De Oorverdovende Stilte Van De Media Over Het Grootste Schandaal Van 2019 Is Huiveringwekkend INDIGNATIE AI & Politiek

Spread the love en help Indignatie

Inhoud

Het OPCW schandaal: Dit wordt echt heel, heel, heel raar.

WikiLeaks heeft weer een andere reeks gelekte interne documenten van de Organisatie voor het verbod op chemische wapens (OPCW) gepubliceerd die nog meer materiaal toevoegen aan de berg bewijsmateriaal waarover we zijn voorgelogen over een vermeende aanval met chemische wapens in Douma, Syrië als laatste jaar dat resulteerde in luchtaanvallen op die natie uit de VS, het VK en Frankrijk.

Deze nieuwe WikiLeaks-drop bevat een e-mail van de OPCW-chef van kabinet Sebastien Braha (die naar verluidt zo verafschuwd is door organisatie-inspecteurs dat ze hem “Voldemort” noemden) die de Ian Henderson Engineering Assessment in de wind sloeg en ontdekte dat het Douma-incident waarschijnlijk was een geënsceneerde gebeurtenis. Braha ziet het OPCW-personeel opdracht geven om “alle sporen van de levering / opslag / wat dan ook” te verwijderen uit het beveiligde register van de organisatie.

Minutes from an OPCW meeting with toxicologists specialized in chemical weapons: “the experts were conclusive in their statements that there was
no correlation between symptoms and chlorine exposure”.https://t.co/j5Jgjiz8UY pic.twitter.com/vgPaTtsdQN

— WikiLeaks (@wikileaks) December 27, 2019

De daling omvat ook de notulen van een OPCW-toxicologievergadering met “drie Toxicologen / Klinische farmacologen, één bioanalytische en toxicologische chemicus”, alle vier specialisten in chemische wapenanalyse.

“Met betrekking tot de consistentie van de waargenomen en gerapporteerde symptomen van de vermeende slachtoffers met mogelijke blootstelling aan chloorgas of iets dergelijks, waren de experts overtuigend in hun verklaringen dat er geen verband was tussen symptomen en blootstelling aan chloor,” luidt het document.

Volgens de gelekte minuten van de toxicologische bijeenkomst bood de hoofddeskundige “de mogelijkheid dat het evenement een propaganda-oefening was” als een mogelijke verklaring voor het Douma-incident. De andere OPCW-experts waren het erover eens dat de belangrijkste “take-away boodschap” van de bijeenkomst was “dat de waargenomen symptomen niet consistent waren met blootstelling aan chloor en dat er geen andere voor de hand liggende kandidaat-chemische stof kon worden geïdentificeerd”.

Net als alle andere vele , vele , vele , vele verschillende lekken die zijn bloedingen van de OPCW over de Douma incident , geen van de belangrijke informatie in deze publicaties is opgenomen in een van de openbare verslagen van de OPCW over deze kwestie. Volgens het eindrapport van de OPCW dat in maart 2019 werd gepubliceerd, vond het onderzoeksteam ‘redelijke gronden dat het gebruik van een giftige chemische stof als wapen plaatsvond. Deze giftige chemische stof bevatte reactief chloor. De giftige chemische stof was waarschijnlijk moleculair chloor. ‘

We weten nu dat deze ‘redelijke gronden’ meer gaten bevatten dan een spaghettizeef die door een vuurpeloton is uitgevoerd. Dit is uiterst belangrijke informatie over een onopgeloste oorlogsmisdaad die resulteerde in tientallen burgerslachtoffers en leidde tot een oorlogsdaad die belastingbetalers tientallen miljoenen dollars kostte en veel verstrekkende geopolitieke gevolgen had.

Toch hebben de massamedia, freakishly, absoluut niets te zeggen over dit extreem nieuwswaardige verhaal.

opcw

Op het moment van schrijven schrijft een Google Nieuws-zoekopdracht voor dit verhaal een artikel van RT, Al-Masdar News , en enkele inzendingen van alternatieve verkooppunten waar je vrijwel zeker nog nooit van hebt gehoord, zoals UrduPoint News en People’s Pundit Daily .

Vergis je niet: dit is krankzinnig. Het feit dat een uiterst belangrijk nieuws verhaal van een reusachtige geopolitieke gevolg krijgt niet elke mainstream nieuws in de media, op alle , is absoluut knettergek krankzinnig.

Tot het moment waarop de OPCW lekt, haalden WikiLeaks-druppels altijd de mainstream nieuwskoppen. Iedereen herinnert zich hoe de nieuwscyclus van 2016 grotendeels werd gedomineerd door gelekte e-mails van de Democratische Partij die uit de outlet kwamen. Zelfs de relatief kleine ICE-agentenpublicatie van WikiLeaks vorig jaar, die informatie bevatte die al openbaar was, haalde krantenkoppen van top Amerikaanse verkooppunten zoals The Washington Post , Newsweek en USA Today . Nu, op dit exponentieel belangrijkere verhaal, nul dekking.

