In elke noodsituatie is vrijheid het eerste slachtoffer: de reflex is algemeen bekend en wordt altijd door alle regimes gebruikt met de toestemming, zelfs de steun, van de bestuurde bevolkingsgroepen. Dit is een rode draad die door de afgelopen en huidige beproevingen kan worden herkend.
Na onze eerdere artikelen over de analyses met betrekking tot de technieken van manipulatie van de massa in onze liberale “democratie” en de succesvolle manipulatie van de menigte, kijken we vandaag naar wat de drijfveer is van deze laatste met betrekking tot de huidige crisis. Het is niet verwonderlijk dat irrationaliteit ongeremd kan stromen zodra morele en juridische barrières zijn opgeheven of ingestort.
In elke noodsituatie is vrijheid het eerste slachtoffer: de reflex is algemeen bekend en wordt altijd door alle regimes gebruikt met de toestemming, zelfs de steun, van de bestuurde bevolkingsgroepen. Dit is een rode draad die door de afgelopen en huidige beproevingen kan worden herkend. De regering doet alsof vrijheden, meer nog dan de aanpassingsvariabelen in de RIVM-rekenmodellen, de oorzaak zijn van alle tegenslagen in ons land, ja zelfs in deze wereld. Het onthult ook de diepte van de liberale overtuigingen van dit kneuzenkabinet, maar ook de huidige westerse leiders. De andere constante is de vaak blijvende opschorting van burgerlijke vrijheden. Eenmaal de overwinning behaald (en we weten dat die vaak bewust wordt uitgesteld – neem alleen maar het voorbeeld van hoe lang het heeft geduurd voordat er een regeerakkoord bereikt is), worden vrijheden zelden teruggegeven of, als dit het geval is, automatisch onder (bestuurlijk en/of technologisch) toezicht geplaatst. Onze demissionair premier heeft niet voor niets gezegd dat Rutte-4 een (o, de horor!) grotere overheid wil.
Vreemde benadering van regimes die vaak snel een beroep doen op grondrechten wanneer hun commerciële en militaire greep in een deel van de wereld wordt bedreigd, maar standaard functioneert dat proces veel langzamer om ze in hun eigen domein te herstellen of uit te breiden. Dat is waarom in ons land bijvoorbeeld de gekozen burgemeester, het (correctief) referendum en een constitutioneel hof in ons land nooit zullen worden ingevoerd. Politici gruwen al bij de gedachte dat de burger zich ergens mee wil bemoeien.
De andere beperking van de terugkeer van afgenomen vrijheden of de uitbreiding van de nog bestaande is te wijten aan de desintegratie van de “oude” vrijheden ten gunste van vrijheden die herverdeeld zijn op professionele, taalkundige, etnische, religieuze, politieke, biologische, medische grondslagen, enz. Dit afsnijden van vrijheden is dodelijk omdat het door pure politieke strategie een kunstmatige splitsing creëert door het sociale contract te verbreken en tegelijkertijd de notie van grondrechten op te heffen. Op deze manier kunnen vrijheden in een noodsituatie à la carte worden verminderd, opgeschort of verhoogd, afhankelijk van de willekeur van de autoriteiten en de mate van loyaliteit van de begunstigde groep.
Dit kan verklaren waarom als de overheid een groep van individuen aanwijst dat verantwoordelijk is voor alle kwaad (bijvoorbeeld de niet-gevaccineerden), de vrijheden ertegen kunnen worden opgeheven zonder bezwaar van de zijde van andere delen van de bevolking (bijvoorbeeld de gevaccineerden). De wereldgeschiedenis heeft geleerd dat als zo’n situatie eenmaal onder controle is, het hoorngeschal kan klinken als de aankondiging van het offerritueel dat wordt geaccepteerd door iedereen die niet betrokken is bij het doden (eerst sociaal en dan fysiek in de uiteindelijke uitkomst). Sterker nog, de meerderheid van de bevolking, aan het werk tijdens het proces van ontmenselijking van de doelgroep, wordt zelfs opgeroepen om deel te nemen aan deze zuiverende impuls.
Wanneer een regering via zijn vertegenwoordigers, principieel of secundair, individuen conditioneert om hen te manipuleren door hun meest primaire en brute instincten te vleien, kan er daarom geen wettelijke en morele grens aan zijn excessen bestaan. Al helemaal wanneer de bezitters van de Staat van plan zijn de verantwoordelijkheid voor de gevolgen voor hun fanatieke dienaren afte staan. Hoe gemakkelijk is het voor zo’n zelfde regering om demonstranten die van representativiteit en waardigheid zijn beroofd, te verbergen, te verstikken of zelfs uit te roeien.
