DE GELE HESJES; EEN TEKEN DES TIJDS

Bijna iedereen dacht dat de zogenaamde Gele Hesjes een tijdelijk fenomeen zouden zijn. Immers, Franse bewegingen komen meestal snel op, groeien in recordtempo uit, en sterven dan weer net zo snel. We hebben het over de jaren al zo vaak gezien. Wat een echte opstand leek, was binnen de kortste keren vervlogen. Je zou dus verwachten dat ook de Gele Hesjes in hetzelfde rijtje zouden passen. Het begon als een opstand tegen de hogere benzineprijzen van Macron. Een one issue beweging, zou je dus denken. Die verhoging verdween door de protesten al snel in het uiterste hoekje van de ijskast. De meeste toeschouwers, en ook de elite, dachten dat het hiermee klaar zou zijn. Ze zaten fout, enorm fout. Intussen zijn we meer dan twee maanden verder en de Gele Hesjes zijn er nog steeds, niet alleen in Frankrijk maar in heel Europa en daar buiten. Zelfs in Nederland.

Als een beweging zo tot de verbeelding spreekt, moet er dus veel meer aan de hand zijn dan alleen wat gedoe over benzineprijzen en belastingen. Intussen is het beeld wat duidelijke geworden, en kunnen we vaststellen dat de Gele Hesjes in feite de belichaming zijn van de enorme onvrede onder de burgers, die er in heel veel landen is. Het gaat om veel meer dan alleen maar centen, hoewel ook de economische eisen een belangrijke rol spelen. We schreven het al eerder, steeds meer mensen hebben het gevoel dat ze de controle over hun eigen leven en hun omgeving aan het verliezen zijn. Ze moeten steeds meer betalen voor de meest elementaire dingen, en merken iedere dag dat hun onvrede en protesten niet worden gehoord door de elite. Het maakt niet uit of die elite wordt vertegenwoordigd door Macron, Merkel of Rutte. Het zijn allemaal telgen van hetzelfde monster. De boodschap van die van deze telgen uitgaat duidelijk; je mag betalen, braaf doen wat je gezegd wordt, mee doen in de schijndemocratie, en verder je kop houden. Doe je dat niet, dan ben je een gevaar voor de samenleving, en dien je te worden bestreden. Met alle middelen.

Lange tijd hebben de volkeren van Europa gezwegen. Ze hebben de Europese Unie steeds meer de teugels laten overnemen, ze hebben niet echt geprotesteerd tegen de massamigratie en de islamisering, en ze hebben het toegelaten dat hun levensstandaard steeds een stukje naar beneden werd geschroefd. Gelijktijdig nam de censuur toe, en werd de rem gezet op de vrijheid van meningsuiting. En over dit alles werd gelogen, door de politici, door de gelijkgeschakelde pers, en zelfs door artiesten en mediapersoonlijkheden. Met het oplopen van de spanning en de onvrede werden de leugens steeds groter en fantastischer. Een klein voorbeeld, gewoon ter illustratie. De BTW is vanaf 1 januari met 3% verhoogd naar 9%. Dit geldt voor bijna alle producten, terwijl de BTW ooit een belasting op luxe goederen was. De overheid beweerd dat we de prijsstijging, die een verkapte belastingverhoging is, via andere kanalen zullen terug krijgen. We zouden er zelfs op vooruit gaan. Het is de zoveelste leugen. We worden immers niet alleen bestolen via deze BTW verhoging, maar ook door de verhoging van de zorgkosten, de huurverhoging, en de enorme verhoging van de gemeentelijke belastingen. Iemand die denkt dat we dit alles braaf van de overheid zullen terugkrijgen via “andere kanalen” is rijp voor onbeperkte dwangverpleging. En dit is dus maar een voorbeeld, er zijn er honderden.

Toch hebben veel mensen al die leugens jarenlang geslikt, vaak tegen beter weten in. De overheid, en dus eigenlijk de elite, heeft ons steeds wat verder naar achteren gedrukt. Ieder jaar een paar centimeter. Dat kun je een poos volhouden, maar als de muur steeds dichterbij komt, en je er met je rug tegen aan komt te staan, of sterker nog, er door heen wordt gedrukt, is de maat een keer vol. Dan barst de bom, en komt alle woede, teleurstelling en zelfs haat naar buiten. Precies op dat moment knapt er iets, en kunnen er dingen gebeuren die eigenlijk niemand voor mogelijk had gehouden. In dit geval, en in deze tijd, zijn dat de Gele Hesjes, en beweging van onderop en uit het midden van de samenleving, een beweging van links en rechts, en een beweging die nergens bang voor lijkt te zijn. Ja, dat is schrikken voor het gepeupel dat in de Europese landen op de regeringsbanken zit. Ze snappen er niets van, het ging toch zo lekker? In hun schijnwereld wel natuurlijk, daar scheen altijd de zon. Echter in de echte wereld, de wereld waarin wij moeten leven, komen deze figuren nooit. Ze hebben er geen weet van, en dat zoeken ze ook niet. Kijk maar naar een commentaar van Macron toen de protesten pas waren begonnen: “Als ze de hoge benzineprijzen niet willen betalen, nemen ze maar een taxi.” Dat meende hij nog ook. Geen wonder, als je naar zijn verwende achtergrond kijkt.

Nog een voorbeeld; toen Merkel werd gezegd dat steeds meer Duitsers omkwamen of gewond raakten door migrantengeweld, was haar commentaar: “Dat kan met niets schelen, ze zijn er nu eenmaal.” Kan het arroganter? Kan het nog meer mensenverachtend? Vast en zeker wel, want deze figuren menen wat ze zeggen, en ze houden aan hun vernietigende agenda vast. Ze denken gelijktijdig dat ze vuurvast zijn, en hun posities eeuwig kunnen vasthouden. De Gele Hesjes zijn nu bezig om te bewijzen dat dit niet het geval is. Dat alles eindig is; ook de leugenaars en criminelen die ons “regeren”.

