De meesterbreinen van de EU – Waarom elke EU-burger vandaag in oorlog is

De Europese Unie – en dus iedere EU-burger (!) – is in oorlog met Rusland. Hoe heeft het zover kunnen komen? In deze documentaire belicht Kla.TV de geschiedenis van het ontstaan ​​en de besluitvormers van de EU – van de grondleggers tot de huidige toppolitiek. Wie controleert de Europese Unie en wat zijn haar werkelijke doelen?

Het EU-vredesproject is in oorlog! Dit blijkt uit verklaringen van Josep Borrell, hoofd van het buitenlands beleid van de EU, tijdens de veiligheidsconferentie in München in 2023. Hij stelt dat Oekraïne de oorlog niet kan winnen zonder munitie. Borrell zei: “We zijn in oorlogsmodus.” Het is nu een kwestie van snel reageren.

“Zijn in oorlogsmodus” – EU belooft Oekraïne te helpen met munitie

EU verhoogt militaire hulp met twee miljard euro

Een miljoen granaten in twaalf maanden

De lidstaten willen Oekraïne binnen “twaalf maanden” in totaal “een miljoen artilleriemunitie” leveren.

Militaire trainingsmissie van de EU voor Oekraïne besloten

De Europese Unie – en dus iedere EU-burger (!) – is in oorlog met Rusland. In deze documentaire belicht Kla.TV de geschiedenis van het ontstaan ​​en de besluitvormers van de EU – van de grondleggers tot de huidige toppolitiek. Wie controleert de Europese Unie en wat zijn haar werkelijke doelen? 

Leer in het begin hoe de EU zich in de oorlog tegen Rusland bevindt. In de volgende hoofdstukken gaan we na hoe het zover heeft kunnen komen.

HOOFDSTUK 1 – De Europese Unie is in oorlog 

Op 10 december 2012 ontving de Europese Unie de Nobelprijs voor de Vrede. 10 jaar later neemt de EU deel aan de oorlog tussen Rusland en Oekraïne met militaire voorraden ter waarde van miljarden. In plaats van te de-escaleren en zich te concentreren op vredesonderhandelingen, voedt dit bovendien de oorlog. 

Tot nu toe heeft de EU 4,5 miljard euro beschikbaar gesteld voor militaire inmenging met wapens en uitrusting in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Het huidige oorlogsbeleid van de Europese Unie wordt vakkundig gecamoufleerd als vredesbeleid. Vredesfaciliteit – zo heet het oorlogsinstrument van de EU, waar de fondsen voor oorlogsdeelname vandaan komen. 

Op 10 januari 2023 ondertekenden de EU en de NAVO ook een toekomstige strategische samenwerking in Brussel. 

Aangezien de EU zich militair bemoeit met de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, is de hele EU al betrokken bij een oorlog van een niet-EU-lidstaat. Dit riskeert en provoceert het gevaar van een derde wereldoorlog en de verspreiding van oorlogsvoering op Europese bodem.

Bovendien is de EU verwikkeld in een economische oorlog met Rusland. Sinds de annexatie van de Krim door Rusland in 2014, en vooral sinds het begin van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne in februari 2022, zijn er tal van sancties opgelegd aan Rusland. Maar deze treffen vooral Europa – vooral de Europese bevolking, aangezien de sancties de energieprijzen en de inflatie in Europa opdrijven.

In het huidige buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU is het ook duidelijk: de EU-landen onderwerpen zich aan de richtlijnen van de EU-leiding! En dit ondanks het feit dat alle belangrijke beslissingen op EU-niveau – zoals in het geval van wapenleveringen en sancties – met eenparigheid van stemmen worden genomen, waardoor elke staat de facto een vetorecht krijgt. Als slechts één land tegen zou stemmen, zou deelname aan de oorlog niet tot stand komen. 

Dit unanimiteitsbeginsel en vetorecht zijn van invloed op besluiten  die in de Raad van de Europese Unie worden genomen  over het buitenlands en veiligheidsbeleid. De Raad van de Europese Unie bestaat uit de ministers van Buitenlandse Zaken  van de EU-lidstaten bij stemmingen over wapenleveranties en sancties  .

