De grootste verliezers van de Super Bowl: kinderen die misbruikt worden
Indignatie redactie
11 min. lezen
De grootste verliezers van de Super Bowl: de jongens en meisjes worden 20 keer per dag voor seks verkocht
“Kinderen worden elke dag het doelwit van seks in Amerika verkocht.” – John Ryan, National Center for Missing & Exploited Children
Er kan slechts één winnaar uit de Super Bowl LIV-confrontatie van dit jaar tussen de San Francisco 49ers en de Kansas City Chiefs komen, maar de grootste verliezers zullen de honderden jonge meisjes en jongens zijn – sommigen zo jong als 9 jaar oud – die gekocht en verkocht voor seks tijdens het grote spel.
Het is gebruikelijk om naar deze kwaadaardige praktijk te verwijzen, die het snelst groeiende bedrijf in de georganiseerde misdaad is geworden en de tweede meest lucratieve grondstof die illegaal na drugs en wapens wordt verhandeld als kinderhandel, maar waar we het echt over hebben is verkrachting.
Volwassenen kopen in de Verenigde Staten minstens 2,5 miljoen keer per jaar kinderen voor seks .
Ook niet alleen jonge meisjes zijn kwetsbaar voor deze roofdieren.
Volgens een onderzoeksrapport van USA Today , “maken jongens ongeveer 36% van de kinderen uit die in de Amerikaanse seksindustrie zijn ingehaald (ongeveer 60% is vrouw en minder dan 5% zijn transgender mannen en vrouwen).”
Overweeg dit: elke twee minuten wordt een kind uitgebuit in de seksindustrie .
Alleen al in Georgië wordt geschat dat 7.200 mannen (de helft in de dertig) elke maand seks met adolescente meisjes proberen te kopen , gemiddeld ongeveer 300 per dag.
Gemiddeld kan een kind gedurende vijf jaar door 6.000 mannen worden verkracht .
Naar schatting worden in de VS elk jaar minstens 100.000 kinderen – meisjes en jongens – gekocht en verkocht voor seks , met elk jaar wel 300.000 kinderen die het risico lopen te worden verhandeld. Sommige van deze kinderen worden met geweld ontvoerd, anderen zijn weglopers en weer anderen worden aan het systeem verkocht door familieleden en kennissen.
Verkrachting van kinderen is Big Business geworden in Amerika.
Dit is een bedrijfstak die draait om goedkope seks tijdens de vlucht, met jonge meisjes en vrouwen die elke dag worden verkocht aan 50 mannen voor $ 25 per stuk , terwijl hun begeleiders jaarlijks $ 150.000 tot $ 200.000 per kind verdienen .
Dit probleem is niet alleen in grote steden te vinden.
Het gebeurt overal, recht onder onze neus, in buitenwijken, steden en dorpen in het hele land.
Zoals Ernie Allen van het National Center for Missing and Exploited Children opmerkt: ‘ De enige manier om dit in geen enkele Amerikaanse stad te vinden, is eenvoudigweg niet te zoeken .’
Houd jezelf niet voor de gek door te geloven dat dit alleen een zorg is voor gemeenschappen met lagere inkomens of immigranten.
Naar schatting zijn er in de VS 100.000 tot 150.000 minderjarige sekswerkers voor kinderen. Deze meisjes doen geen vrijwilligerswerk als seksslavin. Ze worden erin gelokt – gedwongen – erin gesmokkeld. In de meeste gevallen hebben ze geen keus. Elke transactie is verkrachting.
Om detectie te voorkomen (in sommige gevallen geholpen door de politie ) en tegemoet te komen aan de vraag van mannelijke kopers naar seks met verschillende vrouwen, pooiers en de bendes en misdaadsyndicaten waarvoor ze werken, is sekshandel een zeer mobiele onderneming geworden, met meisjes, jongens en vrouwen die worden verhandeld, worden voortdurend verplaatst van stad naar stad, van staat naar staat en van land naar land.
Bijvoorbeeld, het gebied Baltimore-Washington, aangeduid als The Circuit , met zijn I-95 gang bezaaid met rustplaatsen, busstations en vrachtwagenstops, is een knooppunt voor de sekshandel.
Geen twijfel mogelijk: dit is een zeer winstgevend, zeer georganiseerd en zeer geavanceerd bedrijf in sekshandel dat actief is in grote en kleine steden en alleen al in de VS meer dan $ 9,5 miljard per jaar binnenhaalt door jonge meisjes voor seks te ontvoeren en te verkopen.
Elk jaar worden de meisjes die worden gekocht en verkocht steeds jonger.
