De infiltratie van wetshandhaving door racistische extremisten inde VS

Wetshandhavingsinstanties zijn al decennia lang een broedplaats voor extreemrechtse ideologie, en niet alleen in de Verenigde Staten.

Terwijl protesten steden in de Verenigde Staten tot stilstand blijven brengen, is het probleem van racistisch politiewerk duidelijker dan ooit tevoren. De moord op George Floyd door de politie van Minneapolis was de laatste in een lange reeks gewelddadige aanvallen op mensen van kleur door wetshandhavers, en zijn naam voegt zich bij een steeds groter wordende lijst van degenen die zijn vermoord door degenen die gezworen te beschermen en te dienen. De Verenigde Staten worstelen met de kwestie van politieracisme voor de ogen van de wereld, en de schaal van het gesprek dat momenteel gaande is, is ongekend en helaas nog steeds niet genoeg.

Terwijl de onbewuste vooringenomenheid van sommige officieren van de wet voor iedereen zichtbaar is geworden, is de bewuste en hatelijke vooringenomenheid van anderen grotendeels in de schaduw gebleven. De systemische kwestie van raciale profilering is duidelijk, maar de verborgen epidemie van extreemrechts activisme op politiediensten in het hele land is een verraderlijke en zelfs gevaarlijkere bedreiging. De banden tussen de politie en het georganiseerde racisme zijn zo oud als de instellingen zelf. Tijdens de burgerrechtenbeweging, Zuid-politiechefs gecoördineerd werden met de plaatselijke Ku Klux Klan hoofdstukken, en veel officieren en commissarissen in het diepe Zuiden beschuldigd van medeplichtigheid aan Klan activiteit en zelfs het zijn actieve leden van KKK organisaties.

Hoewel deze trend lijkt een archaïsche symptoom van het tijdperk van de segregatie, zijn de banden tussen de rechtshandhaving en de extreem-rechtse organisaties constant gebleven door de 20 ^ste eeuw en in de 21 ^ste en zijn nu schijnbaar meer verspreid dan ooit. In de jaren negentig ontdekte een federale rechter dat een aantal afgevaardigden van het Sheriff’s Office in Los Angeles concrete banden hadden met neonazistische organisaties en dat een aantal gevallen van politiegeweld tegen zwarte en Latino-gemeenschappen was ingegeven door hun racistische vijandigheid en “Terroristische” sympathieën. Evenzo werd in 2008 een prominente politieagent in Chicago ontslagen en vervolgd wegens banden met de Ku Klux Klan.

Wijdverbreide infiltratie

Een FBI-onderzoek uit 2015 wees uit dat blanke supremacistische infiltratie van wetshandhavingsinstanties zich op epidemische niveaus bevond, en suggereerde dat rechtse en antiregeringsgezinde ‘binnenlandse terroristen’ banden gebruikten met wetshandhaving om inlichtingen te verkrijgen en beperkte toegangsrechten, evenals uiteindelijk ontwijk gevangenneming. Uit het rapport bleek dat de overgrote meerderheid van wetshandhavingsinstanties in de Verenigde Staten potentiële rekruten niet screenden op banden met extreemrechtse organisaties en vaak een oogje dichtknepen voor rekruten met twijfelachtige politieke overtuigingen.

Het bureau was al in 2006 op de hoogte van wijdverbreide infiltratie , wat in een zwaar geredigeerd rapport suggereert dat blanke supremacistische activisten gebruik maakten van zwakke doorlichtingsprocedures bij lokale wetshandhavingsinstanties om toegang te krijgen tot ‘beperkte gebieden die kwetsbaar zijn voor sabotage en voor gekozen of beschermde personen, die ze zouden kunnen zien als potentiële doelwitten voor geweld. ” Het rapport uit 2006 suggereerde dat dit een systematische inspanning was, gecoördineerd door spraakmakende extreemrechtse figuren zoals William Pierce, en infiltratie werd gezien als een sleutelelement in de filosofie van leiderloos verzet .