Landen als Hongarije en Oostenrijk, die niet deelnemen aan wapenleveranties, maken deze mogelijk door gebruik te maken van de mogelijkheid van “constructieve onthouding”. Hoewel ze zich onthouden van stemming, maken ze geen gebruik van hun vetorecht tegen een NEE-stem over deelname aan de oorlog. Waarom wordt dit vetorecht niet gebruikt en waarom stemt zelfs een neutraal land als Oostenrijk niet nee en verhindert daarmee deelname aan de oorlog?

Om deze vraag te beantwoorden, moet men begrijpen hoe de EU werkt en is gestructureerd.

HOOFDSTUK 2 – Het EU-lidmaatschap leidt tot het opgeven van de nationale soevereiniteit

Het begin van de EU gaat terug tot de jaren vijftig. Op 9 mei 1950 presenteerde de toenmalige Franse minister van Buitenlandse Zaken Robert Schuman het idee om de Frans-Duitse kolen- en staalproductie onder een gezamenlijk gezag te brengen. Dit ging de geschiedenis in als het “Schuman Plan” en leidde in april 1951 tot de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. De EU viert daarom elk jaar op 9 mei Europadag. Vandaag is de EU een associatie van 27 Europese landen met in totaal 450 miljoen inwoners. 

In de loop van de tijd kreeg de EU steeds meer de vorm van een politieke unie die steeds meer invloed en politieke macht kreeg over de lidstaten.  

In 1957 werd de Europese Economische Gemeenschap opgericht in de Verdragen van Rome door de staten België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland en de Bondsrepubliek Duitsland. In 1987 werd de gemeenschap, die voorheen gericht was op economische samenwerking, omgevormd tot een politieke unie. Het Verdrag van Maastricht in 1992 voegde een gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid toe. In daaropvolgende hervormingsverdragen – het meest recent in het Verdrag van Lissabon, dat in 2009 in werking trad – werden de supranationale politieke verantwoordelijkheden van de EU voortdurend uitgebreid en werden nationale regeringen ontkracht. 

In verschillende hervormingsverdragen, laatstelijk in het Verdrag van Lissabon in 2009, werden de supranationale verantwoordelijkheden van de EU stap voor stap uitgebreid. Dit heeft ertoe geleid dat vandaag ongeveer 90% van de wetgeving in de EU-lidstaten betrekking heeft op de implementatie van EU-wetgeving. Dit betekent een enorme beperking van de soevereiniteit van een EU-lidstaat en toont de enorme invloed die deze heeft op de wetgeving. Een voorwaarde voor de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon was ratificatie door alle 27 EU-lidstaten.

Maar wat als de ratificatie niet wordt geaccepteerd door de bevolking van een land? Hoe gaat de EU om met ongewenst stemgedrag?

Nadat het Ierse volk in 2008 in een referendum het Verdrag van Lissabon verwierp, vond er zonder meer een stemming plaats. In een niet onomstreden tweede referendum in 2009 ging het Ierse volk uiteindelijk akkoord.

Opvallend in dit verband is ook dat de EU-regering zeer hard optreedt tegen haar eigen lidstaten als die wetten of hervormingen aannemen die de EU-commissie “niet bevalt”. Hier zijn een paar voorbeelden:

26-10-2022 | Nu trekt de EU de miljardenhamer tegen Polen

13.12.2022 | EU trekt 6,3 miljard euro terug uit Hongarije

29-09-2022 | Europese Commissie start verschillende procedures tegen Duitsland

Het mag geen toeval zijn dat de soevereiniteit van alle natiestaten steeds meer wordt overgedragen aan een hogere autoriteit – in dit geval de EU. 

Een verklaring van Georges Berthoin, die chef-staf was onder Jean Monnet, een van de grondleggers van de EU, geeft een idee van wat erachter zit:

Berthoin zei in een interview in 2010: “Wat in Europa is gerealiseerd, zal ooit van toepassing zijn op het niveau van de wereldregering . Dit is precies de grote uitdaging van de 21e eeuw. Een treffend voorbeeld hiervan is een toespraak van George Bush sr. tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1990 als waarnemend president van de Verenigde Staten van Amerika. Daarin verklaarde hij dat hij hoopte op de creatie van een nieuwe wereldorde.” 

