Indignatie redactie 
De klimaat lockdown en meer lonkt … Er wordt door de vele ‘duurzame’ en andere ‘experts’ met gedeelde wereldbeelden immens eco-socialistisch gefabuleerd over onze toekomst, merkte ik eerder op. Ergens anders heb ik het volgende gezegd:
“ Klimaat lockdown … in alle onzekerheid van de corona crisis gaan wij heldhaftig diezelfde onzekerheid systematisch te lijf. Met wat precies? Een volledige herstructurering van de samenleving -economie, cultuur, technologie, natuur, milieu!”
Grote woorden van mijn hand wellicht. Of toch niet? Ons aller Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) denkt daar ‘iets’ anders over. In haar nieuwe ‘studie’ staat onder andere het volgende (nadruk toegevoegd)
“Uit de scenario-analyses volgt dat de Urgenda-doelstelling alleen binnen bereik kan komen in omstandigheden waarin de omvang van de tweede golf aan coronabesmettingen omvangrijk is én als de laatste maanden van het jaar niet te koud zijn én de productie van de Nederlandse elektriciteitscentrales niet te hoog uitvalt. De effecten van de COVID-19-pandemie waren tot nu toe vooral zichtbaar bij de mobiliteit, de industrie, en – in mindere mate – bij de elektriciteitsopwekking. In de gebouwde omgeving en de landbouw zijn er vooralsnog geen sterke effecten.”
Er staat hier natuurlijk helemaal niet dat er een klimaat lockdown moet komen. Maar de suggestie ligt er wel duimendik bovenop. Dus kan nu worden gespeeld met deze onzalige gedachte.
Overigens wordt wereldwijd al een tijdje ‘nagedacht’ over de volledige herstructurering van samenlevingen in de wereld post-COVID-19. Immers, de lockdown’s hebben veel wereldburgers ‘doen wennen’ aan een andere staat van zijn binnen de eigen samenleving.
The Great Reset van het World Economic Forum (WEF) is een voorbeeld om mondiaal tot een nieuwe samenleving te komen. Van bovenaf natuurlijk.
The Great Reset contrasteert, met een opzichtig vals dilemma, het ‘gebrekkig en gefragmenteerd’ beleid van nu met een ‘ordelijk, rationeel en consistent mondiaal beleid’ van straks, dankzij de WEF leiders natuurlijk.
The Great Reset doet mij sterk denken aan het werk A Short Story of the Antichrist van de Russische filosoof Vladimir Solovyov. Joseph Ratzinger beschrijft de centrale karakter van Solovyov’s werk als volgt in zijn boek Jesus of Nazareth (nadruk toegevoegd):
“Soloviev attributes to the Antichrist a book entitled The Open Way to World Peace and Welfare. This book becomes something of a new Bible, whose real message is the worship of well-being and rational planning. … He [the Antichrist] merely suggests that we opt for the reasonable decision, that we choose to give priority to a planned and thoroughly organized world, where God may have his place as a private concern but must not interfere in our essential purposes.”
De overeenkomsten tussen dit werk van Solovyov en de voorstellen van de WEF zijn verontrustend, maar de tijd zal leren of dat ook werkelijk zo is!
Dat het gedachtegoed van de WEF uitermate bedenkelijk is, is in ieder geval aartsbisschop Carlo Maria Viganò, voormalig apostolische nuntius aan de VS, ook opgevallen.
Zijn brief aan de Amerikaanse president spreekt boekdelen (uiteraard vervat in theologische taal die op sommige plaatsten wellicht wat moeilijk te begrijpen is voor de buitenstaander):
“Daily we sense the attacks multiplying of those who want to destroy the very basis of society: the natural family, respect for human life, love of country, freedom of education and business. We see heads of nations and religious leaders pandering to this suicide of Western culture and its Christian soul, while the fundamental rights of citizens and believers are denied in the name of a health emergency that is revealing itself more and more fully as instrumental to the establishment of an inhuman faceless tyranny.”
De WEF, en menige andere (mondiale) do-gooders zoals het PBL, stellen uiteindelijk het goud der dwazen (fools gold, pyriet) in het vooruitzicht, met alle destructieve consequenties van dien.
Let wel, mondiaal leidt het groteske COVID-19 beleid tot immense schade. ‘Gelukkig’ wordt dat gedocumenteerd door Collateral Global. Geen leesvoer om vrolijk van te worden.
In het licht van deze ontwikkelingen blijven mijn eerdere projecties staan. Ik zal ze, wellicht ad nauseam, hier herhalen:
- De ‘benodigde’ sociaal-economische en maatschappelijke hervormingen zullen onhaalbaar blijken te zijn.
- Die onhaalbaarheid wordt gezien als een uitdaging om nog meer gecentraliseerd beleid te ontwikkelen en te implementeren.
- Economische achteruitgang als gevolg van voorgesteld beleid wordt als duurzame milieuwinst gezien.
- Groeiend maatschappelijk verzet tegen steeds verdergaande sociaal-economische en maatschappelijke hervormingen wordt beschouwd als een expert-uitdaging om mensen steeds dwingender te overtuigen van het eco-socialistisch gelijk.
- De steeds meer zichtbare maatschappelijke schade als gevolg van de sociaal-economische en maatschappelijke hervormingen wordt op het conto geschreven van de eco-socialistische opponenten.
- Dat brengt de mogelijkheid van een groeiend ‘dictatoriale democratie’ naar (eco)socialistische snit steeds meer in beeld.
In hoeverre dit nauwkeurige projecties zijn moet, zoals eerder gezegd, blijken. Hoe het ook zij, uiteindelijk behoort de expert-profeet altijd te buigen voor Diegene die oneindig boven haar/hem staat.
