De Epstein Follies

Elf dagen geleden maakte de Amerikaanse procureur-generaal Pam Bondi reclame voor de aanstaande openbaarmaking door haar kantoor van dossiers met betrekking tot het ogenschijnlijk uitgestrekte ondeugdenimperium dat Jeffrey Epstein jarenlang leidde. Het schandaal is al meer dan tien jaar actueel of net niet bij het publiek bekend.

Wat volgde op Bondi’s aanzienlijke Epstein tromgeroffel was 200 pagina’s vol niets nieuws. Te midden van haar toenemende schaamte toen haar documentrelease mislukte, citeerde Bondi een klokkenluider van de FBI om te beweren dat ze was misleid door het veldkantoor van het agentschap in New York.

De klokkenluider beweerde dat het kantoor in New York duizenden andere Epstein-gerelateerde documenten voor haar had achtergehouden. Bondi zwoer toen de verborgen cache te bemachtigen en degenen te ontslaan die ze tegen haar bevel in hadden achtergehouden.

Nu is er meer. Maandag kondigde Bondi triomfantelijk aan op Fox News dat duizenden voorheen niet vrijgegeven documenten en andere vormen van bewijsmateriaal met betrekking tot de Epstein-affaire eindelijk zijn afgeleverd bij haar kantoor op het ministerie van Justitie.

Tegelijkertijd gaf ze toe dat deze nieuwe bestanden zullen worden geredigeerd voordat ze openbaar worden gemaakt – om redenen waaronder, zo zei ze een beetje onheilspellend, redenen van “nationale veiligheid.”

Wat gebeurde hier?

Het is belangrijk om deze bizarre wending van gebeurtenissen te beschouwen als meer dan alleen interne bureaucratische oorlogsvoering. We kijken misschien naar een eerlijke poging van de Trump-regering om de Epstein-zaak aan het licht te brengen als onderdeel van de schoonmaak van de diep corrupte FBI.

Maar het kan ook zijn dat we hier te maken hebben met de grenzen van de toewijding van het Trump-regime aan openheid en transparantie.

Is Bondi halsoverkop de nog steeds weerbarstige Deep State ingelopen, onverminderd vastberaden om Trump en zijn volk tegen te houden, net zoals tijdens zijn eerste termijn? Is president Trump nu gewaarschuwd — net als de rest van ons — dat dezelfde geheime machtsorganen die al die jaren geleden Russiagate tegen Trump lanceerden, nu stand zullen houden en elke opdracht van Trump of zijn hoge ambtenaren zullen tegenspreken?

Dat lijkt zo. Maar wat uit deze recente gebeurtenissen naar voren komt, is een wazig beeld. Er lijkt een goede kans te zijn dat Trump en zijn mensen tot de conclusie zijn gekomen dat er een dunne lijn is tussen het aanvallen van de Deep State en ermee meegaan.

Om deze rommelige affaire op een andere manier te draaien: was dit allemaal een PR-stunt die mislukte door incompetentie aan de top van het ministerie van Justitie, op het laatste moment gered door een klokkenluider? Als Bondi wist dat de eerste ronde documenten een 200 pagina’s tellende nothingburger was, waarom heeft ze dan de openbaarmaking ervan aangeprezen tijdens een nationale tv-spot de avond voor de publicatie?

Waarom klaagde ze niet dat ze restjes had gekregen, om het publiek voor te bereiden op wat komen ging? Wist ze nog niet genoeg over de Epstein-zaak om te beseffen dat deze documenten al jaren openbaar waren? Of was ze om een ​​andere reden opzettelijk misleidend?

Een simpele machtsstrijd?

Het is mogelijk dat Trump en zijn kring de Epstein-affaire gebruiken om de controle te ontnemen aan de ingewanden van de instellingen die zich ooit tegen hem keerden. Niet omwille van rechtvaardigheid of transparantie, maar simpelweg om administratieve en bureaucratische autoriteit uit te oefenen.

Bondi’s erkenning tegenover Hannity dat alle Epstein-gerelateerde documenten waarvan wordt geoordeeld dat ze de “nationale veiligheid” in gevaar brengen, zullen worden gesaneerd, is een knipperend geel licht van het soort dat zou moeten knipperen wanneer we het hebben over “nationale veiligheid”.