In het volgende zullen de meesterbreinen en architecten van deze “nieuwe wereldorde” worden genoemd in verband met de Europese Unie.

HOOFDSTUK 3 – De grondleggers van de EU: hun doelen, financiers en klanten

Naast Robert Schuman zijn de belangrijkste grondleggers van de EU de staatslieden Richard Coudenhove-Kalergi, Jean Monnet, Paul-Henri Spaak, Walter Hallstein en Józef Retinger. 

1. Richard Coudenhove-Kalergi [1894 – 1972]

Na de Eerste Wereldoorlog waren er verschillende pogingen om de Europese naties onder één staat te verenigen. Een daarvan is de Paneuropa Union , opgericht in 1922 door de Oostenrijker Richard Coudenhove-Kalergi. 

Baron Louis Rothschild steunde de pan-Europese beweging en gaf Coudenhove-Kalergi door aan de Hamburgse bankier Max Warburg. Hij schonk 60.000 goudmarken om de beweging te stimuleren. 

In 1946 hield de Britse premier en vrijmetselaar Winston Churchill een toespraak geschreven door Coudenhove-Kalergi in Zürich. Hierin riep hij op tot de oprichting van de “Verenigde Staten van Europa”. In 1948 was Churchill voorzitter van een congres van de ‘Europese beweging’ in Den Haag, wat later leidde tot de oprichting van de Straatsburgse Raad van Europa.  

Coudenhove-Kalergi was zelf vrijmetselaar en stichtte in 1947 de oorspronkelijke vrijmetselaarsloge PAN-EUROPA. De vrijmetselaars-onderzoeksloge ‘Quatuor Coronati’ gaf in zijn jaarboek over de ‘Pan-Europese Beweging’ uit 1995 openhartig toe dat Coudenhove-Kalergi zijn politieke organisatie – wereldwijd – had opgebouwd met behulp van het loge-apparaat van de vrijmetselarij. Bekende supporters waren vrijmetselaars als Otto von Habsburg, Hjalmar Schacht, Ludwig Nathaniel Rothschild, Konrad Adenauer, Felix Warburg en Jean Monnet.

2. Jean Monnet [1888-1979] en Robert Schuman [1886-1963]

Vrijmetselaar Jean Monnet schreef de historische verklaring waarmee de Franse minister van Buitenlandse Zaken Robert Schuman op 9 mei 1950 de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal presenteerde. In 1958 werd Robert Schuman verkozen tot de eerste voorzitter van het nieuw gevormde Europees Parlement in Straatsburg, ter vervanging van de paritaire vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal.

Jean Monnet was de eerste president van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal van 1952-1955. Georges Berthoin was in die tijd de stafchef van Jean Monnet. Berthoin was ook medeoprichter van de Trilaterale Commissie in 1973, een organisatie opgericht door David Rockefeller en Henry Kissinger als onderdeel van een wereldwijde schaduwregering. In 1975 werd Berthoin Europees voorzitter van de Trilaterale Commissie. 

3. Jozef Retinger [1888 – 1960]

De Poolse vrijmetselaar Józef Retinger was een van de belangrijkste architecten van de Europese beweging na de Tweede Wereldoorlog . De eerste steen werd gelegd tijdens het Europese congres van 1948 in Den Haag. Onder voorzitterschap van Winston Churchill waren 700 afgevaardigden aanwezig. Het congres werd onder meer voorgezeten door Józef Retinger. In een volgende bijeenkomst werd de oprichting van de Raad van Europa voorbereid en werd besloten tot de Europese economische unie. Józef Retinger was secretaris-generaal van de Europese Beweging van 1948 tot 1950. Hij werd ook beschouwd als een mede-oprichter van de informele Bilderberg-conferenties, geïnitieerd door David Rockefeller van 1952 tot 1954. Hij was toen permanent secretaris van de Bilderberg Groep tot aan zijn dood in 1960.

De Bilderbergconferentie is sinds 1954 een exclusieve bijeenkomst van wereldleiders. Het vindt één keer per jaar plaats achter gesloten deuren – volledig zonder publiek en volledig verborgen. Kort na een bezoek aan de Bilderbergers zijn voorheen weinig bekende deelnemers vaak op hoge posities te vinden.

