Indignatie redactie 
Op 1 juni meldden de Sydney Morning Herald en The Age , twee toonaangevende Australische kranten, nieuwe informatie dat het Amerikaanse Federal Bureau of Investigation (FBI) haar onderzoek naar WikiLeaks-uitgever Julian Assange lijkt voort te zetten.
Assange – In het artikel staat dat de FBI vorige week contact opnam met Andrew O’Hagan, een Schotse journalist en auteur, met het verzoek om een interview over Assange. In 2011 kreeg O’Hagan de opdracht om de autobiografie van Assange te ghostwriten.
Zoals zovelen van de welgestelde en egoïstische middenklasse van Groot-Brittannië, werd O’Hagan later bitter gekant tegen WikiLeaks. En hij schreef een lang en venijnig verslag van zijn relatie met Assange voor de London Review of Books .
O’Hagan heeft verklaard dat hij weigerde met de FBI te praten. Hij zei dat hij liever de gevangenis in gaat dan mee te werken aan een FBI-operatie tegen journalisten. Dit is een principieel standpunt.
Het onderzoek dat aan de gang lijkt te zijn, is echter verontrustend en hoogst ongebruikelijk. Het is jaren geleden dat de Amerikaanse regering Assange aanklaagde wegens het blootleggen van Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak en Afghanistan. De WikiLeaks-oprichter zit al meer dan vier jaar gevangen in de Britse zwaarbeveiligde gevangenis in Belmarsh, omdat hij meerdere keren is aangeklaagd en er een uitleveringsverzoek tegen hem in behandeling is.
Het onderzoek zou erop kunnen wijzen dat de Amerikaanse regering nieuwe aanklachten tegen Assange of zelfs andere WikiLeaks-functionarissen probeert uit te werken. Bovenal laten ze zien dat de Amerikaanse staat na al die jaren niets concreets tegen Assange heeft en in het duister blijft vissen om hem, op basis van leugens en verzinsels, aan te vallen in het lopende uitleveringsproces.
Op vrijdag bracht WikiLeaks een verklaring uit waarin kritiek werd geuit op de manier waarop de Sydney Morning Herald en Age rapporteerden over het FBI-onderzoek. Beide publicaties hadden geschreven dat het verzoek aan O’Hagan aangaf dat de FBI het onderzoek naar de WikiLeaks-oprichter had “heropend”.
WikiLeaks merkte echter op: “Het onderzoek is nooit afgerond sinds de regering-Trump de huidige zaak in 2017 opende onder druk van CIA-chef Michael Pompeo. Het is dan ook onzinnig om te beweren dat het ‘hervat’ is.”
WikiLeaks-hoofdredacteur Kristinn Hraffnson merkte op:
De FBI heeft een angstaanjagend nieuw dieptepunt bereikt door een journalist (O’Hagan) te vragen zijn interacties met zijn bron (Assange) bekend te maken. Het lijdt geen twijfel dat de beslissingen in de zaak van Julian Assange een huiveringwekkend effect hebben op journalisten over de hele wereld.
Van het ondervragen van Julians advocaten tot het plannen van zijn moord, het gedrag van de vervolgers heeft de doos van machtsmisbruik van Pandora geopend. De boodschap die moet doordringen tot de regering-Biden en procureur-generaal Merrick Garland is, in het belang van persvrijheid over de hele wereld, de aanklacht in te trekken. Maak er een eind aan!
De verklaring verwees naar de goed gedocumenteerde vuile trucs die Amerikaanse inlichtingendiensten tegen Assange gebruikten. Ze spelen inderdaad een cruciale rol in de poging tot vervolging door de VS.
Een ander voorbeeld is een rapport van de Yahoo! Nieuws uit september 2021, waaruit bleek dat de regering-Trump en de CIA hadden gesproken over de illegale ontvoering van Assange uit Londen of hem zelfs vermoorden. Het Yahoo- onderzoek was gebaseerd op getuigenissen van ten minste 30 voormalige Amerikaanse functionarissen.
In juni 2020, nadat de VS al 17 spionagewet-aanklachten tegen Assange hadden ingediend om zijn uitlevering te vragen, diende het een andere, aanvullende aanklacht in. Dit was grotendeels gebaseerd op de getuigenis van Sigurdur “Siggi” Thordarson, die jaren eerder geld had gestolen van WikiLeaks. Het doel van de nieuwe aanklacht was om de leugenachtige bewering te ondersteunen dat Assange een hacker was en geen journalist en uitgever.
In juni 2021 gaf Thordarson toe dat zijn getuigenis voornamelijk uit leugens bestond. Hij had ze aan FBI-agenten overhandigd in ruil voor de belofte hem niet te vervolgen. Thordarson is een veroordeelde zedendelinquent en oplichter. Een door de rechtbank aangestelde psychiater heeft hem een ’sociopaat’ genoemd.
De WikiLeaks-verklaring zei verder:
De zaak tegen Julian Assange is ongegrond en politiek gemotiveerd. De laatste zet van de FBI onderstreept alleen maar de politieke wanhoop van haar achtervolgers. Een van de pogingen van de FBI om een nieuwe zaak op te bouwen, is om van een veroordeelde fraudeur een kroongetuige te maken (die sindsdien zijn getuigenis heeft ingetrokken).
