De getalenteerde meneer Bin Salman

De regering-Biden heeft een eerder Amerikaans inlichtingenrapport uitgebracht over de moord op Jamal Khashoggi, waarin werd geconcludeerd dat Mohammed bin Salman de moord goedkeurde.

Mohammed bin Salman is een charmante kerel. De lange, donkere en knappe Saoedische prins die bekend staat als MBS heeft links en rechts wereldleiders en gretige experts verleid. Voor zijn aanhangers werd MBS de eerste in de lijn van de Saoedische troon door hervormingen in een zeer conservatief Golfkoninkrijk te verdedigen, corruptie aan te pakken, religieuze extremisten te confronteren en te beloven de economie te moderniseren. “Iemand moest dit werk doen – Saoedi-Arabië in de 21e eeuw slepen – en MBS nam een ​​stapje verder”, schreef Thomas Friedman in een vaak geciteerde column  uit november 2017. inspanningen. “

Niet alleen beïnvloedbare opiniemakers zijn gevallen voor de charme van de prins. In 2017 MBS  won  de lezer poll voor de persoon van het jaar tijd met een verbazingwekkende 24% van de stemmen. De tweede plaats, met 6%, ging naar de uiteindelijke keuze van het tijdschrift voor de omslag, de # MeToo-beweging, terwijl de Canadese premier Justin Trudeau slechts 4% behaalde, paus Franciscus 3% en de toenmalige Amerikaanse president Donald Trump 2%.

Natuurlijk is niet iedereen enthousiast over de getalenteerde meneer bin Salman. In 2015, drie maanden na zijn nieuwe functie als minister van Defensie, lanceerde MBS een luchtoorlog in buurland Jemen. Tienduizenden Jemenitische burgers zijn omgekomen en het land is in een humanitaire nachtmerrie beland. De oorlog, die een moeras is geworden voor de door Saudi geleide coalitie, heeft niet bepaald veel vrienden gemaakt voor MBS.

Twee jaar later, kort voordat hij Friedman gebiologeerd in Riyadh, Mohammed bin Salman  gedetineerd  een aantal van zijn rijkste rivalen in een set van kamers in het Ritz-Carlton in de Saoedische hoofdstad. Daar onderwierp hij de sjeiks en zakenlieden aan ondervragingen en martelingen die resulteerden in één dood en de ziekenhuisopname van zeventien anderen. De Saoedische leiders noemden de afpersing van miljarden dollars van de rijke gevangenen een anticorruptiecampagne, maar het was echt een manier voor MBS om zijn macht te consolideren met brute kracht.

“Hij is psycho,” een familielid van een van de gevangenen  genoemde  MBS. ‘Hij heeft wrok. Hij wil mensen breken. Hij wil niet dat iemand een eervolle naam heeft, behalve hij. Hij is een duivel en de duivel leert van hem. “

Kort voor de “sheikhdown” van het Ritz-Carlton vluchtte de Saoedische journalist Jamal Khashoggi het land uit naar de Verenigde Staten. Als columnist van de Washington Post richtte hij zich vervolgens op het beleid van de Saoedische regering en dat van MBS in het bijzonder. Hoewel de Saoedische prins “gelijk heeft om Saoedi-Arabië te bevrijden van ultraconservatieve religieuze krachten, is hij verkeerd om een ​​nieuw radicalisme te bevorderen dat, hoewel schijnbaar liberaler en aantrekkelijker voor het Westen, net zo intolerant is voor afwijkende meningen”, schreef Khashoggi   in een column van april 2018.

Die intolerantie voor afwijkende meningen was een paar maanden later volledig en tragisch te zien toen Khashoggi het Saoedische consulaat in Istanbul binnenliep om papieren te halen om met zijn Turkse verloofde te trouwen, en kwam er nooit uit. Een door de regering uitgezonden doodseskader wurgde de journalist en hakte zijn lichaam in stukken.

De Saoedische regering ontkende aanvankelijk dat Khashoggi was vermoord. Vervolgens beweerde het dat de moordenaars malafide elementen waren. Het koninkrijk zette uiteindelijk 11 niet bij naam genoemde personen terecht voor de misdaad, beschuldigde er acht van en sprak vijf doodvonnissen uit die het vervolgens omzet  in 20 jaar gevangenisstraf.

Na de moord op Khashoggi legde de regering-Trump   sancties op aan 17 Saoedische functionarissen. Maar hoewel een  VN-rapport  MBS bij de moord betrok, had hij geen gevolgen. Trump bleef de Saoedische prins inderdaad prijzen alsof er niets was gebeurd.