De geboorteakte van de Europese Economische Gemeenschap zijn de zogenaamde Verdragen van Rome van 1957. De Britse historicus Richard Aldrich onthulde dat ze hun oorsprong vonden tijdens de Bilderberg-bijeenkomst in 1956.

4. Paul-Henri Spaak [1899-1972]

De Belgische premier Paul-Henri Spaak was voorzitter van de Europese beweging van 1950-1955 en speelde een belangrijke rol bij het opzetten van de instellingen die zich ontwikkelden tot de Europese Unie. 

Spaak ontmoette Jean Monnet, Robert Schuman, Walter Hallstein en Konrad Adenauer regelmatig in de privéwoning van Jean Monnet om de implementatie en invoering van de EU te bespreken. Ook Walter Lippmann, medeoprichter van de door de familie Rockefeller gefinancierde Council on Foreign Relations, was er regelmatig te gast.

5. Walter Hallstein [1901 – 1982]

De Duitse advocaat en politicus Walter Hallstein speelde een sleutelrol bij het opstellen van het Verdrag van de “Europese Economische Gemeenschap” EEG, dat op 1 januari 1958 in werking trad. Hallstein was de eerste Commissievoorzitter van de EEG van 1958 tot 1967 en daarna voorzitter van de Internationale Europese Beweging tot 1974.

In dit verband is het opmerkelijk dat Hallstein deelnam aan de Bilderbergconferentie van 1958. 

De grondleggers laten zien dat de EU is geïnstalleerd en gefinancierd door de internationale vrijmetselarij en machtige meesterbreinen. Het doel: de oprichting van een wereldregering, zoals de stafchef van Jean Monnet het duidelijk verwoordde.
Verdere inzichten in de financiering van Europese initiatieven en de grondleggers onthullen de volgende feiten: 

In 1948 richtte Coudenhove-Kalergi in New York het Amerikaans Comité voor een Verenigd Europa op. Financiering hiervoor kwam onder meer van de Ford en de Rockefeller Foundation . Voormalig hoofd van de geheime dienst William Joseph Donovan werd uitvoerend directeur van deze commissie, en zijn plaatsvervanger was CIA-directeur Allen Welsh Dulles. Donovan was ook lid van de Rockefeller Foundation . Allen Dulles was ook lid van de raad van bestuur van de door de familie Rockefeller gesponsorde Council on Foreign Relations van 1927-1969 en werd beschouwd als een van de meest invloedrijke vrijmetselaars van zijn tijd. 

Het Amerikaanse Comité voor een Verenigd Europa bleek tot in de jaren zestig een belangrijke donor van de Europese beweging als geheel. Het werd gebruikt als een discrete manier om CIA-fondsen heimelijk door te sluizen naar Europese organisaties, waaronder de Raad van Europa en de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Halverwege de jaren vijftig ontving deze commissie ongeveer $ 1 miljoen per jaar van de CIA. Uit vrijgegeven Amerikaanse regeringsdocumenten uit 2000 bleek ook dat de leiders van de Europese Beweging – Józef Retinger , Robert Schuman en Paul-Henri Spaak – ook geld ontvingen van de CIA. 

Tot nu toe heeft de familie Rockefeller, en in het bijzonder de telg van de familie, David Rockefeller, laten zien dat ze het machtige brein achter de grondleggers en achter de financiering van de EU zijn. De in 2017 overleden David Rockefeller was een Amerikaanse bankier en werkte vanaf 1949 in het bestuur en later als directeur van de Council on Foreign Relations, die als een soort schaduwregering in Amerika aan de touwtjes trekt. Vanuit de CFR, onder grote invloed van David Rockefeller, werden de Bilderberg Conferentie en de Trilaterale Commissie strategisch voorbereid en parallel aan de Europese Unie geïnstalleerd. De opkomst van de EU werd voornamelijk gefinancierd door zijn winkelbedienden Donovan en Dulles met de hulp van de CIA. 

Toont de Europese Unie zich vandaag ook de speelbal van deze machtige meesterbreinen en hun controlecentra? Hoe zit het met de huidige EU-top? 

