De Little Green Women and Men we worden gedwongen om de klimaat MSN te geloven

De Little Green Women and Men (LGWM) zijn wij, mensachtigen, vooral diegenen die in het westen wonen en geloven dat we Moeder Aarde besturen. Wel, geen wonder, er is een groep onder ons die beweert “Gods uitverkoren volk” te zijn – en zij handelen het helemaal. Zozeer zelfs, dat zij en hun invloed op LGWM’s bijna alle vrouwen, mannen en middelen van Moeder Aarde hebben kunnen domineren.

Humanoïden, LGWM’s, zijn gemakkelijk te manipuleren. Ze hebben ervoor gekozen groen te zijn, omdat ‘groen’ IN is. Ze zijn ‘klein’, omdat ze in het grote geheel van dingen, vergeleken met bijvoorbeeld Moeder Natuur, verkleinwoord zijn. Heel. Toch doen ze alsof ze het klimaat beheersen. Groene partijen over de hele westerse wereld vermenigvuldigen zich snel; bijna als het legendarische graan op een schaakbord. Ze worden groen genoemd, maar ze zijn er in alle tinten, van bruin tot groen tot rood en alles daartussenin. In Duitsland zijn de Groenen zo populair geworden dat ze bij de volgende verkiezingen tot 30% van de stemmen kunnen halen.

Vraag is: Wat zullen ze doen als ze aan de macht komen, wanneer ze in de regering zitten, geconfronteerd worden met de belangen van grote bedrijven? Zullen ze voorover buigen, instorten – net als de socialistische partijen in heel Europa in de laatste helft van de 20e eeuw?

Tegenwoordig moet men groen zijn om erbij te horen. Wie groen is, (doet alsof) vecht voor het milieu, voor de bescherming van het milieu – wat op zichzelf goed is. Maar vechten voor het milieu is geen lineaire aangelegenheid, want zij, de LGWM’s, zijn gemaakt om te geloven – en velen van hen geloven, zoals ‘wetenschap’ hen zegt te geloven. Wanneer ze geloven, creëren ze een comfortzone voor zichzelf, waar schuldgevoel verdwijnt. Ze stellen geen vragen meer. DE autoriteit, ‘wetenschap’ genoemd, vertelt hen de ‘feiten’ om te geloven. En als ze dat doen, zijn ze bijna vrij van schuld.

Bijna – want om echt te worden vrijgesproken in onze westerse ultrakapitalistische wereld, kan alleen geld je echt vrijgeven. Dus, zij – of wij, collectief, of we nu in de propaganda geloven of niet (gelukkig doen sommigen van ons dat niet), zullen worden gevraagd om te betalen – om milieutoeslagen en belastingen van alle soorten en vormen te betalen. Om aantrekkelijker te zijn, kunnen ze ‘klimaatbelastingen’ worden genoemd – voor het gebruik van fossiele brandstof, voor het kopen van plastic, voor het vliegen in vliegtuigen, voor het nuttigen van eindeloos – en zo verder. Bijna niemand vraagt ​​wat er met dit nieuwe belastinggeld zal gebeuren.

Omdat het klimaat niet kan stoppen met veranderen, zal het hoogstwaarschijnlijk terechtkomen bij particuliere banken, meestal Wall Street-banken, waar de verzamelde miljarden zullen uitgroeien tot speculatieve bubbels van meerdere triljoenen dollars. En we weten wat er uiteindelijk met bubbels gebeurt. We herinneren ons allemaal de koolstoffondsen – die blijkbaar nog niet dood zijn, maar eerder zullen worden gereanimeerd in deze nieuwe ijver om klimaatverandering te bestrijden.

Gestempeld door onze westerse joods-christelijke schuldcultuur, geloven we echt uit de grond van ons hart dat het betalen van een klimaatbelasting ons zal vrijmaken van milieuverantwoordelijkheden en ons terug in onze comfortzones zal brengen. Daarna gaan we comfortabel en onschuldig door met het rijden op onze enorme gas-slurpende, CO2-uitstralende SUV’s. Dat is de reden waarom de bedrijfsmanipulators – GROOT-GROOT geld en hun media ons elke dag vertellen dat de Climate Armageddon eraan komt. Dus we betalen om het uit te stellen.

