Waarom heeft Canada een persoon toegevoegd aan de lijst van terroristische organisaties?
Voor misschien wel de eerste keer in de geschiedenis is een persoon aangemerkt als een terroristische organisatie. Eind juni voegde Canada een 68-jarige inwoner van Denver, Colorado, toe aan de lijst van verboden terroristische entiteiten. De persoon in kwestie is James Mason; hij is een driemaal veroordeelde bajesklant met een misdadige ‘ belangstelling voor minderjarige meisjes ‘, een voormalige begroeter bij K-Mart die nu verwijst naar zijn ontvangst van gratis maaltijden in een gaarkeuken voor de behoeftigen als ‘guerrillaoorlogvoering’. Dus waarom moeite doen?
De Canadezen hebben gelijk dat ze zich niet voor de gek laten houden. Onopvallend en zelden vastgelegd op film sinds zijn laatste periode in de gevangenis eindigde in 1999, is Mason ook de peetvader van het fascistische terrorisme. Dus wie is James Mason en waarom verdient een persoon opname op een verbodslijst die anders gericht is op fascistische groepen?
Belegeringscultuur
Naar eigen zeggen is Mason al bijna 55 jaar een neonazi en trad hij op 14-jarige leeftijd toe tot de Amerikaanse nazi-partij van George Lincoln Rockwell. Mason stuiterde rond na de moord op Rockwell in 1967 en spoelde aan in de kortstondige Amerikaanse terroristische groepering Nationaal-Socialistisch Bevrijdingsfront (NSLF) in het midden van de jaren zeventig. In 1980 namen de zaken een vreemde wending toen Mason de gevangengenomen sekteleider, Charles Manson, omhelsde en zich afsplitste van de bestaande neonazistische scene om Universal Order te vestigen.
Deze kleine groep voerde onder andere aan dat Charles Manson, van alle mensen, paste in het model van een nazi-leider voor de naoorlogse Amerikaanse wereld. Dit zou waarschijnlijk het tragikomische lot van Mason zijn geweest als hij niet ook de publicatie van de NSLF, Siege, in 1980 nieuw leven had ingeblazen.
Tussen augustus van dat jaar en juni 1986 publiceerde Mason commentaarstukken van elk ongeveer 1.000 woorden in een maandblad, dat zich uitstrekte tot meer dan 210 afzonderlijke items. In 1992 bewerkte en publiceerde de fascistische ideoloog Michael Moynihan Siege als een enkel volume. Hoewel het nauwelijks een bestseller was, had Siege duidelijk zijn bewonderaars. Ten eerste was de leider van WAR (White Aryan Resistance), de San Diegan Tom Metzger, een en al oor.
Kort nadat Siege was uitgebracht, nam Metzger verschillende interviews af met Mason in zijn televisieprogramma ‘Race and Reason’. Van bijzonder belang voor Metzger was Mason’s toe-eigening van de anarchisten ‘propaganda van de daad’ van de late 19 e en begin van de 20 ste eeuw voor rechts-extremisten. Siege pleitte expliciet voor dit “lone-wolf-terrorisme”, waarbij Mason de deugden predikte van zogenaamde “eenmanslegers” en “lone eagles” drie jaar voordat de bekendere Louis Beam publiceerde (en opnieuw online gepubliceerd in 1992) essay “Leiderloos verzet.”
In 2003 verscheen een tweede editie van Siege, dit keer met toegevoegde bijlagen en een internetvriendelijk formaat. Een van deze bijlagen omvatte het transcript van een toespraak uit 1985 voor Metzger’s WAR, die eindigde met het eenvoudige bevel dat Mason berucht had gemaakt onder de Amerikaanse neonazistische beweging: “Totdat het systeem is vernietigd, met welke middelen dan ook, geen van deze fijne plannen zullen ooit meer zijn dan een droom.” Als u deze droom in een realiteit is de taak van de self-directed neo-nazi terroristen, die zijn geworden, en zal blijven worden, een hoofdbestanddeel van 21 st- eeuw politiek geweld.
Toch zou Masons rol als ideoloog waarschijnlijk minimaal en zelfs ondergronds zijn gebleven, ware het niet dat het Iron March-platform in 2011 was ontstaan. Iron March, die werd gezien als een verzamelplaats voor fascistische militanten, deelde Mason’s mening dat alleen vernietiging van liberaal-democratische systemen zou kunnen leiden tot de ruimte voor het fascisme om weer op te duiken – een nadrukkelijke afwijzing van politiek engagement en nog minder van het opbouwen van een beweging. De moderators van Iron March voelden zich aangetrokken tot Mason’s compromisloze pleidooi voor lone-wolf terrorisme, zozeer zelfs dat ze in juni 2015 een eerste “revisie” van Siege publiceerden.
Iets meer dan twee jaar later, in september 2017, verscheen een derde editie van Siege onder het imprint Iron March. Het was identiek aan de 2015-versie, afgezien van een nieuw voorwoord van 6 pagina’s door Mason, die was gelokaliseerd door leden van een van de nieuwe neonazistische groepen die uit het Iron March-forum kwamen, Atomwaffen Division (AWD). De laatste vierde Mason’s terugkeer naar de neonazistische scene, en in 2017 verzekerde hij Mason’s bijdragen aan een website met de titel Siege Culture. Mason schreef uiteindelijk meer dan drie dozijn nieuwe stukken in 2017 en 2018 – voordat de website werd verwijderd – in vrijwel dezelfde stijl als zijn Siege-geschriften uit de jaren 80.