Het zou kunnen dat Trump en zijn kabinet er toch op uit zijn om – ironie ten top – de reputatie van de inlichtingendienst te beschermen, samen met een breed scala aan plutocraten en Amerika’s grootste bondgenoot, aldus Trump, Bondi en de rest van het kabinet: Israël.

Laten we eens kijken: welke kwesties van “nationale veiligheid” zouden redactie vereisen met betrekking tot een overleden sekshandelaar of zijn minderjarige slachtoffers, tenzij onze regering of nauwe bondgenoten betrokken waren bij de genoemde sekshandelsring?

Sean Hannity’s interview met Bondi op Fox News leek erop gericht om het publiek voor te bereiden op zware redacties, aangezien hij herhaaldelijk op het onderwerp terugkwam. Hij ging zelfs zo ver dat hij het vooruitzicht van nationale veiligheidsredacties introduceerde, een gedachte die Bondi graag omarmde. Iemand zin in repetities in de groene kamer?

Ik zeg het maar meteen: ik vind de geur van dit alles niet lekker.

Bondi’s aankondiging van maandagavond dat ze nieuw bewijs had verkregen, viel samen met het ontslag van James Dennehy, hoofd van de FBI-vestiging in New York. Dennehy’s ontslagbrief gaf aan dat hij gedwongen was om af te treden, maar er werd natuurlijk niet gesuggereerd dat dit te maken had met een doofpotaffaire rond relevante Epstein-dossiers. Het is niettemin moeilijk om de schijnbare implicaties van Dennehy’s timing te missen.

Epstein stierf in augustus 2019 in hechtenis in het Metropolitan Correctional Center in New York City, een maand nadat hij was gearresteerd op federale aanklachten van sekshandel met minderjarigen. Zijn partner-cum-pooier, Ghislaine Maxwell, werd later veroordeeld voor sekshandel met minderjarigen en werd uiteindelijk veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf. Vóór zijn arrestatie had Epstein in 2008 een zeer milde, zeer aanstootgevende pleidooiovereenkomst ontvangen voor eerdere aanklachten van het werven van een kind voor prostitutie.

De deal uit 2008 was zo verbazingwekkend zacht dat Alexander Acosta, de voormalige Amerikaanse advocaat in Miami die het aan Epstein aanbood, zichzelf vervolgens moest verdedigen toen hij werd bevestigd als Trumps minister van Arbeid. Acosta zei over de zaak: “Mij werd verteld dat Epstein ‘bij de inlichtingendienst hoorde’ en dat ik het met rust moest laten.”

Bedenk ook dat Bondi, Hannity of wie dan ook van de regering-Trump nog steeds geen enkele discussie voeren over vervolgingen van Epsteins cliënten of medewerkers, afgezien van de reeds veroordeelde Maxwell.

Interessant genoeg beweerde Bondi in het Hannity-interview dat het DoJ de vrijgave van de moorddossiers van zowel Kennedy (John F.) als Martin Luther King, Jr., met dezelfde toewijding aan transparantie behandelde. Amerikanen “hebben het recht om te weten,” hield ze (onorigineel) vol.

In de context zoals we die hebben, moeten we ons afvragen wat dit voorspelt. En in ditzelfde verband maakte Bondi geen melding van de FBI-bestanden over de moord op Seth Rich, de computertechnicus van de Democratische Partij die kort na de diefstal van de post van de partij in 2016 werd vermoord. Het agentschap houdt die bestanden nog steeds achter, met een deadline van een gerechtelijk bevel om ze vrij te geven die maandag komt.

Bondi, Patel en de regering van Trump beweren er alles aan te doen om schoon schip te maken bij Justitie en de FBI. Deze ontwikkelingen in de Epstein-zaak suggereren — en op dit moment niet meer — dat dit anders zou kunnen zijn.

Er lijkt weinig kans te zijn, om het anders te zeggen, dat de kiesdistricten die er belang bij hebben om de Epstein-zaak goed begraven te houden, zich zomaar zullen omdraaien. In mijn ogen is dat uitgesloten.

Wie of wat beschermen wij?

Wat zouden we kunnen ontdekken als er een enorme hoeveelheid bewijs en documentatie over Epstein zou worden gepubliceerd?