Het kwam al bij het eerste door de VN gesponsorde kaderverdrag inzake klimaatverandering (UNFCCC) van 1992, dat werd uitgebreid tot het Kyoto-protocol van 1997, een internationaal verdrag dat staten die partij zijn verplicht om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, op basis van wetenschappelijke consensus dat (1 ) er vindt opwarming van de aarde plaats en (2) het is zeer waarschijnlijk dat door de mens veroorzaakte CO2-emissies dit voornamelijk hebben veroorzaakt. Het Kyoto-protocol werd op 11 december 1997 in Kyoto, Japan, door 192 landen aangenomen. Het protocol is op 16 februari 2005 in werking getreden.

Maar ondanks alle waarschuwingen van Armageddon is er niets gebeurd. Zelfs als de mensheid verantwoordelijk was voor de CO2-productie die het klimaat verandert – de mensheid, of liever gezegd, de LGWM’s hebben het genegeerd. Klimaat Armageddon is nog steeds over de hele muur geschreven. Maar het gaat van muur tot muur, verder in de toekomst, omdat niemand geïnteresseerd lijkt te zijn om het te voorkomen.

Nadat Kyoto Kopenhagen volgde, werd de volgende door de VN gesponsorde conferentie over klimaatverandering, ook de Top van Kopenhagen genoemd, in december 2009. Soortgelijke verhandelingen en nieuwe doelen werden vastgesteld en verspreid; miljarden dollars werden toegezegd door regeringen – maar weinigen betaalden, vooral omdat het toen al niet helemaal duidelijk was wie de fondsen zou moeten beheren en wie zou moeten investeren in wat en waar het klimaat kan veranderen. Kopenhagen bedacht ook de slogan 350. Het staat voor 350 ppm (delen per miljoen) koolstofdioxide (CO2), die is geïdentificeerd als de veilige bovengrens om een ​​omslagpunt voor het klimaat te voorkomen. Vanaf vandaag is er een klimaat-ngo genaamd 350.org.

In 2019 zal CO2 naar verwachting het niveau van 410 ppm halen.

Volgens de nieuwe wetenschapper zal het koolstofdioxidegehalte voorbij de 410 ppm-mijlpaal in 2019 stijgen. We zullen dit jaar nog een ongewenste mijlpaal passeren. De gemiddelde concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer zal waarschijnlijk stijgen met 2,8 delen per miljoen tot 411 ppm in 2019 – passeert 410 ppm slechts een paar jaar na de eerste grens van 400 ppm.

Er is geen einde aan de klimaatverandering – en Armageddon gaat verder.

Wat deze klimaatbeweging niet lijkt te begrijpen, of degenen die het beheren, willen niet dat de wereld weet dat klimaat een complexe structuur is van steeds veranderende waarden en natuurlijke fenomenen; dat klimaat wordt beïnvloed door vele factoren die allemaal met elkaar verband houden en orden van grootte belangrijker dan wat de mens ooit kan bijdragen. Er is de zon met zijn voortdurend veranderende uitbarstingen en stralingsemissies, misschien wel de belangrijkste invloed; dan de oceanen, terwijl ze CO2 absorberen, stoten ze ook CO2 uit – en het belangrijkste volgens een 30-jarige NASA-studie de oceanen zelf veranderen de temperatuur in natuurlijke intervallen van ongeveer tien jaar, die El Niño in de Stille Oceaan wordt genoemd en de Noord-Atlantische Oscillatie in de Atlantische Oceaan. Ze zijn verantwoordelijk voor grootschalige weerpatronen, ook orden van grootte groter dan wat de mens ooit zou kunnen creëren. Daarnaast zijn er de vulkanen over de hele wereld, waarvan er vele actief zijn. Een enorme uitbarsting van een van hen, dat wil zeggen IJsland, de Filippijnen, Italië, Hawaii – kan een veelvoud van CO2-niveaus produceren van wat de mens in een jaar produceert.

En we moeten ons ook bewust zijn van waar niet veel over wordt gesproken, dat de Amerikaanse luchtmacht, de Amerikaanse marine, de Universiteit van Alaska en het Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) sinds de jaren zestig een weercontroleprogramma hebben ontwikkeld dat functies met elektromagnetische golven die in de ionosfeer worden uitgezonden, waardoor de ionosferische temperatuur wordt gewijzigd om specifieke weerpatronen te creëren. De bedoeling is om het weer te bewapenen om hele regio’s te beheersen door weer, overstromingen, droogte, orkanen … noem maar op. Dit programma is getest en toegepast tijdens de oorlog in Vietnam, toen het in staat was het moessonseizoen te verlengen en te verbeteren, zodat de paden die de Vietcong gebruikte om van het noorden naar het zuiden te reizen onbegaanbaar werden gemaakt. Dat is echt door de mens gemaakt.

