Indignatie redactie 
Volgens de grote militaire denker, majoor generaal JFC Fuller, ‘is het doel van oorlog geen overwinning. Het is om politieke doelen te bereiken. ‘
Jammer dat president Donald Trump geen boeken leest. Hij is begonnen met economische oorlogen tegen China, Rusland, Iran, Cuba en Venezuela zonder een duidelijk strategisch doel dan zijn ego op te blazen als ’s werelds beste krijgsheer en hen te straffen voor ongehoorzaamheid.
De oorlogen van Trump zijn economisch. Ze zetten de enorme economische en financiële macht van de Verenigde Staten in om andere naties die de orders van Washington niet naleven, te stoomwals. Het motto van Washington is ‘gehoorzaam me of anders!’ Economische oorlogen zijn niet bloedeloos. Het keizerlijke Duitsland en de centrale mogendheden werden in 1918 uitgehongerd door een verpletterende Britse marineblokkade.
Handelssancties maken Amerika niet groot, zoals Trump beweert. Ze maken Amerika verafschuwd over de hele wereld als een grove pestkop. Trump’s inspanningen om de Europese Unie te ondermijnen en Canada te intimideren dragen bij aan dit lelijke, brutale beeld.
Erger nog, de tariefoorlog van Trump tegen China heeft de economie van beide landen, ’s werelds toonaangevende economische machten, beschadigd en de spanningen in Azië verhoogd. De wereld wordt grotendeels geconfronteerd met een recessie als gevolg van de ondoordachte oorlogen van Trump. Alles om de kracht en glorie van Trump te bewijzen.
Trump en zijn adviseurs hebben gelijk over de vaak twijfelachtige handelspraktijken van China. Ik deed 15 jaar zaken in China en zag een caleidoscoop van chicanery, dubbelhandel en corruptie. Een favoriete Chinese truc was om importen in de zon in de haven te laten bakken of ze lang uit te stellen door papierwerk te ‘verliezen’.
Ik zag elke vorm van gekte op de markt in het Wilde Oosten. Maar onthoud dat het een ‘nieuwe’ markt is waarin het kapitalisme in westerse stijl maar één generatie oud is. Bovendien leerde China veel van zijn vispraktijken van Frankrijk, die moeder van mercantilisme.
China steelt inderdaad technische en militaire informatie op grote schaal. Maar dat geldt ook voor de VS, wiens spionagentschappen informatie over de hele wereld opzuigen. De claims van Amerika om slachtoffer te zijn zijn behoorlijk rijk.
Wat Trump & Co niet begrijpt, is dat China door de slimme president Nixon door de slimme president Nixon werd toegelaten tot Amerika’s Greater Asia Co-Prosperity Sphere, net zoals Japan en Zuid-Korea in de jaren vijftig. Het handelsoverschot van China met de VS is het dividend voor de regels van Washington. Als de handelsbonus van China wordt weggenomen, geldt dit ook voor de halfhartige acceptatie van het Amerikaanse beleid door China. Militaire spanningen zullen sterk toenemen.
Volgens China herhalen de VS wat Groot-Brittannië in de 19e eeuw heeft gedaan door de oorlog te verklaren om opium dat in Brits geregeerd Birma is verbouwd, te dwingen aan de steeds meer verslaafde mensen in China. Tegenwoordig bestaat het handelsgewas uit sojabonen en ellendige varkens.
Het uiteindelijke doel van Trump, zoals China duidelijk weet, is om een wereldcrisis over de handel op te wekken en deze vervolgens dramatisch te beëindigen – natuurlijk vóór de verkiezingen van volgend jaar. Trump is een meester-dictator van de financiële markten in de VS geworden, die deze verhoogt of verlaagt door verrassings-tweets. Geen enkele president zou ooit zo’n macht moeten hebben, maar Trump heeft er gebruik van gemaakt.
Het is niet te zeggen hoeveel geld zijn volgelingen hebben verdiend met korte of lange verkopen op de aandelenmarkt dankzij voorkennis. De biljoen dollar-markten van Amerika zijn afhankelijk geworden van hoe Trump zich voelt als hij ’s ochtends wakker wordt en kijkt naar Fox-nieuws, de moeder van verkeerde informatie.
Het wankelt de verbeelding om te geloven dat Trump en zijn volgelingen echt geloven dat ze China kunnen intimideren om de knie te buigen. China weerstond massale verwoesting en minstens 14 miljoen doden in de Tweede Wereldoorlog om de Japanse overheersing te bestrijden. Denkt het Witte Huis echt dat Beijing zich zal overgeven aan sojabonen en halfgeleiders in een domme oorlog onder leiding van een voormalige schoonheidswedstrijd en casino-exploitant? De nieuwe keizer van China, Xi Jinping, zal hoogstwaarschijnlijk geen gezicht verliezen in een handelsoorlog met de VS. Dictators kunnen zich niet terugtrekken. Xi kan wachten tot meer evenwichtige geesten weer het Witte Huis bezetten.
Handelsoorlogen leveren zelden voordelen op voor beide partijen. Ze zijn het equivalent van het sturen van tienduizenden soldaten die door machinegeweren worden neergemaaid op het met bloed doordrenkte Somme-slagveld in WOI. Glorie voor de domme generaals; dood en ellende voor de gewone soldaten
De dwaze oorlog van grote ego’s zal onvermijdelijk eindigen in een gezichtsbesparend compromis tussen Washington en Beijing. Ga ermee door.
