Indignatie redactie 
Een ding is zeker. De woorden ‘positie Omtzigt’ en ‘functie elders’ op het papiertje van Kajsa Ollongren hebben niks te maken met de vraag of Pieter Omtzigt Minister President wil worden.
Je zult maar ziek thuis zitten. Aangevreten door dodelijke inspanningen van de toeslagen-affaire. Je ziel en zaligheid gegeven voor keihard getroffen gezinnen. Zonder schouderklopje van collega’s. Maar met een gezonde dosis zelfrespect. Zoals een goed politicus betaamt. En als dank proberen die altijd aimabele politici je te slopen. Kapot te maken door kwaadsprekers binnen het kabinet. Zodat je op een kattebelletje moet lezen dat het over en uit is. Dat je je biezen kunt pakken. Dat je kop eraf moet. Ziehier het dedain voor de democratie. Nederland is verworden tot een politieke maffia.
Omtzigt is gewoon integer. Omtzigt is gewoon een top gozer. Omtzigt is gewoon een politicus zoals een politicus hoort te zijn. Omtzigt is gewoon intelligent. Omtzigt is gewoon een harde werker. Omtzigt heeft gewoon veel dossierkennis. Omtzigt is gewoon heel erg betrouwbaar. En daarom past Pieter Omtzigt niet in dit politieke gekonkel. Pieter Omtzigt is de outlaw. De verschoppeling die er niet meer bij hoort. Waar het pluche bang is voor z’n eerlijkheid. Waar zelfs 350.000 voorkeursstemmen niet genoeg zijn om hem voor vol aan te zien. Waar hij door iedereen wordt afgeserveerd als een kleine knullige jongen.
Voor de camera wordt Omtzigt geprezen en achter de camera krijgt ie een mes in z’n rug. Allemaal hebben ze pakken boter op hun hoofd. Inclusief z’n eigen CDA. Waar zijn je Christenvrienden als je ze nodig hebt. Kijk maar even achter hun ellebogen Pieter. Juist met Pasen stikt het bij die club van de Judassen. Eerst de aanfluiting met die lijsttrekkersverkiezing. De vrouw van Omtzigt stemde volgens het CDA op Kroonprins Hugo. Terwijl we allang wisten dat het Koning Wopke zou worden. En Pieter mocht opeens ook geen running mate meer zijn. Van de huichelpraktijken van je geloofsvrienden moet je ‘t maar hebben.
Pieter is het gouden hart van Den Haag. Maar het is niet alles goud wat er blinkt. De Rutte doctrine neemt alle glans weg. Met een uitgestreken smoelwerk beweert hij dat er geen mededelingen komen over de Omtzigt notitie; “Niemand gaat hier uitleg over geven”. Zo’n opmerking betekent voor Rutte het begin van het einde. De onderste steen moet boven komen. Rutte draait zich nu wel heel diep onder de onderste steen. Laat ie daar maar blijven. En neem zure Kaag gerust mee.
Over diep zinken gesproken. Ik maak mij zorgen over Pieter Omtzigt. Pieter zit op de Chesterfield. Samen met z’n vrouw. Het zou toch mooi zijn als ie woensdag opeens zou verschijnen bij het debat. Om daar eens de beerput open te gooien over de Demmink zaak waar Rutte hem zeven jaar geleden van afhaalde. Heeft Pieter daar de kracht nog voor.
Het beste is dat hij een berg gaat beklimmen. En daarboven geniet van het uitzicht. Het gevoel krijgt dat ie boven de partijen staat. Het gevoel van de almachtige God. Wat een levenskracht zou er in z’n lichaam ontstaan. Het verdriet voorbij. De schouders eronder. Maar misschien is een berg nu nog te hoog. Laten we dan beginnen met het Torentje.