De gemiddelde leeftijd van mensen die worden verhandeld is 13. Toch, zoals het hoofd van een groep die mensenhandel bestrijdt, opmerkte: “Laten we eens kijken wat gemiddelde betekent. Dat betekent dat er kinderen jonger zijn dan 13. Dat betekent 8-, 9-, 10-jarigen. ”
“Voor elke 10 geredde vrouwen zijn er 50 tot 100 meer vrouwen die door de mensenhandelaars zijn binnengebracht. Helaas zijn ze geen 18- of 20-jarigen meer, ‘merkte een 25-jarig slachtoffer van mensenhandel op. “ Het zijn minderjarigen vanaf 13 jaar die worden verhandeld. Het zijn kleine meisjes. ‘
Dit is het vuile kleine geheim van Amerika.
Maar wat of wie drijft deze kwade honger naar jong vlees? Wie koopt een kind voor seks?
Anders gewone mannen uit alle lagen van het leven. ” Ze kunnen uw collega, arts, voorganger of echtgenoot zijn”, schrijft journalist Tim Swarens, die meer dan een jaar bezig was met onderzoek naar de sekshandel in Amerika.
Katholieke en protestantse kerken zijn de laatste jaren vooral uitgekozen vanwege het herbergen van deze seksuele roofdieren. Twintig jaar nadat het geestelijk misbruik van seksueel misbruik de katholieke kerk op zijn kop zette, blijven honderden seksuele roofdieren – priesters, diakenen, monniken en leken – werkopdrachten krijgen in de nabijheid van kinderen. In veel gevallen gaat het misbruik onverminderd door .
Hoewel veel minder gepubliceerd, zijn de seksmisdaden in de protestantse kerk niet minder ernstig. Bijvoorbeeld, een recente uiteenzetting in de leiders van de Southern Baptist Church door de Houston Chronicle documenteert meer dan 700 kindersekslachtoffers ‘die werden gemolesteerd, expliciete foto’s of teksten verzonden, blootgesteld aan pornografie, naakt gefotografeerd of herhaaldelijk verkracht door jeugdherders . Sommige slachtoffers zo jong als 3 werden gemolesteerd of verkracht in de studies van pastors en in de zondagsschoollokalen. “
En dan heb je nationale sportevenementen zoals de Super Bowl, waar sekshandelaren zijn betrapt op de verkoop van minderjarigen, sommige zo jong als 9 jaar oud . Maar zelfs als de Super Bowl niet bepaald een “meevaller” is voor sekshandelaren, zoals sommigen beweren, blijft het een lucratieve bron van inkomsten voor de industrie voor de handel in kinderseks en een aantrekking voor degenen die bereid zijn te betalen om jonge kinderen te verkrachten.
Volgens crimineel onderzoeker Marc Chadderdon vertegenwoordigen deze ‘kopers’ – de zogenaamde ‘gewone’ mannen die de vraag naar seks met kinderen stimuleren – een dwarsdoorsnede van de Amerikaanse samenleving: elke leeftijd, elk ras, elke sociaal-economische achtergrond, politieagenten, leraren, correcties werknemers, pastors, etc.
En dan zijn er de buitengewone mannen, zoals Jeffrey Epstein, de hedge fund miljardair / veroordeelde seriële pedofiel die werd gearresteerd op beschuldiging van tientallen jonge meisjes molesteren, verkrachten en seks verhandelen , alleen om te sterven onder zeer ongebruikelijke omstandigheden.
Er wordt aangenomen dat Epstein zijn eigen persoonlijke sekshandel heeft, niet alleen voor zijn persoonlijk plezier, maar ook voor het plezier van zijn vrienden en zakenpartners . Volgens The Washington Post , “zeggen verschillende van de jonge vrouwen … dat ze werden aangeboden aan de rijken en beroemdheden als sekspartners op de feesten van Epstein.” Op verschillende momenten reed Epstein zijn vrienden rond op zijn privévliegtuig, bijgenaamd de “Lolita Express. ”
Mannen zoals Epstein en zijn trawanten, die behoren tot een krachtig, rijk, elite segment van de samenleving dat werkt volgens hun eigen regels, schaatsen vrij van verantwoordelijkheid door gebruik te maken van een strafrechtelijk systeem dat zich inzet voor de machtigen, de rijken en de elite .
Maar waar kwam deze eetlust voor jonge meisjes vandaan?
Kijk om je heen.
Jonge meisjes worden al jaren geseksualiseerd in muziekvideo’s, op billboards, in tv-advertenties en in kledingwinkels. Marketeers hebben een vraag naar jong vlees en een snel aanbod van overgeseksualiseerde kinderen gecreëerd.