HOOFDSTUK 4 – De voorzitters van de Europese Commissie vanaf 1999

Het is opmerkelijk dat de voorzitters van de Europese Commissie niet rechtstreeks door de bevolking worden gekozen, maar worden voorgedragen door de Europese Raad en vervolgens worden gekozen door het Europees Parlement. 

1. Romano Prodi [voorzitter van de Europese Commissie 1999 – 2004]

Romano Prodi was tot 2019 lid van de European Council on Foreign Relations. Dit werd in 2007 voornamelijk opgericht en gefinancierd door George Soros als een Europese uitloper van de Council on Foreign Relations. Prodi’s voormalig politiek adviseur Alba Lamberti is nu plaatsvervangend directeur van de European Council on Foreign Relations. Prodi was vanaf 1980 deelnemer aan de Bilderberg-bijeenkomsten en werkte later zelfs in het directiecomité van de Bilderberg Groep. 

2. Jose Manuel Barroso [voorzitter van de Europese Commissie 2004 – 2014]

Barroso maakt sinds 1994 deel uit van de Bilderberg Groep en is nu lid van het Bilderberg Executive Committee. 

3. Jean-Claude Juncker [voorzitter van de Europese Commissie 2014 – 2019]

In 2019 berichtte het Hongaarse dagblad “Magyar Idök” uitgebreid over lopende en intensieve contacten tussen George Soros en vertegenwoordigers van zijn organisaties en vooraanstaande EU-politici. Soros heeft Juncker of leden van zijn commissie meer dan 20 keer formeel ontmoet sinds het begin van de ambtstermijn van Jean-Claude Juncker.

De verklaring van Juncker uit 1999 maakt de aanpak van een nieuwe wereldorde duidelijk: “We besluiten iets, zetten het dan op de kaart en wachten even af ​​wat er gebeurt. Als er geen groot geschreeuw en geen rellen komen omdat de meeste mensen niet begrijpen wat er is besloten, dan gaan we door – stap voor stap totdat er geen weg meer terug is.”

Op dit punt verschijnt het volgende meesterbrein, dat de besluitvormers van de EU leidt. George Soros werkt ook vanuit de CFR. Zijn handtekening is te zien in de omverwerping van de regering in Oekraïne, de staatsgreep van Euromaidan in 2013-2014. Soros legde zelf in een CNN-interview uit 2014 uit dat “hij met zijn Soros Foundation een belangrijke rol speelde bij de gebeurtenissen in Oekraïne.” 15 jaar – was betrokken. 

4. Ursula von der Leyen [voorzitter van de Europese Commissie sinds 2019]

Voordat Von der Leyen opklom tot EU-commissaris, nam ze officieel deel aan vier Bilderberg-conferenties. Het wordt beschouwd als het eerste aanspreekpunt voor David M. Rubenstein in Europa. Rubenstein is voorzitter van de CFR en is lid van de Trilaterale Commissie die is opgericht door David Rockefeller en Henry Kissinger. 

Talrijke EU-politici, regeringsvertegenwoordigers en sleutelfiguren uit leidende EU-staten moeten ook in één adem worden genoemd met de voorzitters van de EU-Commissie. Ze zijn ook lid van de Bilderberg Groep, de European Council on Foreign Relations of de Trilaterale Commissie. Hier enkele voorbeelden:

Frankrijk

De president van Frankrijk, Emmanuel Macron , was een deelnemer aan de Bilderberg-conferentie van 2014. Zijn oude adviseur Alexandre Adam en zijn adviseur voor Europese aangelegenheden Garance Pineau zijn lid van de Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen.

Italië

Mario Draghi was tot oktober 2022 premier van Italië. Hij nam deel aan de Bilderberg-conferentie in 1994, 1995, 2002, 2003, 2004 en 2007. Hij is ook lid van de Group of Thirty, een privéclub van financiële leiders die is opgericht door de Rockefeller Foundation.

Giorgia Meloni is sinds oktober 2022 premier van Italië. In februari 2021 trad ze toe tot het Aspen Institute, een internationale denktank met hoofdkantoor in Washington, DC. Dit instituut wordt gedeeltelijk gefinancierd door de familie Rockefeller.