In een situatie waarin de gewone orde wordt verstoord, waar het ergste wordt voorbereid door degenen die ons ervoor moeten behoeden, zijn de weinige eilanden van intelligentie en wijsheid weinig in het licht van een waanzin van mystieke essentie. Omdat gewone mensen meer willen geloven dan weten. Het is noodzakelijk om het te blijven herhalen: gewone mensen willen geloven, niet weten. Julius Caesar wist het al: “De mens gelooft wat hij wenst”.
Het bestaan van een samenleving die baadt in een overvloed aan informatie heeft geen effect op deze onveranderlijkheid van de mensheid: de reis van leven naar dood zonder enige houvast te hebben gehad is het lot van ieder individu. Maar het is ook de essentie van de waarde van het grondbeginsel van vrijheid, dat van keuze. Een echte liberaal hoort zich bewust te zijn van deze tijdloze en ongrijpbare realiteit om alleen de verlichte individuen te prijzen die de voorhoede vormen van een samenleving die gebaseerd is op vrije wil en het aanvaarden van verantwoordelijkheid voor zijn keuzes. Het laat zien dat de VVD en onze premier dat liberale schip al tijden geleden verlaten hebben. Het heeft ons land veranderd van een democratie in een kleptocratie.
De geschiedenis leert ons pijnlijk dat menselijke samenlevingen zelden op oprechte mannen en vrouwen vertrouwen en hun lot liever toevertrouwen aan verachtelijke, hebzuchtige en wrede wezens, die evenwel perfect in staat zijn om de menigte te temmen. Het zijn vaak hele fijne crowdpsychologen.
Opgeleide mensen worden soms verblind door vooroordelen waardoor ze de realiteit van politieke zaken over het hoofd zien. Zij laten zich voorlichten door constitutionele experts die beweren dat een keurslijf van regels deze cyclische historische realiteit kan belemmeren. Maar ook houden zij zich vaak voor de gek dat een innovatie of een technologisch niveau op zich in staat is de welvaart en stabiliteit van een samenleving te garanderen. Het is door deze zekerheid van superioriteit over menselijke invarianten dat zelfs “democratische regeringen” precies daar kunnen verzinken waar technologie hen weg zou moeten houden.
De logica van constitutionalisten en technofielen vindt precies op dit punt zijn grens: de afwezigheid van de emotionele kant in crowd control, zoals al uitgelegd in een eerdere analyse. Geloven in plaats van te weten, nogmaals. Dit is wat de Amerikaanse romanschrijver Charles Bukowski (1920-1994) in een beknopte zin al zei: “Het probleem met deze wereld is dat slimme mensen vol twijfels zitten, terwijl dwazen vol zekerheden zijn.” In tijden van crisis die als een psychosociaal vergrootglas fungeert, wordt de middelmatigheid van individuen vermenigvuldigd.
De grootste overtuiging van het begin van de eenentwintigste eeuw is om jezelf ervan te overtuigen dat liberale democratieën nog steeds in leven zijn. Het zijn in werkelijkheid vandaag de dag nog slechts zombieregimes waarvan de staat van ontbinding minder het gevolg is van de actie van de leiders dan van de ondoordringbaarheid en de goedgelovigheid van de bevolking en zelfs meer van de passiviteit van de goede mensen, zoals met grote nauwkeurigheid de Engelse denker John zei Stuart-molen (1806-1873).
Het gevaarlijkste in dit soort situaties is de opwinding van de menigte, die hun verschillende frustraties willen overbrengen op de doelen die ervoor hebben gezorgd dat ze aan hen worden gepresenteerd (door de houders van openbare macht). In een zombieregime bestaan wettelijke garanties niet meer, openbare toespraken zijn waardeloos geworden, uitingen van misbruik van macht met meedogenloze bevelen.
U zult inmiddels wel begrepen hebben dat wij veel signalen uit het verleden zien die ons en onze maatschappij in een ongewenste richting duwen – een richting die ons inziens gemakkelijk kan escaleren in geweld. (Niet alleen) in ons land is Corona de deken waar alles onder ligt. Met andere woorden, corona is zo’n ruimtevullend en tijdrovend onderwerp dat er geen ruimte of tijd lijkt te zijn voor andere onderwerpen – en dat zijn er erg veel. Horen we bijvoorbeeld iets over de vorderingen van het gasdrama in Groningen? Nee, het wordt door de meeste mainstream media als niet interessant beschouwd, hoewel het laatste hoofdstuk van deze zaak nog lang niet voorbij is. Het toeslagenschandaal…. het evacueren van houders van Nederlanfse paspoorten uit Afghanistan…. afijn, we kunnen de waslijst met onderwerpen waarbij de overheid (regering) gefaald heeft opnoemen, maar het grootste deel is al in de doofpot gestopt. Het motto van Rutte-4 luidt niet voor niets “Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst”. Bedoeld wordt: “niet letten op anderen, en vooral niet achterom kijken naar wat er allemaal gebeurd is”.