“In een markt die hoge hakken verkoopt voor baby’s en teenslippers voor tweens, is er geen genie voor nodig om te zien dat seks, zo niet porno, ons leven is binnengevallen “, schrijft Jessica Bennett voor Newsweek . “Of we het nu verwelkomen of niet, televisie brengt het in onze huiskamers en internet brengt het in onze slaapkamers. Volgens een onderzoek uit 2007 van de Universiteit van Alberta, heeft maar liefst 90 procent van de jongens en 70 procent van de meisjes van 13 tot 14 jaar minimaal één keer toegang gehad tot seksueel expliciete inhoud. “
Dit is wat Bennett de ‘ pornificatie van een generatie ‘ noemt .
Met andere woorden, de cultuur verzorgt deze jonge mensen om te worden gejaagd door seksuele roofdieren.
Social media maakt het allemaal te gemakkelijk. Zoals een nieuwscentrum meldde: “Meisjes vinden is gemakkelijk voor pooiers. Ze kijken op … sociale netwerken. Zij en hun assistenten cruisen winkelcentra, middelbare scholen en middelbare scholen. Ze halen ze op bij bushaltes. Op de trolley. Werving van meisje tot meisje gebeurt soms. ” Pleeggezinnen en jeugdopvang zijn ook belangrijke doelen geworden voor mensenhandelaren.
Zelden treden deze meisjes vrijwillig in de prostitutie. Velen beginnen als weglopers of wegwerpwapens, maar worden vervolgens weggerukt door pooiers of grotere seksenringen. Anderen, overgehaald om een vreemde te ontmoeten na online interactie via een van de vele sociale netwerksites, merken dat ze snel worden geïnitieerd in hun nieuwe leven als seksslavinnen.
Debbie , een echte A-student die tot een hechte luchtmachtfamilie behoorde die in Phoenix, Ariz, woonde, is een voorbeeld van deze handel in vlees. Debbie was 15 toen ze door een kennisvriend van haar oprit werd weggerukt. Debbie werd gedwongen in een auto te worden gebracht en naar een onbekende locatie gebracht, onder schot gehouden en door meerdere mannen verkracht. Ze werd vervolgens gepropt in een kleine hondenkennel en gedwongen om hondenkoekjes te eten. De ontvoerders van Debbie adverteerden met haar diensten op Craigslist. Degenen die reageerden, waren vaak met kinderen getrouwd en het geld dat Debbie voor seks ‘verdiende’ werd aan haar ontvoerders gegeven. De bende verkrachting ging door. Na het appartement te hebben doorzocht waar Debbie gevangen werd gehouden, vond de politie eindelijk Debbie in een la onder een bed. Haar schrijnende beproeving duurde 40 dagen.
Hoewel Debbie het geluk had om gered te worden, hebben anderen niet zoveel geluk.
Volgens het National Center for Missing and Exploited Children worden elk jaar bijna 800.000 kinderen vermist (ongeveer 2185 kinderen per dag).
Met een groeiende vraag naar seksuele slavernij en een eindeloos aanbod van meisjes en vrouwen die het doelwit kunnen zijn van ontvoering, is dit geen probleem dat snel zal verdwijnen.
Voor mensen die het slachtoffer zijn, het is een nachtmerrie van begin tot eind.
Degenen die worden verkocht voor seks hebben een gemiddelde levensverwachting van zeven jaar , en die jaren zijn een levende nachtmerrie van eindeloze verkrachting, gedwongen droging, vernedering, degradatie, bedreigingen, ziekte, zwangerschappen, abortussen, miskramen, marteling, pijn en altijd de constante angst om gedood te worden of, erger nog, om degenen van wie je houdt gekwetst of gedood te hebben.
Peter Landesman schildert de volledige gruwelen van het leven voor die slachtoffers van de sekshandel in zijn New York Times- artikel ” The Girls Next Door “:
Andrea vertelde me dat zij en de andere kinderen met wie ze werd vastgehouden vaak werden geslagen om ze uit balans en gehoorzaam te houden. Soms werden ze op video opgenomen terwijl ze gedwongen werden om seks te hebben met volwassenen of met elkaar. Vaak, zei ze, werd ze gevraagd om rollen te spelen: de therapeutpatiënt of de gehoorzame dochter. Haar cel met sekshandelaren bood drie leeftijdscategorieën van sekspartners – peuter tot 4, 5 tot 12 jaar en tieners – evenals wat zij een ‘schadegroep’ noemde. ‘In de schadegroep kunnen ze je slaan of doen alles wat ze willen, ‘legde ze uit. “Hoewel seks altijd pijn doet als je klein bent, dus het is altijd gewelddadig, alles was veel pijnlijker als je eenmaal in de schadegroep werd geplaatst.”