“Het is een eer om bij de kroonprins van Saoedi-Arabië te zijn, een vriend van mij, een man die de afgelopen vijf jaar echt dingen heeft gedaan om Saoedi-Arabië te openen,” zei Trump   tijdens een ontbijt in juni 2019 met MBS op de bijeenkomst van de G20 in Tokio. ‘Ik wil je namens veel mensen bedanken en ik wil je feliciteren. Je hebt echt spectaculair werk verricht. “

Deze week, de Biden administratie  vrijgegeven  een eerdere Amerikaanse geheime rapport over de moord op Khashoggi dat concludeerde dat Mohammed bin Salman ingestemd met de moord. De regering  voegde  enkele nieuwe sancties toe tegen bepaalde Saoedische functionarissen en voerde een “Khashoggi-verbod” in tegen 76 niet nader genoemde personen die bij de moord betrokken waren. Dat verbod kan ook worden toegepast  op alle buitenlandse functionarissen die journalisten of activisten lastigvallen of schaden.

Toch heeft de regering-Biden geweigerd MBS zelf te sanctioneren. Net als Tom Ripley in de romans van Patricia Highsmith, is Mohammed bin Salman een zelfverzekerde man, een mogelijke seriemoordenaar en een allround psychopaat met een voorliefde voor het goede leven. Highsmith beschreef de hoofdrolspeler van “The Talented Mr. Ripley” en vier andere romans als “zachtaardig, aangenaam en volkomen amoreel”. Hoewel hij vaak bijna gepakt wordt, komt Tom Ripley uiteindelijk elke keer weg met moord. Zal dat ook het lot zijn van de getalenteerde meneer bin Salman?

De relatie tussen de VS en Saoedi-Arabië

De alliantie tussen de Verenigde Staten en Saoedi-Arabië was aanvankelijk logisch, althans op economisch basisniveau. In februari 1945, toen Franklin D. Roosevelt  in het geheim een ​​ontmoeting had  met koning Abdul Aziz ibn Saud op een marinestorpedojager in het Suezkanaal, wilde de Amerikaanse president een thuisland veiligstellen voor Joodse vluchtelingen in Palestina. Hoewel de Saoedische koning niet enthousiast was, was hij wel bereid een partnerschap rond olie aan te gaan. Saudi-Arabië had onlangs ontdekt wat beloofde zeer lucratieve velden te worden, en de VS hadden een betrouwbare olievoorziening nodig om de Tweede Wereldoorlog af te ronden en een naoorlogs herstel te beginnen.

Saudi-Arabië heeft nog steeds veel olie, maar de VS heeft het niet meer nodig. Van een maximum van twee miljoen vaten ruwe olie per dag in mei 2003, daalde de Amerikaanse invoer   afgelopen december tot slechts 100.000. In januari importeerden de Verenigde Staten voor het eerst in 35 jaar  helemaal geen  Saoedische olie. Vanwege de eigen productie van fossiele brandstoffen, toegenomen import uit landen als Canada en een grotere afhankelijkheid van hernieuwbare energiebronnen, zijn de VS gewoon niet langer afhankelijk van de Saoedi’s.

Haal olie uit de vergelijking en de alliantie wordt onhoudbaar. Saoedi-Arabië is een dictatuur met minder politieke en religieuze vrijheden dan bijvoorbeeld Iran, dat de VS routinematig hekelt vanwege zijn schendingen van de mensenrechten. Het koninkrijk heeft een destabiliserende invloed in de regio gehad, bijvoorbeeld door de oorlog in Jemen en het eerdere embargo tegen Qatar. Bovendien promoot Saoedi-Arabië een conservatieve versie van de islam, het wahhabisme, dat meer liberale varianten van de religie over de hele wereld heeft uitgeperst. Het land heeft ook nog meer extremistische ideologieën voortgebracht, zoals het jihadisme van Osama bin Laden en zijn volgelingen.

In een onderzoek naar de banden tussen de Saoedische regering en de kapers van 9/11 vond de FBI enig  bewijs  van samenwerking via de Saoedische ambassade in Washington, maar de instantie is verdeeld over de vraag of dat bewijs sluitend is. De naam van de relevante contactpersoon bij de ambassade, Mussaed Ahmed al-Jarrah, werd afgelopen mei zelfs  per ongeluk onthuld, maar het is niet waarschijnlijk dat de Saoedische regering zal toestaan ​​dat hij  wordt afgezet  als onderdeel van de rechtszaak die is aangespannen door families van de 9/11 slachtoffers.

Het is niet het enige geval waarin de Saoedische regering betrokken is. Een rechtszaak in Florida beweert dat het koninkrijk had kunnen  voorkomen  een aanval door een Saoedische luchtmacht officier in 2019, een marine-station de lucht in Pensacola dat drie Amerikaanse matrozen om het leven kwamen.

De Amerikaanse regering heeft over het algemeen de andere kant op gekeken als het gaat om deze overduidelijke diskwalificaties voor een strategisch partnerschap. Het is niet alleen olie. De Saoedi’s zijn door de jaren heen voor verschillende doelen nuttige partners gebleken. Ze boden financiële steun aan de anti-Sovjet moedjahedien in Afghanistan. Ze zijn een bolwerk geweest achter conservatieve regimes in het Midden-Oosten, zoals Egypte, dat de Verenigde Staten verkeerd hebben geïnterpreteerd als een stabiliserende invloed.

