Horst Seehofer opende de vierde Duitse islamconferentie met de aankondiging dat de islam moet worden bevorderd in Duitsland, dat, geworteld in de samenleving, de waarden van de basiswet en “de achtste van ons land” deelt. Deze aankondiging is erg verwarrend omdat het verenigde mainstreamfront al jaren een voortdurende islamisering van Duitsland belastert als een ‘ruwe, rechtse samenzweringstheorie’. Nu geeft men niet alleen de islamisering toe, maar verkondigt dit als staatsdoel van de federale overheid, die moet worden bevorderd.
De mainstream verspreidt de mening dat de islam verenigbaar is met democratie en nu deel uitmaakt van Duitsland. Elke afwijkende mening is tegen. De drager van zo’n ‘politiek incorrecte’ boodschap wordt niet alleen bedreigd door sociale uitsluiting, maar ook door de economische vernietiging van zijn bestaan. Iedereen die zich verzet tegen dit dictum van mening, zoals Thilo Sarrazin of wijlen Udo Ulfkotte, laat de mediapolitieke elite van dit land vrij voor opnames. Zo eindigt ook de #Metoo-beweging en de strijd voor vrouwenrechten door (links) feministen waar de onderdrukking van vrouwen door de moslimman begint: hoofddoeken, straf en geweld tegen de vrouw, seksueel misbruik en werkverboden voor de islamitische eerwraak.
Feiten die deze onrealistische ideologie tegenspreken en als een utopie blootleggen, worden door de heersende media en politici als taboe-onderwerpen verklaard. Deze omvatten onderwerpen zoals bovengemiddelde vreemdelingencriminaliteit, extremisme, weigering om te integreren, miljarden kosten voor de sociale fondsen, niet-culturele en educatieve immigratie en epidemische vluchtelingencriminaliteit. In de BKA-statistieken “Criminaliteit in de context van immigratie” worden bijvoorbeeld in 2015-2018 slechts meer dan een miljoen delicten vermeld. Bijna alle top 20 landen van herkomst van de daders zijn moslimstaten.
Ondanks deze alarmerende omstandigheden wordt de islam beschermd tegen elke fundamentele kritiek. Zelfs een vanzelfsprekendheid, zoals dat islamistisch terrorisme noodzakelijkerwijs verband houdt met de islam, wordt geweigerd. In het huidige boek Beveiligingsrisico wordt de islam van de auteur voor het eerst onthuld dat de procureur-generaal in slechts vier jaar (2015-18) 2245 islamistische terroristische procedures heeft geopend.
Het verenigde front van oude en reguliere media weigert echter nog steeds om dit monsterlijke figuur te rapporteren en te debatteren. Geen kritiek op deze voorwaarden en de islamitische haat tegen ongelovigen en westerse gewoonten is toegestaan door deze protagonisten. De Franse schrijver Abdelwahab Meddeb, uit Tunesië, noemt de letterlijke interpretatie van de Koran en de Sharia “De ziekte van de islam” en de Turkse auteur Zafer Şenocak publiceerde in 2007 een artikel in de wereld met de titel “Terreur komt uit het hart van de islam”. Daar schreef hij:
“Zelfs als de meeste moslims het niet willen toegeven, komt de terreur uit het hart van de islam, het komt rechtstreeks uit de koran. Het is gericht tegen al diegenen die niet leven en handelen volgens de regels van de Koran, dat wil zeggen tegen democraten, westers geïnspireerde denkers en wetenschappers, tegen agnostici en atheïsten. En hij is vooral tegen vrouwen … “
De verklaringen bewijzen dat gewelddaden tegen “ongelovigen” en islamistische terroristische aanslagen geenszins een verkeerde interpretatie van de islam vertegenwoordigen, maar onder de Koran vallen, die inderdaad op ontelbare plaatsen wordt geëist. Tegen een dergelijke achtergrond is de verklaring van de hoogste Duitse regeringsfunctionarissen zoals kanselier Angela Merkel en de voormalige federale president Christian Wulff dat de islam tot Duitsland behoort, niet alleen naïef en onrealistisch, maar ronduit zelfmoord.
Vrijheid van mening eindigt met kritiek op de islam
De vrijheid van meningsuiting en de pers is ernstig beperkt in islamitische landen en de media moeten zich gedragen in overeenstemming met de islam. Als deze inzending niet wordt gerespecteerd, zelfs bedreigd in het Westen, terroristische aanslagen zoals Charlie Hebdo of de Mohammed-cartoonisten. Een brede publieke veroordeling van deze daden is nauwelijks herkenbaar in de islamitische wereld – integendeel. Moslims drukken zelfs openlijk hun goedkeuring uit voor terroristische aanslagen op sociale netwerken.
De integratie van moslims is mislukt
Volgens een onderzoek van Emnid is 47 procent van de in Turkije geboren immigranten die hier al tientallen jaren wonen het eens met de volgende stelling: “De naleving van de geboden van mijn religie is belangrijker voor mij dan de wetten van de staat waarin ik woon.”
“Sharia in plaats van de basiswet” is daarom de eis van de helft van alle Turken in Duitsland, en elk derde van meer dan 3 miljoen Turkse staatsburgers in het land (32 procent) gaat zelfs zover dat ze openlijk haar islamistische fundamentalistische houding toegeven – samen met de wens om de Om het stenen tijdperk-islamisme terug te geven:
“Moslims moeten proberen terug te keren naar een sociale orde zoals in de tijd van de profeet Mohammed.”
De cijfers van de wereldwijde peiling van het gerenommeerde Amerikaanse opinie-onderzoeksinstituut Pew Research Center zijn net zo duidelijk. Voor de enquête werden 38.000 interviews afgenomen in tachtig talen gedurende meerdere jaren. Volgens de studie streeft 69 procent van alle moslims naar de sharia als juridisch systeem. Om elke dubbelzinnigheid weg te nemen, noemden hier opnieuw de grondslagen van een ‘gematigde’ sharia-interpretatie: geen godsdienstvrijheid, geen vrijheid van meningsuiting, geen artistieke vrijheid (zie de moord op Charlie Hebdo), geen persvrijheid, geen democratie, geen gelijke rechten voor vrouwen ( ze kunnen worden verslagen) – en niet-moslims zijn op zijn best tweederangs burgers.
In het licht van de demografische bom, die de snel groeiende moslimbevolking in het land vertegenwoordigt, is een consequente tegenmaatregel dringend nodig. Op dit punt wil de auteur volledig instemmen met de slotopmerkingen van Thilo Sarrazin in het boek Enemy Takeover . Er staat:
»Met de demografische dynamiek ongewijzigd en de immigratie ongewijzigd, is de islam op weg om op de lange termijn een meerderheidsreligie te worden in Duitsland en Europa. Moslims hebben de meerderheid van de bevolking in twee of drie generaties als er geen koerswijziging is in het immigratie- en integratiebeleid … Daarom moet men de immigratie van moslims fundamenteel voorkomen en valse prikkels in het sociale systeem elimineren. “