Indignatie redactie 
Vermoeid stelde ik me afgelopen weekeinde voor dat ik bij de oppositie zou zitten in de Amsterdamse gemeenteraad. En dat ik de kans zou krijgen om de burgemeester aan de tand te voelen, morgen tijdens een raadsvergadering. Wat zou mijn onderwerp dan zijn?
Het perspectief van nog meer liquidaties in mijn narcostad? De ongehinderde groei van salafistische moskeeën? De niet aflatende stroom van barbaarse toeristen? De woningnood? De 349 panden in het bezit van prins-speculant Bernhard jr.?
In elk geval zou ik het neponderwerp neppistool met geen vinger aanraken. Nee, ik zou iets beters te doen hebben dan de vraag opwerpen of de burgemeester het filmrekwisiet van haar partner als een onklaar gemaakte revolver had moeten omschrijven in plaats van als een ‘nepwapen’.
Lachwekkende heisa om niets
Deze nepaffaire begint langzaamaan dezelfde omvang te krijgen als het geaborteerde bordeelbezoek van de dorpsburgemeesters Smallenbroek en Faber in Zwolle in 1988. Ook toen werd lachwekkende heisa om niets gemaakt. Nu heeft de puberzoon van Femke Halsema de onklaar gemaakte blaffer van zijn pubervader meegenomen en is ermee gepakt. Vader moet nog gehoord worden, zoon zal straf krijgen. Je kunt Halsema hooguit de slordige uitleg van haar privésores verwijten: ze schrijft ‘als moeder’ een verklaring, maar wel op de officiële gemeentelijke site, waarin ze zoon en partner enigszins uit de wind hield door over de afkomst van het filmrekwisiet te zwijgen (was van papa Oey) en het ding ‘nep’ in plaats van ‘onklaar’ te noemen. Had ze beter niet moeten doen, maar, ja, moeders hé?
Halsema zal de beschadiging die ze nu oploopt met gemak overleven. Maar bij haar capaciteit om in gevoelige materie, ook al is dit ‘privé’, adequaat op te treden, mag men zeker vraagtekens plaatsen. Wat mij betreft, ik voel meer iets van medeleven en empathie met de burgemeester, want alles went behalve een vent als haar partner Robert Oey. Die man is afgelopen weekeinde in het teiltje van NRC twee pagina’s lang uit eigen beweging leeggelopen en heeft mevrouw de burgemeester ongetwijfeld rooie oortjes bezorgd. Dom, hautain, flapuit, zelfingenomen, macho, puberaal, vulgair. Dat is ongeveer Robert Oey, gezien door het prisma van dit interview.
Misschien wel de grootste mach in Mokum
Het algemene advies dat ik van collega’s dit weekeinde las of hoorde was: kom van die man af, Halsema! Zover zal ik niet gaan, maar wat me trof, was dat de man die de aanvallen op zijn partner als ‘seksistisch’ bestempelt, misschien wel de grootste macho is die rondloopt in Mokum. Een man die klaarblijkelijk niet kan uitstaan dat hij in de schaduw van een prominente vrouw moet lopen en zich niet naar de beperkingen wil plooien die zijn vrouw door haar functie ondervindt. Dit terwijl hij in kringen vertoeft – GroenLinks – die wemelen van bakfietsvaders met papadagen.
Aan het einde van zijn interview hekelde hij ‘de onvoorstelbare keurigheid van Femke’: “Ik ben al strafbaar als ik straks op de Herengracht een stukje tegen het verkeer in fiets. Maar ik doe het gewoon. Ik overtreed iedere dag de wet.”
