Indignatie redactie 
Draag je een hoofddoek? Dan ben je volgens het PVV-verkiezingsprogramma niet meer welkom in Nederland. Deze hoofdbedekking wordt weggezet als niet oer-Hollands en is dus zeker niet iets oergezelligs. Terwijl hoofdbedekking toch echt tot de traditionele klederdracht behoort van vrouwen in Urk, Staphorst en Volendam, geboren vanuit een oer-Hollandse traditie.
Het nationalisme van de PVV gaat terug naar een Nederland van voor de immigratiegolf uit de jaren 70, toen gastarbeiders massaal werden ingezet om de Nederlandse economie te komen versterken. De inwoners van het land waar antisemitisme zelfs ná de Tweede Wereldoorlog nog zegevierde, hoopten destijds dat alle Turken en Marokkanen uiteindelijk weer terug zouden gaan naar hun eigen land.
“Wat ik zo prettig vind aan Geert Wilders en zijn partij is dat ze er geen doekjes om winden.”
De PVV heeft de potentie uit te groeien tot de grootste politieke partij van Nederland. Die potentie ligt in de hypocrisie van de Nederlanders die pretenderen dat ze zo tolerant zijn, maar intussen wel grapjes maken over stinkende Turken, gierige Joden, criminele Marokkanen en luie Antillianen, kortom, over de ‘zwartjes’ van de Belastingdienst. Allemaal onder de noemer van de oer-gezellige Nederlandse humor.
GroenLinksers die racistische opmerkingen maken vind ik wellicht nog erger. En van die Nederlanders die jarenlang op de Antillen hebben gewoond, maar stiekem niets moeten hebben van al die buitenlanders in hun eigen land. Of de VVD’er die tegen mij zei: “We gaan je tweede paspoort afpakken.”
Wat ik zo prettig vind aan Geert Wilders en zijn partij is dat ze er geen doekjes om winden. Als politicus is Wilders een heel sterke debater. Zo waste hij in een Kamerdebat behoorlijk grondig de oren van de Kamerleden die in coronatijd niet naar Den Haag wilden komen, omdat het zo zonde was van hun tijd. Je ontvangt 6000 euro per maand en daarvoor wil je niet naar Den Haag komen, luiwammes, fulmineerde hij. Ook komt hij op voor het zorgpersoneel en voor de ouderen in ons land. In de Turkse cultuur is respect voor ouderen een gegeven. Hierin lijken we op elkaar, meneer Wilders en ik.
“Zeg nou eerlijk: hoeveel biculturele vrienden heb jij, behalve de Turkse garagehouder, de Afrikaanse schoonmaakster en de Surinaamse eigenaar van de toko waar jullie altijd de roti halen?”
Toegegeven, zijn uitgesproken meningen en uitingen over Marokkanen, Turken en Akwasi liegen er niet om in het PVV-verkiezingsprogramma. Maar dat heb ik toch echt veel liever dan van die mensen die pretenderen voor de multiculturele samenleving te zijn, maar intussen stiekem overlopen van angst en (voor)oordelen.
Want zeg nou eerlijk: hoeveel biculturele vrienden heb jij, behalve de Turkse garagehouder, de Afrikaanse schoonmaakster en de Surinaamse eigenaar van de toko waar jullie altijd de roti halen? Ik denk nauwelijks iemand, of zelfs helemaal niemand. Na meer dan vijftig jaar immigratie kunnen we wel vaststellen dat de multiculturele samenleving bestaat uit parallelle samenlevingen, waarbij iedere subcultuur in zijn eigen bubbel leeft.
“Liever boven tafel een goed gesprek voeren met een openlijke islamofoob, dan onder de tafel een schop krijgen van hypocriete allochtonenbashers.”
Over twee maanden zijn er weer verkiezingen. Op de PVV zou ik nooit stemmen. Bij deze partij is namelijk geen ruimte voor een tweede nationaliteit, terwijl ik mijn dubbele nationaliteit toch echt koester.
Toch zou ik graag een keer een goed glas raki willen drinken met Geert Wilders. Liever boven tafel een goed gesprek voeren met een openlijke islamofoob, dan onder de tafel een schop krijgen van hypocriete allochtonenbashers zoals de Belastingdienst en consorten.
