De erfenis van Angela Merkel: de erfenis van een moraliserende sloopkogel
Indignatie redactie
7 min. lezen
Kanselier-actrice Angela Merkel en haar samenwoning van de tweede (uitvoerende) macht en de zogenaamde vierde (de media) hebben het geweldig gedaan. De poging om de massale migratie van 2015 te vergeten door middel van Duitse wereldredding is geslaagd. Het resultaat is een land dat, net als de communistische staten van vroeger, de volgende winter en stroomstoringen moet vrezen.
De voormalige 40 procent vakbond van CDU/CSU is 24 procent met een fictieve psychiater op de bank. Hij stelt een duidelijke diagnose ›Zoiets komt uit zoiets. Merkel’s groene linker CDU / CSU-conversie Door middel van idiote gemeenplaatsen ten koste van de democratische instellingen hebben deze twee partijen de Bondsrepubliek gestript, gedestabiliseerd en de centrifugale krachten in de Europese Unie versterkt. CDU/CSU moet zich losmaken van Angela Merkel en haar volgelingen. Er is geen andere manier van genezen. Angela Merkel zal de geschiedenis ingaan als een bedreiging voor Europa. De huidige lofprijzingen aan deze politicus zijn niet lang houdbaar.’Zo spreekt de fictieve psycholoog. Het lijkt echter de vraag of het bericht bij de CDU/CSU zal aankomen. Veel zal afhangen van de vraag of Armin Laschet nog bondskanselier blijft of dat hij de leider van de oppositie wordt en welke partij-interne krachten CO2 beter kunnen fotosynthetiseren tot zuurstof. Daarover hieronder meer.
De SPD daarentegen verrees als een feniks uit de as. Ruim 25 procent is niet de 40 procent die je gewend was, maar dat is het in ieder geval wel. Nog maar twee maanden geleden leek het een verwoestende 15 procent. Hoe is dit Scholz-wonder tot stand gekomen? De grootste prestatie van Olaf Scholz in de afgelopen maanden was de gelofte van stilte door zijn linkse groene functionarissen. Om redenen van eenheid en met het gevoel met de rug tegen de muur te staan, zien ze af van hun gebruikelijke dwaze en afstandelijke ideologische stommiteiten voor de herstructurering van Duitsland. Tegen de achtergrond van de onhandige verkiezingscampagne van Armin Laschet verscheen de bloedeloze SPD ineens als een klein anker in de zee van onzekerheid. Volgens de processen in communicerende buizen steeg het SPD-niveau naarmate het niveau van de Unie daalde. Vergeet de problemen van de wereld terug naar Duitsland te brengen, vergeet Scholz’ idee van een Europese werkloosheidsverzekering die daadwerkelijk door de Duitse premiebetalers zou worden gefinancierd, vergeet het SPD-deel in de frontale aanval op de auto-industrie, vergeet de SPD-aanval op de Duitse energie-industrie enzovoort … De beloning voor het vergeten: Olaf Scholz zou bondskanselier kunnen worden. Het leven kan een gekkenhuis zijn.
De Groenen begonnen hun verkiezingscampagne maanden geleden met de hulp van de media-agitprop-troepen van de publieke media en grote delen van de hoofdpagina’s in de waan dat ze tot 28 procent zouden bereiken en de bondskanselier zouden leveren. Deze zeepbel barstte steeds duidelijker. Affiches stemmen niet op affiches en veel Duitse media vertrouwen sowieso alleen de hardneuzen. Niettemin zullen de Groenen met 14,8 procent – met uitzondering van een andere grote coalitie van de SPD en de Unie, wat onwaarschijnlijk is – deelnemen aan alle andere regeringsopties. Olaf Scholz heeft de Groenen nodig, Armin Laschet heeft ze ook nodig. Sombere vooruitzichten, witgekalkt groen.
Christian Linder en de FDP kwamen voor de tweede keer op rij de Bondsdag binnen. Hij slaagde erin de schijn te wekken van een markteconomie-verbinding met de klimaatreligie. Ook hij ziet de grote milieuzondige man hier beneden als een grotere verantwoordelijkheid dan de kleine koude zon daarboven. Het is niet duidelijk of hij bereid is om een gecontroleerde immigratie af te dwingen die voldoet aan onze wetten van ongecontroleerde immigratie. Hij heeft voldoende souplesse. Dat maakt hem voor Olaf Scholzen een mogelijke en noodzakelijke coalitiepartner voor Armin Laschet. Alleen de jaloezie tussen de Groenen en de FDP zou een struikelblok kunnen zijn. Het in evenwicht brengen hiervan is iets dat Scholz en Laschet in gelijke mate zouden moeten doen. Wat de kampregelkleur groen betreft, zal het zeker de verf zijn van de volgende federale regering, ongeacht of deze wordt geleid door de SPD of de Unie.
De AfD kwam in 2017 naar de Bondsdag als gevolg van het falen van de Unie en de SPD om te blijven. Zoveel is voorlopig zeker. De 10,3 procent van 26 september 2021 is niet het droomresultaat van de AfD, maar het zou voldoende moeten zijn om de andere partijen hun eigen bevolking niet te veel te laten verwaarlozen. In Saksen en Thüringen ruimde de AfD op, zoals in hun betere dagen CDU of SPD. De komende jaren zal de AfD moeten beslissen of ze de Kohlsche CDU wil erven of radicaler zal worden. Als het kohler en dus succesvoller wordt, wordt het leven van de CDU/CSU er niet makkelijker op. De AfD is als de thermometer van een patiënt in de Bondsrepubliek Duitsland. Groen links onredelijkheid doet de curve stijgen, minder experimenten laten de curve dalen.