Neo-nazi-gravitas
Mason’s neo-nazi gravitas en bereidheid om weer deel te nemen aan de strijd was een grote zegen voor de zogenaamde acceleratiecellen, die zowel in aantal als in strijdbaarheid toenamen. Begin 2018 had de erkende leider van deze losjes georganiseerde groepen, AWD, bijvoorbeeld niet minder dan vijf vermeende moorden toegeschreven aan zijn aanhangers. Dat jaar identificeerde een vroege studie naar de invloed van Siege “33 extremistische entiteiten – 21 individuen en 12 organisaties – met banden met Siege . Van deze 21 personen zijn er negen betrokken geweest bij gewelddaden, vier bij specifieke moorden en vier bij bedreigingen of terreurdaden.”
Dit politieke geweld reikte tot ver buiten AWD en de VS. Andere groepen over de hele wereld waren er snel bij om deze branded terreurcellen in franchise te geven, van het Antipodean Resistance in Australië, de Scrofa Division in Nederland, de Sonnenkrieg Division (SKD) in het VK en zelfs de Feuerkrieg Division in Estland, geleid door een 13- jarige jongen die bekend staat als de ‘Commander’.
Terwijl Iron March de middelen en de mogelijkheid bood voor eenzaam terrorisme, is het zonder twijfel dat Mason het motief heeft geleverd en nog steeds levert. In feite werd het geflirt tussen de neonazistische ideoloog en een uitwisselingscentrum voor fascistische strijdbaarheid pas een feit nadat de Iron March-website eind 2017 was verwijderd. In 2018 verscheen een vierde editie van Siege, met bijna 200 pagina’s toegevoegd materiaal. Veel van dit materiaal was expliciete propaganda voor AWD, SKD en anderen, waaronder tientallen nieuwe afbeeldingen en dreigende verklaringen van nu gevangengenomen leiders van de Atomwaffen-divisie, Brandon Russell (ook bekend als “Odin”) en John Cameron Denton (ook bekend als “Verkrachting”) .
Anders gezegd, de evolutie van Siege, zowel als tekst als terroristische aanmoediging, vond in 2018 eindelijk zijn natuurlijke thuis bij AWD en andere versnellingsactivisten die probeerden de westerse democratieën omver te werpen.
In de 30 maanden daarna is deze bredere, door Siege geïnspireerde cultuur haar tactieken blijven aanscherpen, inclusief gewelddadige memes die nu ‘ fashwave ‘ worden genoemd , en een post-organisatorische ethos bevorderen. Vergis je niet, deze neo-nazi-doctrine is aan het herladen, niet aan het terugtrekken. Het wordt met de dag jonger en militanter, vooral in het licht van COVID-19. Op het moment van schrijven is de belegeringscultuur een van de meest dringende terreurdreigingen binnen de liberale democratie, precies zoals Mason zich duizelig voor ogen had in 1980 in “Later on we’ll Conspire”:
“De eenzame wolf kan niet worden gedetecteerd, kan niet worden voorkomen en kan zelden worden getraceerd. Voor zijn doelwitkeuze heeft hij niet veel meer nodig dan het dagblad voor suggesties en tips in overvloed. … Voor zijn training heeft de eenzame wolf alleen het Amerikaanse leger nodig of een van de honderd goede handleidingen die direct verkrijgbaar zijn bij radicale boekverkopers … Zijn grootste zorg moet zijn om zijn doelwit goed te kiezen, zodat zijn daad zo duidelijk voor zichzelf spreekt dat geen enkel lid van Blank Amerika kan zijn boodschap verkeerd interpreteren.”
Dit is het gezicht van de radicaal-rechtse terreur van vandaag. Het zal blijven bestaan zolang wij – geleerden, autoriteiten en beoefenaars – eenzaam-wolfterrorisme verkeerd blijven begrijpen en, net zo verontrustend, de gevaren van de belegeringscultuur, afkomstig van toetsenbordstrijders of misleide jongeren, negeren. Het voluntarisme, het heftige racisme en het sociaal-darwinistische “bewijs” van individueel politiek geweld als een weg naar wat steeds meer heiligheid wordt genoemd (memes van Saint Tarrant en Saint Breivik worden steeds populairder) winnen online aan snelheid ondanks pogingen om dit materiaal te verwijderen. De bloedige hoogtijdagen van Siege liggen waarschijnlijk nog voor ons.
Dit zou betekenen dat er nog meer verminkte lichamen van onschuldigen zullen komen, en meer terroristische veroordelingen van zogenaamde eenzame terroristen, veel tieners. Dat past James Mason prima, want hij is niets anders dan een vernietigingsagent. De Canadezen hebben gelijk: zowel de man als de beweging die hij inspireerde zijn enorm gevaarlijk. Mason verbieden is een begin – en andere landen die zich zorgen maken over radicaal-rechts terrorisme zouden dit voorbeeld moeten volgen – terwijl de belegeringscultuur bovenaan moet staan bij alle inspanningen op het gebied van terrorismebestrijding. Deze terroristische beweging zal zichzelf nauwelijks ontbinden.