En dan is er Iran, waarmee Saoedi-Arabië lang heeft gestreden om invloed in het grotere Midden-Oosten. Een deel van de rivaliteit is confessioneel – Iran is overwegend sjiitisch, terwijl Saoedi-Arabië overwegend soennitisch is. De spanningen zijn ook politiek, aangezien de Saoedi’s de voorkeur geven aan conservatieve, pro-westerse regimes, terwijl Iran de voorkeur geeft aan regeringen en bewegingen die op zijn minst sceptisch staan ​​tegenover het Westen, zo niet ronduit vijandig. Maar de concurrentie komt vaak neer op geopolitiek, waarbij de twee landen proberen landen en leiders te beïnvloeden, ongeacht hun religie of politieke voorkeur.

Omdat de Verenigde Staten veertig jaar geleden, met een grote hulp van ayatollah Ruhollah Khomeini, besloten alles in het werk te stellen om de nieuwe Islamitische Republiek Iran in toom te houden, werd Saudi-Arabië een essentiële partner. In 2015 daagde de regering-Obama de hoeksteen van dit partnerschap uit met de nucleaire deal met Iran. Trump zwaaide in de tegenovergestelde richting om van het koninkrijk het steunpunt te maken van een regionaal vredesplan.

President Joe Biden probeert nu de relatie te ‘herijken’. Het heeft een  einde gemaakt aan  “alle Amerikaanse steun voor offensieve operaties in de oorlog in Jemen, inclusief relevante wapenverkopen”, maar dat laat de mogelijkheid open om defensieve operaties te ondersteunen, wat die ook mogen zijn. Het heeft een half miljard dollar aan militaire hulp vastgehouden, maar  evalueert nu  welke deals kunnen worden gesloten onder de categorie van “defensieve” wapens, zoals raketafweersystemen.

In zijn eerste gesprekken met het koninkrijk bracht Biden ook kwesties aan de orde als mensenrechten en de moord op Khashoggi. Tegelijkertijd heeft de administratie geprobeerd de algehele relatie te behouden door MBS effectief te vergeven. King Salman is 85 jaar oud en verkeert niet in goede gezondheid. Nu MBS het overneemt, willen de Verenigde Staten een machtige toekomstige monarch niet van zich vervreemden. Mohammed bin Salman is zich bewust van zijn invloed. Hij zal dienovereenkomstig handelen.

Omgaan met regerende huurmoordenaars

De regering-Biden kondigde deze week sancties aan tegen hoge Russische functionarissen vanwege de vergiftiging van dissident Alexei Navalny. In 2019 heeft de Europese Unie Iran sancties opgelegd vanwege zijn betrokkenheid bij de moord op twee Iraniërs in Nederland. Na de moord op de luchthaven van Kuala Lumpur in 2017 van Kim Jong Nam, de halfbroer van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un, sloot Maleisië zijn ambassade in Pyongyang en legde het land een reisverbod op.

Geen van deze stappen heeft de bilaterale betrekkingen tot mislukken gedoemd. De VS is nog steeds in gesprek met het Kremlin, meest recentelijk door New START uit te breiden. De EU dringt hard aan op hervatting van de nucleaire deal met Iran. Maleisië  heropende  vorig jaar zijn ambassade in Pyongyang.

Een deel van de reden waarom dergelijke buitengerechtelijke moorden sancties opleveren, maar geen volledige quarantaine van de daderlanden, is de wijdverbreide aard van deze misdrijven. Onder de vele “gerichte moorden” door drones, vermoordden de Verenigde Staten begin 2020 het hoofd van de Iraanse Quds-strijdmacht, Qasem Soleimani, buiten de luchthaven van Bagdad. Israël heeft routinematig zijn tegenstanders over de hele wereld vermoord, waaronder een medewerker van de Libische ambassade. in Rome, een Egyptische nucleair wetenschapper in Parijs, een Braziliaanse kolonel in Sao Paolo en een Canadese ingenieur in Brussel. Syrië zou wel of niet achter verschillende moorden in Libanon hebben gestaan, waaronder de linkse leider Kamal Jumblatt en voormalig premier Rafik Hariri. Geen van deze landen heeft geopolitiek geleden onder deze daden.

Met andere woorden, de getalenteerde meneer bin Salman vermoordde zijn meest prominente criticus omdat hij wist dat hij ermee weg zou komen. Zelfs als de regering-Biden om volledig pragmatische redenen besluit om de Saoedische prins niet te bestraffen, zou ze definitief alle militaire steun aan Riyadh moeten stopzetten, zelfs wapens die als “defensief” worden beschouwd. Immers, als Saudi-Arabië zich veiliger voelt achter een Terminal High Altitude Area Defense-systeem, zal het waarschijnlijker zijn om luchtaanvallen op zijn tegenstanders te richten.

Het is de aard van geopolitiek dat een paar psychopaten de leiders van hun land zullen worden. Maar dat is geen reden voor de Verenigde Staten om deze “getalenteerde” mannen de wapens te geven om hun macht te consolideren.