Indignatie redactie 
Veel staten zijn wanhopig in het licht van de coronavirus pandemie: regeringen raken in paniek en de economie is al ingestort. Deze crisis zal naar verwachting toenemen, wat er allemaal voor zorgt dat de mensheid waarschijnlijk een nieuwe weg zal zoeken.
Iedereen lijkt te vragen: “Wat is er veranderd / zal de pandemie sociaal en politiek veranderen?” een bijzonder relevante vraag voor diegenen die denken of dromen over de toekomst.
In dit artikel zullen we proberen een antwoord op deze vraag te geven, hoewel er veel zijn, met name rekening houdend met de impact van de pandemie op de internationale betrekkingen.
CHINA IS VOORUIT GEKOMEN
China, dat in december 2019 was begonnen met de bestrijding van de pandemie, is erin geslaagd de verspreiding van de pandemie thuis te stoppen: met een bevolking van ongeveer 1,5 miljard mensen. Niet alleen dat, het helpt nu ook andere landen dankzij zijn strikte en radicale methoden.
Toen de Coronavirus-pandemie uitbrak in Wuhan, China, koos de rest van de wereld ervoor om de gebeurtenissen in het Verre Oosten onwetend te volgen.
Westerse landen konden niet voorzien dat de pandemie thuis tot een dergelijke vernietiging zou leiden, waardoor de kerngebieden van de Atlantische Alliantie, met name in de Verenigde Staten en Italië, zouden worden verwoest.
De inspanningen van president Trump om het virus met China te associëren zijn mislukt, iets wat blijkt uit het feit dat hij nu met Peking probeert samen te werken om de pandemie te bestrijden.
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) April 6, 2020
In een artikel in Buitenlands beleid schetst Lee Seong-Hyon, de directeur van het Sejong Institute’s Centre for Chinese Studies, de prestaties van China in vergelijking met de Verenigde Staten:
“China begreep dat de pandemie een kans was om het gebruik van zachte stroom in zijn betrekkingen met Europa en met andere regio’s te vergemakkelijken. Aan de andere kant hebben de Verenigde Staten vermeden hun traditionele bondgenoten en vrienden te helpen. ‘
China, dat de strijd tegen de epidemie met succes had gebruikt als een maatstaf voor zachte macht, is ook tussenbeide gekomen om Europa te helpen, dat zich al onder de Trump-regering van de Verenigde Staten heeft teruggetrokken.
De verklaringen van de Servische president Vucic vangen misschien het beste het algemene gevoel op: ‘Europese solidariteit bestaat alleen op papier. China is het enige land dat daadwerkelijk helpt. ‘ Italianen hebben Chinese vlaggen gehesen om de hulp van Peking te groeten, wat een verandering in de Europese perceptie laat zien.
De veelvuldige nadruk op de Chinese hulp bij de bestrijding van de pandemie door Turkse regeringsfunctionarissen wijst er verder op dat Peking na de pandemie wereldwijd op de voorgrond is getreden.
"We are facilitating the U.S. government's purchase of personal protective equipment made in China. Indeed, factories are operating in full swing to fulfill the orders of medical supplies from New York and other parts of America," says Chinese ambassador https://t.co/QLns4wcfcj pic.twitter.com/CPzf9kHnEV
— China Xinhua News (@XHNews) April 6, 2020
DE VERENIGDE STATEN EN DE EU STAAN AAN DE VERLIEZENDE KANT
De VS, de EU en de NAVO zijn tijdens de pandemie verzwakt en zijn in het proces steeds verder van elkaar gescheiden.
Het uitblijven van een oplossing voor de snel groeiende epidemie in Italië, Spanje en Frankrijk, evenals het instorten van de Britse gezondheidszorg volgens het door de Britse premier Boris Johnson voorgestelde “kudde-immuniteit” -model, heeft de Europeanen bang gemaakt en wantrouwen jegens hun eigen regeringen en de Europese Unie.