De steendode stilte van de massamedia op het OPCW-schandaal wordt een eigen schandaal, van gelijke of misschien zelfs grotere betekenis dan het OPCW-schandaal zelf. Het opent een hele reeks vragen die van enorm belang zijn voor elke burger van de westerse wereld; vragen als, hoe worden mensen geacht deel te nemen aan de democratie als alle verkooppunten waar ze zich normaal gesproken wenden om geïnformeerde stembeslissingen te nemen, weigeren om hen te vertellen over het bestaan van massale nieuwsverhalen zoals het OPCW-schandaal? Hoe zijn mensen bedoeld om dergelijke samenzweringen van stilte aan te pakken als er geen mechanisme is om de hele massamedia verantwoordelijk te houden voor de medeplichtigheid eraan? En door welk mechanisme verenigen al deze uitlaten zich in die samenzwering van stilte?

We kunnen op zijn minst enig inzicht krijgen in die laatste vraag met de interne Newsweek- e-mails die twee weken geleden door journalist Tareq Haddad werden gepubliceerd . De e-mails bevatten meerdere Newsweek- editors die Haddad vertelden dat ze om twee redenen geen woord over de OPCW-lekken zouden publiceren : (1) omdat er geen andere verkooppunten over hen rapporteerden, en (2) omdat het door de Amerikaanse overheid gefinancierde managementbedrijf Bellingcat had publiceerde een lachwekkend nep artikel waarin werd uitgelegd waarom de lekken niet nieuwswaardig waren. Haddad heeft sindsdien ontslag genomen uit Newsweek .

We kunnen er zeker van zijn dat dit verhaal op soortgelijke wijze in nieuwskamers over de hele wereld wordt gedood en mogelijk dezelfde excuses gebruikt. Zolang geen andere “respectabele” (dwz vestigings) verkooppunten dit verhaal behandelen, kan het worden behandeld als een niet-verhaal, met behulp van een bedrieglijke door de Amerikaanse overheid gefinancierde narratieve managementoperatie als rechtvaardiging als dat nodig is. Als een journalist zijn leven in chaos en onzekerheid gooide door af te treden en te fluiten over deze samenzwering van stilte, kunnen we er zeker van zijn dat hetzelfde gebeurt met talloze anderen die niet de moed en / of het vermogen hebben om hetzelfde te doen.

Our fearless media watchdogs still maintaining complete blackout on @OPCW whistleblower leaks debunking WMD attack in Douma. The leaks show that Trump—like Dubya— used fake WMDs to bomb Arab country—then strong-armed @OPCW to cover up the lies.https://t.co/bdbzf6py8p

— Mark Ames (@MarkAmesExiled) December 27, 2019

Veel alternatieve mediacommentatoren benadrukken vandaag deze blackout van nieuwsmedia op sociale media.

“Onze onverschrokken waakhonden in de media handhaven nog steeds een volledige black-out op OPCW-klokkenluiderslekken die de WMD-aanval in Douma ontmaskeren. De lekken laten zien dat Trump – zoals Dubya – nep-WMD’s gebruikte om het Arabische land te bombarderen – en vervolgens sterk bewapende OPCW om de leugens te verbergen, ‘  tweette  journalist Mark Ames.

“De VS vielen vorig jaar Syrië aan voor een chemische aanval door Assad. Maar officiële OPCW-wetenschappers die het evenement hebben onderzocht, hebben geen bewijs gevonden dat het Syrische leger chemische wapens gebruikte. De media hebben ervoor gekozen dit verhaal te negeren en eigen journalisten te ontslaan die erover proberen te rapporteren, ‘  tweette  auteur en analist Max Abrahms.

“Dit is het VIERDE lek dat laat zien hoe de OPCW een rapport heeft gemaakt over een veronderstelde Syrische” chemische “aanval,”  tweette  journalist Ben Norton. “En de reguliere westerse zakelijke media zijn nog steeds stil, waaruit blijkt hoe autoritair deze ‘democratieën’ zijn en hoe strak ze de informatie beheersen.”

“Mediastilte over dit verhaal is zijn eigen schandaal”,  tweette  journalist Aaron Maté.

Maar deze spinmachine draait van zijn as en probeert deze stilte te normaliseren.

Surprise, surprise, Wikileaks didn't leak the next email in this chain from the OPCW questioning why Ian Henderson was creating rogue reports.