Het programma heette vroeger HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program) en was gestationeerd in Alaska. Het is nu nominaal ontmanteld, maar blijft clandestien steeds geavanceerder genoeg om de VS in staat te stellen het weer in de wereld tegen 2030 te beheersen, volgens het Pentagon.

Over militair en klimaat gesproken – de oorlogen en conflicten die meestal door de VS zijn geïnitieerd en door het Pentagon, de NAVO of hun huursoldaten worden uitgevoerd, veroorzaken meer dan de helft van de door de mens veroorzaakte CO2-uitstoot. Dit is een feit dat misschien nooit zal worden besproken op deze door de VN gesponsorde klimaatconferenties – een strikte regel opgelegd door Washington.

Dit zijn slechts een paar klimaatbeïnvloedende elementen, waarvan de samenstelling veel groter is dan elk lineair afzonderlijk, omdat ze allemaal onderling gerelateerd zijn, ze handelen allemaal holistisch en dynamisch – met andere woorden, niet voorspelbaar – en met een machtsordes van grootte groter dan CO2 zelf, laat staan ​​kunstmatige CO2 die slechts een kleine fractie is van alle broeikasgassen die door de natuur worden geproduceerd. En deze altijd voorkomende klimaatveranderingen worden goed beheerst door de natuur, zoals NASA’s Earth Observatory ontdekte door de oceanen meer dan 30 jaar te bestuderen . Ze worden in evenwicht gehouden door onze Moeder Aarde, ongeacht hoe graag we ze willen beïnvloeden.

***

Merk dit op: we worden vandaag bedreigd door een nucleaire oorlog, een nucleaire oorlog die de mensheid binnen een paar dagen zou kunnen vernietigen – maar we praten en demonstreren voor de preventie van klimaatverandering, mand-made CO2-reductie. Public Icon, de Zweedse tiener, Greta, en haar volgers, de Friday for the Future-kinderen en degenen die zichzelf ‘Extinction Rebellion’ noemen, gaan de straat op in zogenaamde klimaataanvallen door honderdduizenden over de hele wereld.

Stel je eens voor – het gebruik van CO2-producerende fossiele brandstoffen en een industriële landbouw die de atmosfeer met broeikasgassen besmet, de motor voor 90% van de wereldeconomie – en laten we niet vergeten de CO2 die wordt geproduceerd door oorlogen en vijandelijkheden over de hele wereld – die allemaal is ook de motor voor enorme bedrijfswinsten! – Is er iemand die serieus gelooft dat honderdduizenden, of zelfs miljoenen, die aantonen tegen klimaatverandering, een enorme invloed zullen hebben op het gedrag van bedrijven en op winstgericht groeibeleid?

Deze kinderen – de LGWM’s – dromen. De meeste toch. Sommige van hun leiders worden geleid door dezelfde corporaties waar ze doen alsof ze tegen vechten en tegen demonstreren. Over het algemeen heeft de LGWM-beweging geen duidelijke agenda, behalve losjes en abstract praten over CO2-reductie. Maar ze weten niet echt hoe ze het moeten aanpakken en wat dit betekent, welke stappen moeten worden genomen en door wie, welke implicaties en consequenties dit zou hebben voor onze hedendaagse beschaving en het dagelijkse leven, ja, ook voor hen, de klimaat het dagelijkse leven van kinderen. Zij hebben geen programma van wat er moet veranderen; ze geloven gewoon dat de verandering van ‘buiten’ moet komen, dat wil zeggen de politici. Ook geen idee dat dezelfde politici gevangen worden genomen door dezelfde industriële,

Deze klimaatmensen slaagden erin om een ​​speciaal VN-klimaatevenement te organiseren voorafgaand aan de Algemene Vergadering van de VN van 2019, waarin de machtigste en meest irritante vertegenwoordigers van naties en staatshoofden, met name de VS van A, eindeloos agressie spraken tegen die landen die niet buigen naar hun orders en willen hun mensen en natuurlijke hulpbronnen niet onderwerpen aan uitbuiting en winst van de westerse elite. In de speciale vuurlinie zijn de gebruikelijke veroordeelde en gesanctioneerde – maar bijna de enige echte soevereine landen die nog over zijn op deze wereld – Venezuela, Cuba, Nicaragua, Iran, Syrië, Afghanistan, Noord-Korea – en natuurlijk Rusland en China.

