Indignatie redactie 
De trend van digitale emigranten wint zo’n momentum dat regeringen dit beginnen te merken.
Het Franse woord “emigré” verwijst specifiek naar mensen die hun thuisland verlaten om politieke redenen, een soort zelf-ballingschap. In die zin is het een heel andere term dan ‘immigrant’, ‘expat’ of ‘nomade’. In de geschiedenis zijn emigranten naar het buitenland gevlucht om te ontsnappen aan revoluties in Frankrijk, de Verenigde Staten en Rusland. Veel aristocraten ontsnapten aan de door oorlog verscheurde Europese landen te midden van de chaos van de Tweede Wereldoorlog. In het begin van de jaren twintig waren steden als Shanghai en Parijs toevluchtsoorden voor emigratiegemeenschappen. Nu, een eeuw later, hebben politieke veranderingen een nieuwe golf van emigranten gecreëerd. Ik noem ze digitale emigranten.
2020 heeft bijvoorbeeld geleid tot een ongekende stijging van het aantal Amerikaanse burgers die de Verenigde Staten verlaten om een nieuw leven in het buitenland te zoeken. Volgens onderzoek van het in New York gevestigde Bambridge Accountants is het aantal Amerikanen dat hun Amerikaans staatsburgerschap opgaf in de eerste helft van 2020 zelfs omhooggeschoten tot 5.816, vergeleken met 2.072 in heel 2019.
Deze trend werd niet alleen versneld door de slechte aanpak van de pandemie door Amerika, maar ook door de opkomst van het Trumpisme en meer algemene extreemrechtse politieke opvattingen, plus onzekerheid over de gezondheidszorg en zorgen over nieuw aangemoedigde milities in het hele land. Degenen die vertrekken, zijn onder meer ouders die op zoek zijn naar veiligere landen om hun kinderen op te voeden of leden van gemarginaliseerde groepen die zich zorgen maken over de opkomst van racistische politieke ideologieën.
Aan de overkant van de Atlantische Oceaan vindt een vergelijkbare dynamiek plaats in het VK. Brexit is een enorme push-factor geweest voor Britse digitale emigranten. Het aantal Britse burgers die zich definitief naar landen van de Europese Unie steeg met 30% ten opzichte van de 2016 referendum. Volgens onderzoek besloot de helft van dit aantal binnen drie maanden na de oorspronkelijke stemming te vertrekken. Sommigen zullen nu al bijna in aanmerking komen voor het staatsburgerschap in hun land van bestemming, wat in sommige gevallen minimaal vijf jaar duurt.
Andere Britten vluchtten op het laatste moment, tijdens de overgangsperiode van 2020, terwijl hun EU-rechten nog geldig waren. Op het moment van schrijven plannen sommigen nog een ontsnapping voor het einde van 2020. Er is ook een toename van 500% van het aantal Britse burgers dat het staatsburgerschap van een van de 27 EU-landen heeft aangenomen. Dit is een voorspelbare reactie op de acties van een Britse regering die de lang gekoesterde rechten van mensen met geweld opheft.
Deze trends in zowel het VK als de VS geven aan dat mensen niet langer bereid zijn de gevolgen van schadelijke politieke beslissingen te tolereren. In het verleden was het moeilijker om zijn leven te ontwortelen en naar een ander land te vertrekken. Om te beginnen vereisen internationale verhuizingen een bron van inkomsten, wat een uitdaging kan zijn om te vinden als je de taal niet spreekt, geen connecties hebt en niet bekend bent met de lokale cultuur.
Gelukkig voor de 21 ste eeuwse digitale emigranten, de stijging van de op afstand werken, en in het bijzonder in online zakendoen over de grenzen heen, heeft de nodige vrijheid om snelle internationale verhuizingen te voorzien. Bovendien heeft de pandemie deze trend gestimuleerd door online werken verder te legitimeren en meer werkgevers ertoe aan te zetten het als de norm te accepteren. Landen die immigratie nodig hebben, zien de trend van werken op afstand als een gouden kans om bekwame professionals naar hun kusten te lokken. Een aantal landen, waaronder Estland en Bermuda, hebben digital – nomad-visa ingevoerd . Anderen, zoals Portugal en de Tsjechische Republiek, hebben speciale trajecten om te wonen voor buitenlanders die inkomsten genereren van buiten het land.
In het geval van Portugal en, meer recentelijk, Griekenland zijn royale belastingvoordelen beschikbaar voor degenen die online geld verdienen. Voor die landen is het mooie van de opzet dat het geld van de buitenlanders kan helpen de lokale economie nieuw leven in te blazen zonder banen op de grond weg te nemen van de burgers.
De trend van digitale emigranten wint inderdaad zo’n momentum dat regeringen dit beginnen te merken . Als een groot aantal geschoolde en bekwame burgers hun land definitief verlaat en hun belastinggeld meeneemt, kan dit ernstige gevolgen hebben voor de economie van dat land. Misschien moeten regeringen dit beter in gedachten houden wanneer ze besluiten beleid te voeren dat mensen belangrijke rechten ontneemt, zoals de vrijheid om te wonen, werken, studeren en met pensioen te gaan in de landen van de Europese Unie.
Overheden moeten voorzichtig te werk gaan in deze “digitale eerste” wereld, waar werken zonder grenzen snel de norm aan het worden is. Werken op afstand en online zaken stellen digitale emigranten in staat om met hun voeten te stemmen. Deze hoogopgeleide en bekwame professionals kunnen gemakkelijk hun hele leven verhuizen naar bestemmingen die beter aansluiten bij hun waarden, doelen en levensstijlkeuzes.
