Indignatie redactie 
“De onzekerheid heeft opgelost”
Documentaire over klimaatverandering
De titel van deze gloednieuwe en uitstekende documentaire over klimaatverandering is meteen de beste reden om hem te bekijken. Is het verhaal van de opwarming van de aarde waar? dat de wetenschap zijn nut heeft bewezen en er geen discussie meer nodig is? Dit wilde Marijn Poels, een doorgewinterde documentaire filmmaker en journalist bij uitstek, uitzoeken. Hij is gedreven en sociaal bewust, met zijn hart op de juiste plaats. Dit is hoe Marijn werd opgevoed door zijn sociaal bewuste ouders. Hij omschrijft zichzelf als links en vooruitstrevend. Bovendien was deze documentaire volledig zelf gefinancierd.
Marijn Poels is zich bewust van hoe gevoelig en polariserend het onderwerp van de klimaatverandering kan zijn. Elke neiging tot vertekening of belangenconflicten moest worden vermeden. De kwaliteit van de film is extreem hoog en dit is niet aan de aandacht van internationale jury’s van experts ontsnapt omdat Marijn al twee prijzen heeft ontvangen voor Beste Documentaire; een in Berlijn en een in Los Angeles.
Wat zo mooi en meeslepend is in deze documentaire, is de onwetendheid van de maker. Marijn strompelt van de ene verrassing naar de andere. Je kunt zijn ongeloof en verwondering zien en soms zelfs de wanhoop in zijn gezicht lezen. De prachtige beelden en overgangen, samen met de nodige rustpunten, bieden de kijker de nodige pauzes, maar roepen tegelijk een verlangen naar meer informatie op. De manier waarop het probleem wordt aangepakt, de woorden die worden gebruikt om de informatie te interpreteren, maken de film uitermate geschikt voor iedereen. Zelfs voor degenen die dachten dat er maar één mening was over klimaatverandering en CO₂.
53 wetenschappers werden gecontacteerd, maar slechts 2 waren bereid om te praten
Voor Marijn is deze dodelijk ernstige zoektocht een openbaring. Alle zekerheden over klimaatdoom en somberheid en het CO₂-risico verdwijnen één voor één, vandaar de titel “The Uncertainty Has setted”. Ook omdat Marijn een open geest heeft wanneer hij praat met wereldberoemde wetenschappers zoals Freeman Dyson en Piers Corbyn. Deze twee zijn zogenaamde sceptici in het klimaatdebat.
Sceptische wetenschappers zijn mensen die moeten worden vermeden als het gaat om het klimaatdebat, vooral als je uit de wereld komt waarin Marijn is opgegroeid. Dit zijn tenslotte klimaat-negationisten. Althans, dat is de basisvisie van de politiek correcte progressieve milieuactivisten; een groep waarvan Marijn dacht dat hij erbij hoorde. Tot hij ging praten met die zogenaamde klimaat-negationisten en moest concluderen dat ze geen vuur en zwavel spugen en ook geen kleine kinderen eten. Ze leken ook niet de hoeven en de staart van de duivel te hebben. Dat kan ervoor zorgen dat je je geloof in orde maakt.
Marijn nam contact op met maar liefst 53 wetenschappers die de zogeheten consensus over het klimaat verdedigen. U weet wel, de mensen die onvermurwbaar aandringen “het debat is voorbij en de wetenschap is geregeld”. Slechts twee van hen waren bereid met hem te praten. Dat was een schok voor de filmmaker. Waarom willen wetenschappers niet eens praten met een journalist die eigenlijk niet veel over het onderwerp weet?
Er zijn ook gesprekken met gewone mensen, die het slachtoffer zijn van de afgelegen en afstandelijke politiek in Brussel of Berlijn, die zoveel meer toevoegen aan deze documentaire dan alleen een verzameling feiten om te laten zien dat je gelijk hebt. De menselijke factor is altijd aanwezig; de pijnlijke blootstelling van falende politiek gericht op het verminderen van menselijke CO₂, de verwoestende gevolgen voor het landschap en de natuur, het inkomen van hele bevolkingsgroepen die verdwijnen en boeren die bezig zijn energie te produceren in plaats van voedsel. Het verveelt het rechtvaardigheidsgevoel van een man als Marijn Poels.
De uitspraak van Richard Lindzen, de klimaatwetenschapper aan het MIT in Boston, doet denken aan ” gewone mensen zien door kunstmatige klimaatvrees – maar goed opgeleide mensen zijn erg kwetsbaar”.
Ik heb alle documentaires over klimaatverandering gezien – New Ice Age met Leonard Nimoy uit 1976 , The Greenhouse Conspiracy , uitgezonden in 1990 door Channel 4 , The Inconvenient Truth, The Great Global Warming Swindle, The Boy That Cried Warming , Climate Hustle, The Jaar van leven gevaarlijk, blauw – maar wat Marijn heeft gemaakt verslaat ze allemaal, althans naar mijn mening. Alleen Blue komt in de buurt.
Net zoals Pandora’s Promise van Robert Stone een nucleaire renaissance in progressieve kringen in de VS veroorzaakte, heeft deze documentaire alle ingrediënten om een mijlpaal te worden in het debat over klimaatverandering en de huidige welvaart destructieve politiek daaromheen.
Let wel, veel klimaatwetenschappers en ecologen beginnen zich tamelijk openlijk te keren tegen de grote eco-pestkoppen zoals Greenpeace, WWF en andere multinationale extremistische ecologische groepen. Volgens die wetenschappers zijn deze milieuorganisaties vijanden van de mensheid; ze stoppen de economische ontwikkeling en vertragen de voortgang. Zonder het te beseffen, helpen deze organisaties en hun naïeve helpers de multibillion-eco-bedrijven en grote banken daadwerkelijk te helpen.
Europese politici realiseren zich nog steeds niet dat zij de woordvoerders en uitvoerders zijn van deze kleine maar zeer goed georganiseerde groep gesubsidieerde extremisten. De dag dat politici dit beseffen en de geldtap uitschakelen, is de dag waarop hun rijk zal afbrokkelen. Documentaires zoals deze kunnen een katalysator zijn om dit te laten gebeuren. De dag dat de gevestigde pers wil erkennen dat het opzettelijk achterhouden van informatie alleen maar helpt om populisme te bevorderen en dat extremisme misschien niet ver weg is.
Eigenlijk zou iedereen deze documentaire moeten zien, van politici tot beleidsmakers, journalisten, Urgenda Foundation en Climate Case activisten, academici en zeker de scholen. Laten we hopen dat dit artikel u vraagt om het te gaan bekijken. Het is een beslissing waar je geen spijt van zult krijgen.
De grote globale opwarmingszwendel
Over de leugens van de globale opwarming en hoe dit werd recht gezet door diverse geleerden. Al Gore is een leugenaar.
Het zal wel een shock zijn voor al wie op hernieuwbare energie inzet om de “new ice age” sorry “global warming” sorry “climate change” sorry sorry het is nu “climate disruption” Yep. Om dit te bestrijden heb je dus (althans volgens wat de milieuridders ons willen aanpraten) CO2 arme energie nodig. Maar na jaren onderzoek en inzet heeft Google ingezien dat het niet alleen onmogelijk is, het is ook nog eens onbetaalbaar en zou zelfs enorme schade aanbrengen aan de planeet. Politici, wakker worden en ophouden met onze welvaart op het spel te zetten, voor iets dat niet werkt en veel te duur is.
