Omkoping, fraude, epochale wetsovertreding – deze lijst verwijst niet naar een aanklacht in een georganiseerde misdaadprocedure, maar naar beschuldigingen tegen de EU-top. Volgens de feiten profileert de schuldenunie zich door de media als ‘historisch’ in de eerste plaats als een historische wetsovertreding.De parallelle journalistieke wereld in Duitsland laat in dit proces eens te meer zien dat ze objectiviteit heeft ingeruild voor absolute conformiteit van de overheid.
De transformatie naar de allesverslindende centrale staat van de EU vindt plaats in steeds grotere stappen en heeft al feiten gecreëerd na de zogenaamde redding van de euro en Griekenland die een omkering onmogelijk maken.
Het is ook beangstigend waarmee verraderlijke planovereenkomsten en de wet opzettelijk worden overtreden. Advocaat Gauweiler heeft bijvoorbeeld kritiek op het feit dat in het Verdrag van Lissabon van 2007 is bepaald dat de EU-begroting “volledig uit eigen middelen moet worden gefinancierd”. Wettelijk gezien zijn schulden duidelijk geen “eigen middelen”. Voordat de EU het tijdperk van een nieuw EU-socialisme kan beslissen en de Duitse belastingbetaler tot de eeuwige betaalmeester kan veroordelen, zou het Verdrag van Lissabon moeten worden gewijzigd.
Schending van de wet en de grondwet is de nieuwe norm van de federale regering
De jurisprudentie van het Federale Constitutionele Hof verbiedt volgens Gauweiler de EU uitdrukkelijk om op eigen kracht fondsen te verkrijgen. Terwijl centrumrechtse regeringen zoals die in Polen en Hongarije door politici en media worden beschuldigd van het schenden van de rechtsstaat, schendt de EU voortdurend verdragen en schendt de Merkel-regering opnieuw het grondwettelijk recht. De verstandige vier (Oostenrijk, Nederland, Denemarken en Zweden) zijn volkomen gerechtvaardigd om erop te wijzen dat er vandaag de dag miljarden- en biljoenenpakketten zijn beslist, maar niet voor wat deze onvoorstelbare bedragen zouden moeten worden uitgegeven.
Gevreesd wordt dat failliete staten als Italië, Spanje en Griekenland de miljarden in het zwarte gat van oude schulden zullen gooien en vrolijk hun sociale uitkeringen voor hun burgers zullen financieren met door Duitse belastingbetalers uitgeperste geldelijke giften. Tegelijkertijd zullen ze waarschijnlijk ook de onverwachte liquiditeit gebruiken om nieuwe schulden op te halen. Volgens informatie van de EU-Commissie in mei 2020 zijn de grootste netto-begunstigden van het zogenaamde ontwikkelingsfonds: Spanje (82,2 miljard euro), Italië (56,7 miljard), Polen (36 miljard) en Griekenland (33,4 miljard).
Aan het einde van deze lijst is Duitsland met 133,3 miljard euro de betaalmeester. Gezien dit feit werden de redelijke vier niet argumentatief verplaatst voor goedkeuring, maar werden ze gekocht met een ” vuile achterkamerdeal “, zo niet omgekocht.
Netto-bijdragers aan de EU, zoals Oostenrijk, krijgen de komende 7 jaar 4 miljard euro korting op toekomstige betalingen, Nederland 2,1 miljard, Denemarken 2,2 miljard en Zweden zelfs rond 7,5 miljard. De EU handelt nu openlijk als een corrupt derdewereldland. Tegelijkertijd verhoogde mevrouw Merkel de jaarlijkse EU – bijdrage van Duitsland met 10 miljard EUR per jaar. De Duitse belastingbetaler moet nu jaarlijks 40 miljard euro naar Brussel overmaken.
Schuldenunie ten koste van Duitse gepensioneerden
Terwijl de Duitse werknemer al jaren bang is voor dreigende armoede op oudere leeftijd om een steeds latere pensioenleeftijd te accepteren, kunnen Italianen met 58 jaar met pensioen en Italianen met 62 jaar. Deze regel geldt vanaf 35 of 38 jaar pensioenpremie.
De Duitse Michel mag ten vroegste op 66-jarige leeftijd met pensioen gaan, al is vanaf 2029 al beslist over de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar. Dit is alleen mogelijk zonder aftrek als 45 jaar pensioenpremie kan worden bewezen. Vanwege deze achtergrond staat Italië bekend als een paradijs voor gepensioneerden. Als percentage investeert de Italiaanse staat meer in de pensioenen van zijn burgers dan Duitsland, en grotendeels aan de pomp. Het paradijs voor Italiaanse gepensioneerden heeft inmiddels een nieuwe financier gekregen: de Duitse belastingbetaler.
Hoe brutaal de media en de politiek ook de leugen van het zogenaamd rijke Duitsland uitdragen, blijkt uit andere belangrijke gegevens: de Duitse burgers hebben een van de laagste mediane vermogens van huishoudens in Europa, met een van de hoogste pensioengerechtigde leeftijden en de hoogste belasting- en accijnzen.
Wij en onze toekomstige generaties zullen worden belast met immense schuldenbergen, zodat de door schulden geteisterde zuidelijke staten geen hervormingen hoeven door te voeren, op 58-jarige leeftijd met pensioen kunnen gaan en de sociale voordelen kunnen blijven oppeppen. De schuldenaar van deze socialistische herverdeling is dan niet langer Italië of Frankrijk, maar Duitsland.
Eerst Corona, nu EU – zoals de Merkel CDU de Duitse belastingbetalers uitdrukt
Verraad is een groot woord, maar er is geen andere manier om de uitverkoop van Duitse belangen en fondsen door de regering-Merkel te beschrijven. De loyaliteit van deze regering is niet van haar eigen volk, maar van de functionele staat van de EU. De huidige uitsplitsing van de EU-schuldenunie wordt duidelijk bij het vergelijken van CDU-verkiezingscampagne-posities.
In een advertentie van een CDU-partij uit 1999 staat : »Moet Duitsland de schulden van andere landen betalen? Een heel duidelijk nee! Het Verdrag van Maastricht verbiedt uitdrukkelijk dat de Europese Unie of de andere EU-partners aansprakelijk zijn voor de schulden van een lidstaat. «
En nog steeds in juni 2018 staat er op het Twitter-profiel van de CDU Duitsland:
»Merkel maakt het duidelijk: iedereen moet zich aan de afgesproken regels houden; elke lidstaat is verantwoordelijk voor zijn eigen budget. Er komt geen schuldenunie. Stabiliteit en groei zijn onderling afhankelijk. «