Niet alleen in ons land, maar in de hele EU (het voorportaal voor het Vierde Rijk) wordt de vaccinatiehysterie erger. Daar verandert niets aan ondanks de wetenschap dat inmiddels veel mensen “volledig ingeënt” zijn (enkele maanden geleden nog aangeduid als “volledig immuun”), en ondanks de 3e prik, de bezetting op de intensive care en dat in landen met extreem hoge vaccinatiegraad zoals ons land, Portugal, Gibraltar. Het aantal besmettingen (Omicron) schiet weer omhoog – wat nog niets zegt over de ernst van deze variant. En dan hebben we ook nog een (demissionair) minister die zelf weinig vertrouwen heeft in de booster, omdat hij nu al weet dat er daarna nog meerdere prikken nodig zijn.
Pfizer zal trots op hem zijn!
Dat neemt niet weg dat uit onderzoeken blijkt dat er vóór de vaccinaties minder besmettingen, minder zieken en minder doden waren dan na de vaccinaties. Het neemt ook niet weg dat uit statistieken van de WHO en EMA blijkt dat er veel ernstige bijwerkingen en sterfgevallen zijn door coronavaccinaties. In minder dan een jaar tijd werd er méér met Pfizer geprikt dan met alle (andere) vaccinaties van de afgelopen 70 jaar bij elkaar, zo bleek uit een onderzoek. Het verandert niets aan het feit dat er langetermijneffecten aan de mRNA-“vaccins” kunnen optreden. Er moet zoveel mogelijk worden geprikt – met hetzelfde middel dat eerder onvoldoende gwerkt heeft. Met een middel dat de eerste twee weken na inenting de immuniteit van de betrokken persoon drastisch verlaagt – juist in een periode dat men denkt “veilig” te zijn.
Berichten in de mainstream media over de geplande verplichte vaccinatie in Oostenrijk is bijzonder interessant – dit wordt namelijk ook besproken in Duitsland en als het daar eenmaal wordt ingevoerd zal ook ons land niet achterblijven. De regeringen van deze twee landen vrezen de samenwerking tussen Oostenrijkse en Duitse tegenstanders van verplichte vaccinatie en hebben al gezegd: “We zien dat de extreemrechtse scene tussen Duitsland en Oostenrijk goed genetwerkt is. In de pandemie van het coronavirus werken deze bezwaarmakers uit Duitsland en Oostenrijk nauw samen”. Het geeft de bekrompen visie van de heersende politieke elite haarfijn weer. Andersdenkenden zijn “extreem-rechts”, “fascisten”, “a-socialen” en “criminelen”. Zijn denkwijze blijkt ui de woorden van de Oostenrijkse kanselier: “Deze extreme antidemocraten vormen zich en proberen de grenzen over te steken om de stemming onder degenen die tegen vaccinatie zijn uit te buiten en deze verder op te warmen”. Dat is “gevaarlijk, … we moeten waakzaam zijn en er samen daadkrachtig tegen optreden…”.
En hoewel de zogenaamde “sociale media” zoals Facebook of Twitter al meer dan genoeg waarschuwen, blokkeren, verwijderen – kortom censuur uitoefenen – is dat voor de Oostenrijkse minister van Justitie lang niet genoeg. De minister, die net als onze demissionair premier bijna altijd vriendelijk lacht, wil ook de “sociale media” aan de kant zetten. Ze wil naar eigen zeggen “verdere radicalisering” op internet tegengaan en “social media onder controle krijgen”. Daarnaast worden de gebruikelijke doodslagargumenten zoals “haat op het internet”, “vechten tegen complottheorieën” en dus ook “nepnieuws” in stelling gebracht en dit alles zal uiteindelijk leiden tot staatscensuur – die natuurlijk verkocht zal worden met andere woorden.
“Sociale media” aan de lijn houden is één ding. Publieke kritiek moeilijker maken of voorkómen is iets anders. Dat betekent dat er ook de hand wordt gelegd aan het recht om te demonstreren. Wat tot nu toe in klimaat-, BLM-, pro-asiel- en andere demo’s nog niet eens is overwogen, moet door verplichte vaccinatie en coronademo’s werkelijkheid worden: een beperking van het recht om te demonstreren. We zien het nu met de lockdown: sociale contacten worden sterk beperkt en indien nodig wordt daar zwaar tegen opgetreden (behalve als je tot de “inner circle” hoort). Voor bepaalde gebieden zijn er al “verboden gebieden” waar demonstraties niet zijn toegestaan. Als we niet oppassen en de overheid haar zin krijgt, moeten deze gebieden genereus worden uitgebreid en mogen er bovendien op bepaalde tijden geen bijeenkomsten worden gehouden. Dat betekent dat de wettelijk vastgelegde vrijheid van vergadering en vereniging enigszins wordt ingeperkt. Dit is vergelijkbaar met het goedkeuren van stakingen alleen voor de periode dat de fabrieken in staking niet werken en stakingen ver van de fabrieken zouden moeten plaatsvinden.