Indignatie redactie 
Het is Europa’s “grote vier” – een nieuwe as tussen vier grote landen van de Europese Unie, die de plaats van de Frans-Duitse as probeert in te nemen, die in een crisis verkeert vanwege de voortdurende verschillen tussen Parijs en Berlijn.
Volgens het Italiaanse tijdschrift Italia Oggi komt de convergentie tussen verschillende nationale belangen – vaak in conflict met elkaar – dit keer voort uit de noodzaak om de EU-mededingingsregels te hervormen, waardoor het gemakkelijker wordt om grote Europese groepen op te richten die in staat zijn te concurreren met Chinese en Amerikaanse reuzen.
Politico was de eerste die de term “EU big four” noemde – Frankrijk, Duitsland, Italië en Polen. Deze landen hebben de vice-voorzitter van de Europese Commissie, Margrethe Vestager, opgeroepen de hervormingsagenda te bespoedigen.
Al meer dan een jaar dringen Parijs en Berlijn aan op nieuwe EU-antitrustregels nadat Vestager een megafusie in de spoorwegsector tussen het Franse Alstom en het Duitse Siemens had geblokkeerd.
Parijs en Berlijn beweren dat de deal een kolos zou creëren die Europa nodig heeft – een Airbus uit de spoorwegsector – terwijl Vestager betoogde dat de fusie de Europese consumenten zou schaden. Eind januari kondigde Vestager aan dat het herzien van de EU-mededingingsregels “enige tijd zal duren”. Parijs, Berlijn, Rome en Warschau hebben echter hun geduld verloren en hebben in een brief, gepubliceerd door Politico, geëist dat vice-president Vestager de zaken versnelt.
Met de nadruk op het feit dat “de aard van de wereldwijde concurrentie is veranderd”, vroegen de ministers van Economische Zaken van de vier landen “de Commissie om de komende weken een werkplan goed te keuren met voorstellen en praktische regels om deze specifieke uitdagingen aan te gaan”.
De brief werd ondertekend door de Duitse minister van Economie Peter Altmaier, zijn Franse tegenhanger Bruno Le Maire, Stefano Patuanelli uit Italië en de Poolse minister Jadwiga Emilewicz. De vier Europese landen, merkte Politico op, zijn nu bereid hun gewicht te laten voelen en in de brief benadrukken ze dat ze “vertrouwen” hebben in “de betrokkenheid van Vestager bij de langetermijnstrategie voor de toekomst van de Europese industrie” die zal leiden tot grotere “collegialiteit bij de evaluatie van mededingingsregels”.
In een duidelijke verwijzing naar de Chinese concurrentie, merkten de vier ministers op dat “Europese bedrijven nu moeten concurreren met buitenlandse bedrijven die soms profiteren van substantiële staatssteun of beschermde binnenlandse markten.” Volgens Politico kwam de druk om de mededingingsregels te hervormen oorspronkelijk uit Frankrijk , Duitsland en Polen. Italië is de nieuwe aankomst in deze drukcampagne in de EU.
De politicus die het correct acht om de Frans-Duitse as uit te breiden naar Italië en de betrekkingen van Rome met Berlijn te verbeteren, is koploper Matteo Salvini. Salvini, die de buitenlandse pers in Rome ontmoette, benadrukte dat “het beroemde Frans-Duitse front vanuit ons standpunt moet worden uitgebreid, betere relaties met Duitsland hebben is niet alleen een van de prioriteiten vanuit een economisch, maar ook vanuit een geopolitiek oogpunt. Ik denk aan Libië, het feit dat een deel van de problemen ook voortvloeit uit de doelstellingen van sommige Europese landen, Frankrijk, die economische belangen hebben. Nauwere relaties tussen Italië en Duitsland zouden dienen om iemands macht of arrogantie af te remmen ”.
De referentie van Matteo Salvini is duidelijk gericht tot de Franse president Macron en de Franse belangen in Libië. Om deze reden concentreert de strategie van de Liga zich op Berlijn en op het verbeteren van de relaties met Duitsland, vooral als Angela Merkels opvolger aan het hoofd van de CDU conservatief blijkt te zijn, dicht bij de rechtervleugel van de partij zoals Friedrich Merz of Jens Spahn.
Van de 27 lidstaten van de Europese Unie lopen acht landen ernstig achter op de in januari gestelde termijn voor hervormingen om het witwassen van geld en de financiering van terrorisme te bestrijden. Dit werd aangekondigd door Brussel, dat benadrukte dat Nederland, Portugal, Cyprus, Slovenië, Slowakije, Hongarije, Roemenië en Spanje de Europese bepalingen nog niet hebben nageleefd.
Zoals gemeld door Reuters , werd de noodzaak om te voldoen aan strengere regels voor het witwassen van geld duidelijk na de aanslagen in 2016 in Frankrijk, waarbij terroristen zich uitsluitend hebben verplaatst door het gebruik van niet-nominale betalingsinstrumenten.
Italië heeft de afgelopen twee jaar al maatregelen genomen om het gebruik ervan te beperken en gebruikers van anonieme betaalinstrumenten traceerbaar te maken, met bijzondere aandacht voor prepaidkaarten en de aankoop van bitcoins, terwijl de acht landen in kwestie nog geen maatregelen hebben geïmplementeerd om de situatie te verbeteren.
Europese commissaris Valdis Dombrovskis heeft in dit opzicht sterke kritiek gekregen, vooral na de witwasschandalen in Letland en andere EU-landen. De beschuldigingen tegen hem waren dat hij te onverzettelijk was en dat hij niet voldoende instrumenten had aangenomen die gericht waren op tijdige preventie en, inderdaad, om, al dan niet gewild, een vertraging van procedures te bevorderen.
Het belang van de betrokken staten om instrumenten die gericht zijn op preventie en controle niet tijdig goed te keuren, is individueel van aard in hun economische en fiscale apparaat, met name in relatie tot de andere landen van de Unie.
Met name minder controles op transacties en de mogelijkheid om anonieme betaalmethoden te gebruiken, bevorderen de introductie van dubieuze fondsen in een economie zonder dat de actie zich noodzakelijkerwijs als een misdrijf voordoet.
Op deze manier werden de migratie van de holding- en werkmaatschappijen als offshore ook begunstigd binnen de registers van de kamers van koophandel, waardoor het bbp toenam en de lokale economie een impuls kreeg. In het geval van Hongarije en Spanje is de eerste net begonnen met een programma gericht op het aanmoedigen van de migratie van kapitaal vanuit het buitenland, terwijl Madrid zich richt op de aanval op zowel de financiële als de fintech-sector in Londen.
Deze procedures hebben de andere Europese economieën beschadigd, zoals in het geval van Italië, benadrukt door de migratie naar Amsterdam van de belangrijkste holdings die eerder in Italië waren geregistreerd.
Tot een paar dagen geleden waren de bovenste regionen van Brussel altijd terughoudend om het onderwerp aan te pakken, gezien het aantal landen dat door het fenomeen werd getroffen en de richtlijnen van het economisch beleid van de EU.
Bedrijven die vrij zijn van Europese obligaties die handelen onder de bescherming van hun overheid, die hun tegenstanders beschadigen en rijkdom aan de schatkist van hun beschermers brengen, moeten worden verboden, met volledige eerbiediging van de vrije concurrentie en de vrije markt: waarden vinden die eigen zijn aan de Europese Unie .
