In het verleden, toen alleen koningen het recht hadden om oorlog te voeren, werd hetzelfde als de voortzetting van de politiek met andere middelen eenvoudigweg besloten en verklaard door het kabinet, dat wil zeggen de respectieve soeverein en zijn adviseurs. De tijden van deze kabinetsoorlogen zijn voorbij.
Lang geleden profeteerde een wijs man dat de oorlogen van naties wreder zouden zijn dan de oorlogen van koningen. Maar dat is niet alles: ze zijn ook leugenachtiger, omdat de volkeren die tegenwoordig meestal in min of meer democratische staten leven eigenlijk zelf geen oorlog willen. De gewone burgers, boeren en arbeiders, de zogenaamde kleine man op straat, zij die de massa van een volk vormen, willen hun vrede, ze willen hun werk in vrede doen, redelijk veilig leven en kijken naar de sportshow op Zaterdag avonden.
Om oorlogsbereidheid onder de mensen te genereren, moet eerst een passende stemming worden gecreëerd. Je hebt een plausibele reden voor oorlog en een schurk nodig. Die laatste worden desgewenst in een mum van tijd geproduceerd of gepresenteerd via mediaschandalen.
Vandaag heet de hoofdschurk Poetin, gisteren luisterden ze naar namen als Trump, Milosevic, Saddam Hussein of Gaddafi.
“Het eerste slachtoffer van een oorlog is de waarheid”, luidt het oude gezegde. In een stemmingsdemocratie sterft de waarheid voordat de oorlog is uitgebroken. Het doel is om met geraffineerde en perfide propagandamaatregelen een stemming onder de mensen te creëren die de eigen maatregelen gerechtvaardigd laat lijken en een wanhopige daad van zelfverdediging onvermijdelijk maakt.
Als het strijdtoneel zo ver weg is dat de dwang tot zelfverdediging moeilijk over te brengen is, dan zijn nobele motieven zoals de verdediging van universele mensenrechten, democratische waarden, het recht van volkeren op zelfbeschikking of de vage principes van de westerse waardengemeenschap moet het lukken.
In overeenstemming met zijn beperkte intellectuele gaven, maakte minister van Defensie Struck het zichzelf destijds gemakkelijk door bondig te beweren dat hij de missie in Afghanistan in 2004 rechtvaardigde dat de verdediging van Duitsland plaatsvond in de Hindu Kush. Zulk oppervlakkig gebabbel is nauwelijks geschikt om het volk enthousiast te maken voor de oorlog en daarom trekken echte propagandaprofessionals en cheerleaders andere registers open.
Men moet zich het succesvolle oorlogszuchtige duo Scharping en Fischer herinneren, die in 1999 het morele resonantielichaam van de Duitse meerderheidsmaatschappij op een slimme manier tot verontwaardiging brachten door Servische concentratiekampen uit te vinden om de Duitse deelname aan de oorlog op de Balkan te rechtvaardigen en gepast te scanderen “nooit meer Ausschwitz”. ” in de media.
En niet te vergeten de propaganda-experts in dienst van de VS, een onheilspellende mengelmoes van politici, agenten van de geheime dienst en mediavertegenwoordigers, uitsluitend gecontroleerd door geopolitieke en bewapeningspolitieke belangen. Deze hebben altijd het talent gehad om redenen voor oorlog te verzinnen om hun doelen te bereiken; men zou dikke boeken kunnen vullen over hun machinaties. Slechts twee voorbeelden uit het recente verleden:
Om de deelname van de VS aan de tweede Golfoorlog te rechtvaardigen, vertelde een pseudo-verpleegster in 1990 in tranen de “ couveuseleugen ” in het Amerikaanse Congres dat Iraakse soldaten in een Koeweits ziekenhuis pasgeborenen uit de couveuses hadden gerukt en vermoord.