This email also quite clearly contradicts "Alex's" claim that Henderson was in the FFM. pic.twitter.com/qcJkAyXe9W

— Nick Waters (@N_Waters89) December 27, 2019

Bellingcat verhalende jockeys zoals “senior onderzoeker” Nick Waters zijn al aan het worstelen om perceptie te beheren om iedereen te laten geloven dat hun eigen ogen tegen hen liegen. Waters heeft een draadje op Twitter dat wordt gedeeld door alle gangbare Syrië-spinmeisters die op basis van geen enkel bewijs beweren dat WikiLeaks selectief de documenten publiceert die het heeft om een verkeerde indruk van gebeurtenissen in de OPCW te creëren. Waters beweert ten onrechte dat een e-mail van Sebastien ‘Voldemort’ Braha – de man in het midden van het schandaal – bewijst dat Ian Henderson geen deel uitmaakte van de Fact-Finding Mission (FFM) in Douma, in tegenstelling tot de beweringen van de anonieme tweede OPCW-klokkenluider die het pseudoniem ‘Alex’ gebruikt.

Zoals Waters is honderd procent op de hoogte, Henderson absoluut was een deel van de Douma onderzoeksmissie, en één van de FFM leden die eigenlijk naar een Douma niet minder. Ik heb een Twitter-thread samengesteld die de belachelijke claims van Waters weerlegt, die je kunt lezen door hier te klikken , maar kort gezegd lijkt er een willekeurig onderscheid te zijn gemaakt tussen de FFM en het ‘FFM-kernteam’, of wat wordt aangeduid als de ‘ FFM Alpha-team ‘in een nieuw gelekte e-mail die de beoordeling van Henderson probeerde te marginaliseren. Henderson ging eigenlijk naar Douma als onderdeel van de FFM, in tegenstelling tot bijna alle leden van het zogenaamde ‘kernteam’ die behalve één paramedicus uitsluitend in een andere natie opereerden (waarschijnlijk Turkije).

This Bellingcat coward has me blocked, and surely has everyone else who'd challenge his lies blocked as well. He's trying to spin the Henderson leak as coming from outside the Fact-Finding Mission (FFM) when it's already acknowledged in leaked docs that he was indeed part of it. pic.twitter.com/dZTfrU9zd0

— Caitlin Johnstone (@caitoz) December 28, 2019

Natuurlijk is het onderscheid of Henderson wel of niet “in de FFM” was ook zelf irrelevant en willekeurig, omdat we zeker weten dat hij een oude OPCW-inspecteur is die naar Douma is gegaan en een beoordeling heeft bijgedragen die verborgen was voor de publiek door de OPCW.

Dus dit verhaal dat door de door de Amerikaanse overheid gefinancierde propagandisten in Bellingcat wordt gespeld, is nep van boven naar beneden, maar wat irritant is, is dat we al weten naar welke redacteuren in nieuwsruimtes zullen luisteren.

"We have this alternative media ecosystem that is driving a lot of disinformation. It is not understood by journalists or anyone really beyond a very small group of people who are really engaged with it," @EliotHiggins says https://t.co/RWi2Mqy8jV

— Brian Stelter (@brianstelter) December 27, 2019

Het is absoluut verbazingwekkend hoe nauw verweven Bellingcat is met de bovenste regionen van de reguliere nieuwsmedia en de publieke opstelling van wat er gaande is in Syrië. Slechts enkele uren na de laatste WikiLeaks-daling, deelde CNN-expert Brian Stelter een artikel over de oprichter van Bellingcat en voormalig Atlantic Council Senior Fellow Eliot Higgins, die waarschuwt voor de gevaren van alternatieve media-verslaggevers die verhalen over onderrapportage melden, zoals het OPCW-schandaal.

“We hebben dit alternatieve media-ecosysteem dat voor veel desinformatie zorgt. Het wordt niet begrepen door journalisten of iemand anders dan een hele kleine groep mensen die er echt mee bezig zijn, ” leest het ironische citaat van Higgins in het fragment dat Stelter deelde.

We hebben een enorme stormloop gezien van massamedische experts om deze door de Amerikaanse overheid gefinancierde narratieve managementoperatie onverdiende en onverdiende legitimiteit te geven, tweets zoals Stelter’s en reeksen bladerdeeg van The New York Times , The Guardian en The New Yorker uit te storten . Deze onverdiende en onverdiende legitimiteit wordt vervolgens door redacteuren gebruikt om het zoeken naar Bellingcat te rechtvaardigen voor instructies over het denken over belangrijke informatie over Syrië in plaats van hun eigen basisonderzoek en analyse. Het is een zelf-validerende feedback-loop die toevallig heel handig werkt voor de overheid die Bellingcat financiert.

Het is onbekend wat er precies gebeurt in nieuwskamers over de hele wereld om de samenzwering van stilte op het OPCW-schandaal te handhaven, maar wat bekend is, is dat deze schandalige stilte op zichzelf voldoende is om de massamedia voor altijd volledig in diskrediet te brengen. WikiLeaks heeft deze verkooppunten blootgelegd voor de monolithische propagandamotor die ze echt zijn, en ze deden het gewoon door het publiceren van extreem nieuwswaardig lek na extreem nieuwswaardig lek.