Met andere woorden, de FBI heeft de diepten van verdorvenheid al gepeild in haar achtervolging van Assange, maar haar inspanningen gaan door. Gezien O’Hagan’s eerdere vijandigheid jegens WikiLeaks en het feit dat hij honderden uren aan gesprekken met Assange opnam voor zijn autobiografie, is het niet moeilijk voor te stellen waarom de FBI hem benaderde.
Dit alles roept verontrustende vragen op.
De eerste is: het schriftelijke verzoek van de FBI om O’Hagan te ondervragen, werd hem doorgestuurd door de antiterrorismeploeg van de Metropolitan Police. Waarom de antiterreurpolitie betrokken is bij een lopend Amerikaans onderzoek naar een journalist die al geruime tijd in Britse hechtenis zit, is volkomen onduidelijk, maar voorspelt niet veel goeds.
Assange wordt al jaren door vooraanstaande Amerikaanse politici op venijnige wijze aan de kaak gesteld als een “terrorist”. Ze omvatten de Amerikaanse president Joe Biden, die Assange ooit een ‘hightech terrorist’ noemde.
De Australische advocaat van Assange, Stephen Kenny, reageerde op de onthullingen van O’Hagan in een verklaring aan de Herald en The Age en zei: “Het lijkt erop dat ze verder proberen te onderzoeken, wat ik ongebruikelijk vind gezien de tijd die is verstreken sinds het begin van het onderzoek. Ik denk dat dat verontrustend is omdat we hebben geprobeerd een regeling uit te werken om Julian naar huis te brengen.”
De Australische Labourregering beweert de regering Biden te hebben verteld dat de Assange-zaak “te lang aan de gang is”. Maar Labour is erg vaag geweest over hoe de zaak precies moet worden beëindigd.
Als er echter dergelijke vorderingen zijn gemaakt, lijken ze steeds meer te worden afgewezen.
De kwestie kwam vorige week aan de orde tijdens de QandA-show van de Australian Broadcasting Corporation. Moderator Patricia Karvelas ondervroeg Tim Watts, plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken van Labour, over de vooruitzichten op een overeenkomst tussen de regeringen van de VS en Australië om de vervolging van Assange te beëindigen.
Watts zei: “Amerikanen twijfelen er niet aan waar we staan in deze kwestie.”
Karvelas antwoordde: “Oké. Op basis van wat u net zei, twijfelt u niet en zijn wij een hechte bondgenoot. Zijn ze ons dan niet schuldig? Dat doe je toch voor een goede vriend?”
Zichtbaar beschaamd antwoordde Watts: “Nou, vrienden zijn het vaak oneens.” Vervolgens ging hij in op de moeilijkheden die een directere tussenkomst van de Labour-regering zou opleveren om de vrijlating van Assange veilig te stellen.
Verschillenden hebben verklaard dat de regering-Biden minder uitgesproken is geweest in het achtervolgen van Assange dan de regering-Trump. Toen Biden-politici werden gevraagd naar de WikiLeaks-oprichter, weigerden ze vaak zijn zaak te bespreken, of schilderden ze het absurd af als een zaak voor het Amerikaanse ministerie van Justitie – niet voor de regering.
Het is echter onwaarschijnlijk dat FBI-agenten door Londen zouden zwerven om enig vuil over Assange op te graven zonder de goedkeuring van de regering en waarschijnlijk de president zelf.
De laatste ontwikkelingen laten eens te meer zien hoe onwaarschijnlijk de Assange-zaak een positieve oplossing zal vinden, tenzij een massabeweging actief vecht voor zijn vrijheid.
De regering Biden voert een proxy-oorlog tegen Rusland in Oekraïne die dreigt te escaleren in een nucleair conflict. Onder deze omstandigheden treedt ze, samen met haar bondgenoten Groot-Brittannië en Australië, hard op tegen journalisten die nationale veiligheidskwesties behandelen en elke anti-oorlogsoppositie in het algemeen bestrijdt.
Een campagne in McCarthy-stijl tegen vermeende “Russische inmenging” maakt ook deel uit van de identiteit van de Biden-regering. Leugens en laster tegen Assange spelen daarbij een belangrijke rol, ook al zijn die allang volledig weerlegd. Nu de regering-Biden bezig is de hogere middenklasse in de VS te bedwelmen met een anti-Russische waanzin, is het hoogst onwaarschijnlijk dat ze Assange welwillend de hand zal schudden.
Wat betreft de Australische regering, die bereidt zich op een ongekende manier voor om zich aan te sluiten bij de Amerikaanse oorlog tegen China. De aandrang van de regering dat dit oorlogsprogramma een zaak moet zijn van de “hele natie”, roept het schrikbeeld op van verdere aanvallen op democratische rechten.
Het wordt steeds duidelijker dat de vervolging van Assange het speerpunt is van een wereldwijde reactiecampagne die samenvalt met een nieuwe periode van imperialistische oorlog. Dit betekent dat de strijd voor zijn bevrijding alleen gevoerd kan worden binnen het kader van een internationale anti-oorlogsbeweging van de arbeidersklasse.