Ondanks de zorgen en aanbevelingen die in het laatste rapport van de FBI worden uiteengezet, heeft recent onderzoek aangetoond dat de banden tussen wetshandhaving en extreemrechts blijven floreren. Vorig jaar bleek uit een Reveal News-onderzoek dat honderden actieve en gepensioneerde wetshandhavers lid waren van online forums gewijd aan islamofobie, neo-confederale ideologie en zelfs neo-nazisme. Bij bijna 400 politieagenten van 150 verschillende afdelingen werd hun identiteit geverifieerd, en velen bleken actief bezig te zijn met haatzaaiende uitlatingen, antisemitische complottheorieën en antiregeringsretoriek.

Vooral de Proud Boys hebben sterke banden met wetshandhaving, en een aantal spraakmakende onderzoeken heeft de omvang van de heimelijke verstandhouding tussen de politie en de haatgroep die wordt omschreven als de ‘ alt-right fight club’, duidelijk gemaakt . In mei van dit jaar bleek Robert Bakker , een politieagent uit Chicago, actief lid te zijn geweest van een Proud Boys Telegram-kanaal genaamd ‘Fuck Antifa’, waar hij actief Proud Boys-bijeenkomsten coördineerde en opschepte over zijn connecties bij de politie. departement en de overheid.

Zes maanden eerder werd een politieagent uit East Hampton, Connecticut, gedwongen met pensioen te gaan na zijn banden met Proud Boys-groepen in het gebied. Het Lawyers ‘Committee for Civil Rights Under Law leidde een onderzoek naar de sociale media-activiteit van de officier en ontdekte dat hij een actief lid was van de zelfbenoemde’ westerse chauvinistische ‘groep. Een jaar daarvoor werd een vrouwelijke officier uit Clark County, Washington, ontslagen nadat ze op de foto stond met een Proud Boys-sweatshirt en later werd ontdekt dat ze Proud Boys-kleding aan het verkopen was op de RedBubble-website die het ontwerp deelt.

Zelfs in gevallen waarin officieren geen actieve leden van haatgroepen zijn, blijft heimelijke verstandhouding een zeer reëel probleem. In 2019 werden politieagenten in Washington, DC, gefotografeerd met vuist-stotende Proud Boys-leden tijdens een bijeenkomst van 4 juli voor het Witte Huis. De leden van de groep kregen vervolgens politie-escorte naar een plaatselijke bar, terwijl antifascistische demonstranten werden opgevangen met geweld van zowel de politie als de Proud Boys. In een nog meer flagrante zaak bleek uit een onderzoek in Portland, Oregon dat een hoge politieagent vriendelijke smsjes had uitgewisseld met Joey Gibson. Gibson was de leider van het extreemrechtse Patriot Prayer, een soms gewelddadige uitloper van de Proud Boys, gedefinieerd door zowel de Anti-Defamation League als deSouthern Poverty Law Center als een haatgroep.

In de aanloop naar een aantal spraakmakende botsingen tussen de groep en antifascistische tegendemonstranten deelden Gibson en luitenant Jeff Niiya grapjes en spraken over de geplande acties van Patriot Prayer, waarbij Niiya zelfs Gibson in vertrouwen nam dat hij officieren had verteld negeer de uitstaande arrestatiebevelen voor een prominent lid van Patriot Prayer, Tusitala “Tiny” Toese. Uit een afzonderlijk onderzoek bleek dat Niiya namens Gibson politierapporten had ingediend en strafrechtelijke onderzoeken had ingesteld tegen “antifa-activisten” op basis van beeldmateriaal dat Gibson hem persoonlijk had gestuurd. Dit leidde tot bezorgdheid over het feit dat extreemrechtse demonstranten een voorkeursbehandeling kregen van de politie van Portland, vooral gezien de reputatie van krachtige onderdrukking van antifascistische tegenprotest in de stad.