In plaats van vrede te zoeken, de essentie van het VN-Handvest, is de VN een forum geworden voor oorlogsverklaringen en klimaatverandering. Als de mens ooit een echte bijdrage wil leveren aan klimaatverandering, kan dat alleen door VREDE, door vreedzame samenwerking en solidariteit tussen landen over de hele wereld.

De LGWM-beweging moet wakker worden voor een realiteit die niet gebaseerd is op propaganda en te maken heeft met ons gedrag, met onze hele houding, met ons sociaal-economisch systeem – met een turbokapitalistisch systeem dat gebaseerd is op groei met steeds grotere winstmarges. Het systeem om te overleven moet elke dag, elk jaar uitbreiden – het veroorzaakt extreem consumentisme, gedijt op modetrends – en op het genereren van massaal afval, waarvan het grootste deel niet biologisch afbreekbaar is, maar accumuleert en – ja, beïnvloedt onze sfeer, leefomstandigheden – en uiteindelijk deel uitmaken van een holistische wereld, beïnvloedt ook het klimaat.

We leven in een wegwerpmaatschappij, aangedreven door een industrieel apparaat dat veroudering gebruikt als hulpmiddel voor consumentisme en groei, om meer winst te genereren, ongeacht hoeveel meer niet-hernieuwbare hulpbronnen moeten worden opgeofferd en verspild – uiteindelijk als afval, rot weg, vervuilt de lucht die we inademen, de grond die we gebruiken om ons voedsel te verbouwen en het water – het allerbelangrijkste water, zonder welke geen leven mogelijk is.

Om de snelle achteruitgang van ons bestaan ​​op deze mooie en genereuze planeet te vertragen en uiteindelijk te stoppen, moeten we ALLEN bijdragen in solidariteit aan VREDE. Een leven in vrede is een conditio sine qua non voor het verbeteren van onze planetenomgeving – en daarmee onze pure levensomstandigheden, levenskwaliteit – en vooral om meer maatschappelijke gelijkheid, minder armoede en een betere verdeling van rijkdom te bewerkstelligen. Dit alles vereist een enorm ontwaken, een ontwaken naar een bewustzijn dat immuun is voor egocentrisme om propaganda te vervalsen – dat is 180 graden tegengesteld aan de huidige selfie-cultuur.

In de jaren vijftig, ik ben oud genoeg om te onthouden, schreven we brieven aan onze vrienden en familieleden, winkelden in hoekwinkels, kochten dranken in gerecyclede glazen flessen, vulden ons basisvoedsel uit bulkcontainers in gerecyclede papieren zakken en verpakte verse groenten in kranten (geen plastic), gingen naar openbare telefooncellen om onze vriendinnen te bellen, liepen of fietsten naar school, en als alles al, onze ouders hadden kleine auto’s, geen SUV’s, maakten onze broodjes voor school, gebruikten dezelfde kleding jarenlang , met elkaar gesproken, genoten van de natuur.

Tegenwoordig is de natuur hetzelfde in de stad of op het platteland, omdat we overal door de natuur struikelen en kijken naar het kleine scherm van een verouderde wegwerp-smartphone, waarmee we chatten, glimlachen en ook wat telefoontjes plegen. In de jaren vijftig na de Tweede Wereldoorlog waren onze levens bescheidener en gelukkiger. Daarna verbruikten we minder dan wat Moeder Aarde ons duurzaam zou kunnen bieden. In de jaren zestig begonnen we die drempel te overschrijden. Tegenwoordig gebruiken we in het westen drie tot vier keer wat de natuur ons kan geven (Afrika ongeveer 0,6) – en dat zal zeker niet eeuwig doorgaan.

Misschien moeten we erover nadenken om vooruit te springen naar een levensstijl van de jaren vijftig en dat bewust en gewetensvol – en hoeven we ons geen zorgen te maken over 350 ppm CO2 als limiet voor duurzaam klimaat, omdat het van nature zal gebeuren en klimaatverandering zal plaatsvinden blijven natuurlijk gebeuren, zoals het altijd al 4 miljard jaar van het bestaan ​​van onze planeet heeft gedaan – en heeft ons nooit lastiggevallen. En nog belangrijker, we moeten leren onszelf bewust te herinneren dat we een solidaire vreedzame samenleving zijn, en we moeten bewust loskoppelen van MSM, onze oren afzetten voor de altijd schetterende en liegende media-propagandateksten. Bewustzijn is onze integriteit en basis voor sociale cohesie.