De voormalige premier van Italië en de huidige belangrijkste oppositieleider Matteo Salvini antwoordde: ‘Ik haat en walg van de EU. Het is eerder een hol van slangen en jakhalzen dan van een verbond. We zullen eerst het virus verslaan, daarna gaan we terug en heroverwegen we de EU. Indien nodig vertrekken we zonder dankbaarheid. ‘
De Verenigde Staten hadden een grote nederlaag geleden doordat New York City het nieuwe centrum van het coronavirus werd als gevolg van de mislukte crisisbeheersingsinspanningen van Trump.
I wish I could promise New Yorkers this will be over soon. I can't.
Here's what I can promise.
I will continue to give you the facts and I will make decisions based on science and data.
New Yorkers deserve nothing less.
— Archive: Governor Andrew Cuomo (@NYGovCuomo) April 5, 2020
Gezien de instortende gezondheidszorg, de verergerende economische crisis en de verbroken verbinding tussen DC en de staten, zal het de komende dagen niet verrassend zijn om het nieuws van interne onrust in de Verenigde Staten te zien.
De banden tussen de Verenigde Staten en de EU hebben een breekpunt bereikt vanwege het onwetende beleid van Trump met betrekking tot Europa.
De toenemende economische crisis en de daarmee gepaard gaande sociale problemen zullen de crisis binnen het Atlantisch Bondgenootschap en voor het liberalisme in het algemeen versterken.
VERWOESTING EN ALLIANTIES
Met de visionaire bewegingen van China en Rusland en de depressie van de Atlantische Oceaan kunnen we aan het einde van de pandemie het volgende voorspellen:
1. Zoals de voorbeelden van Italië en Spanje hebben aangetoond, is de Europese Unie er niet in geslaagd de crisis te beheersen. Na de pandemie zullen we zien dat de EU verder uiteenvalt.
#BruciaUnoStraccioBlu#fuckeu#Italexit#Italexit pic.twitter.com/5KODlX0dEV
— Just a Ronin (@_ronin07) April 5, 2020
2. In de Tweede Wereldoorlog betraden de Verenigde Staten via Italië het Europese theater. Vandaag herhaalt de geschiedenis zich. China en Rusland hebben maatregelen genomen om via Italië hun invloed in Europa te versterken. Doordat Europa de verbinding met de Verenigde Staten de komende jaren zal versnellen, zullen de betrekkingen tussen de vakbondsleden met Peking en Moskou verdiepen.
3. Verwacht wordt dat de impact van het verzwakte Atlantische blok in het Midden-Oosten zal afnemen.
4. Na de verzwakking van de imperialistische druk zullen we belangrijke veranderingen, nieuwe opstanden en allianties in het Midden-Oosten zien voor de regeringen die momenteel samenwerken met de westerse machten.
5. Het bewegingsgebied van Iran zal toenemen als gevolg van een verzwakkende VS, terwijl de invloed van China en Rusland in West-Azië zal toenemen.
6. Naarmate Israël meer geïsoleerd raakt, zullen er nieuwe fronten worden gewonnen in de Palestijnse vrijheidsstrijd.
7. Op wereldschaal zullen nationalistische sentimenten parallel aan linkse / socialistische bewegingen toenemen.
Wanneer we de situatie als geheel beschouwen, vertoont de politieke situatie overeenkomsten met de periode vlak voor de Tweede Wereldoorlog.
Terwijl de gevestigde ordes en systemen aan macht verliezen, zullen we de zwaartekracht naar de politieke rand zien versnellen, waardoor nieuwe allianties ontstaan, evenals nieuwe conflicten.
Europa zal het gebied zijn dat het meest door deze veranderingen wordt getroffen, terwijl voor de VS een versneld isolement en een verzwakkende wereldwijde invloed te verwachten zijn.
De enige vraag is nu hoe China de overgang naar dit nieuwe tijdperk zal aanpakken.