Niet immuun

Hoewel deze trend in de Verenigde Staten unieke epidemische niveaus bereikt, is de rest van de wereld niet immuun. Een rapport uit 2019 toonde alarmerende niveaus van samenspanning tussen wetshandhavers en gewelddadige rechtsextremisten in Duitsland. Uit het onderzoek, geleid door de algemene aanklager van het land, bleek dat de extreemrechtse Nordkreuz-groep een dodenlijst had opgesteld van linkse activisten, journalisten en pro-vluchtelingendoelen op basis van politieregistraties en bezig was met het plannen van een grote terreuraanslag. Er werd vastgesteld dat de 30 leden van de groep nauwe banden hadden met de wetshandhaving, waarbij ten minste één lid actief was in dienst van een speciale commando-eenheid van het staatsbureau voor strafrechtelijk onderzoek.

Een recent onderzoek door Der Spiegel wees uit dat de elite-eenheid, bekend als de KSK, openlijk extremistische rechtse iconografie en lidmaatschap tolereerde, zelfs met behulp van algemeen bekende nazi-cijfers zoals “88” – code voor HH of Heil Hitler. Het onderzoek bracht hooggeplaatste officieren aan het licht die openlijk de “nationaal-conservatieve ideologie” promootten en racistisch ultranationalisme omhelsden. Eerder dit jaar werd een KSK-soldaat die naar verluidt banden had met extremistische groeperingen, gearresteerd nadat in zijn achtertuin een cache met wapens en explosieven was gevonden. De Duitse regering reageerde op de onthulling van Der Spiegel door haar eigen onderzoek naar de eenheid in te stellen en ontdekte dat racistisch extremisme in alle gelederen endemisch was. Als gevolg hiervan werd de eenheid begin juli officieel opgeheven.

Zoals historicus Kathleen Belew heeft aangetoond in haar meest recente boek over de lange geschiedenis van de banden van extreem-rechts met het Amerikaanse leger, ‘Bring the War Home: The White Power Movement and Paramilitary America’, is het overhevelen van wapens en munitie van militaire bases. voor blanke suprematieorganisaties is een constante tactiek geweest van potentiële terroristische groeperingen. Het lijdt geen twijfel dat de voortdurende militarisering van politiediensten in de Verenigde Staten en Europa, gecombineerd met de hoge mate van extremistische infiltratie, nieuwe wegen biedt voor diefstal van hoogwaardige wapens en tactieken, en verdere bewapening van extremistische rechtse groeperingen.

Deze banden tussen wetshandhavers en blanke suprematische organisaties zijn zeer zorgwekkend en vormen een zeer reële bedreiging voor vrede, gerechtigheid en vrijheid in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. Nu politieracisme opnieuw in de schijnwerpers komt te staan, is het belangrijker dan ooit om de infiltratie van wetshandhaving door racistische extremisten te onderzoeken en aan te vechten. Een gecentraliseerd doorlichtingsproces dat rechtstreeks verbanden zoekt met georganiseerd racisme en kandidaten uitsluit die banden hebben met extreemrechtse groepen is het absolute minimum en zou de eerste stap moeten zijn naar een totale herziening van de opleidings- en toezichtsprocedures.

Ondanks een aantal juridische uitdagingen voor de beschermende rol van politie, bestaat de wetshandhaving in de kern nog steeds om de mensen te beschermen en te dienen, ongeacht ras, religie of geloof, en elke band met een hatelijke ideologie brengt het vermogen van een officier om deze rol uit te voeren in gevaar. eerlijk en zonder vooroordelen. Zolang het systemische en persoonlijke racisme van wetshandhaving niet langer een probleem is, zullen we meer George Floyds zien, meer Breonna Taylors, meer moorden in naam van de wet en orde. Het voorkomen en elimineren van racistische vooroordelen bij politiediensten in de VS is slechts de eerste stap op weg naar een lang proces van afrekening en verzoening.