Ervan uitgaande dat een groot deel van die documentatie niet vernietigd of op een andere manier ontoegankelijk is gemaakt, en dat de documentatie niet op oneerlijke wijze is gecureerd voordat deze openbaar wordt gemaakt, is er een breed spectrum aan personen, organisaties en overheidsinstanties in meerdere landen die betrokken zouden kunnen zijn bij sekshandel in kinderen, uiteindelijk met als doel chantage.

Er zouden ook onthullingen kunnen zijn over Epsteins duistere financiële praktijken.

We kennen de namen van veel van de vermeende daders van Epsteins misstanden al, dankzij Nick Bryants publicatie van Epsteins “kleine zwarte boek” en de vele vluchtlogboeken van Epsteins vliegtuig (de zogenaamde “Lolita Express”)—dit naast talloze gerechtelijke documenten over Epstein en zijn vermeende slachtoffers. Bryant zei :

“In een smaadzaak tegen Ghislaine Maxwell beschuldigde Virginia Giuffre de volgende mannen ervan tot haar daders te behoren: Alan Dershowitz, Prins Andrew, voormalig gouverneur van New Mexico Bill Richardson, miljardair Glenn Dubin, voormalig Amerikaans senator George Mitchell, wetenschapper Marvin Minsky, modellenagent Jean Luc Brunel, Les Wexner en ook de voormalige Israëlische premier Ehud Barak.”

Met andere woorden: een waarheidsgetrouwe en volledige publicatie van het bewijsmateriaal zou de geschiedenis van de Amerikaanse en Israëlische inlichtingendiensten en enkele van onze meest gerespecteerde instellingen kunnen herschrijven.

Hoewel president Trump zich afzet tegen de Deep State, en dan met name tegen de instanties die verantwoordelijk zijn voor het ondermijnen van zijn eerste regering via de Russiagate-hoax, zijn hij en zijn kring al lang fervente voorstanders van Israël, door hun eigen verklaringen en daden. Bovendien heeft Israël banden met Israël tijdens het Epstein-schandaal.

Zoals Elizabeth Vos opmerkte in een artikel dat zaterdag werd gepubliceerd op Consortium News, heeft Trump ook bij verschillende gelegenheden het nationale veiligheidsapparaat gesteund, met name tijdens de vervolging van WikiLeaks- oprichter Julian Assange.

De CIA overwoog tijdens Trumps eerste termijn operaties om Assange te ontvoeren of te vermoorden, laten we dat niet vergeten. Met andere woorden, het lijkt erop dat Trump de Deep State gebruikt wanneer hij dat nodig acht, en zich ertegen verzet wanneer het hem dwarszit.

Zoals lang openbare vluchtlogboeken onthullen, is Trump zelf gedocumenteerd om minstens zeven keer in Epsteins vliegtuig te hebben gevlogen. Zelfs de bestanden die door Bondi zijn vrijgegeven, bevatten Trumps naam in vluchtlogboeken. Tot op heden is hij echter niet beschuldigd van illegale activiteiten in verband met Epsteins sekshandelnetwerk. Oud-president Bill Clinton vloog ook minstens 26 keer in de zogenaamde Lolita Express, waarbij zijn Secret Service-team op minstens vijf vluchten afwezig was.

Gezien de vurige steun voor Israël en de zionistische zaak die Trump en zijn hele kabinet routinematig uiten, is het niet te verwachten dat Trump of zijn regering de betrokkenheid van Israël of de Amerikaanse inlichtingendienst bij een grootschalige kindersekshandel en chantageoperatie volledig aan het licht brengen.

En dan volgt daaruit ook dat het onwaarschijnlijk is dat corrupte speciale agenten in een FBI-kantoor de mislukking van het vrijgeven van documenten volledig kunnen verklaren, en waarom we op korte termijn geen echte transparantie of gerechtigheid voor Epsteins slachtoffers kunnen verwachten.

Wanneer Bondi’s duizenden nieuwe documenten uiteindelijk worden gepubliceerd, zullen ze hoogstwaarschijnlijk zijn gezuiverd van alles wat duidt op betrokkenheid van de Amerikaanse overheid of die van onze ‘grootste bondgenoot’.

In mijn lezing weerspiegelt Bondi’s eerste grote beurt als Trumps procureur-generaal een brede maar ondergedompelde inspanning namens de Deep State en zijn tentakels om zichzelf te beschermen. Op dit vroege moment lijkt er weinig meer aan de hand.