd door een nationale politie-militaire-inlichtingenmacht genaamd de SAVAK die een combinatie was van het Pentagon, de CIA, de NSA en de FBI. Opgeleid en ondersteund door de CIA, legde de SAVAK het Iraanse volk bloot aan een van de meest wrede en onderdrukkende totalitaire regimes ter wereld. De Amerikaanse regering versterkte de onderdrukking met geld, bewapening en training.

Al 25 jaar leed het Iraanse volk onder de brutale dictatuur van de door de VS geïnstalleerde en door de VS gesteunde sjah. Dat kwam tot stilstand in 1979, toen het Iraanse volk eindelijk genoeg had en besloot met geweld in opstand te komen tegen hun door de VS geïnstalleerde dictator.

Terwijl het Iraanse volk erin slaagde hun revolutie te realiseren, was het probleem dat zij niet in staat waren om het democratische systeem dat de CIA 25 jaar eerder vernietigde, te herstellen. Ze eindigden met een ander brutaal dictatoriaal regime, ditmaal een theocratische.

De diepe Amerikaanse staat heeft het Iraanse volk nooit vergeven dat het zijn dictator, de Sjah, heeft verdreven. Wat de diepe staters betreft, heeft niemand het recht om een ​​door de VS geïnstalleerde en door de VS gesteunde dictator van de macht te verdrijven, ongeacht hoe onderdrukkend zijn tirannie is.

Dat motiveerde Amerikaanse functionarissen om samen te werken met Saddam Hussein – ja, dieSaddam – de Iraakse dictator die ze later zouden inschakelen en de ‘nieuwe Hitler’ zouden noemen. Maar dit was in de jaren tachtig, toen ze samenwerkten met de ‘nieuwe Hitler’ “In zijn oorlog tegen Iran. Nog steeds boos over wat de Iraanse bevolking in 1979 had gedaan, wilden alle Amerikaanse functionarissen dat Saddam zoveel mogelijk Iraniërs zou doden, en zelfs Iran zou verslaan en een pro-Amerikaanse dictator zou installeren om de Iraanse regering te leiden.

Ik vraag me soms af hoeveel Amerikanen beseffen dat de Verenigde Staten Saddam die beruchte massavernietigingswapens hebben geleverd, die later zouden worden gebruikt als excuus om Irak aan te vallen en daar een Amerikaanse regeringswisseloperatie te starten. In die tijd hoopten Amerikaanse functionarissen dat Saddam die massavernietigingswapens zou gebruiken om Iraniërs te doden.

Dat is waar de economische sancties tegen Iran over gaan. Jarenlang hebben Amerikaanse functionarissen het Iraanse volk gericht door middel van het gebruik van sancties om massale conomische schade aan hen toe te brengen, of zelfs de dood. Het doel was en is: wees je dictatuur in een andere revolutie en herstel een pro-Amerikaanse dictatuur in zijn plaats, anders zullen we de economische levensstroom uit je blijven persen tot je sterft.

Dat is ook de reden waarom Amerikaanse functionarissen nu de oorlogstrommels tegen Iran verslaan – om dezelfde soort regimewijziging te krijgen die ze in 1953 in Iran en in Irak in 2003 binnenhaalden. Ze weten dat het Iran op geen enkele manier kan opkomen tegen de Amerikaanse luchtmacht in een oorlog. Het hele land zou worden gebombardeerd, net als Irak. Ze zouden niet alleen Iraniërs doden die hun regering dienen als soldaat, maar ook huwelijksfeesten en andere “bijkomende schade”. Het doden van tienduizenden Iraniërs in het proces van het vernietigen van hun land zou niet groter worden geacht dan het doden van Irakezen en het vernietigen van hun land. .

Hier is het ding dat iedereen in gedachten moet houden: noch Iran noch Irak heeft ooit de Verenigde Staten aangevallen. Iran is niet hier. Het is de diepe staat van de VS die daar is. De decennialange Amerikaanse oorlog tegen het Iraanse volk is slechts een weerspiegeling van wat de bekering van de Amerikaanse regering tot een nationale veiligheidsstaat heeft gedaan voor de moraal en waarden van het Amerikaanse volk.