En 13 jaar later had minister van Buitenlandse Zaken Powell onmiskenbaar bewijs van de CIA dat Irak massavernietigingswapens had vervaardigd in laboratoria voor mobiele vrachtwagens, dus om een aanval door Saddam Hoessein met biochemische massavernietigingswapens te voorkomen, zou een preventieve aanval moeten worden uitgevoerd gelanceerd. Hoewel de satelliet- en droneverkenning van de geheime dienst toen al zo ver ontwikkeld was dat je van elke rotte tand in de mond van elke burger van de aarde hoge resolutie foto’s had kunnen maken, was er geen enkel fotobewijs van de laboratoriumtrucks die naar verluidt onderweg waren in Irak, daarom moest de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken met striptekeningen zwaaien voor de VN-Veiligheidsraad.
Zowel de bewering over het bestaan van massavernietigingswapens als de tekeningen die later aan het wereldpubliek werden gepresenteerd, bleken bewuste leugens, die nooit werden gevonden. Generaal Powell, bedrogen door zijn eigen inlichtingendiensten, verontschuldigde zich later voor de leugen.
Maar toen was de olieoorlog al voorbij, honderdduizenden doden, een hele regio was gedestabiliseerd en IS had de controle over de modernste Amerikaanse wapentechnologie veiliggesteld.
Er zijn dingen die zich herhalen: het zijn dezelfde geheime diensten, dezelfde media-plaatsvervangende agenten, dezelfde experts, dezelfde mondhoeren en inktstreken die ons vandaag vertellen dat er betrouwbare kennis is dat Rusland op het punt staat Oekraïne binnen te vallen.
Prominente stemmen uit de sport en de showbusiness doen het altijd goed als propagandageluidsversterkingen, zoals de ex-bokser en huidige burgemeester van Kiev, Vitali Klitschko , die Poetin beschuldigt van niets minder dan het streven naar wereldmacht.
Het enige wat nog ontbreekt is Daniel Craig, alias 007, een veteraan in het onschadelijk maken van schurken met duistere fantasieën over wereldmacht, die ook nog zijn centjes te geven heeft.
De hypocrisie en schaamteloze dubbele moraal in de huidige mainstream media-aandacht zou voor iedereen duidelijk moeten zijn.
De concentratie van troepen van Rusland aan de oostgrens is met kwispelende en gedempte stemmen begroet als een provocatie, een bedreiging voor Oekraïne en een escalerende maatregel.
De volgende camera-opname laat zien hoe grote transportvliegtuigen worden geladen met volledig geladen pallets. Commentaar: “ De VS leveren steeds meer oorlogsuitrusting aan Oekraïne. “
Aha! Wapenleveringen aan een land dat 10.000 km verwijderd is van de VS en niet tot de NAVO behoort, dus vanuit NAVO-oogpunt naar een neutrale staat die al jaren in een smeulend regionaal conflict verwikkeld is met buurland Rusland, dat eigenlijk niets heeft met de VS te maken hebben.
Bij het lezen van onze media lijken deze wapenleveringen geen provocatie, dreiging of zelfs maar een escalerende maatregel te zijn. Waarom niet?
Omdat de VS en vooral hun verkalkte president “goed” vertegenwoordigen en Rusland en Poetin “kwaad”?
Niks van dat. Het polariserende goed-slecht schema is bedoeld om degenen die thuis voor de televisie zitten en vertrouwen op gecontroleerd denken, in slaap te wiegen. Zoals altijd wanneer de VS hun sabel ver van hun kerngebied rammelt, gaat het om niets minder dan het nastreven van geopolitieke doelen. Het is ook duidelijk dat de hectische reizen van onze politieke cabaretiers Scholz en Baerbock op diplomatieke missie slechts een deel van de show en op een zijpodium zijn.
Of er oorlog zal komen in Oekraïne of niet, zal alleen in Washington worden beslist, niet in Brussel en al helemaal niet in Berlijn.
Aangezien Duitsland zich niet kan terugtrekken uit zijn politieke banden met het Westen, zal in het geval van een oorlog met Rusland onvermijdelijk de bron van ongeveer de helft van onze behoefte aan steenkool, aardgas en olie verloren gaan.
Als het zover komt zit de EU niet alleen met blote kont tussen alle stoelen, maar ook in de kou.