Wat Andrea vervolgens beschreef, laat zien hoe verdorven sommige delen van de Amerikaanse samenleving zijn geworden. “Ze zouden je dan hongerig maken om je te trainen” om orale seks te hebben. ‘Ze leggen honing op een man. Voor de kleinste kinderen moest je leren niet te kokhalzen. En ze zouden dingen in je duwen, zodat je je beter zou openen. We hebben reacties geleerd. Alsof ze wilden dat we zwoel of sexy of bang waren. De meesten wilden dat je bang was. Toen ik ouder werd, zou ik de jongere kinderen leren hoe ze weg moesten drijven zodat de dingen geen pijn deden. “
Immigratie- en douane-expediteurs in het Cyber Crimes Center in Fairfax, Va., Melden dat de eetlust van veel Amerikanen nu is veranderd als het gaat om seks. Wat ooit als abnormaal werd beschouwd, is nu de norm. Deze agenten volgen een duidelijke piek in de vraag naar hardere pornografie op internet . Zoals een agent opmerkte: “We zijn ongevoelig geworden door het zachte gedoe; nu hebben we een hardere en hardere slag nodig. “
Deze trend wordt weerspiegeld in de behandeling die veel van de meisjes ontvangen door de drugshandelaren en de mannen die ze kopen. Peter Landesman interviewde Rosario , een Mexicaanse vrouw die naar New York was verhandeld en een aantal jaren gevangen had gezeten. Ze zei: ‘In Amerika hadden we’ speciale banen ‘. Orale seks, anale seks, vaak met veel mannen. Seks is nu avontuurlijker, moeilijker. “
Een rode draad die door de ervaringen van de meeste overlevenden is geweven, wordt gedwongen te gaan slapen of eten totdat ze hun geslachtsquotum van minstens 40 mannen hebben bereikt . Een vrouw vertelt hoe haar handelaar haar met haar gezicht op de grond liet liggen toen ze zwanger was en vervolgens letterlijk op haar rug sprong en haar dwong een miskraam te maken.
Holly Austin Smith werd ontvoerd toen ze 14 jaar oud was, verkracht en vervolgens gedwongen zichzelf te prostitueren. Toen ze voor het gerecht werd gebracht, was haar pooier slechts gemaakt om een jaar in de gevangenis te dienen.
Barbara Amaya werd herhaaldelijk verkocht tussen mensenhandelaren, mishandeld, neergeschoten, neergestoken, verkracht, ontvoerd, gesmokkeld, geslagen en gevangengezet voordat ze 18 jaar oud was. “Ik had een quotum dat ik elke avond moest invullen. En als ik die hoeveelheid geld niet had, zou ik verslagen worden, de trap af worden gegooid. Hij sloeg me een keer met ijzeren kleerhangers, zoals je kleren ophangt, hij deed het recht en mijn hele rug bloedde. ‘
Zoals David McSwane vertelt in een huiveringwekkend stuk voor de Herald-Tribune : “In Oakland Park, een industriële buitenwijk van Fort Lauderdale, kwamen federale agenten in 2011 een bordeel tegen dat werd beheerd door een echtpaar. In ‘The Boom Boom Room’, zoals het bekend was, betaalden klanten een vergoeding en kregen een condoom en een timer en alleen gelaten met een van de acht tieners van het bordeel, kinderen zo jong als 13 jaar. Een pleegkind van 16 jaar oud getuigde dat hij als veiligheid fungeerde, terwijl een 17-jarig meisje een federale rechter vertelde dat ze werd gedwongen om seks te hebben met maar liefst 20 mannen per nacht. “
Eén specifieke ring rond sekshandel richtte zich specifiek op migrerende werknemers die seizoensgebonden tewerkgesteld waren op boerderijen in de zuidoostelijke staten, met name de Carolinas en Georgia , hoewel het een bloeiende onderneming is in elke staat in het land. Mensenhandelaars vervoeren de vrouwen van boerderij naar boerderij, waar arbeidsmigranten buiten hun rijen van wel 30 tegelijk opstaan om seks met hen te hebben voordat ze naar nog een andere boerderij werden vervoerd waar het proces helemaal opnieuw zou beginnen.
Dit groeiende kwaad is voor alle doeleinden zichtbaar.
Mensenhandelaren worden geadverteerd op internet, vervoerd op de snelweg en gekocht en verkocht in chique hotels.
Helaas, zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People , is de oorlog van de regering tegen sekshandel – net als de oorlog van de regering tegen terrorisme, drugs en criminaliteit – een perfect excuus geworden om meer tactieken van de politiestaat toe te brengen ( politiecontrolepunten, zoekopdrachten, bewaking en verhoogde veiligheid) op een kwetsbaar publiek , terwijl ze weinig doen om onze kinderen te beschermen tegen seksroofdieren.
