Indignatie redactie 
De dagen van ‘oud links’, die misschien het beeld oproepen van een blanke man uit de arbeidersklasse in een vakbond die vecht voor arbeidersrechten of een loonsverhoging, zijn al lang voorbij. Natuurlijk waren er nog vele andere vormen van ‘oud links’, het opvallendste was het communisme, een ideologie die Rusland, China en Oekraïne aan flardenscheurde . Maar zoals bij de meeste dingen, bleef links niet in dezelfde vorm en is het in de loop van de tijd geëvolueerd. Dit is de reden waarom wanneer je vooruitspoelt naar de huidige dag, je een dramatische verandering ziet ten opzichte van het begin van de 20e eeuw.
Natuurlijk drijven dezelfde totalitaire, grote regeringsideeën rond in linkse politieke partijen, maar ze worden tegenwoordig overschaduwd door cultureel marxisme en het verhaal over slachtofferschap. Dit verhaal breidt zich uit naarmate meer niet-blanken naar blanke landen emigreren en linkse politieke partijen een konijnenhol sturen waar ze in de nabije toekomst waarschijnlijk niet van zullen herstellen. Niet alleen is het waarborgen van de ‘veiligheid’ van de slachtoffergroepen van het grootste belang voor hen, maar ook de slachtofferschaphiërarchie. Hoewel ze zullen volhouden dat iedereen gelijk is, zullen ze er dan ook op staan dat een zwarte feministe meer een slachtoffer is (en daarom vanuit hun oogpunt belangrijker), dan een blanke feminist. Of ze zullen erop wijzen dat een gehandicapte homoseksueel meer slachtoffer is dan een valide homoseksuele man. Dit leidt natuurlijk tot hilarische confrontaties,jonge blanke linksen bevinden zich aan het ontvangende einde van haat jegens hen gericht door de minderheden waarvoor ze pleiten.
Maar ondanks het incidentele conflict heeft dit niets gedaan om de versnelling van het slachtofferschap te schaden. Vanuit het perspectief van links, binnen het blanke ras, kan alleen een blanke vrouw of blanke gehandicapte een slachtoffer zijn. Een blanke man, die vanuit hun perspectief hoofd van het patriarchaat is en ‘volledige controle’ heeft, kan meestal geen slachtofferstatus verkrijgen, tenzij hij homo of gehandicapt is. Natuurlijk kan een blanke vrouw die beweert dat ze seksueel is mishandeld of verkracht haar levenskansen (en banksaldo) tegenwoordig in rap tempo zien toenemen. Maar om deze tactiek (die nu heel gebruikelijk is) te laten werken, moet een belangrijk punt worden overwogen – het ras van de dader. Een blanke man die een blanke vrouw of een vrouw van een ander ras verkracht, is een verhaal waar de media aan vasthouden en tot geen einde komen. Echter,dingen worden moeilijk . Niet alleen zijn de autoriteiten zelf vastgebonden in politieke correctheid en zijn ze dus bang om de schokkende waarheid over blanke vrouwen en hun niet-blanke verkrachters te onthullen , maar ook omdat een blanke vrouw die het ras van haar aanvaller onthult mogelijk haar carrière zou kunnen bedreigen, vooral als ze in de publieke belangstelling staat.
Dit is de reden waarom de blanke arbeidersklasse zo vaak wordt vergeten en genegeerd door links en de politieke klasse als geheel omdat ze worden gezien als onderdeel van de vermeende ‘witte hiërarchie’. Zoals we met Brexit en de verkiezing van president Trump zagen, heeft het negeren van de blanke arbeidersklasse echter een prijs en tegenwoordig neemt die prijs de vorm aan van het verliezen van verkiezingen en referenda. Hillary Clinton spotte met het idee dat White stemmen nodig had om te winnen, net als de reguliere media, maar ze hadden het mis en ze hebben het vandaag nog steeds mis. In plaats van opnieuw te proberen contact te maken met blanke industriële arbeiders in Wisconsin en Massachusetts, is links verdubbeld van hun haat en sturen de poppenspelers hun Antifa-legioenen de straat op om hen te confronteren.