Oostenrijk 

Sebastian Kurz was tot 2021 de bondskanselier van Oostenrijk en gedurende deze tijd lid van George Soros’ European Council on Foreign Relations. Ook de huidige bondsminister voor Europa en de Grondwet, Karoline Edtstadler, maakt deel uit van deze elitegroep. De huidige bondskanselier Karl Nehammer en de Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken Alexander Schallenberg ontmoeten regelmatig Georg Soros of zijn zoon Alexander Soros. Vrijwel alle Oostenrijkse kanseliers namen vanaf 1970 deel aan Bilderberg-conferenties.  

Duitsland

De Duitse bondskanselier Olaf Scholz woonde de Bilderberg-conferentie van 2010 bij. Jörg Kukies wordt beschouwd als een van zijn belangrijkste adviseurs. Hij is staatssecretaris bij de Bondskanselarij en nam deel aan de Bilderberg-conferentie van 2022. De twee parlementaire staatssecretarissen in het kabinet van Olaf Scholz, Niels Annen en Franziska Brantner , zijn lid van de Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen. 

Ook hier is goed te zien hoe de huidige leiders van de EU vanuit de Bilderbergers, de CFR of haar Europese uitloper, de European Council on Foreign Relations, worden ingezet. Het logische gevolg hiervan is dat ze ook door deze instanties worden aangestuurd en hun doelen in hun beleid implementeren, met name de oprichting van een nieuwe wereldregering – en dit gaat grotendeels onopgemerkt door de bevolking.

James Warburg, lid van de CFR op 17 februari 1950:  “We zullen één wereldregering hebben, of je het nu leuk vindt of niet, door onderwerping of door overeenstemming.”

Conclusie

Sinds haar oprichting wordt de EU gefinancierd en geleid door machtige meesterbreinen die samenzweren om een ​​wereldregering te vormen . Ze hebben geleidelijk aan de soevereiniteit van de EU-landen ondermijnd en hebben de agenda van een wereldregering tot nu toe doorgedrukt tegen de wil van het volk in. De EU zelf heeft zich ontwikkeld tot een draaischijf voor deze mondiale strategen, die alle lidstaten dicteert tot aan de nationale wetgeving.
Waar velen zich eigenlijk niet van bewust zijn: de hele EU en dus elke EU-burger (!) is momenteel in oorlog met Rusland.

Hoe was zoiets mogelijk zonder dat het grote publiek het merkte?

David Rockefeller, de oprichter van de Bilderberg Conferentie zei in 1991: 

 “We zijn de Washington Post, The New York Times, Time Magazine en andere grote publicaties dankbaar waarvan de redacteuren in het verleden onze bijeenkomsten hebben bijgewoond en de belofte van vertrouwelijkheid gedurende bijna 40 jaar hebben gerespecteerd. […] Het zou voor ons nooit mogelijk zijn geweest om een ​​plan voor de wereld te ontwikkelen als we in die jaren in de openbaarheid waren geweest. Maar de wereld is op een ingewikkelde en voorbereide weg naar een wereldregering.”

Met andere woorden, Rockefeller is de reguliere media zeer dankbaar, die de plannen voor de wereld tientallen jaren openbaar hebben gehouden en de activiteiten van de mondiale strategen hebben verdoezeld. Dit geldt ook voor de reguliere media in Europa!

Dit was de enige manier om decennia lang geleidelijk van achter de schermen een wereldregering op te richten, te infiltreren in de regeringen van de EU-lidstaten en uiteindelijk zelfs de huidige deelname aan de oorlog te vermommen als  een vredesproject .

Maar het is nog niet te laat! 

Deze meesterbreinen en hun bondgenoten in de natiestaten moeten onder de aandacht van de bevolking komen met hun gezicht en naam en hun kritische blik – evenals hun plan voor de implementatie van een wereldregering. Alleen zo wordt de nietsvermoedende bevolking niet langer aan dit dictaat onderworpen, maar worden deze meesterbreinen en hun controlecentra en plannen door de bevolking overwonnen. 

Verspreid deze show alstublieft zo wijd mogelijk met zijn explosieve inhoud!