De linkse partij, voorheen SED, is na de Union de grootste verliezer van de verkiezingsnacht. De partij zakte onder de vijf procent en komt pas terug in de Bondsdag door drie directe mandaten te winnen. Deze partij profiteerde in 1994 van deze bijzondere regeling. Voor wat voelt als een honderdste keer, dat is niet genoeg voor een coalitie met de SPD en de Groenen. Dat is een geluk voor de Bondsrepubliek en de Europese Unie in Merkels turbulente tijden.
Hoe gaat het vanaf hier? Alles hangt af van de FDP en de Groenen. Ze moeten jaloers op elkaar zijn, elkaar geen voorsprong geven, en toch moeten ze elkaar vinden. Anders komt de volgende grote coalitie, een Duitsland zonder regering is niet mogelijk. Een nieuwe grote coalitie zou het Duitse partijsysteem afslijten; zonder sterke palen in het midden is verdere neergang op de loer. Het is een keuze tussen pest of cholera. Grote coalitie zou heel slecht zijn, coalities met de Groenen zijn ook rampzalig.
Interessant voor Hongaren: de Hongaarse regering zal beter kunnen praten met Armin Laschet en Olaf Scholz dan met Angela Merkel. Laschet en Scholz zijn nuchtere, betrouwbare types. Regels betekenen voor beiden iets. Maar de EU, Hongaren, Polen, de Balten, Denen en Grieken kunnen met een enorm probleem worden geconfronteerd. De groene politicus Katrin Göring-Eckardt wil Frank-Walter Steinmeier graag opvolgen als bondspresident. Ze is van het chauvinistische type Katarina Barley. Met haar zouden de Hongaren en de anderen een ideologische tegenstander hebben in plaats van een partner. Göring-Eckardt zou de explosieve lading kunnen betekenen die de EU uit elkaar zou drijven.
Maakt deze gevaarlijke vrouw een kans op kantoor? Olaf Scholz is gebonden aan Frank-Walter Steinmeier, die een nieuwe ambtstermijn claimt. Het is niet zeker of Scholz zijn vriend zal laten vallen in coalitieonderhandelingen met de Groenen. Tenzij Steinmeier het inzicht in de noodzaak had. Daarvoor heeft hij genoeg over. Het zou er anders uitzien voor Göring-Eckardt in de onderhandelingen met Armin Laschet. Zijn interesse in de SPD-man Steinmeier zou niet groot moeten zijn. Het zou voor hem gemakkelijker kunnen zijn om een ambt voor de Groenen en Göring-Eckardt te aanvaarden.
Een kort overzicht van interessante directe kandidaten: In het kiesdistrict 196 won de SPD-aanvrager Frank Ulrich van de CDU-man Hans-Georg Maaßen . De opkomende stemming voor de SPD met de gelijktijdige neergang van de CDU werkte Maaßen tegen. Veel Thüringers zeiden: ›Maassen zou goed zijn in de Bondsdag, maar we zullen nooit meer de CDU kiezen‹. De CDU zal Hans-Georg Maaßen missen in de komende discussies. Zo heeft het electoraat besloten.
In het geval van de SPD Saksen beslisten de kiezers in kiesdistrict 162 iets anders. De enige directe verkiezingswinnaar van de SPD is Detlef Müller en machinist van beroep. Hij zal de SPD, die qua klimaat en religie idioot is, niet kunnen redden. Maar ik verwen de SPD van harte met de vakman Detlef Müller uit Chemnitz. De SPD en de Duitse Bondsdag zouden tegen een beetje normale mensen en een nuchtere houding moeten kunnen.
Duitsland heeft gestemd. Iedereen die metafysisch een functionerende staat verbouwt, de dragende muren op een multiculturele manier verandert en omvormt tot jaloezieën, laat zijn huis instorten en de acteurs platgedrukt door het puin. Angela Merkel en haar samenwonende tweede (uitvoerende) mogendheid en de zogenaamde vierde (de media) mogendheid hebben uitstekend werk geleverd. De poging om de migratie van 2015 vergeten te maken door middel van de Duitse wereldredding, is geslaagd. Het resultaat is een Duitsland dat, net als de communistische staten van vroeger, bang is voor de volgende winter en stroomuitval hebbeding. Vooruitgang is een slak, groene vooruitgang betekent teruggaan naar slechte tijden. Beste Hongaren, kijk goed naar Duitsland en trek uw conclusies. Pas op voor de groene links. Zelfvoorzienend, vreedzaam en coöperatief blijven in en met de Europese Unie. Als het werkt, hebben beide voordelen: de EU en de Hongaren. Ter herinnering, wat de Groenen ons willen vertellen:
- wanneer en of we kunnen vliegen?
- welke auto we rijden en of we überhaupt een auto mogen hebben
- hoe we onze huizen moeten verwarmen
- op welke tijden van de dag we kunnen verwarmen
- of we überhaupt een huis mogen hebben
- wat we moeten eten
- hoe we moeten schrijven en praten (geslachtster)
- dat we ongecontroleerde immigratie moeten accepteren
- dat we de duurste elektriciteit zouden moeten hebben
- wie mag demonstreren en wie niet
- wie heeft vrijheid van meningsuiting en wie niet?
- wie en wie mag nooit gelijk hebben
- hoe we moeten leven, werken, vieren, liefhebben en vriendschappen cultiveren en wie onze vrienden mogen zijn. De Hongaren die Viktor Orban kiezen, mogen bijvoorbeeld niemands vriend zijn. Noteer dat gerust.
Angela Merkel leidt de huidige federale regering tot de verkiezing van de nieuwe. Dat kan lang duren. Het hangende spel van Merkel in de EU gaat voorlopig door.
