De gele vlag van Gadsden, prominent aanwezig bij de overname van het Capitool, heeft een lange en veranderende geschiedenis

De vlag van Gadsden, gevlogen door veel demonstranten in het Capitool van de VS op 6 januari, heeft een ontwerp dat eenvoudig en grafisch is: een opgerolde ratelslang op een geel veld met de tekst ‘Don’t Tread On Me’. Maar dat eenvoudige ontwerp verbergt enkele belangrijke complexiteiten, zowel historisch als vandaag, zoals blijkt uit bijeenkomsten waarin wordt geëist dat president Donald Trump in functie blijft.

De vlag ontstond ruim voor de Amerikaanse Revolutie en is de laatste jaren gebruikt door de theekransjesbeweging en soms door leden van de militiebeweging . Maar het is ook gebruikt om het US Marine Corps, de US Navy, het nationale herenvoetbalteam van de VS en een Major League Soccer-franchise te vertegenwoordigen.

Als wetenschapper op het gebied van grafisch ontwerp vind ik vlaggen interessant als symbolen, omdat ze een diepere betekenis krijgen voor degenen die ze weergeven. Vaak gebruiken mensen een vlag niet vanwege wat expliciet wordt weergegeven, maar vanwege wat de persoon gelooft dat het vertegenwoordigt – hoewel die betekenis in de loop van de tijd en met iemands perspectief kan veranderen, zoals is gebeurd met de vlag van Gadsden.

Het begin van een mythe

De oorsprong van de vlag is niet helemaal duidelijk. Het lijkt te beginnen met een eenvoudige illustratie bij een essay van Benjamin Franklin in 1754, 20 jaar vóór de Amerikaanse onafhankelijkheid. De afbeelding, mogelijk getekend door Franklin zelf , portretteert de Amerikaanse koloniën als delen van een verdeelde slang, simpelweg met de vermelding “Join, or Die”. Het bijbehorende essay ging in op de belangrijkste actuele kwestie voor Britse kolonisten in Noord-Amerika: de dreiging van de Fransen en hun Indiaanse bondgenoten.

Later, toen de Amerikaanse revolutie vorm kreeg, kreeg het beeld een nieuwe betekenis. Kolonisten hees verschillende vlaggen, waaronder vlaggen met ratelslangen, een duidelijk Amerikaans wezen waarvan werd aangenomen dat het alleen uit zelfverdediging toesloeg. De vlag die algemeen bekend staat als de “First Navy Jack” had 13 rode en witte strepen, en mogelijk een houten ratelslang met 13 ratels, boven de woorden “Don’t Tread On Me”.

In 1775, toen de Amerikaanse Revolutie begon, breidde de South Carolina-politicus Christopher Gadsden het idee van Franklin uit, en mogelijk ook de rood-witte vlag, toen hij de gele vlag creëerde met een opgerolde ratel en dezelfde zin: Over me heen lopen.”

Gadsden was een slaveneigenaar en handelaar, die Gadsden’s Wharf bouwde in Charleston, South Carolina, een belangrijke site voor slavenhandel. Maar liefst 40% van de tot slaaf gemaakte Afrikanen die naar de VS werden gebracht, kwamen daar voor het eerst aan. Het is de bedoeling dat de site de thuisbasis is van het International African American Museum , dat schat dat 150.000 gevangen Afrikanen door de kade zijn gekomen en dat tussen 60% en 80% van de huidige Afro-Amerikanen een voorouder van de handel daar kan traceren.

Een ontwaakt symbool

Gedurende het grootste deel van de Amerikaanse geschiedenis was deze vlag bijna vergeten, hoewel hij in libertaire kringen enig cachet had.

De First Navy Jack-versie dook in 1976 opnieuw op op Amerikaanse marineschepen om het tweehonderdjarig bestaan ​​van de natie te vieren, en opnieuw na 9/11, hoewel die vlag vandaag is gereserveerd voor het langste oorlogsschip met actieve status. Het gebruik ervan bleef grotendeels apolitiek.

In 2006 werden de slogan en de opgerolde slang commercieel gebruikt door Nike en de Philadelphia Union , een Major League Soccer-team.

Rond dezelfde tijd kreeg de vlag echter een nieuwe politieke betekenis : het theekransje, een harde Republikeinse anti-belastingbeweging , begon het te gebruiken. De implicatie was dat de Amerikaanse regering de onderdrukker was geworden die de vrijheden van haar eigen burgers bedreigde.

Misschien als gevolg van de Tea Party beweging, diverse regeringen in het hele land bieden een Gadsden vlag kentekenplaat  ontwerp . Ten minste sommige van die platen rekenen extra kosten voor de speciale plaat en sturen de opbrengsten naar non-profitorganisaties .

De vlag van Gadsden is ook verschenen bij andere politieke protesten, zoals die tegen beperkingen op wapenbezit en bezwaar tegen regels die in 2020 zijn opgelegd om de verspreiding van het coronavirus te vertragen. Meest recent is de vlag gehesen en getoond bij enkele protesten na de verkiezingen, waaronder evenementen waar demonstranten ambtenaren opriepen te stoppen met het tellen van stemmen – en zowel binnen als buiten het Capitool in Washington, DC, tijdens het tellen van de verkiezingsstemmen op Jan. 6.

Vanwege de geschiedenis van de maker en omdat het vaak wordt gevlogen naast “Trump 2020” -vlaggen, de Zuidelijke strijdvlag en andere witte supremacistische vlaggen, kunnen sommigen de vlag van Gadsden nu zien als een symbool van onverdraagzaamheid en haat – of zelfs racisme . Als dat zo is, is de oorspronkelijke betekenis voor altijd verloren, maar blijft er één thema over.

In wezen is de vlag een eenvoudige waarschuwing – maar aan wie, en van wie, is duidelijk veranderd. Voorbij is de oorspronkelijke bedoeling om de staten te verenigen om een ​​onderdrukker van buitenaf te bestrijden. In plaats daarvan is voor degenen die het vandaag vliegen, de regering de onderdrukker.

Noot van de redacteur: dit artikel is bijgewerkt op 7 januari 2021 en bevat aanvullende informatie over Christopher Gadsden, de oorspronkelijke ontwerper van de vlag.