Ondertussen is het geloofssysteem ‘culturen zijn allemaal gelijk’, wat ertoe heeft geleid dat niet-moslimkinderen zwaar geïndoctrineerd zijn op school met een vals, vreedzaam beeld van de islam, nog steeds sterk. Het is vrij gebruikelijk dat schoolkinderen in het VK, Frankrijk, Duitsland en Nederland moskeeën bezoeken tijdens schoolreisjes, iets waar hun idiote leraren meer dan tevreden over zijn. Er is niets stoms en verontrustends dan een blanke feministische schoolleraar onmiddellijk haar eigen principes te zien verwerpen en een hoofddoek opdoen tijdens zo’n reis; (dat is als ze zelfs in de moskee mag!). Ze zou het nooit durven toestaan aan een blanke man om haar een hoofddoek op te doen of haar schoenen uit te doen, maar als een Aziatische man haar hetzelfde vraagt, beantwoordt ze onmiddellijk aan zijn verzoek. Maar verbazingwekkend genoeg ziet de feministische leraar dit als goed, omdat zij voor haar een onderdrukte religieuze minderheid zijn en, wat nog belangrijker is, lid zijn van een andere etnische groep. De racismekaart is zo sterk in het hoofd van een links dat blanke mensen voor hen altijd als laatste moeten komen, zelfs als het betekent dat ze hun feministische principes uit het raam gooien.
De verschuiving van de prioriteiten van een linkse partij van voorstanders van de arbeidersklasse naar voorstanders van minderheden hangt rechtstreeks samen met de minderheidsbevolking in dat specifieke land. In Groot-Brittannië, net als in Amerika en Frankrijk, veranderde links zodra hun bevolking onder de 90% dook hun prioriteiten. Ze zagen een kans om hun electoraal succes te vergroten en begonnen zoveel mogelijk minderheidsgroepen te importeren. Consumenten die afhankelijk zijn van welzijn verhogen niet alleen de stemmen voor linkse partijen, maar ze zorgen ook voor meer klanten voor de bedrijven, en vergroten zo de rijkdom van de miljardairs die de linkse partijen financieren. En dit is de reden waarom de meest succesvolle wereldwijde bedrijven in het Westen nu overwegend kiezen voor liberaal-linkse oorzaken – het draait allemaal om geld. Het feit dat ze het Westen demografisch vernietigen en daarmee hun eigen bedrijven aan het werk zetten in een derde wereld hellhole in de nabije toekomst, lijkt voor hen in dit stadium weinig relevant.
Hoe absurd de oorzaak ook is, hoe dom het idee ook is, je kunt garanderen dat links hun wapens oppakken en de barricades bestormen om het te ondersteunen. Dit wordt niet duidelijker aangetoond dan in het recente fenomeen dat bekend staat als ‘vetacceptatie’ of ‘lichaamspositiviteit’ . Ondanks te beweren te geloven in wetenschap, feiten en overwegend atheïsten te zijn, wordt dit allemaal uit het raam gegooid wanneer een zwaarlijvig persoon als gezond wil worden geaccepteerd. Hartziekten, beroertes, cholesterol en diabetes worden allemaal grotendeels genegeerd, omdat links echt gelooft dat de gevoelens van de zwaarlijvige persoon belangrijker zijn dan gezondheidsproblemen.
Ondersteboven en van achter naar voren is een manier om het geloofssysteem van liberaal links te beschrijven, dat natuurlijk wordt gebundeld door de inmiddels beruchte ‘ Globo Homo ‘, die op zichzelf een meme is geworden. Het heeft geen zin om over links te debatteren, tenzij je een publiek hebt omdat ze geïnteresseerd zijn in emoties en slachtoffers, niet in logica. Het enige goede dat uit een debat kan komen, is als u uw punten gebruikt om toeschouwers te rode pillen, door de hypocrisie en tegenstrijdigheden van uw linkse tegenstander te laten zien. De zogenaamde ‘middennormen’ in het midden zijn slechts twee stappen verwijderd van de waanzin van links, maar ze zijn ook slechts twee stappen verwijderd van ons. Ze naar rechts trekken, moet niet alleen een doel zijn, maar ook een plicht. We moeten zoveel mogelijk zielen redden van de waanzin van links en in de kortst mogelijke tijd omdat we in de komende storm zoveel bondgenoten nodig hebben als we kunnen krijgen.