Een veel gehoorde vraag is of de Gele Hesjes uniek zijn. Dat is moeilijk te zeggen. We hebben in het verleden natuurlijk heel veel protestbewegingen gezien. Maar er zitten wel unieke kanten aan de beweging die we nu zien ontstaan. Ten eerste is er geen centrale leiding die de koers uitzet. De verschillende groepen hebben vaak eigen programmapunten. Zo protesteerde in Frankrijk sommige van de groepen tegen het migratie pact en de massamigratie in het algemeen. Andere groepen deden hier weer niets mee. Een andere bijzonderheid is dat zowel links als rechts in de beweging vertegenwoordigd zijn. Je ziet ook de arbeidersklasse en de middenklasse met elkaar optrekken. Dat komt maar weinig voor, en is de ergste nachtmerrie van de heersende klasse. Als links en rechts elkaar op de straat vinden, kan de elite wel inpakken. Daar zijn ze maar al te goed van op de hoogte. Vandaar ook dat er steeds gepoogd word om de verschillende delen van de beweging tegen elkaar op te zetten. Dat zien we overigens ook in Duitsland.

Het feit dat de Gele Hesjes nu al meer dan twee maanden de straat op gaan, en er nog steeds veel aanhang is, kunnen we zeker uniek noemen. Ook zijn de ideeën zonder meer creatief. Het gebruik van bouw en landbouwmachines om ministeries open te breken bijvoorbeeld. De campagne tegen flitspalen is ook weer een apart idee. De regering heeft vorige week zelf toegeven dat 60% van de flitspalen zijn vernield of buitenwerking gesteld. Dat treft de dieven in de overheid natuurlijk in de brandkast, en de voetstampende reacties zijn dan ook niet van de lucht. Intussen gaat het nog verder. Delen van de beweging roepen de aanhang, en eigenlijk alle Fransen, op om de bankrekeningen leeg te halen. Als genoeg mensen dit daadwerkelijk gaan doen, stort het hele financiële systeem in elkaar. Men heeft goed begrepen dat je ook van de overheid af kunt komen zonder geweld te gebruiken. Dit terwijl die zelfde overheid steeds gewelddadiger wordt.

De reactie van de autoriteiten heeft tot nu toe echter niets uitgehaald. Concessies, politiegeweld, arrestaties, intimidatie, chantage en terreur; niets lijkt de Gele Hesjes te kunnen stoppen. Zonder meer een mooi schouwspel. En de dynamiek van de beweging vind navolging. In Duitsland zie je bij steeds meer demonstraties de Gele Hesjes opduiken. Dat geldt voor de burgerbewegingen, maar ook bijvoorbeeld voor Sahra Wagenknecht, die in een geel hesje voor het kantoor van Merkel verscheen en opriep tot protesten. Ook in Duitsland vormen de Gele Hesjes dus een soort verbinding tussen verschillende groepen. Het is nog lang niet zo groot als in Frankrijk, maar het protest groeit.

In België is er al een stevige Gele Hesjes beweging, die ook al behoorlijk in de slag is geweest met de overheid. In Nederland gaat het wat minder snel, maar ook hier hebben we al wat grimmige demonstraties gezien in Amsterdam en Den Haag. Het grimmige element kwam vooral door de over reactie van de politie, die doodsbang voor de Hesjes lijkt te zijn. Dat men de zenuwen heeft blijkt uit verschillende zaken. Zo is het nu verboden om een geel hesje op het Binnenhof te dragen. Of dit juridisch kan is niet duidelijk. In Amersfoort demonstreerde 1 persoon in een geel hesje bij het station. Daar kwam de halve Amersfoortse politiemacht op af, zelfs de politie te paard. Dan zijn er op Duitse kanalen foto’s te zien van een jonge moeder met kinderwagen, die door de Nederlandse politie werd aangehouden om dat ze een geel hesje droeg. Dit was voor de veiligheid in het verkeer, maar ze kreeg toch bevel om het hesje uit te trekken. Toen ze weigerde werd ze van haar kind gescheiden, en in een politieauto gezet. Zo groot is de angst onder de orde bewaarders. Intussen heeft de Gele Hesjes pagina op Facebook meer dan 40.000 leden, en het aantal stijgt snel. Echt interessant wordt het op 2 februari, want dan staat er een grote Gele Hesjes demonstratie door Maastricht gepland. Het verzet begint zich dus ook in Nederland te roeren.

Natuurlijk is er ook kritiek. Voor sommige zijn de Gele Hesjes te rechts, voor anderen te links of te anarchistisch. Weer anderen begrijpen van de hele beweging niets. Dat zijn meestal de mensen die op grote afstand van het volk staan. Dan zijn er ook nog activisten die Rode Hesjes oprichten om er een ideologisch sausje over heen te gooien. Dat is niet bevorderend voor de eenheid, maar aan dit soort gerommel ontkom je meestal niet. De bekende ziekte van de activistenwereld. Laten we in plaats van dit soort geknutsel blij zijn dat er eindelijk een vonk van verzet uit het volk komt. Dat was al heel lang broodnodig, want we hebben steeds op nieuw gezien hoe partijen en vakbonden faalden, en zelfs verraad pleegden. Nu is het volk aan zet. Waar de reis van de Gele Hesjes heen gaat is nog niet te zeggen. Maar de beweging lijkt op het goede pad. Dat is een stap. Een belangrijke stap. De rest zal de geschiedenis leren.