Sinds 17 september van dit jaar heeft de New York Fed meer dan $ 3 biljoen gepompt in doorlopende leningen aan handelshuizen op Wall Street, zonder te vermelden welke instellingen het geld krijgen en waaròm ze het krijgen. De Federal Reserve Bank van New York heeft wat uit te leggen over de niet-gerapporteerde handelsverliezen van Morgan Stanley.
James Gorman is de voorzitter en CEO van Morgan Stanley. Hij is ook lid van de raad van bestuur van de Federal Reserve Bank van New York (kortweg: New York Fed), één van de regelgevende instanties van Morgan Stanley.
De New York Fed is één van de 12 regionale banken van de Federal Reserve – maar de enige die bereid is een multi-biljoen dollar geldkraan naar de megabanken van Wall Street open te zetten wanneer ze een geheime reddingsactie nodig hebben.
Sinds 17 september van dit jaar heeft de New York Fed meer dan $ 3 biljoen gepompt in doorlopende leningen aan handelshuizen op Wall Street, zonder te vermelden welke instellingen het geld krijgen en waaròm ze het krijgen. Van december 2007 tot midden 2010 zette de New York Fed zijn geldkraan naar Wall Street ook open: voor een totaalbedrag van $ 29 biljoen – een feit dat het jarenlang aanvocht voor de rechtbank om het een publiek geheim te houden.
Vandaag zal de New York Fed alleen zeggen dat het deze nieuwe leningen, die tot honderden miljarden dollars per week oplopen, aan enkele van zijn 24 “primary-dealers” heeft verstrekt. Meestal zijn die “primary-dealers” de risicovolle handelseenheden van grote commerciële banken in de VS en in het buitenland. (Zie afgedrukte lijst.)
Een van de primary-dealers die in aanmerking komt om deze multi-miljard dollar leningen van de New York Fed aan te nemen, is Morgan Stanley & Co. LLC.
Morgan Stanley beschrijft dat bedrijfsonderdeel als volgt: “Zijn activiteiten omvatten verzekeringen en distributie van effecten; financiële adviesdiensten, waaronder advies over fusies en overnames, herstructureringen, onroerend goed- en projectfinanciering; activiteiten op het gebied van verkoop, handel, financiering en vermarkten van aandelen en vastrentende effecten en aanverwante producten, en andere instrumenten, waaronder valutatermijncontracten en grondstoffenfutures; en prime brokerage services.”
Op Thanksgiving Day om 11:36 uur lokale tijd, toen huishoudens in heel Amerika de Macy’s Thanksgiving Day Parade op tv keken of zich in de keuken haastten om de uit de kluiten gegroeide kalkoen te bereiden, liet Bloomberg News onopvallend een bom vallen dat handelaren in vreemde valuta bij Morgan Stanley een handelsverlies van meer dan $ 140 miljoen opleverde.
Volgens het Bloomberg-rapport waren twee van de bij de verliezen betrokken handelaren in Londen gevestigd.
Dit rapport bevat een aantal merkwaardige en opmerkelijke aspecten. Ten eerste was alleen Bloomberg News op de hoogte van deze informatie. Morgan Stanley had zijn aandeelhouders niet via een openbare verklaring op de hoogte gebracht noch had het de Securities and Exchange Commission via een openbare indiening geïnformeerd.
Het is dus ook zeer waarschijnlijk dat het de New York Fed, een andere regelgevende instantie, niet op de hoogte heeft gesteld, ondanks het feit dat zijn CEO, James Gorman, zitting heeft in het bestuur van de New York Fed. Het Bloomberg-artikel suggereert dat het bedrijf zelf nu net onderzoekt wat er echt is gebeurd, wat naar onze mening betekent dat een extern persbureau dat probeert een realistisch cijfer te geven over de hoogte van de verliezen op zijn best verdacht is.
In 2012 noemde de voorzitter en CEO van JPMorgan Chase, Jamie Dimon, nieuwsrapporten over zijn afgeleide handelsverliezen in Londen “een storm in een theepot”. Die verborgen handelsverliezen bleken meer dan $ 6,2 miljard te zijn.
Morgan Stanley kan het historische handelsverlies van JPMorgan echter overtreffen. Tijdens de financiële crisis verloor één van de handelaars van Morgan Stanley, Howie Hubler, $ 9 miljard met gokken op subprime-schulden. Maar Morgan Stanley overleefde de financiële crisis omdat de New York Fed in het geheim meer dan $ 2 biljoen in Morgan Stanley pompte van 2007 tot midden 2010, volgens een Fed-audit uitgevoerd door het Government Accountability Office (GAO) en vrijgegeven aan het publiek in juli 2011. De controle vond plaats naar aanleiding van een amendement van senator Bernie Sanders en anderen op de Dodd-Frank-wetgeving inzake financiële hervormingen van 2010.
Aan het begin van de financiële crisis was Morgan Stanley overwegend een investeringsbank en een groot retailmakelaarskantoor dat niet in aanmerking kwam om te lenen uit het Discount Window (kortingsvenster) van de Fed, dat beperkt was tot deposito-banken. Om biljoenen dollars naar de handelshuizen op Wall Street te leiden, creëerde de New York Fed een ingewikkelde soep van leningprogramma’s. Eén van die programma’s heette PDCF (Primary Dealer Credit Facility). Voor het eerst in de geschiedenis heeft de Fed in het kader van dat programma 8,9 biljoen dollar naar de handelshuizen op Wall Street geleid en in veel gevallen de ongekende actie ondernomen om aandelen en junk bonds als onderpand te accepteren – op een moment dat beide markten zich in een vrije val bevonden.
In 2008, op het hoogtepunt van de financiële crisis, werden zowel Morgan Stanley als Goldman Sachs bankholdings, afhankelijk van regulering door de New York Fed, maar wel met toegang tot het Discount Window.
De wetgeving inzake financiële hervormingen van Dodd-Frank moest een einde maken aan de onverantwoordelijke reddingsoperaties van de handelshuizen van Wall Street door de Federal Reserve. Het mandaat van de Federal Reserve is om een laatste, ultieme geldschieter te zijn voor deposito-banken en niet voor casino’s. En toch hebben we hier vandaag de dag weer te maken, met geheime handelsverliezen en de geheime reddingsoperaties van de Fed – naar niet met naam genoemde handelshuizen op Wall Street.
Om de situatie bij Morgan Stanley nog erger te maken: het bezit twee federaal verzekerde deposito-banken waarvoor de Amerikaanse belastingbetaler op moet draaien. Volgens de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), houdt Morgan Stanley Bank, National Association $ 116 miljard aan deposito’s terwijl Morgan Stanley Private Bank, N.A. nog eens $ 70 miljard aan deposito’s heeft.
En dan te bedenken dat zo’n bankstructuur de zegen heeft van toezichthouders en het Amerikaans Congres.