Professor Otmar Issing voorspelde in een explosieve interventie dat de droom van Brussel van een Europese superstaat eindelijk zal worden begraven tussen het puin van de afbrokkelende eenheidsmunt die hij heeft ontworpen.
De gerespecteerde econoom lanceerde een vernietigende aanval op de eurocraten en de Duitse leider Angela Merkel, beschuldigde hen ervan de principes van de euro te verraden en schandalige incompetentie te tonen over het beheer ervan.
En hij verwoestte het hele idee van een Verenigde Staten van Europa, door te zeggen dat de poging om de federalisering door de achterdeur door te drukken de grond waarop de munt was gebouwd, had veranderd in een moeras van lappendekenwetgeving, waarin het snel wegzakt.
De buitengewoon brute aanval van Prof Issing zou een scherpe wake-up call moeten zijn voor Europese leiders die beloofd hebben het proces van steeds nauwere integratie te versnellen nadat Groot-Brittannië het blok heeft verlaten.
En het zal de wereld waarschuwen voor een dreigende economische catastrofe, met de voorspelde ineenstorting van de euro die waarschijnlijk een catastrofale reeks gebeurtenissen zal veroorzaken voor financiële instellingen over de hele wereld.
De leidende econoom vernietigde vooral de Europese Centrale Bank (ECB), waarvan hij de eerste chef was, en beschuldigde hem ervan te snel contant geld te verstrekken aan falende banken en landen.
En hij was even woest in zijn beoordeling van de belegerde EU-commissie van Jean-Claude Juncker, die hij beschuldigde van het verraden van de euro op het altaar van zijn superstaatdroom.
Prof Issing vernietigd: “Op een dag zal het kaartenhuis instorten. Realistisch gezien zal het een kwestie zijn van doormodderen en worstelen van de ene crisis naar de andere.
“Het is moeilijk te voorspellen hoe lang dit zal duren, maar het kan niet eindeloos doorgaan.”
In een buitengewoon openhartige uitbarsting rondde hij de leiders van Europa af en zei dat hun incompetentie een “overweldigend moreel risico” had gecreëerd dat generaties ellende zou kunnen brengen voor honderden miljoenen gewone Europeanen.
Hij verwijt de Commissie en de ECB dat ze de strikte regels voor de bescherming van de euro, die bedoeld zijn om de euro te beschermen, niet hebben gehandhaafd, en dat ze door politieke tegenslagen te veel van hun stuk zijn geraakt.
Prof. Issing beschreef het europroject als een ‘glibberige helling’ en zei dat het alleen de combinatie van goedkope olie, een goedkope euro, kwantitatieve versoepeling en minder fiscale bezuinigingen was die de enorme fundamentele zwakke punten ervan had vermomd.
En hij voorspelde dat de munt zo onrustig is dat hij de volgende wereldwijde financiële neergang niet zal overleven, hoeveel politieke wil er ook is om hem te redden.
Hij zei: “Het stabiliteits- en groeipact is min of meer mislukt. Marktdiscipline wordt afgeschaft door interventies van de ECB. Er is dus geen fiscaal controlemechanisme van markten of politiek. Dit heeft alle elementen om een ramp voor de monetaire unie te veroorzaken.
Italië: Northern League-leider Matteo Salvin zal een petitie starten waarin wordt opgeroepen tot een EU-referendum, maar zijn partij scoorde bij de laatste verkiezingen een sombere 4%
De sombere beoordeling van Prof Issing komt overeen met die van zijn medeoprichter van de euro, de Franse politicus Jacques Delors, die vorige maand zijn eigen openhartige post-mortem over de gezondheid van de eenheidsmunt publiceerde.
De ex-Franse president en gezworen federalist concludeerde dat een effectieve economische EU-regering met pooling van schulden en een EU-schatkist de enige manier was om het noodlijdende project te redden.
Hij zei: “Het is essentieel en dringend: op een bepaald moment in de toekomst zal Europa worden getroffen door een nieuwe economische crisis. We weten niet of dit over zes weken, zes maanden of zes jaar zal zijn. Maar in zijn huidige opzet zal de euro de komende crisis waarschijnlijk niet overleven. ”
Een dergelijke mogelijkheid zou echter een wijziging van de Duitse grondwet vereisen, die in het huidige politieke klimaat bijna onmogelijk zou zijn.
Berlijn zou de overgrote meerderheid van de schulden van Europa moeten betalen en, in een tijd waarin Angela Merkel op een laag pitje staat in haar aanpak van de migrantencrisis, zou het een ondenkbare zet voor haar zijn om te maken.